R. P. Theophili Raynaudi, ex Soc. Iesu. Erotemata de malis ac bonis libris, deque iusta aut iniusta, eorumdem confixione. Cum indicibus necessariis

발행: 1653년

분량: 410페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

37r. Gemitus Columbae,

bus. Haec erit una omnium sors. Autor sermonis ad Concilium Rhemense eotam Eugenio Papa insertus S. Bernaidi operibus,scite hoc his verbis dixit. Omnes nos repraesentari oportet ante tribunal Christi, ut te serat unusquisque rationem de his quae gessit in corpore suo sue bonum siue malum Fratres aliam Synodum proin nuntio vobis ubi Dominus Deus sedebit in iudicio,& ibi omnes nos opoli et repraesentari, & ibi Deus iuste iudicabit orbem terrarum. Hic includitur iniustitia in marsupio nisi sottὸ quod dici nefas est,mentiatur Apostolusὶ siue sit Papa, siue Cardinalis, siue Archiepiscopus, siue Episcopus, siue diues,siue pauper, siue doctus,siue indoctus,ut reserat unusquisque rationem de his quae gessit in corpore siue bonum, siue malum.JRenire rationem idem est quod secundum gestorum qualitatem patefactam

reo & omnibus,damnatione percelli,vel praemia aeterna decerni. a orat . . Et hac in parte diuinam bonitatem demiratur S.Chrysostomus a quod eum de salo. pro potestate perdere posset si videretur homines quantuncunque innoxios, tamen ne noxios quidem plectere velit, nisi de irrogatae poenae causa ab ipsis deriuata apei te constet, non modo in supremo iudicio cum agetur de summa rerum,

sed hic quoque. Vbi de facto constiterit, ait de Deo Chrysostomus & ibi ratione reddiderit rei qtia facturus est. facit quod vult. Sicut Sodomitarum ciuitatcs detia staturus non ita simplicitet to eos ignem demisit: sed quid agit 3 Auditur Sodomo' u & Gomorrhi otu clamor.& nihil adhuc agitur. De edit ut vide v,neque sic subsistit sed mittit Angelos, qui tibi ostendant malitiam inhabitantium ciuitatem,quo nulla telinquatur occasio blaspia emandi Deum, etiam impudenribus, sed manifestetur quod iuste deleantur tam inhospitales,tam inhumani,tapsquaricatores,tam ignari iustitiae, tam euersores communium legu naturae, tam pleni

omni malo. Quid ta benigno misericordique Deo aequaleὶ Nos vindi caturi saepe dedignamur rationem reddere; ipse autem nisi te prius docuerit, nisi te prilis admonuerit,nisi rationem a te acceperit, ut iuste poenam irroget, non animaduertitii eos qui iam olim meruerunt poenas, paratus ubiqtie ratratum reddet e dc non

dedigilatur iudicari. Vbique Prophetae huiusmodi sermonibus pleni sum ι ubique iudicia Dei cum hominibus audiuntur. JIdem ergo par est facere bonos &aequos iudices in quacunque damnatione,ut b lit P.eon, Card. Tu seliust rectὸ monust. Et qui secus faciunt, his quid e quos sine causae ex ς'Rs 303 pressione diuexant, patietiae laude conciliant ei affinem,qua Satan Iobo, sibi autei ta infamia apud probos aestimatores. Ni Iobum D.Chrysost .e ignorasseeonet. 61. calamitatis suae causam his verbis tradita gens de illius adamatis, illius patientiae n. x. petrae sic Iobum nominat) eximiis virtutibus. fidem ipse Iobusὶ nesciebat pro-ες pist 7- 4pter Deum ista se pati, & tamen pro hoc coronabatur , quod cum causam ne OiIMPiδ4 sciret, patienter hoc serret. J '

iraque indignissime ae truculentissime Hetaeriarchas in Eretarchia versus, perinuersum illu iudicandi viamia hibuisse deprehensus est, ut quos iniuria de per calumnia cippsesso, vellet,lnu harer in siletio,ut serpes mordes non in s bilo, tantuden uncias eos certis grauari accusationibus,quae ipsis multatis detegi no possent, ne in eoru a quibus accusati fuerant cognitione venirent,& criminatores deprehenderent. Qua opprime di de caluniandi,no enim regendi impotentia,nihil iniustius fingere liceat: ita ut viri sapientia&religione praestates ad eu bellu inu & tyrannicu iudicandi modu cohorruerint,& vox faucibus haeserit prae stupore. Nihil

382쪽

De Iudici seculi. 37

sine possit vel calaniatoribus accidere opportunius,vel impotentis irae Praesidie 5 modius ad explenda libidinem perdendi eum quem exosum habuerit,quim si barbara illa agendi ratio teneatur,&ad summum non nisi generatim significetur esse grauialquaedam tuorum quis sit insimulatus,& quorum causia vexationisi subiiciendus, non tamen posse aperiri quae illa sint,ne qui noxium detulere deprehendi valeat i eriminoio. Cedo quam optimum qu m irreprehensibile dc stactum voles hominem ; nego posse illum aduersus hanc malignitatem regere innocentiam: quis enim exculet aut purget quod nescit Quos verb maledicentiae suae limites ponet ealumniator, cui securitatem praestat altum de personacriminante Ze de eliminatione silentium ὶ Quare abiicienda est, bc cum omni detestatione repellenda tam truculenta, tamque ferina agendi ratio. Neque vetδ latis esse debet aequis iudicibus non celare reu damnandi causis, sed tempus inseper ac facultatem concedant oportet ad suam , si forte suppetat, purgationem atque defensionem e perinde enim esset damnare inaudia, tum,ac non concessa abluendi impactas noxas facultate donare , idque in Ecclesiasticis iudieiix omnino seruandum esse grauiter admonet S.Damasus a scribens ad Stephanum Mauritaniae Primatem, & Africana Concilia, esseque eas induetas reo concedendas,probat ex secularibus iudiciis recte constitutis, quae ex legum praescripto se obiantur. optime item in eam rem philosophatur S. Ambrosius scribens ad Constantium Episcopum, quem quomodo de Illyriis quibusdam iaspectis erroris rudicare dedeat, his verbis admonet. J Difficile quidem imbuti animi infidelitatis venenis abolere polIunt impietatis suae glutinum, si tamen in iis virus infaustum inoleuerit: nec facile iis credendum putes , nerui enim sunt Sc quidam artus sapientiae , non temere credere,maximἡ

in causa fidei, quae rard persecta est in hominibus. Tamen si quis est qui licet suspectae si infirmitatis, & anminciantis affectus purgare habitam de se opinionem velit , permitte ut satisfecisse se putet: indulge aliquantulum c cuius enim excluditur satisfactio , auertitur animus: nam etiam medendi periti ei imvident notas aegritudines, ut ipsi appellant, medicinam quidem non adhibent, sed tamen medicinae tempus expectant, nec deserunt inualidum , sed lenio i-bus verbis, aut quibus possunt palpant delinimentis, ne aut intermissa aegritudo desperatione animi grauescat, aut crudior medicinam respuat, eo quod ad maturitatem peruenire nequeat s indigesta insolens rerum huiusmodi m dicus adhibeat manus. Siquidem & pomum eum immaturum exagitatur, cito

deperit. J Conclamat valide aduersus praeclusam sibi defensionis facilitatem Abulensis ut apud eum videre est in praefatione primae partis desenlbrij.

Omnia quae hactenus constiyiita sunt de necessitate audiendi reum , eaque damnationis causam exprimendi, de inducias ad abluenda crimina concedendi, ad omnes aeque iudices extendenda sunt per se loquendo.Quibus paucis verbis tria attingo in hanc rem obseruatu digna: nam nonnullis Doctoribus visum est , rata quidem esse oportere omnia praedicta si agatur de poena mortis , at si sermo sit de poena extraordinaria infligenda seis quos indicia sessicienter grauent, ut torqueri possint, contendunt nihil esse necesse auditionem vel defensionem concedere.Et idem de insignibus latronibus doeent Monticellus b Ber-razolius iuniore,& Gratianus Falconius d. Sed nullum horum admitti debet; quicunque reus inauditus, aut negata causae damnandi notitia,vel defensio-

3. 24. Inducia ad

nem concedas

proposita

vatir pro omnibus o

loquendo.

383쪽

a Lx. de

ι in elatii l.

d de accu sat in s.

.D. 22.

9 emit in columba

nis facultate damnetur , inhumanum est per se loquendo, ac, ut Liberi iis loquebatur, nefas extremum. Perperam igitur uniuersalis doctrina superius tam imultiplicitet stabilita arctatur 1 nonnullis ad poenam mortis, cum sit par ratio de pinna quacunque , ut carceris, exiiij, exautorationis, spoliationis bonorum, Sc caeterarum, ut recte agnoscunt Petrus , Nauarra a, Lessius b, Sayrus e. ac passim caeteri consentanee ad decretum Pontificium quod extat c. qualiter 2 quando , & uniuersaliter sanciens reum priusquam damnetur; non modδ elle audiendum , dc exponenda damnationis capita, ac causas , sed etiam facult tem sui ipsius defendendi esse ei concedendam.

Aliam restrictionem uniuersalis docuinae propositae adhibent nonnulli existimantes eam ratam esse oportere pro iudicibus inferioribus , de supremis tamen qui scilicet soli Deo innocet iam debeant,aliud esse. Certe Princeps tametsi ad iudicituri exigatur scientia publiea, potest tamen ex priuata damnare, iuxta Couarruviam alios quosdam Iurisperitos. Quidni igitur alias aeque serenses remoras possit praecidere 3 Nihilominus Caietanus f cui adscribuntur Lesesius e , & Luisius Turrianus h aliique passim , negat licere Principi cuicunque ex sola scientia priuata damnare quenquam, eo quod iure gentium ad sententiam iudicialem quae publicum quid est,publiea iudicantis scientia,ex allegatis& probatis hausta sit necessaria, ut scientia sit commensurata scientiae : Respublica enim non transtulit in Principem potestatem quam in suos habet, ii si liab onere saluum retinendi commune illud ius gentium. Vnde Princeps sub illo tacito pacto admissus non potest illud infringere , t per se loquendo, ut mox eX ponam , damnando ex sola scientia priuata , sed debet adhibere publicam

iure positivo apud omnes gentes recepto ac vigente necelsariam ad damnandum. Hoc si verum est, ut est sane verum , pro eo iudici j adiuncto quod iure tantum positivo necessarium est ad damnationem legitimam , quanto magis fatendum est verum elle de iis , quae sunt iudicio substantialia, & iure naturali requisita , nimirum ut reus audiatur , & sciat quorsum damnetur, habeatque

facultatem ad abluenda crimina λ Non est plane quod quisquam mortalium sibi hac in parte de quantacunque, ae vel Pontificia, vel Imperiali aut Regia potestate abblandiatur , elim ipsi summi Pontifices diserte contestati sint i nihil se posse aduersus partem inauditam statuere, aut in facultate suimet defendendi reo neganda ; vel quod inde consequitur in reticenda damnationis cau- . se, qua ignorata de sensio praecluditur. Scribit sane Ioannes Bodinus ih Henricum II. Galliae Regem cum seruum Italum in carcerem coniecillet, nulla adio cta causa, Iudices vinctum illum exoluisse , nec ullis Regiis mandarisadduci potuisse ut eum damnarent: tametsi Rex religiose ac sancte iitrabat nequam illum deprehensum a se fuisse in scelere turpissimo . succenseresque iudicibus quod sibi affirmanti fidem non habetent. gia tamen damnandi causa determinata reticebatur , iudices pro innoxio habuerunt, & carcere exemerunt, tametsi postea iussu Regis in flumen Sequanam noctu demersus est,ne insoletia facti populum perturbaret damnatus est per violentiam cui species legitimi iu- dici j per constantiam & in statium iudicum pectiis obesse nequiuerat. Late aduersus restrictionem uniuersalis doctrinae superius propositae, hic impugnatam agit Rodulfinus tractans absolutam Principis potestatem l , & annuit Azor m, necnon FranciscusCapiblanco n ac Farinacius o allegans innumeros,de dicens

384쪽

Dὸ Iudiciis seculi.

37s .

ita onmes tenere. Ae annuentibus omnibus iis qui defensionis iacultatein cui auditio &noxae notitia supponitur iure nriturali deberi statuunt, ut supri re- tul imus. Aliam restrictionem uniuersalis doctrinae superilis propositae aliquoties s adhibui quae sola probanda est. Dixi igitur eam uniuersalem doctrinam valere per se loquendo , quia cum crimen est ita manifestum , ut plane constet nulla .uz . de selisione tegi posse, nec ullam reo superesse viam tuendi sese, quod regu- νὸnm, o inis lariter absque auditione rei non contingit, in tunc frustra necterentur morae in ut

reo audiendo & dandis ad se purgandum induciis. Idque spectauit S. Leo IX. cum Gregorium Vercellensem ob grauissima crimina de quibus plane comper- ' i.

tus erat, absentem licet ac inauditum damnauit, ut scribit Hermaunus ,&ex, e. . eo Baronius anno Iosi. a Alios item Pontifices eandem ob causam aliquando e lib i. Ieabsentes damnasse , nec inducias ad rei purgationem frustra tentandam concessime, ait Bernardus b in Gregor.VII.Apologetico.Et haec videntur esse praec dentia ad iudicium peccata, in quibus negandam esse audientiam contestatur . eap 1, .deS.Bernardus c alludens ad Apostolum qui Timotheum admonebat , quorum- Iust.n. ioo.dam peccata manifesta esse,& iudicium praecedere ; quaedam vero peccata sub- f l 67. sequi humanum iudicium , 'quorum priora discussione non egent, cum ex se,& ante omnem diseussionem innote ant. Videndi pro hoc puncto Lessus e, ι ι Franciscus Syluius Malderus g, Laymannus h, Filii ius i, Richelius & Abu- Iust. c. i.

lensisad illud Deut. t. Andife illos dub I . Habet vero praesertim locum haec restrictio cum periculum esset in 'mora, quando videlicet timerentur graues turbae, aut publica pernicies aegre vel etiam nullo modo postea impedibilis, ni mature praecaueretur, & reus absque i tract. o. remoris subitδ multaretur: tune enim post crimen cerib & euidenter com-ς n i g. pertum fas foret in reum animaduertere recisis moris induciarum ad se puris homi-gandum, Sc praestandam ei audientiam ad illum finem. Quod notarunt Sylve- stet , Nauarrus ι, Rodulfinus de ab luta Principis potestate disputans m, e 11.4. io

Moria in liuis emporio x, Petrus a Nauarra o , Petrus .Erodius p. Factis id m c...ii. y1.

ipsum firmarunt plerique veterum. De Agesilao scribit Valerius q, clim aduer- P Φ.tit. L. . sus rempublicam Lacedaemoniorum conspirationem ortam noctu comperisset, Ieges Licurgi eontinuδ abrogauit, quae de indemnatis supplicium sumi veta- , . bant: comprehensis autem & intersectis sontibus, easdem e vestigio restituir, n. i, i. atque utrumque simul prouidit ne salutaris animaduersio vel iniusta esset, vel ρ l. t rerum iure impediretur. Itaque ut semper esse possent, aliquando non fuerunt. J Fru- indi- tix s. stra suit eam legum ad horam abrogatio clim in illis adiunctis nulla esset ea- μ m obligatio=Itaque , quod aitVaderius nisi legibus abrogatis iniustam sutu- 4ram animaduersionem , accipiendum est de iniustitia in speciem duntaxat. R mani certE in tali euentu , leges nihil morati . indicta causa , quem ciuium reum iudiearet damnare Dictatori permittebant, ut Tullius ν author est. EoriS.I.de ipso enim quod creatus erat Dictator, supponebatur extremum periculum, in tig quo euentu leges de ordine iudiciario silere dicimus. Ob proportionale causam

Carolus Magnus , ut scribit AEneas SV uius cum mestphalos magnis cladibus f in Cos- affectos perdomuisset, i1que saepe periuri fidem Deo datam suscepta religione Christiana, Se Carolo desponsam subiectionem rebelles facti perfregi issent, ut ι eos denique comprimeret, & grauissima mala alioqui instantia averteret,insti- '

385쪽

Gemitus Columbae,

tuit areanos iudices viros probos & integerrimae ac probatae virtutis , quos grassari in innocuos verisimile non foret. Hos instruxit facultate damnandi,& supplicio afficiendi quoscunque comperirent noxios,nulla citatione praeuia aut defensione praemissa, ae ne accusatione quidem prius audita. Id iudicium ad suam usque perdurasse aetatein scribit idem AEneas Sylvius notans vocari Iudicium vetitum, & per Scabinos administrari. Extra huiusmodi limitationem

quam compertissima sceleris euidentia cui nullam defensionis viam superesse se liquidissimum , aut iustus indeclinabilium alioqui grauissimorum malorum metus inseri , abstinendum est peruersione ordinis iudiciarij, qui rei auditione iudicium sumens, inducias ad abluenda crimina, de cauta discussionem

Interponi exigit., tot Concludo dissertationem compellatis in digressu quotquot de aliis pronun--tizis inauditos vel indefensos abripiunt, admonens inprimis illos si internum iudicem suum , euius laneinatione nullius est belluae morsus acrior . audire detrectent; si, inquam , conscientiam & accusantes in eius tribunali cogitationes, quarum est strepitus vocalissimus, ut videre est apud via lib. de chorem Cartennensema,& rraneiscum Petrarcham b obstriictis auribus nolint Ii s a. ς udire, meminerint iudicij , Iudice supremo de incorruptissimo obeundi, iux-ihi. dulo. Iobi monitu mi Vltor iniquitatum gladim est, ct scitote esse iudicium. Aderit aliquando dies, nec ut mundo toti aliquantulum remotus sit, procul reuera est ab unoquoMe nostrum , sed imminet & instat in ianuis r Dies, inspalm quam, aderit quo de iudicibus iudicetur, & Iustitiae ipsae ut Psaltes e loquitur subiaceant iudicio. Ego , inquit Deus per Dialogismum cum Davide agens, iustitias iudicabo. Quod tametsi de iustissimo Se incorruptissimo Dei iudicio

di istum potius videatur, ut recte ibi admonet Bellarminus, tameti a Iacobo de Valentia aliisque non paucis aptatur ad iustitias quae sunt suturae diuini extremi iudicij obiectum , inter quas eminent iudicia publica,quibus vulfius nomen itistitia tribuit a debito iuris exquisite in ea sunctione retinendi. Cum autem e contrario in huiusmodi sun chionem, quam suapte natura iustissimam esse oportuerat , irrepit iniustitia , praesertim excisione eorum , quae sunt iudicio substantialia, euiusmodi sunt audientia reo data, de causae damnandi expressio,

ut suppetat ei defensionis, suique purgandi facultas, tunc sine dubio horrendum Dei iudicium de talibus iudiciis & Iudicibus est expectandum. Eo oppressiss in iudicio, de per iudicij iniquitatem amictos ablegabat Sa-d e 3.Ee. piens dad leuandum moerorem vetbis illis, quae pervelim in Iudicum libris stycletastis, io serreo exarari, vel celte sculpi in silice ad postes locorum, in quibus ferunt sententiam. Vidi sub sole in loco iudiciν impietatem: Et disi in cordo meo, stum oeimpium iudicabit Dem,qtempm Omnis rei tune erit. Magna omnino iniquitas, de velut emphass sceleris , ut in ipso iudici j loco , ubi exercenda cistet iustitia, omnino contrarium fiat eius ad quod institutum est iudicium : ut quod cum S. ae=l'. i. Cypri no e dicebamus initio, inter leges ipsas delinquatur, inter iura peccetur,

innocentia nec illic ubi desunditur , reseruetur. Haec non modo cst per excellentiam Se antonomasticε iniquitas, sed etiam impietas ασέβεια : nam Sc rempublicam quae parentis dulcissimae loco esse debuerat, & Deum ipsum , cuius vicinam praefecturam Iudex obit, violat ea agendi ratio. Quod verδ solatium sortissimum aduersus eum maerorem subministrat Sapiens Z Non aliud sane quam

386쪽

De Iudiciis seculi. 377

qu3m quod petitur ex iudicio de iudiciis iudicum seculi per incorruptu in &omniscium ac usquequaque persectum iudicem cora in quo sistent ut eausae dira ne, denuo disclitiendae, ac retractandae, Ut iudex homo qui iniquitate iudi-eium foedauit, vel a loco iustitiae tentantem sub ingredi iustitiam repulit, poenas det optime nostra maiores. & quae Deum iusti iudicij a certimum aemulato-tem suique moeroris sui α θρωποπαθως dicam ex iudiciorum indignitate con

cepti ultorem deceant. r.

In eandem sententiam terribiliter tonat potius quam loquitur Esaias a, ex- p Is pressius etiam denuncians quam Ecclesiastes horretidum iudicis Dei de hominibus iudicibus iudicium. Iuuat eum per partes audire. Conuer Am es retrasesum indicium , ct iustitia longe stetit. Optabat scilicet iustitia subite sedem, suam.& loeum sibi destinatum inire: sed iudices qui videbantur regere populuieta ita enim recte Daniel huiuscemodi iudices appellatὶ qui, inquam, nomen Iudicum ementiebantur, & in loco iudicii ac lustitiae operabantur iniquit item, tuis dicium de iustitiam repulerunt, nec si uerunt appropinquare ad eam plateae partem in qua etat iudici j exercitium. Itaque subditur , conuu in platea et critin , G' alii itas non potvit ingredi. Et Dicta est ve)itas in obliuionem, π qtii reti ea malo praeda patuit. Non tantam corruit verita& & in obliuionem traditur cum homo innoxius mendacibus calumniis opprimitur 6c innocen ut falsiloquiis conspurcatur; sed etiam cum veritas premitur & erumpere pro liliatur. Hoc est' cum non auditur, qui reus praetenditur,nec pro se dicere, & indemnem se praestare permittitur. Hoc enim est veritatem repelli de corruere in platea iudicii aes et i in obliuionem. Accedit quod in scripturis facere veritatem , ut alibi . ex .

D. Augustino late traditur, est operiari, quod bonum est ac iustitiae consentiens: dc e contrario male agere est mendacio pollui. Admittitur ergo turpe mendacium cum iudicium peruertitur: idque nominatim admitti denegatione audien

tiae,& negatione defensionis , notauit Abulensis expendens illud t, Non sisse pici vocem mendacty. Planc namque mentitur qui illum in quem vibranda est damnatio, audiendum esse inficiatur. Eoque recidit quod luculenter tradit Theodoretus c, veritatem non posse attingi a Iudice nisi audita parte utraque; ς epist. atque adeo quicquid in m dicio aliter praestet, veritatis exsors est,& ad menda cium pertinet. Ex ea ergo mendaci j inuectione per audient ae at defensionis negationem reus praetensus qui reuera innoxius erat per iniqui iudicis malignitatem praedae aduersarii patuit.

Sed quid Deus ad eam sceleris atrocitatem y Eloquatur Esaias qui pergit Inhaee verba. Et vidit DominiM e ct malum ornaruit in oculis elm, qaia non est iudicium . 2 vidit quia non est vir: valens scit: cet dc volens perrumpere, iniquita

tem , de quod iustum est iust E iudicare: Et asoriatus est enia non est qui oechmrat , ct saluauit sibi brachium suiιm , ct iustitia eius ipsa confirma iiii etim. Induistus est vestimentis ultionis , ct operius est quas passio deti, sicut ad vindictam quasi

ad reινι butionem. Non egent ista nostris glos lematis: sunt enim expedita & pl na omnique vitro pellucidiora: illis autem quae ex Salomone adduximus conia simillima , nisi quod Salomon fortassis agit potius de ultione in extremo iudicio reponenda. quanquam neque excludit eam quae hic ante obitum peris ρὸ insertur, de qua potius agit Esaias. Vtrobique autem horrendum est incidere in ' manus Dei viventis qui abusionem concreditae ad iudicandum potestatis de iu-

387쪽

a orat. de

Episcopis

3 8 Gemitus columba, De Iudistis seculi.

dicit peruersonem damnatione eius qui auditus pro se satisfacere dc indemnis abire potuisset , seret acerbissime , ut verba Esaiae sanE magnifice expri

munt.

Itaque alte occinendum &valitu inclamandum est iudicibus omnibus quod Episcopis iudicantibus ingerebat Nazianzenus a. f vos qui thronos oronatos consequimini, de ob fluxas eminentias elari estis iustitiam illam extremam &ineuitabilem intuemini , omnino nihil usquam esse quod illam effugere possit considerantes. J Nam hic quidem vi muneris de potestatis in alios , tuti estis,

etiamsi ad gemitum pauperis obsurdescatis, nec prae gratia qua apud vos va- lent potentiores, aures innoxiis per eos oppressis reserare dignemini: at apud iudicem Deum , non sic, sed procul excusso omni fauore, dc omni gratia Dei ipsius gratiam excludente emerget ac splendebit in vestram confusionem oppressa veritas, ae in vestris capitibus serius Ocyus agente Deo haec faba cudetur. S c se solabatur Theodoretus iniquo ut ipse quidem resert in iudicio oppressus,& absens ac inaudirus peruersitate impietatem aequante damnatus. Vnde scribens ad Eutrechium praefectum post alia in eam damnandi absentis ac inauditi iniquitatem adducta, subdit, s Actionem sine vadimonio instituerunt. Sed oportet aequos Iudices reo alteram aurem seruare. Quδd si aduersariorum ser- monibus virrique praebent, & ex eorum arbitrio sententiam promunt, amplectemur in iam regni caelorum conciliatricem , dc forum illud expectabimus, in quo non accusator futurus, nec patronus, nec testis, nec discrimen dicignitatum, sed dictorum factorumque iudicium, id congrua meritis retributio: Θmnes enim stabimus sinquit in ante tribunal Christi, ut reserat unusquisque

propria corporis prout sessit siue bonum, siue malum. JFurentim de Mommorene1 Vicarim Generalis Societatis IE S V. CVm' opusculum P. Theophili Raynaudi societatis Nostrae cui titulus.

Gemittia Columba de Iudiciis semii. Tres eiusdem societatis Theologi quibus id commisimus, recognouerint ; de in lucem edi posse probauerint, facultatem concedimus, ut typis mandetur , si iis ad quos pertinet ita videbitur. Romae a8. Iunija669.

INDEX

388쪽

INDEX

RERUM ET VERBORUM.

B a A T r s Floriacensis versus Porphyriani. Abrahami Betovij crassa hallucinatio. MI. ras Abulensis simplicitas, tractando o

scoena.

Academiarum decisiones, quanti sindi Achilles Tatius, scriptor impurus. si Acta Apostolorum de Apostolicorum

conficta. I 6ci Adalbertus damnatus. II Acta Martyrum. 32IΑdami nomen, tetragrammaton. 2Adam vocatus antequam damnaretur.

Adamus Sasbour, an auror operum ei adscriptorum. in

Adhelardus S. oppressiis iniquo iudi

Actredi opera, S.Bernardo supposita. IasAElredus quem sibi censorem optarit.

Adolescentia,turpitudines scriptorum non tegit. Adriani, curiosa studia. Adriani Florent ij, bonitas in censendo. 29 tAdulterationis librorum, scelus. i8t Adulteratio per erasam tuin rescriptam sententiam.

AEaei de Claudio iudicium. 1M AEgidio Romano supposita quaedam.

AEgyptiaei dies . qui. 3IAEgypti expilatio, quid mystice. i 0 3 AEgyptij iam olim Chymici. 22 AEthiopibus cur summa iudici j sedes,

vacua. IIT

Ethiopicae literae , hierogliphycae. Affectus auersi, Censore declinandi 2 8 Agobardo , quae supposita. I 2Σ Alano Copo adseripti Dialogi. IIT Alberto Magno suppositi libri. L Albertus Pighius Caluini lectione

fermentatus.

Alehymia v. Chymia. Alcorani impugnatores. 2O Alcoranus an prohibitus. χoo. 3c seqq.Alexender Deglatein, laudatus. II Alson si ii Castro concitatio in libros Ethnicorum. Allegoriae , de Ethnicae litteraturae purgatione. I98 Allocutiones haereticorum noxiae.

B B b, x Alphabetum

389쪽

Index Rerum,

hibitum. 2IL

Amadisij libri sabulosi. Θ

reiiciendi ut spurei. ibid. Amalarius, autor operis de Officiis, qui s. ' D3

Ambrosii qu m multi libri deperditi.

Ambrosius quem operis sui Censorem dixerit. Ambrosius haud plagiarius. 267 Amicus, iudex inidoneus. 279 Amor infatuans. 28

Anastasius Bibl. sua scripta subiicit Nicolao I. 27sAtiastasius Sinaita, librum supposuit

Andreae Saul Iar, coniectura de speculo Vincentij. I Andreae Duuaiiij lapsus. rLZAndreas Mestratus occupatus pessime, id est, opero ii ssime. 216 Andreas Monachus , salsarius. I 2o Anepisraphi. libri an vetandi. 2II. Angeli I'olitiani petulcitas. Αnsberto quae supposita. IasAnselmus sua scripta subiicit Rom. Pontifici. QAnselmo Cantuar.multa supposita. 13 Antiquari j dicti, Catholici. 24o Antiquitas, verae Ecclesiae nota. 24o Antonius Sancta tellus, spoliatos. Apes imitadet in maloru secretione. 236 Apes Poerae. QApocalypsis unde iuxta Petrum Mo-

nodum.

Apocryphi libri , qui. I s 9 Apocryphi libri, sedes Satanae. I77

Apollinaris scripta . omnino multa. 7 Apollonius Tyanaeus , Magus Panurgus. 1o Apostolorum libri confiisti. I 6o. I 6 IAposiopeses in horrcda narratione. 3 3Αqua ad Chrysopoeiam. 226 Aqua obliuionis, Diadocho,quae. 187 Aquae in vinum mutatio in calice , an

Aquila pulsus secundo ex Ecclesia,cur. sArchilochi mordacitas. Argumenta librorum inania: 08 Aristotelis libri adulterati. IIo Aristotelis Metaphysica,Lutetiae dam

nata. . I

Armacani, recens Canoni sinus: NArmeni Scripturae adulteratores. ITO Arnoldus Bonae vallis scripsit de oper. Cardinat. I 16 Arnoldus de Brixia , cuias. II

nauus adulterator Patrum. I74

Αriij spurciloquia. D

Altrologia Magiae Comes. ἰ2 Astrologia quanti sit ad rem Medi. cam. 1 3 Athanasij liber de passione imag. adul

teratu S. 72

Athanasio supposita Opustula Theodore:i. Laia alia nonnulla. ibid.Athei ex haeresi, quesu multi. 2IAthei simus, sed intentum haereseos. ITquam teter. ipsis Ethnicis abomina dii S.I8. I9.2 ealunia deAthei simo Christianoru. I9elancularius Atheismus,triplex. χο Auditores in scholis Religiosorum, cur plures, NA uerrocs,davanosus Ecclesiae. 2oo Augustini libri,peruerse exagitati. 21 Augustino suppositi,sermones ad Ere

Augustino multa supposita. I 2P. I 28 Augustinus ad sibi imposita , est Pro-iper. II Autelius Uictor,Chrillianis utilis. I9s

Aureolus nouitatum amans. aso Auritus tantum Iudex,peruersus. . 3C6Aurum, essici per artem potest. 224. Authentica censura, quae. 2TO Autolyci, in Christianos ob nouit tem accusatio. - , a tAutor

390쪽

Verborum.

Autot & eompliator , qui differant.

Autores , Magiltri orbis terratum. 3Q7 . Autores noui, haud reiiciendi. assEius libet iure notatus., Bestialitas Haetetica ex P P. α seqq. Beza an iure spurciloquos arguerit.

B Alduini Hannonii simulatio. I 6 Boetius Symmachum optauit Censo- Baptistae a Porta, Magia cuiusmo- rem, di. ' , 1o Bohemi encomio versatili , laudati. Barbarismus quid propriE. Batthol.Tortes,exercitiorum S.Ignatii Bona malis admista, non purgant ma-

Bartholomaei Spinae, fraus. is Bonauenturae lupposirusi liber EoIID. plagiarius. . I66 tionum. .Partholomaeus Vibinas spoliatus. Bovianius Canon. Regul. laumtus.

Basilius saepe expressus ab Ambrosio. Brunonis operae , variis adscripta. I 6T . . a 'Basilius quos voluerit suorum script Buridanus se pluries deceptum rate

tur. rum Censores. - - 266

Basilio supposita quodam. 118 i 19 Byzantinae turres septem. Bellarminus ob librum de Gemitu eoL - ' passus calumniam. Lis C . Bellarmini scripta perperam vocata in odium. ii, Abala quid. ao Bellarmini liber de scriptotibus, petu- i , Cab lae notio apud Censorem

tilis. iii , ineptum, . 3OFBellarmini Cardin. insignia deeoti. Caesaris de Bur , in sua iuuenilial n-8o i et eius ardor. AsBenedicti a. retiamtio iniquae iseri- Cai' citatus i priusquam damnaretur. tentiae. ' . . io 1 7 . Berengarij liber succensus. . Calpunius Lanarius, aemulus Hier Bernardus in Abelardum seuerus. ios. - nimi, quis. δys&seq . . L i CalviniaJus a Caluiniano vapulans. Bernardo multa supposita. I 29. & IIs

. - seqq. t Caluinis' hutheri collatio. . vernardini Rossisnoli opus , Simuli Caluini in eludenao Augustino no

Item historu

Berosus Annianus, cuiusmodi. Is

Bertrainus Aytot libri de Eu haristi,

Calx per Graecos sarinae Latinorum immis a. . - D

Cameraris sectarii Hidoratum iudis db 1 cium.

SEARCH

MENU NAVIGATION