장음표시 사용
11쪽
a AC AD ΕΜ. QV AESTIONUM tes,nominibus differebant. Na quum Speusippu sororis filiu Plato philoso
Phiae quasi haeredem reliquisset,duos autem praestantissimos studio atq; dooctrina Xenocratem Chalcedonium,& Aristotelem Stagiritem,qui erant cuAristotele, Peripatetici dicti sunt,quia disputabant inambulantes in Lycio: Illi autem qui Platonis instituto in Academia, quod est alterum Gymnasio
Um,coetus erant,& sermones habere soliti,e loci uocabulo,nomen habuerui. Sed utri Platonis ubertate completi,certam quandam disciplinae sormii iam composuerunt,& eam quidem plenam ac resertam. Illam autem Socraoticam dubitationem de omnibus rebus,& nulla astirmatione adhibita, cosuetudinem disserendi reliquerunt. Ita facta est differendi quod minime Socrates probabat ars quaedam philosophis, rerum ordo,& descriptio disciplinae. Quς quidem erat primo duobus,ut dixi, nominibus una. Nihil enim instter Peripateticos,& illam ueterem Academiam differebat. Abundatia quast dam ingenii praestabat,ut mihi uidetur quidem, Aristoteles. Sed idem fons erat utris*,& eadem rerum expetendarum fugiendarumq3 partitio. Sed ad
ago inquit: aut sum ne sanus,qui haec uos doceo Nam et si non sus Minerua, ut aiunt, tamen inepte quisquis Mineruam docet.Tum Atticus. Tu uero, inquit,perge Varro, Valde enim amo nostra atque nostros,mecp ista delectrat
quum latine dicuntur,de isto modo. Quid me inqua,putas,qui philosophia iam pro sessius sim,populo nostro exhibituru Pergamus igitur,inquit,quo
niam placet. Fuit ergo iam accepta a Platone philosophandi ratio triplex. Vna,de uita S moribus: altera de natura δέ rebus occultis: tertia,de differendo,& quid uerum 8c quid falsum,quid rectum in oratione prauum' ue, quid consentiens,quid repugnet iudicando. Ac primam illam partem bene uiuedia natura petebant,ei p parendum esse dicebant: neq3 ulla alia in re, nisi in nastura quaerendum esse illud summum bonum,quo omnia referrentur. Constituebant V extremum e Te rerum expetcdarum,& finem honorum, adeptumem omnia e natura,& animo,& corpore,& vita.Corporis autem alia pones bantee in toto,alia in partibus. Valetudinem,uires,pulchritudinem in totor in partibus autem sensus integros,& praestsstiam aliquam partium singula rum,ut in pedibus ceIeritatem,uim in manibus,claritatem in uoce, in lingua etiam explanatam vocum impressionem. Animi autem,quae essent ad copreo hendeda ingenss uirtutem idonea:eaq3 ab ijs in naturam 8c mores diuidebantur.Naturae celeritatem ad discendum memoriam dabant,quoris utrun mentis emet proprium 8 c ingenii: morum autem putabant studia ee,dc quasi consuetudine,quam partim exercitationis assiduitate,partim ratione formaehant,in quibus erat philosophia ipsa. In qua quod inchoatum est,necp perseoctum,progressio quaedam ad uirtutem appellatur: quod autem absolutum, id est uirtus quasi persectio naturae,omnium V reru,quas in animis Ponuni, una res optima. ergo haec animorum. Uitae autem id enim erat tertium ad , iuncta esse dicebant,quae ad uirtutis usum ualeret. Iam uirtus animi bonis Sccorporis cernitur in quibusdam,quae non tam naturae,s beatae uitae adiuncita
sunt. Hominem esse censebant,quasi partem quadam ciuitatis & uniuersi generis humani,eu mi eme coniunctum cum hominibus, humana quadam stocietate. Ac de summo quidem atque naturali bono,sic agunt: cetera aute persttinere ad id putant,aut ad augendum,aut ad tuendum,ut diuitias,ut OPes, ut
12쪽
LIBER PRIΜvs gloriam,ut gratiam. Ita tripertita ab iis inducitur ratio bonorum. At haec illa sunt tria genera,quae putant plerique Peripateticos dicere. Id quide nofalso. Est enim haec partitio illorum. Illud imprudenter,si alios ee Academicos,qui tum appellarentur,alios Peripateticos arbitrantur.Communis haec Tatio,8c utrisque hic bonorum finis uidebatur,adipisci quae ecnt in prima natura,quae 3 ipsa per sese expetenda,aut omnia aut maxima Ea sunt aute mast xima,quae in ipso animo,ati in ipsa uirtute uersantur. Itaque omnis illa antiqua philosophia sensit in una uirtute esse positam beatam uitam : nec tamen beatissimam nisi adiungerentur,& corporis SI cetera quae supra dicta sunt, ad uirtutis usiam idonea.Ex hac descriptione,agendi quoque aliquid in uita, dc ossicii ipsius initiu reperiebatur,quod erat incoleruatione earum rerum, quas natura praescriberet. Hinc gignebatur fuga desidiae, voluptatumi contemptio,ex quo laborum dolorum Φ susceptio multorum,magnorum i restcti honestit causa,& earum rerum,quae erant congruentes cum descriptio me naturae. Vnde S amicitia existebat,& iustitia. tque aequitas. Hael S uoluptatibus,& multis uitae commodis anteponebatur. Hec quidem fuit apud eos morum institutio,& eius artis,quam prima posui,sorma ali descriptio. De natura autem id enim sequebatur)ita dicebant,ut eam diuiderent in res duas,ut altera esset efiiciens,al tera autem quasi huic se praebens, eat efficeretur aliquid. In eo quod est ceret,uim esse censebant: In eo autem quod estice
Tetur, materiam quandam. In utroque tamen utrunque. Neque enim materiam ipsam coherere potuisse, si nulla ui contineretur,riel uim sine aliqua materia. Nihil est enim,quod non alicubi esse cogatur. Sed quod ex utro , id iam corpus,& quasi qualitatem quandam nominabant. Dabitis enim profecto,ut in rebus inusitatis, quod Greci ipsi faciunt,a quibus hsciadiu tractantur,utamur uerbis interdum inauditis.Nos uero, inquit Atticus. Quinctia Graecis licebit,utare quu uoles,si te Latina sorte deficient. Bene sane facis. Eed enitar,ut latine loquar,nisi in huiuscemodi uerbis, ut Philosophiam aut Rhetoricam,aut Physicam,aut Dialecticam appellem,quibus ut aliis muIotis consuetudo iam utitur pro latinis. Qualitates igitur appellaui,quas ποπιτητας Greci uocant, quod ipsum apud Grecos non est uulgi uerbum, sed Philosophorum,atque id in multis. Dialecticorum uero uerba nulla sunt publica, suis utuntur.Et id quidem commune omnium sere est artium. Aut enim noua sunt rerum nouarum facienda nomina, aut ex aliis tran iserenda. Quodsi Greci faciunt, qui in is rebus tot iam secula uersantur , quanto id magis nobis concedendum est, qui hcc nunc primum tractare conamurcTu uero,inquam, Varro bene etiam meriturus mihi uideris de tuis ciuibus, s eos non modo copia rerum auxeris,ut essecisti,sed etiam uerborum. Audehimus ergo,inquit,nouis uerbis uti te auctore,si necesse est. Earum igit quaolitatum iunt alis principes,alis ex ηs orte. Principes sunt unius modi, & sim Plices.Ex iis aute oris,uarie sunt,& quasi multiformes. I tam aer quo Ortiamur enim pro Latino9ignis,& aqua,et terra,prima stat. Ex iis aut orrs animantiu serms,earu cyreruqus gignuntur e terra. Ergo illa initia,et ut e Greco uerta,elemeta dicut.E quibus aer 8c ignis,mouedi uim habet 8c essiciedi:
velivs partes accipitat,& quasi patiedhaqua dico 8c terra. intu genus d
13쪽
AristoteIes quoddam esse rebatur.Sed Bbiectam putant omnibus sine ulla specie,atque carentem omni illa qualitate aciamus enim tra stado usitatius hoc uerbum et tritius)materiam quandam,ex qua omnia expressia atque effecta sint,quae tota omnia accipere possint,omnibus P modis mutare,arque ex omni parte,eol etiam interire non in nihilum,sed in suas partes,quae infinite secari ac diuidi possint quum fit nihil omnino in rerum natura minimu. quod diuidi nequeat. uae autem moueatur,omnia interuallis moueri, quae interualla etiam infinite diuidi possint. Et quum ita moueatur illa uis, quam
qualitatem ee dicimus,& quum sic ultro citro p versetur,& materiam ipsam totam penitus commutari putant,& illa effici quae appellat qualia, e quibus
in omni natura coherente S continuata cum omnibus suis partibus essectuee mundum,extra quem nulla pars materiae sit,nullumi corpus. Parteis autem ee mundi omnia,quae insint in eo,que natura sentiente teneantur,in qua
ratio perse sta insit,quae sit eadem sempiterna. Nihil enim ualentius eed quo intereat. Quam uim animum dicunt ee mundi,eandemq; esse mentem,sapientiam p perfectam,quem Deum appellant,omnium t rerum, quae sunt ei subieete,quasi prudentiam quandam procurantem coelestia maxime, deinde in terris ea quae pertinent ad homines. Quam interdum eandem: Necessitatem appellant,quia nihil aliter possit atque ab ea constitutum sit,inter quasi fatalem,& immutabilem continuationem ordinis sempiterni. Nonnuqua quidem eandem Fortunam,quod essiciat multa improuisa hec nec opinata nobis,propter Obscuritatem ignorationem* causarum.Tertia deinde P hiolosophie parsique erat in ratione,& in disserendo,sic tractabatur ab utrisq3. anquam oriretur a sensibus,tamen non esse iudicium ueritatis in sensiobus. Mentem uolebant rerum ee iudicem: Blam censebant idoneam cui cre
deretur,quia sola cerneret id quod semper esset simplex,& unius modi, Sc rale quale esset. Hac illi I deam appellabant,iam a Platone ita appellatam, nos
recte Specie positamus dicere. Sensus autem omnes hebetes δc tardos ee ars bitrabatur,nec percipere ullo modo res eas,que subie ste sensibus uideretur: quae essent aut ita parus,ut sub sensum cadere non possent: aut ita mobiles δίconcitatae,ut nihil unquam unum esset constans eidem quidem, quia contis nenter Iaberentur&fluerent omnia. Itaque hanc omnem partem rerum opinabilem appellabant: Scientiam autem nusquam esse censebant, nisi in animi motionibus,atque rationibus. vade causa definitiones rerum proohabant,& has ad omnia de quibus disceptabatur adhibebant . Verborum etiam explicatio probabatur, id est, qua de causa quaeque essent ita nominaρta,quam Erymologiam appellabant. Post argumentis,& quasi rerum notis ducibus utebantur ad probandum, Sc concludendum id quod explanari uolebant: in qua tradebatur omnis dialectica disciplina,id est oratiois rone coclusae. Huic quasi ex altera parte,oratoria uis dicendi adhibebat,explicatrix
orationis perpetuae,ad per Badendum accommodatae. Hsc erat illis prima a Platone tradita:cuius quas accestim disputationes,si uultis,expona. NOS uero uolumus,inqu1,ut pro Attico etia respondea.Et recte,inquit, riades. Praeclare .n. explicae P eripateticon Sc Academis ueteris auctoritas. Aristoteles Primus
14쪽
primus,speclas quas pauloaledix labefactauit,quas misIsice PIato erat am
Plexatus,tit in his quiddam diuinum ee diceret. Theophrastus autem uir Scoratione suauis,& ita moratus,ut prae se probitatem quandam S ingenuitast tem ferat,vehementius etiam fregit quodammodo auctoritatem ueteris disci Plinae.Spoliauit enim uirtutem suo decore,'imbecillaci; reddidit,quod negastuit in ea sola positum esse beate uiuere. Nam Strato eius auditor, quanquam fuit acri ingenio tamen ab ea disciplina omnino semouendus est. inai quum maxime necessariam partem philosephiae,quae posita est in uirtute & in moribus,reliquisset,lotum p se ad inuestigationem naturae contulinet, in ea ipν si plurimu disseditil suis.Speusippus aut,& Xenocrates,qui primiPlatonis rone auctoritatemq; susceperant,& post eos Polemo & Crates,unal Crantor,in Academia congregati,diligenter eis quae a superioribus acceperiri Utebantur. Iam Polemonem audiuerant assidue Zeno 8c Arcesilas. Sed Zeno quum Arcesilam anteiret aetate,valdeq; subtiliter dissereret, Sc pacute moueret,corrigere conatus e disciplina. Ea quoques si uidetur correctionem explicabo,sicut solebat Antiochus. Mihi uero inquam uidetur,quod uidesidem significare Pomponium.Zeno igitur nullo modo is erat,qui, ut Theo
Phrastus,nemos uirtutis inciderit: sed contra, qui omnia,quaeque ad beatam Uitam pertinerent,in una uirtute poneret,nec quicquam aliud numeraret inhonis,idq; appellaret honestum,quod esset simplex quoddam, S solum, Munum bonum: cetera autem S si nec bona nec mala essent, tamen alia secun dum naturam dicebat,alia naturae esse cotraria. Iis ipsis alia interiecta& media numerabat. Quae autem secundum naturam essent,ea sumenda, quaodam aestimatione dignanda docebat,contracp contraria.Neutra aute in me
dηs relinquebat,in quibus ponebat nihil omnino esse momenti. Sed quae essent sumenda,ex ηs alia pluris esse sstimanda, alia minoris. Quae pluris, ea praeposita appellabat: reiecta autem,quae minoris. Atque ut hec non tam Tebus a uocabulis commutauerat,sie inter recte factum atque peccatum,ossucium 8c contra ossicium media locabat queda: recte facta sola in bonis actio Tibus ponens,praue,id est peccata,in malis.Ossicia autem Sc seruata praeteromissat,media putabat,ut dixi. inuum 3 superiores,non omnem uirtutem ratione esse dicerent,sed quasdam uirtutes natura aut more persectas,hic omnes in ratione ponebat. auum illi ea genera uirtutum,quae supra dixi, seiugi posse arbitrarentur,hic nec id ullo modo fieri posse disserebat,nec uirtutis usum modo,ut superiores,sed ipsum habitum per se ee preclarum, nec in uiro tutem cuiquam adesse,quin ea semper uteretur. iumq; perturbationem animi illi ex homine no tollerent,natura* 8c condolescere,& concupiscere, dc extimescere,& eflerri laetitia dicerent,sed ea contraherent, in angustum deduceret,hic,omnibus his quasi morbis,uoluit carere sapietei. auum y eas sturbationes antiqui naturales ee dicerent,& ronis expertes,aliasty in parte animi cupiditate,alia ratione collocarent,ne iis ade assentiebatur.Na et Ptur halloes uolutarias ee putabat,opinionisq3 iudicio suscipi & oium plurbationum arbitrabatur matre ee moderatam quandam inteperatia. Haec fere de moribus.De naturis aut sic sentiebat. Primum,ut in quatuor iniths rem illis
quinta hac natura,ex qua sustiores sensus Sc mente essici rebantur,non adlii
15쪽
heret,Statuebat.n.igne ee ipsam naturam,qus quic* gigneret,et mente at psensus.Discrepabat et ab iisdem,w nullo modo arbitrabat quicqua essici posse,ab ea quae expers esset corporis.Cuius generis Xenocrates, & luperiores etiam animum esse dixerui. Nec uero aut quod essiceret aliquid,aut quod euficeretur,posse ee non corpus. Plurima autem in illa tertia philosophiae parte mutauit. I n qua primum de sensibus ipsis quaedam dixit noua,quos luctos esse censuit c quadam quasi impulsione oblata extrinsecus,quam ille Phantasiam,nos Visiam appellemus licet. Et teneamus hoc uerbum quide,erit enim utendum in reIiquo sermone ispius.Sed ad haec quae uisa sunt,& quasi accespia sensibus,assensionem adiungit animorum,quam esse uult in nobis Posi tam,& uoluntariam .visis non omnibus adiungebat fidem,sed his solu, qugPropriam quandam haberent declarationem earum reru,quae uideretur. Id autem uisum quit ipsum per se cerneretur,comprehensibile: Feretis haecc nos Uero,inqu: t. Ionam enim modo κοσαῖ, 'ον diceres sed quum acceptu iam S approbatum esset,comprehensionem appellabat,similem hs rebus q ma' nu prenderentur,ex quo etiam nomen hoc duxerat. At quum eo uerbo an ste nemo tali in re usus esset, plurimis p ide nouis uerbis Jaoua enim dicebat talias est. Quod autem erat sensu comprehesum,id ipsum sensum appellabar. Et si ita erat comprehensum,ut conueIli ratione non posset,scientiam: sin alis ter,inscientiam nominabat,ex qua existeret etiam opinio,quae esset imbecilola,& cum falso incognitossi communis. Sed inter scietiam Sc inscientia,como prehensionem illam,quam dixi, collocabat, eam* neque in rectis neque in
prauis numerabat,sed soli crededum esse dicebat: e quo sensibus etiam fidem ribuebat,quod ut supra dixΟcomprehensio fac' a sensibus,& uera essedc fidelis uidebatur: non quod omnia quae essent in re comprehenderet, sed sanihil quod cadere in eam posset,relinqueret,quod natura, quasi normam scientia: SI principium sui dedisset, unde postea notiones rerii in animis imo primeretur,e quibus non principia Blum,sed latiores qusdam ad rationem
inueniendam uiae reperiuntur.Errorem autem,SI temeritatem, S ignoran
tiam,& opinationem,& suspicionem,& uno nomine omnia quae essent aliona firms constantis assensionis,a uirtute sapientiat remouebat. Atque in is sere commutatio constitit omnis, disiensio* Zenonis a superioribus . Quae quum dixisset Et breuiter sane minimeq3 obscure exposita est,inqua,ate Varro,et ueteris Academigratio et Stoicorum: uerumee autem arbitror,
ut Antiocho nostro familiari placebat correptioem ueteris Academie potisus,u aliquam nouam disciplinam putandam. Tunc Varro. Tuae sunt nune Partes,inquit,qui ab antiquorum ratione nuc desciscis,& ea quae ab Arcesiola nouata sunt,probas,docere quod Sc qua de causa disssidium factum sit, ut uideamus satis ne ista sit iusta defeeti o.Tum ego.Cum Zenone, inquam, ut accepimus, Arcesilas sibi omne certamen instituit non pertinacia aut studio
uincendi ut mihi quidem uidetur 9 sed earum rerum obscuritate, quae ad
confessionem ignorationis adduxerant Socratem,Sc ueluti amantes Socraotem Democritum, Anaxagoram,Empedoclem,omnes pene ueteres, a nihil
cognosci,nihil percipi,nihil sciri posse dixerunt, angustos sensus,imbecillos gnimos,breuia curricula uite,& cut Democritus in liundo ueritate ee de
16쪽
LVCVLLVS. I 3 mersam,opinionibus Sc institutis omnia tener nihil ueritati relinqui, dein ceps omnia tenebris circunsilia esse dixerunt. Itaq; Arcesilas negabat eecid
quam quod sciri possier,ne illud quide ipsum quod Socrates sibi reliquisset.
Sic omnia latere censebant in occulto,ne eme quidquam quod cerni aut inν telligi possit. Quibus de causis nihil oportere, ne profiteri, neq; aTrmare quenquam, ne assertione approbare,cohibere semper,& ab omni lapsu
continere temeritatem: quae tum esset insignis,quum aut talia, aut incognita. res approbaretur: neiu hoc quidquam eer turpius, i cognitioni Sc perceptioni assertionem approbationem p praecurrere. Huic rationi quod erat consentaneum faciebat,ut cotra omnium sentetias dies iam plerosque deduceret: ut quum in eadem re paria contrarηS in partibus momenta rationum inuenirestur,facilius ab utracp parte assertio sustineretur. Hanc Academiam noua apopellant, quae mihi uetus uidetur. Siquidem Platonem ex illa uetere numeramus,cuius in libris nihil amrmatur,& in utral partem multa disserutur: de omnibus quaeritur,nihil certi dicitur: sed tame illa,quam exposui,uetus, haec noua nominetur: quae usep ad Carneadem perduesta,quiquartus ab Arcesila fuit,in eadem Arcesilae ratione permansit.Carneades autem nullius philo ophiae partis ignarus: S ,ut cognoui ex hs qui illu audierat,maximet ex Epicureo Zenone,qui quum ab eo plurimum dissentirer,unum tamen praeter ceteros mirabatur,incredibili quadam fuit facultate. Ex quattuor academicis Libris ad Varronem missis,hςc tantum primi pars salua est,reliqui tres toti periere. ''Μ. TVLLII CICERONI S. LVCVLLV s.
A G N V Μ Ingenium L. Luculli,magnum optimarum artiu studium,tu omnis liberalis & digna homine nobili ab eo percepta doctrina, quibus temporibus florere in soro maxime potuit, caruit omnino re bus urbanis. Vt enim admodu adolescens cum Datre
pari pietate 3c industria praedito paternas inimicitias magna cum gloria est persequutus, in Asia Quaestor prosectus ibi permultos a nos admirabili quada Iau de prouinciae praesuit.Deinde absens factus AEdilis,cotinuo Praetor licebat enim celerius legis praemioJpost in Africam,inde ad Consulatum.quem ita gessit: ut diligentiam admirarentur omnes,ingeniti agnoscerent:post ad Mithridaticum bellum missius a Senatu,no modo opinione uicit omnium,quae
de uirtute eius erat sed etia gloriam superiorv. Idcp eo fuit mirabilius, quod ab eo laus imperatoria,no admodum expectabatur,qui adolescentiam in laorensi opera, Quaesturae diuturnum tempus, Murena bellum in Ponto gerente,in Asiae pace cosumpserat. Sed incredibilis quaeda ingenq magnitudo n5 desiderauit indocilem usus disciplinam. Itam cum totum iter Sc nauigatione cosumpsi Tet,partim in percontando a peritis,partim in rebus gestis legedis, in Asiam factus imperator uenit,cum esset Roma prosectus rei militaris ruodis.Habuit enim diuinam quandam memoriam rerum, uerborum maiorem Μ.T.phi. bb
17쪽
Hortensius.Sed duo plus in negociis gerendis res u uerba prosunt, hoe erat memoria illa praestantior: quam fuisse in Themistocle, quem facile Graeciae
Principem ponimus,singularem serunt. aut quide etiam pollicenti cuidam se artem ei memoriae,quae tum primum proferebatur,trad iturum respodisse dicitur obliuisci se malle discere. Credo,quod haerebatin memoria quaeculaudierat aut uiderat.Tali ingenio praeditus Lucullus adiunxerat etia illam, quam Themistocles spreuerat,disiciplinam Ita* ut literis consignamus,que monumentis madare uolumus,sic ille in animo res insculptas habebat. Tan. tus ergo Imperator in omni genere belli suit,praeliis,oppugnationibus, naεualibus pugnis,totius Is belli instrumento & apparatu ut ille Rex post Aleoxandrum maximus,hunc a se maiorem ducem cognitum, Q que quam eorum quos legis et fateretur. In eodem tanta prudentia suit in constituendis temo perandisi ciuitatibus,tanta aequitas,ut hodie stet Asia Luculli institutis seruandis,& quasi uestigηs persequendis. Sed & si magna cum utilitate reipub. tame diutius u uellem lata uis uirtutis ato ingenss peregrinata abfuit ab ocu Iis,& fori,& curiae. uinetia quum uictor a Mithridatico bello reuertisset, inimicorum calumnia trienio tardius s debuerat triumphauit. Nos . n. Coss. introduximus pene in urbem currum clarissimi uiri. Cuius mihi consilium et auetoritas quid tum in maximis rebus profuisset,dicerem nisi de meipso discendum esset,quod hoc tempore no est necesse. Ita privabo potius illum deo hito testimonio,a id cum mea laude comunice. Sed quae populari gloria deo corari in Lucullo dehuerut ea sere sunt & Grecis literis celebrata & Latinis: nos autem illa externa cum multis,haec interiora cum paucis ex ipso saepe coognouimus. Maiore enim studio Lucullus cum omni literaru generi,tum philosophiae deditus suit u qui ilIum ignorabant arbitrabantur: nec uero ineunte aetate solum,sed S quaestore aliquot annos,dic ipso in bello,in quo ita masgria rei militaris esse occupatio solet,ut non multum Imperatori sub ipsis pellibus oth relinquatur. Quum autem ephilosophis ingenio scientiaq3 putare. tur Antiochus Philonis auditor excellere eum secum & Qugstor habuit, et Post aliquot annos Imperator : quum p esset ea memoria quam ante dioxi: ea saepe audiendo facile cognouit, quae uel semel audita meminisse poρtuisset. DeIectabatur autem mirifice Iecstione librorum,de quibus audiebat. Ac vereor interdum ne talium personarum,quum amplificare uelim, minua etiam gloriam.Sunt enim multi,qui omnino Graecas non ament literas,plustres qui philosophiam reliqui qui etiam si haec non improbent tamen eam reorum disputationem principibus ciuitatis non ita decoram putent. Ego autem quum Graecas Iiteras M. Catonem in senectute didicisse acceperim: P .autem Aphricani historiae loquantur in legatione illa nobili,quam ante Censuram obissi, Panaetium unum omnino comitem fuisse,nec literarum Graecaru,nec Philosophiae iam ullum auctorem requiro. Restat ut his respondeam,qui sero monibus eiusmodi nolint personas tam graues illigari: quasi uero clarorum
uirorum aut tacitos congressus esse oporteat,aut ludicros sermones, aut rerucolloquia leuiorum. Etenim si quodam in libro uere est a nobis philosophia laudata,prosecto eius tractatio optimo atque amplissimo quoq; dignissima est. nec quidquam aliud uidedum est nobis,quos Populus Ro. hoc in gradu
collocauit, nisi ne ad priuatis studiis de opera publica detrahamus. Quod g
18쪽
quum langi munere debeamus,no modo operam nostram nuquam a populari coetu removemus,sed ne literam quidem ullam facimus nisi fore sem, quis reprehedet otium nostrum,qui in eo no modo nosmetipsos hebescere Sc languere nolumus,sed etiam ut plurimis prosimus enitimur GIoriam uero non modo no minui,sed etiam augeri arbitramur eorum, quorum ad populares illustrest laudes has etiam minus notas minus cy peruulgatas adiungimus. Sunt etiam qui negent in his qui nostris libris disputent, fuisse earum rerum de quibus disputatur scientia. qui mihi uideturn5 solum uiuis,sed etiam mortuis inuidere. Restat unum genus reprehesorum,quibus Academiae ratio noprobatur.quod grauius ferremus,si quisquam ullam disciplina philosophiae Probaret praeter eam quam ipse sequeretur. Nos autem quonia cotra omnes dicere,quae uidentur,solemus,no possitimus quin alij a nobis dissentiat, recu sare. Quaqua nostra quidem causa facilis est,qui uerum inuenire sine ulla cotentione uolumus,idi summa cura studio conquirimus. Et si enim omnis
cognitio multis est obstructa difficultatibus ealest& in ipsis rebus obseu ritas,S in iudiciis nostris infirmitas,uino sine causia antiquissimi 8c doctissimi inuenire se posse quod cuperet diffisi sint,tame nec illi desecerui: neq; nos studium exquiredi defatigati relinquemus: necp nostrs disputationes quidualiud agut,nisi ut in utral partem dicendo & audiedo eliciant, & tanquam
exprimat aliquid,quod aut uerum sit,aut ad id quaproxime accedat. Nec in ter nos Sc eos qui se scire arbitratur quidquam interest,nisi quod illi non dubitant,quin ea uera sint quae defendui: nos probabilia multa habemus, quae sequi facile,aT rmare uix possumus. Hoc aute liberiores 8c solutiores sumus, quod integra nobis est iudicandi potestas: nec ut omnia quae praescripta 8c quasi imperata sint, defendamus,necessitate ulla cogimur. Nam ceteri primitante tenetur astricti,q; quid esset optimum,iudicare potuerui. Deinde infiromissimo tempore aetatis aut obsecuti amico cuidam,aut una alicuius, que primum audicrur,oratione capti,de rebus incognitis iudicant,S ad qua ncunq; sunt disciplinam quasi tempestate delat ad eam laquam ad saxu adhaeresciit. Nam quod dic ut omnia se credere et,quem iudicent fuisse sapientem, probarem,si idipsum rudes S indocti iudicare potuissent. Statuere enim qui sit seopiens,uel maxime uidetur esse sapientis. Sed ut potuerut,omnibus rebus auo ditis,cognitis etiam reliquorum sentet os iudicauerunt,aut re semel audita ad unius se auctoritatem cotulerui. Sed nescio quomodo pleri* errare malunt, eam* sententiam quam adamaverunt, pugnacissime defendere, quarm sine Pertinacia quod constantissime dicatur exquirere. Quibus de rebus Zc alias
saepe nobis multa quaesita 8c disputata sunt, & quondam in Hortensii uilla, quae est ad Baulos,quum eo Catulus 8c Lucullus,noscis ipsi postridie uenisssemus,u apud Catulum fuissemus. Quo quidem etiam maturius uenimus, quod erat constitutum si uentus esset, Lucullo in Neapolitanu,mihi in PomPeianum nauigare. uum igitur pauca in xysto loquuti essemus, tu eodem in spatio consedimus. Hic Catulus Et si heri,inquit,id quod quaerebatur penhexplicatum est, ut tota sere quaestio tractata uideatur, tamen expectio ea quae tu pollicitus es Luculle,ab Antiocho audita dicturum. Equidem, inoquit Hortensius seci plusquam uellem.Totam enim rem Lucullo integram
19쪽
erant,dicta sunt,a LuculIo autem reconditiora desidero.Tum ille, No sane, inquit,Hortensi coturbat me expectatio tua,& si nihil est his qui placere uo lunt tam aduersarium. Sed quia non laboro quam ualde ea quae dico probaoturus sim,eo minus coturbor.Dicam enim nec mea,nec ea,in quibus si no fuerint,non uinci me malim,u uincere. Sed mehercule ut quidem nuc se causa hahet,& si hesterno sermone labefacta est,mihi tame uidetur esse uerissima. A gam igitur sicut Antiochus agebat. Nota enim mihi res est: na 8c uacuo an torno illum audiebam.& magno studio eadem de re etiam saepius: ut etiam masiorem expectationem mei faciam, a modo secit Hortesius. auum iraeet ex orsus ad audiendum animos ereximus. At ille, auum Alexandriae Proquar store,inquit,essem,iuit Antiochus mecum,S erat iam antea Alexandriae fa miliaris Antiochi Heraclitus tyrius, qui & Clitomachum multos annos,S Philonem audierat,homo sane in ista philosophia quae nuc prope dimissa re Vocatur,probatus 8c nobilis,cum quo & Antiochum saepe disputantem au diebam,sed utrunq; leniter. Et quidem isti libri duo Philonis de quibus heri dictum a Catulo est,tum erant allati Alexandriam,tum p primum in Antiochi manus uenerant:& homo natura lenissimus nihil enim poterat fieri illo mitiusJstomachari tame coepit. Mirabar,necy enim unquam antea uideram. At ille Heracliti memoriam imploras quaerere ex eo, Viderentur ne ilIa Philonis,aut ea rium uel e Philone uel ex ullo Academico audiuisset aliquando Negabat Philonis tamen scriptum agnoscebat: nec id quidem dubitari post . . terat. Nam aderant mei familiares doeti homines P.& C. Selii Sc Tetrilitia, Rogus,qui se illa audisse Romae de Philone,& ab eo ipso duo illos Iibros dicerent descripsisse. Tum AC illa dixit Antiochus, quae heri Catulus commeo morauita patre suo dicta Philoni,S alia plura. Nec se tenuit, quin cotra suo tim doctorem librum etiam ederet,qui Sosus inscribitur. Tum igitur, et quia Heraclitum studiose audirem contra Antiochum ditarentem, S item A notiochum contra Academicos,dedi Antiocho operam diligentius, ut causam ex eo totam cognoscerem. Itaque quum plures dies adhibito Heraclito, do. Risci; compIuribus,& in iis Antiochi fratre Aristo,& praeterea Aristone et Dione quibus ille secudum fratrem plurimum tribuebat, multum temporis in ista una disputatione consumpsimus. Sed ea pars,quae cotra Philone erat praetermittenda est. Minus enim acer est aduersiarius is,qui ista,quae sunt heoxi defensa,negat Academicos omnino dicere,& si enim metitur, tame est adouersarius lenior. Ad Archesilam Carneademq; ueniamus. Quς quum dioxisset,sic rurses exorsus est. Primum mihi videmini Cme autem nomine apopellabao quum ueteres physicos nominatis,facere idem quod seditiosi ciues solent,quum aliquos ex antiquis claros uiros proserui,quos dicant suisse poPulares,ut eomum ipsi similes esse uideantur. Repetunt iam P. Valerium, qui exactis Regibus primo anno Consul fuit: commemorat reliquos, qui leges Populares de prouocationibus tulerunt,quum Consules ement: tu ad hos notiores C. Flaminium,qui legem agrariam aliquot annis ante secudum Punio
cum bellum Trib. pleb.tulerit inuito Senatu,& postea his Consul factus sit: L.Cassium,a. Pompeium illi quidem,etia P. Aphricanu reserre in eudem
20쪽
LVCVLLVS mumerum solent. Duos uero sapietissimos & clarissimos fratres P.Crassum.& P. Scevolam aiunt Ti.Graccho legum auctores fuisseralterum quidem ut videmus palam,alterum ut suspicamur obscurius. Addut etiam C. Marium, 8c de hoc quidem nihil mentiu tur.Horum nominibus,tot uirorum at tantorum expositis,eorum se institutu sequi dicunt. Simile uos quum perturbaore ut illi Remp. sic vos philosophiam bene iam constitutam uelitis,Empedoclem, Anaxagoram, Democritum, Parmenidem,& Xenophanem, Platone etiam Sc Socratem prosertis.Sed ne Saturninus at nostrum inimicu postissimum nominenosimile quidquam habuit ueterum illorum : nec ArcesiIgcalumnia conserenda est cum Democriti uerecudia:&tamen isti physici rasTO admodum quum haerent aliquo loco exclamantiquasi mente incitati: Em Pedocles quidem,ut interdu mihi furere uideatur,abstrusia esse omnia, nihil eos sentire nihil cernere,nihil omnino,quale fit,posse reperire. Maiorem aut Partem mihi quidem omnes isti uidentur, nimis etiam quaedam affrmare,
Plus* profiteri se scire u sciant. Quod si initum in nouis rebus, quasi modo Mascentes haesitauerusinihilne tot seculis,summis ingeniis, maximis stud haeXPlicatum putamus Non ne iam quu philosophorum disciplinae grauissumae constitissent,ium ut exortus est in optima Rep. Ti. Gracchus,qui ocium Perturbaret,sic Arcesilas,qui constitutam philosophiam euerteret,& in eora
auctoritate delitisceret,qui negauissent quidqua sciri,aut pcipi posse et auo
rum e numero tolledus est 3 Plato,& Socrates ralter,quia reliquit persectissimam disciplinam Peripateticos dc Academicos nominibus differentes, re congruentes,a quibus Stoici ipsi uerbis magis quam sententiis dissenserunt: Socrates autem de se ipse detrahens in disputatione plus tribuebat his, quos uolebat refellere.ita quum aliud diceret atque sentiret,libenter uti solitus est ea dissimulatione,quam Graeci εἰρωνείαν uocant,quam ait etiam in Aphricastrio fuisse Fannius. Idcp propterea uitiosum in illo non putandum, quod ide uerit in Socrate. Sed fuerint illa uetera,si uultis,incognita: nihil ne est igitur actum quod inuestigata sunt,posteaqua Archesilas Zenoni, ut putatur, obstrectans,nihil noui reperienti,sed emendanti superiores immutationes uero horum,dum huius desinitiones Iabefactare uult conatus est clarissimis rebus tenebras obducere: cuius primo non admodum probata ratio,quaquam floo
Tuit,cum acumine ingenistum admirabili quodam lepore dicendi, proxime a Lacyde solo retenta est: post autem conficta a Carneade,qui est quartus ab Archesila. Audiuit enim Egesinum,qui Euandrum audierat Lacydi discipulum,quum Archesilae Lacydes fuisset.Sed ipse Carneades diu tenuit: na nostmaginta uixit annos,& qui illum audierant admodum floruerut,e quibus industriae plurimum in Clitomacho suit.Declarat multitudo librorum ingenii non minus in hoc,quam in Carneade eloquentiae,in Melothio Rhodio sua uitatis. Bene autem nosse Carneadem Stratoniceus Metrodorus putabatur. Iam Clitomacho Philo uester operam multos annos dedit. Philone aute uiouo patrocinium Academie non defuit. Sed quod nos faceremue ingredimur.
ut contra Academicos disseramus,id quidam ephilosophis,& hi quide non
mediocres faciendum omnino putabant, nec uerum esse ullam rationem dis
sputare cum his qui nihil probarent: Antipatrum Stoicum, qui multus in