Quaestionem cur Plato Aristophanem in convivium induxerit tentavit Carolus Lenormant

2쪽

FACULTATIS . LITTERARUN . IN . ACADEMIA . PARISIENSI . DECANO .

LATINAE . POESEOs . IN . RADEN . FACULTATE . LECTORI . CASINIRO . IOANNI . IosEPHo . GOBERT . RHETORICES . IN . HENRICI . QUARTI . COLLEGIO . PROFESSORI . VIRIS . HUMANISSINIS . DOCTISSIMIS . OPTIMIS . QUOD . EORVN . DV V . ET . AVSPICIO . STUDIUM . ANTIQUITATIS . INIERIT .

NON . IN NEMOR . AUCTOR . D . D . D .

4쪽

Ι. Quid in hac dissertatione consilii habeam, Paucis expediam. Quippe juvat et legitimam orationis, quae sub Aristophanis nomine in Platonis Convivio proponitur, indolem investigare, et philosophi mentem explorare, cur hominem Soerati insensissimum loquentem finxerit in dialogo, cujus primariae partes Socratem sipectant; denique cur ridiculam prorsus, et, ut Aristophanes ipse Profitetur, καταraαum, IIJ narrationem in dejnosophisticam disputationem induxerit.

5쪽

l Ias ut enod inus disticultates, operae pretium est duplicem

illum quem iam Selaleterinacherus i) plane intellexit , Sym

posit scopum referre, quum vel magistri, Vel suam de summo amore opinionem enarrare, magistrum etiam adversus Obtre lationes summis laudibus exornare disci lautus summopere

contendat. Tertio addam quod i 'que Ilatet demonstrandi consilium, ipiantum familiaris illa Socratis et rationi plane consentanea dissorendi methodus, sophistarum et theologorum, quos iis lue eo sapientiae magistros Graecia noverat disseiplinam si Peret. ΙΙ. Νil tamen in his explorandis proficiemus, nisi de auctore ipso Symposii statuerimus, et riu S, ante O milia, cluamobrem philosophia, ab aliis Socratis discipulis et a Socrate ipso discrepat, decreverimus. Multi ut r Socratem melius, aut Xenophon, aut Plato ille noster, intellexerit, diiudicare, sed frustra, ut opinor, tetitaverunt. Plurimis Phacuit Xenophontem genuinum orationis Socraticae interpretem statuere : quod ego,

nil inficias eo. Quippe qualescumque illae sa) , quas

Xenophon adhibuit, si non omnino recentiorum Stenographiam reserunt, ad artis saltem hujus Propositum accedunt. Sed Socratem, iron uin illum, et, ut de sei PSO profitebatur, Potius alienae cogitationis μαιευτικ6Μ, quam definitae proprium doctrinae assortorem , quis e nudo verborum contextu intellexisse contendat p Νon quod lγerspicuum adversus eonsulto obscuros, i hilosophum adversus SoPhistas, rerum magistrum, adverSus verborum magistros, sese obiicere Socrates

abnuat: sed intelligentilius nobis quid novi Merates in mun

6쪽

diim intulerit, quanto studio Patri ae r 'ligionis insandum Pantheiamtim in Piigua verit, quam cito vigentium legum defensores periculum e Socrate manans Proesonserint, nil non absurdum t in Socrato Platonis ot in Moratis illius crimi- uaticino vid retur, si nulla hahita raecae calliditatis, quinimo assueta hominis si ipsum tuentis dissidentiae ratione,

Si ratis verba log r 'ntur.

Νune, quod ad Socratis discipulos attinet, non Omnes eadem de magistro SPusisw Constat. Xenophon , ut vir propius quam Plato ad Socratem acrodit : Xonophonti Socratos omitibus philosiit, his Praestat, qil Mi Primus vitie communi informandae Philosophiam addixerit: Socrates εἰρι otia: in extremo spiritu, gallum sculapio tiro missum memorans, nil non, ut virum moratum decet, de Patria religione sentit:

qii ipm , luoad logos et decorem civitatis spectat, nil in religione te mero mutandum : de diis ipsis quid a stimandum, in Eleusinio docetur. Inde facile deprehendes, cur in desensione Socratis filiae in Libro Memorabilium continetur, pauca tantum et impedita lM'rhi hoantur de theologia Socratis,

multa de constantia qua ritus Patrios Servaverit si . Socratem ergo non sine Causa I ictoribus illis contuleris, qui praecepta I citius ad natur;E normam, quam ad Peculiarem artis modum i iis ,rmantes, discillulos educunt mirum in modum inter se discrepantes. E coetu enim ex quo Antisthenes et Cynici prodierunt, Ι'lato, elegantiae omnigenae Patronus, emicuit. Pro mira sua Sensus integritate, Socrates Epicureos simul et Stoam sapit. Cavendum, ne, Platonis temeritatem incusantes, cluando Suh I Ursona Socratis opiniones omnino suas videtur Iirotulisse, magistrum ipsum defraud

7쪽

nuis. In Platonis enim scriptis, Socratem constat de religione sit, Te parum, si verba, audacter autem, si mentem altius interrogaveris, disseruisse. Novas sane Plato doctrinae Socraticae opiniones adiecit: quid, si doctrinam ejus penitissimam bona si de protulisse predidit pNonne Xenophon it,se, e praejudicata opinione, aliquid Socrati detrahere potuit Θ Inde igitur, quod Socrates, teste Xenophonte, utilius humano generi de moribus quam de eo mogonia disserendum censuerit, nil crediderim divinum illud ingenium de Origine rerum existimasse, praecipue quum Timaei 1m habeamus, in quo Plato Socratem induxit, Pythagoreorum opiniones de mundo studiose inquirentem l Quod sane temeratae nimis Plato noster effingeret, si nil unquam de tali doctrina Socrates curavi SSet Anyto igitur ipsi facile assentior, Socratem incusanti, quod novas de natura deorum opiniones voluisset inferre : Xen phontem reiicio, pro Socratis Orthodoxia honeste magis quam ingenue pugnantem: Sed Platonem adversus Anytum sequor, quum e libris discipuli eruerim, Socratem existimavisse, non rejiciendos omnino Patriae deos, sed a niateriaeta ce liberandos et ad cogitationem summi boni et pulcri evehendos. Haec est illa theologia Platonis, quam, cum Proclo

etiam, admittere malim, quam recolatiores imitari, ea superbe fastidientes et negantes quae nec explorare possunt nec

volunt.

III. Platono cum theologo Socrates ipse theologus convenire nobis videtur. Hoc uno magister et discipulus dissociandi , quod hic religionis et philosophiae societatem solummodo Praesenserit, ille autem absolvere conatus sit. Qui si de religione consentiunt, quid ii de liberalibus artibus, religionis apud Graecos praesidio et decorep Artes illas Socrates

8쪽

in iuventute, Mnuptor non ignobilis, excoluerat: Platonem Homero alii mite poetis imbutum quis ignoravit Θ Quis etiam

e Poctarum numero, quos Plato assidue versavit, Aristophanem audeat eximere, quum adhuc observantiae cpia Plato Ari, tophanem prosequebatur testimonium habeamus in epigrammate quod philosophus scripsit, Olynipiodorus retulit Θ

Quippe Platoni inprimis adridebat summa illa vcnustas, quae Aristophanem inter omnes commendat, et nos Piam in nobilissimum gradum referre jubet, repugnante no Iliicquam Christiano sensu, et obscoenissim uin poetam adspernante Θ Si mythologum igitur, si iv,liticum et sophis tum in Convivium Plato suum induxit de amore disserentes, quid mirum , Si festivis illis salibus, quibus Attii a comoedia praestitit, nullam aliam ob causam, ut multi crediderunt, quam pro mitiganda caeterarum Orationum severitate et animos remitti ndi gratia. locum impertiverit pAristophanem igitur ut iocorum eximium repertorem Plato inter Agathonis convivas retulit: retulit etiam eum in illum coetum ut Soeratis inimicum et Nubium auctorem. I 'latonem Aristophani debitas laudes tribuisse, sabulas ejus ut dialogorum Parerga studiose versaVisse, nil obstat. Poctam Socrates ipse in Convivio ab homine seiungit, quum assiduum praedicat Aristophanis cum Venere et Baccho commercium si). Quid

9쪽

autetia de paneg3Tico Socratis, quom a Platone in hoc dialogo

susceptum fuisse constat, sentiendum nobis foret, si inter amicos tantum et familiares Socratis res acta osset ρ Causam autem habes, cur occasio dialogi tam solemniter exponatur. Aguntur Dionysiaca, in quibus Agathon, lauream poetae tragiei consecuti S, epinicia cum turba concelebrat, et postero die comissationem decernit domi frequentissimam. Ab epiniciis Socrates, quamquam voratus, abfuit; ad Con

vivium Ilergit, ne Agathoncm iratum habeat, lotus quidem

et probe calceatus, specie comitatis et ut Pulcer pulcrum adeat si , revera autem ut officium et nimiam sedulitatemPEPSI iciamus, a conSueto inter amicos et familiares habitu abhorrentem. In itinere Aristodemum offendit, virum ipsi Prorsus addictum, quem seolim ad Agathonis ducit, quasi solus turbam adire convivarum reformidet. Quinimo inter

viam, totum in se animum Socrates retrahit, et subsistentem

10쪽

amicum pergere iubet, spii Solus e Priaculum ingreditur, Socrate in prothyro vicina domus aliquanti si er cessant . Quid illa mora et cunctatio, iii si Mirat ira irit iligimus, Praesentiam Aristophanis a gre tulisse, et dudum in animi penetrali-hus si Clim consuluisse, utrum se periculo invidiosi olloquii, necne, committeret iὶ Θ l loe saltem, cluum nillil temere Plato in narrationibus induxerit, mirum videretur, causam longae illius meditationis omnino ignorari, ipite Profecto nullo modo ad dialogi propositum attinet, Pausania quidem, non SO- crate, de amore diswrtation In Proponente. IV. Sed neque haec, ite pio illa Prius allata, rei dilucidandae causae su Plietunt. Abjicienda autem Porum DPinio est, qui Platonem in dialogis , aut somniantem , aut furentem, nugantem etiam si hi fingunt. Qui tiropius totam Sympositcomplexionem inspexerit, is nihil non ad finem Oi,eris stricte coaptatum deprchendi t. Socrati enim set Platoni de civitate consulentibus, maximum Iirosecto tini,cdimentum aderat impetus ille in Venerem, cui ni clue in Christiana societate locum plane desinitum lini ertire possumus, magis etiam animi motibus inter Gra cos, ad omnia voluptatis genera Prinnos, adversus severiorern disciplinam reluctantibus. Quod libidini frieti uin imponendum, quae amori Permittenda remissio, Plato, Pr: eunte Sociate, statuere conabatur, haud persecte quid m, si leges ethicae abSolutas, optime autem, si statum imblicae et privatae consuetudinis apud Graecos respexeris. Nihil Platoni hac quaestione antiquius, nihil plenius angustiis. Qui pi cum in Ph: dro suam de amore doctrinam si erre coepisset, et honestam quamdam amoris hujus spe

s i) In Menone etiam Anutuni ipsum reperim ux, de euius eum Socrate colloquio inulta, quibus spatium deest, animadvertentia profiteor.