Physiologia medicinalis

발행: 1816년

분량: 541페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

SEcΤ. III. DE cΗEΜICO RESPIRAT. EFFEcTU. 283 genium, quo VenOSUS abundat Sanguis, cum OXY- genio adspirati aeris conjungi , et in aquosum formari vaporem , Si Cque Cruorem SV perfluo Privari inflammabili principio. Quid autom huic obmoveri possit hypothesi , jam diximus : id

unicum tamen Subjungere Volum US, Sero Sas et quasvis animalis corporis se Cretiones altiores habere,cctu SIS , quam Communem elementorumeti emicam attractionem: quomodo enim aquae

intelligemus genesin , siquidem hydrogenium Cum ΟXygenio Sine Succensione , in nostris saltem periculis, aquam non sistant Z3 Alia denique est, magna attentione digna, Cel. UILBRAND respirationis theoria g). Docet vir iste , nullam accidere sub actu respi-xationis materialium principiorum inter sanguinem et aerem atmosphaericum Permutationem , adspiratum aerem parietes va5orum Pulmona-Ιium haud penetrare, Verum a pulmonibus sic recipi, ut chylus in tubo intestinati recipitur, adsimilari. Est itaque ressi rationis Processus haud aliud, quam adsidua VctSOrUm Pulmonalium , sanguini S et aeris atmosphaerici metamorphosis : pulmonalium arterictrum ultimi Surculi in ipso diffluunt eorum Vi Scerum Par enchymate cons. g. 164. 6. g. 322. II. n. 2.9 , prout et Eanguis niger cum in SP irato aere eam substan- tiam intime penetrant , ejusque Partem integrantem essiciunt, unde haec omnia sibi adsimi- Iantur, in statum indisserentiae ponuntur; haec

tamen indisserentia momento tantum dUrat'. nova generatUr Pulmonum Substantia, novus , floridus , Vivificatus Sanguis, nova Venarum Pulmonalium stamina, et novus Simul secerniturner , Per e XSPirationem excernendUs. Est itaqiae

respirationis Processus, ut idem auctor dicit ,

quadrupleta, duplicem habens , sibi OPPositam

302쪽

directionem: subvertit nempe e X toto sanguinem atrum, et generat no Vum, rubrum Sanguinem; destruit ex toto receptum in substantiam Pul num aerem, et generat no Vum, qui respiratione oliminatur. Inversa autem ratione se

habent sanguis ot aer , qui indifferentem , in Perpetua tamen metamorphosi eXistentem pulmonum substantiam ingrediuntur et deserunt: praevalet materialis indoles in sanguine pulmonum Substantiam intrante , estque is , qui tanquam novum productum inde emergit, vitalitate praeditus ; aser , qui pulmonibus recipitur,

Vitam suscitat, qui exhalatur, eam delet. Est itaque omnis mutatio, quam aer respiratus et sanguis in se mutuo ponunt, haud aliud, quam Virium Polarium conversio : accipit nimirum ist positivam ab eo polaritatem, qUemadmodUm

'angitis a. s. in Catenae Salvanicae mutatur 232. J, cter Vero respiratus Contrarias accipit vires h). Quid autem de ista sentiamus theoria, B sequentibus patebit.

Carbonicum in venoso abundarei sanguine , ex iis, quae g. Ho. 294. dicta sunt, apparet; cel. tamen ΛΒΙΙ - GAABD ela emica instituit experimenta , quibus comperit, arteriosum 11umorem pluS de eo continere principio quam venosum Ρ sal f 's u. Soli et 's Nordis ches Arch. f. Natur u. Argneywissenschast. B. I. p. 493. .

303쪽

geti organismus; nouo Aufl. 23 Hamburg, 18ls 8. g. a35-24o. - Cons. WALΤHER'S Physiologie. II. g. 405. 337- ιο xydatio sanguinis. AZotici accessus. Sanguinem nigrUm per aerem adspiratiam

inflammabili minui principio , omnes fere Credunt physioIogi 3 336.): an autem Oxygenium

eundem subeat humorem , dubio subiicitur. Plures lamen in eam abierunt sententiam , qua creditur, respirationis Proces Su Sanguinem Positivo oxydari Pugnant pro hac opinione ea, qu 'e Paulo ante adduximus, tum id, quod major sit in aere respirato oxygenii deperditio, quam acidi carbonici deposceret genesis g. 334. IV. n. a. ; his accedit, quod arteriosus Cruo Psaeptiarum in acidum vertat, aliaque Oxydabilia corpora oXydet, quod quidem venosus non facit sanguis. Qua autem forma OXygenium ad sanguinem adcedat, an aerea, an minus elastica, vaporis instar, an basis tantum ejus , calore latente amisso, cum Sanguine, et cui ejus parti, an Sero, an lymphae vel rubrae Parti uniatur, nemo plane huc dum docidit.: i Contrarium docet cel. CREUE , dicens , nihil de Oxygenio sub respiratione absorberi, Verum Omnqm eius deperditam partem in generandum aerem acidum carbonicum, qui cum respirato excernitur aere , impendi , ipsumque adeo Sanguinem de carbonis ari tantum , non vero OXydα-ri. Adducit autem experimenta, a C. L. BER-

304쪽

286 LIB. I. CAP. III. DE RESPIRATIONE. THOLLET , ALLEN et PEPYs instituta, quibus innotuerat, deperditam Oxyge iiii copiam generato

acido carbonico constanter respondere Contrariae ergo sunt opiniones, nec ipsae sibi respondent observationes , id quod. evitari in rebus physiologicis haud potest, Ubi processum

Vitalem , aut functionem quandam e chemica saltem ratione e XPonere, PerqUe Pericula, nunquam satis caUte instituenda 3. 19. n. 3. θ , illustrare contendimu S.

Deniqiae a Zoticum atmospha orici aes ris incerta eXistere relatione C Um organico Corpore,

e X iis, quae superius g. 9. 5. 214. n. 2. ) dicta sunt, apparet, et 1irmatur penitus observatione Da V γα Πα g. 334. IV. n. 3. . Nec dubitare Volumus , id principium per processum biochemi cum eo converti, ut gelatina et album en in fi-brosam vertantur substantiam g. Io 1. ), siquidem haec in animalibus tantum perfectioribus , Perfectius etiam respirantibus g. 326. , re Periatur α).

305쪽

DE VITALI RESPIRATIONIS EFFECTU.3. 338.

Dynamica pulmonum actio. Ex iis, quae modo β. 334-337. dicta sunt, id saltem apparet, quod respiratio eum habeat praecipuum Scopum , Ut sanguinem supernoo li-horot inflammabili principio, liresque ratione, aut positive Simul, O Xydet, et a Zotico , aliqua saltem parte, augeat; Sequitur hinc, pulmonum functionem digestioni, quae pl1logisticorum in corpore animali auget quantitatem 258. 308. , esse oppositam, C Umque publico hepatis officio g. 296. o congruere. Apparuit Praeterea, mutuam esse aeris atmosphaerici et sanguinis , in pulmonibus circum euritis actionem , nec alium , quam atmo Sphaericum Pro eo munere idonoum esse aerem , Si quidem ne C OXygenius Purus sine noxa diu adspirari possit , nec aliae aeriam Species g. 214. vitae alendae Sint Capaces. Minimo autem credas, m Utuam han C sanguinis et aeris actionem per consuetas acciderache micas attractiones : alienUm enim est a sanguine, vitalitate praedito g. 111. , a qud pulmonibus, copiosis nervis gaudentibus ηg. 5et L) ,

passivo se habeant in hac operatione, sinantque contingere processum , pneumaticiS nostris periculis similem. Gravissimum igitur committores errorem , Si putares , Vitalem hanc functionem a communi eX emtam esse regula, qua Con Strit, omne munus, quod in vivente peragitur corpore , vitali subjectum esse energiae. His ita quo praemissis, re SD irationis processum , multiam qUi dem illustratum, non tamen penitUs e XPlora -

306쪽

288 LIB. I. CAP. III. DE RESPIRATIONE.

tum, ratione sequente e XPone mus , nostramqUΘ Pinionem cum aliorum celt. Physiologorum sententia conjungemus ). Delatus in pulmones aer cum vasis Capillaribus , bronchiorum ramos et Vesiculas aereas

cingentibus ) , in contactum Ponitur;

concitat vasa eadem et ipSam etiam mucosam

tunicam, quae internam investit pulmonum superficiem , ponitque in reactionem Vitalem, ner-VOSO Pulmonum apparatu Praecipue gubernatam. His accedit vitalis sanguinis energia, quae singulari , et necdum cognito modo in aerem reagere, atque insignem biochemici processus forro videtur partem. Tali igitur rations fit, ut aΙiqua adspirati aeriS Pars a Sanguine attrahatur, eique adsimiletur ita , ut omnem suam deponat formam et indolem. Dum haec accidunt, sanguis ipse restauratur, minuitur phlogistico , augetur o Xygenio, contrahitur in volumen minus , Omnesque accipit dotes , quibus arteriosus

gaudet humor c . Do. . Quemadmodum Bilischylo adfusa de componitur , humorem nutritium mutat, Perque noVam cum particulis inutilibus compositionem in excrementum mutatUr

unitis nova prodit aeriformis Secretio, quae particulas continet, cum resstrato aere elimiandas

Nervorum autem potestatem insignem esso in respirationem, dudum adverterunt complures ceti. observatores ). Le GALLO IS autem pluribus nuper ostendit eXPerimentis, respirationem protinus sufferri in animalibus , ubi medulla oblongata, ea PraeciPue Pars, quae 8. nervis

pari originem largitur, destruitur a). Cel. vero DUPUYTREN suis ostendit Periculis, a PINE L et HALLE

307쪽

SEc T. IV. DE VITALI RESPIRAT. EFFECTU. 289i1ΙΑLLE confirmatis a b , nervo vago in equis et

lum suscitari in res Piratione Plicte nomena, verum ipsum etiam. Chemicum in Pulmonibus ita Iaedi processum, Ut Sanguis arteriosus floridodo stituatur colore, Vela OSO simili S reddatur. Experimenta similia instituerunt D UcRor Av d o BLA IN UILLE , DUΜAS et ΕΜ MERT D) , quibus

eam observationem dubiam reddiderunt. Censent nemps hi viri, animalia resecto in utroque latere nervo Vago e X eo Su Cari, quod mechanismus respirationiS laedatur , nec igitur sufficiens aeris copia in Pulmones adducatur. Cel. autem CREVE mutatione S eas Perturbato sanguinis circuitui adscribit, dicens , sanguinem debito oxydari ex eo non Posse, quod labefactatis pulmonum Vasis, justo minor feratur in haec viscera humoris copia c). Observarunt tar

cum magnum in Plerisque mammatibus grandioribus cum Vago conjungi, et Communi cingivagina, ut adeo in Periculis Duplaytronianis iidem nervi simul comprimi aut roscindi debuerint e . Debent igitur Variae laedi per ea porici sta functiones; minime tamen credimiis, Biochemicam Pulmonum actionem immunem

Perm Inere.

Etsi igitur experimenta clarorum VirorUm sibi non penitus respondeant, et Variae eorum sint sententiae, observationes, ad lectos aegrorum factae ostendunt , pulmoniam officium ener-glao vitali, nervorum Prae Cipue potestati, penitus es Se Subjectum. Frequenter enim videmus, sanguinis mutari qualitates , mechanismo respirationis fere illaeso: Cernimus saepe humorem

308쪽

29ο LIB. I. CAP. III. DE RESPIRATIONE.noride rubrum, arterioso similem, e vena incisa fluere, mox vero ex eodem individuo sanguinem educi profunde atrum; coagulatur modo citius, serius alias, nec mutat colorem pari ratione, diverso ex missus temPore. Possunt praeterea adesse Variae humoris Vitalis mutationes, in sensus nostros haud incidentes , unde color faciei pallidus, lividus, fuscus, roseus aut ΡΓΟ funde ruber, qui in aegris advertitur, et hominibus animo commotis , Varioque modo , Per momenta saepe, mutatUr, alienata o Pulmonum

functioni adscribi praecipue debet f .

a) tu edi c. chir. Zeitura g. Salgb. I 8I2. IV. P. 26 -272. L o GALLO IS : Experiences sur te principe de la vio et c. a Paris, 181 a B. a ) Bibliothesque medicate. T. XVII. - Medi c. chir. Zeltung. Salgb. 1813. III. P. I 23. Sq.

dari sanguinis morbum, quo adfinitaS ad Oxygenium, atmosphaerici aeris pro tempore proSternitur. Asthmate periodico diu adfectus cel. olim collega WΙΝΤΕRL , id vitium in sanguine Suo totieS recurrisse adstruxit.

309쪽

f. 339-Ro spirationis influxus in circuitum

sanguini S.

Ex iis, quae superius 33O. 332. dicta

sunt, satiS asParet, respirationem ad promovendum sanguinis circuitum insignem haboro influxum. Est autem relatio, quam Pulmoniam haoc functio in sanguinis habet motum, duplex :mechanica et vitalis. Alterna enim pulmonum

diastole et systole g. parvum humoris

circulum , quo e corde de Xtro in sinistrum fertur, plurimum adiuVat. Docet id Hoohe ianv m, experimentum , quo constat, thorace et abdomi no Iate apertis, ac legitimis respirationis organis destructis , aere in pulmones inflato , cordis restitui motum , per integram etiam horam Conservandum. Hinc etiam est, quod respirations

cohibita, pulmonibus ob Structis aut quacunquaratione imperviis, maxima nascantur cordi si sanguinis motui detrimenta; quamvis ad suo fieri natura possit minori trajectui, ut in phthisi pulmonali Saepe cernimus. Μajor utique cordis ost potestas in sanguinis motum quam P Ulmonum; imo advertimus ipsam etiam respirationem per Vitalem ejus organi motum plurimum determinari, adeo, ut spiritus ducendi officium do omni cordis adfectione mox participet; etiam Pulsans cor, quatenus diaphragmati alliditur, respiratorios Su Scitat motus, unde in embryone necdum respirante, motus aliquis advertitur in pulmonibus Periodicus, irregularis tamen. Altera respirationis in sanguinis circuitum rotatio ea est, quod humorem Vitalem principiis imbuat, quibus differentia ejus aUgetur et

310쪽

9 a LIB. I. cAP. III. DE RESPIRATIONE. Pulmonibus restauretur, ut organorum v tales Proprietates reficere possit. Cordis igitur et arteriarum incitatio et irritabilitas pari incedunt Proportione Cum respiratione , ut adeo cohibita

pulmonum functione, quae CunqUe fuerit Caiasa, cor subsistere, ipsumque Sanguinem mOX Sictgnα- re VideamuS.

Rospirationis influxus in musculais

rem et nerveam Vim.

Irritabilitatem musculorum Per o Xygenilam restaurari , inflammabilibus vero deprimi, H u in-Boldtianae et aliorum ostendunt observati ones c . 214. , et Vidimus Su Perius G. 326. , muscularem vim in diversis animalium classibus pari se habere ratione cum organorum spiritum ducentium perfectione. Id ipsum observatur in homine : robusta individua , torosi corporis , athletici habitus, thorace gaudent am-Plo , respiratione libera et Voce forti 25o.J ;sub vehementiore corporis motu freqUentius re Spiramus, quo ConSumta carnibus redditur vis; animi motus , qui cum Vehementiore junguntur virium muscularium intensione, ira, solati Um, spes , frequentiorem Simul et perfectiorem suscitant respirationem, SuntqUe homines ferocis animi thoracis amplioris. Prostratam e ConVer-So Videmus muscularem Vim , ubi pulmonum functio Per caUsas externas vel internas restringitur; Passiones, Vires corporis et animi deprimenteS, metus, terror moeror, sollicitudo, respirium cohibent , opprimunt pectus ; denique homines angusti pectoris, Vocis debilis et gracilis , corpore Potissimum et animo sunt debili.

SEARCH

MENU NAVIGATION