장음표시 사용
421쪽
de plane nego , in hoc concilio Toletano de rebus fidei
Ubiicies: Atqui constat contraria sententia capite uti
Solvituι. timo , est Veluti appendix huius concilii. Respo Fidei regu- deo, eam fidei tractationem ac definitionem , quae ad catitie ad calcem cem adiecta est, nequaquam posse ad hoc concilium per- I. concilii tinere : quod sane tum ex temporis ratione , tum ex e akὰ conVincam. In primis ex verbis concilii constat, in I. conci--Lς nis Papa: I. praecepto lactis esse, Eo. id non modo Verum esse apparet ex cap. 2I. concilii huius, sed ex praelatione Bracarensis I. his verbis, quae paullo etiam superius recitavi: Credo autem , vestrae beatisu dinis fraternitatem nosse, quia eo te ore, quo in his regionibus nefandissimae Priscidianae haeresis venena serFebant, heatissimus papa urbis Romae Leo, qui quadragesimus δε- . re apostoli Petri successor exstitit , per Turibium notarium sedis suae ad Umdum Galliciae contra i ta Pr scirianae haeresis sectam serjta sua direxerit, cuius uiniam praecepto Tarraconenses is Carthaginienses, Lusitani quoque o Baetici, facto inter se concilio, regulam frit
rura Priscilliani haeresim eum aliquibus capitulis conscribentes ad Bellonium tunc huius Bracarensis ecclesia Fraesulem direxerunt. Planum ergo est , illas fidei r guIas iactas suisse de praecepto Leonis Ι. quemadmodum etiam ex eorum praeambulo docemur ad calcem huius . . primi concilii, & constat aperte ex epistola 93. Leonis Ι. ad Turibium episcopum Asturicensem , quae habetur Ι. tomo conciliorum : & circumfertur inter Leonis epist las una cum aliis eius scriptis , quae scrupulum hunc . Prorsus adimit. Illam legat , qui cupit sibi hac parte satisfacere, praesertim eius initium & finem. Ex his . quae dixi superius , obiter colligo , , erro. rem esse dicere, I. concilium Bracarense habitum esse eirca tempora Honorii I. quemadmodum legimus eius latio, nam Honorius fuit XXV. a Leone I. Quare quum
422쪽
concilium Bracarense dicat , velle se ea tractare , citiae
alii epi, opi Hispani de haeresi Priscilliani ex praecepto
Leonis I. tractaverunt , non debuerunt id facere tam sero. Existimo ergo pro Hilario Honorium suisse posi- Pro IIIaristum. Hilarius etenim proxime consequutiis est Leonem Ι: Honorius qui annos viginti unum pontificatum gessit i concilium P0MN vero Toletanum I. de quo disputamus , non est habitum sub Leone Ι. omnium ecclesiasticorum scriptorum opinione. Dices tu sorsan , sub quo igitur pontifice 3 Reperio T. concilium additum ad eius marginem statim inito, celebratum esse Toletanum sub Anastasio papa. Hoc si verum est ego non video,
quo pacto illae fidei regulae edi potuerint ab his episcopis , qui concilium I. Toletanum tenuerunt: nam , ut ex historia constat pontificum, Leo I. sextus fuit ponti sex ab Anastasio. Interfuerunt enim Innocentius I. Zoinsimus . Bonifacius I. Caelestinus , Sixtus III. Quare fa
sam esse existimo eorum hominum opinionem atque sententiam , qui hoc primum concilium Toletanum sub hςai.
nastasio, vel circa eius tempora celebratum esse serunt. 'Arbitror autem gestum fuisse sub Innocentio I. qui est ui 1ul, Anastasium proxime sequutus. Convincitur haec senten- uastasio ita ex epistola 24. eiusdem Innocentii, quae habetur primo tomo conciliorum , cuius titulus est: Innocentii e stola 24. ad synodum in eisitate Toletana consistulam; in cuius capite I. ea scribit pontifex ad synodum tra- 'Factum estetanda , quae in eadem synodo verbis sere - eisdem tra-i sub Innoctata sunt : sic enim habet cap. I. epistolae citatae: Iu- ntis L nocentius universis e scopis in Toletana Unodo conuitu-'sis. is Saepe me & nimium quum teneret cura sollicitum
m super dissensionis schismate ecclesiarum , quod malum M per Hispanias latius in dies separationis gradu incedeiam re fama proloquitur , necessarium tempus emersit, quo m non possit emendatio tanta differri, & deberet eongrua , medicina provideri. ιι Quod autem id malum sit , cui
423쪽
adhibendum esse remedium, inquit , statim eXponit, dicens: HVsque adeo pravas ab episcopis Hispanis or- , , dinationes clericorum fieri solere, ut nisi timor esset, 3, ne perturbationes exorirentur, iactae insectae fieri de-mbuerint. ει Atqui concilium I. Toletanum de re agit eadem , & verbis fere eisdem: sic enim habet initio: Gn. venuntibus Fiscopis, cet. Patronus Fiscopus disti: Quoniam singuli coepimus in ecclesiis nostris facere diversa, is inde tanta scandala sunt, quae usque ad schisma Ferveniunt , si Flacet , communi consilio decernamus , quid ab omnibus episcopis in ordinandis clericis sit sequendum. e Sti-Vide quam congruat cum pontifice concilium, tum rebus ipsis, de quibus agitur, tum verbis: ut nemini du- 00 bium esse possit, hoc ipsum illud concilium esse, ad quod Innocentius papa scribit. Confirmatur haec sententia , quia initio huius concilii dicitur, celebratum esse consule Stilicone. Atque Stilico gessit consulatum sub Innocentio I. quod ex eius epistolis apertum est, praeser- tim III. ad Exsuperium Tolosanum episcopum , quae ita concluditur : Datum X. Calendas Martii , Stilicone II. is Antemio consulibus. . . Convicimus hactenus, I. concilium Toletanum non sub Anastasio , sed sub Innocentio I. suisse celebratum. Hoc licet verum sit, minime Verum rase Potest , ut re gulae fidei ad eius calcem adieetae in eodem concilio sint . editae, quoniam ab Innocentio I. sub quo concilium celebratum esse constat, ad Leonem I. quintum ab Inn centio , cuius imperio episcopi coierunti, ut regulas fidei sacerent , aliquot anni decurrerunt. Concilium vero quodvis , sed maxime provinciale , paucis tantum diebus peragebatur ; quemadmodum inserius ostendemus. Ex episcopis etiam ut dicebam, argumentum capi potest. Licet enim par sit numerus episcuporum , qui concilio subscribunt, eorum numero , qui regulas illas fidei condiderunt, profecto non iidem omnino sunt, sed aliquot
424쪽
potius diversi , ut intelligamus, non potuisse simul primum istud Toletanum concilium fieri , & regulas istas dei: eius etenim episcopi, qui postremus subscribit regulis , nulla mentio in concilio sit. Quid autem dicemus de his regulis ρ Arbitror sane editas fuisse ab iis episcopis, qui adluerant in concilio I.
Toletano , at non quum illud concilium teneretur: ut e-mna ex titulo constat, Leo I. episcopis praecepit Hispa-Qui nam renis , ut adversus Piiscilliani haeresim regulas fidei sace- pulcis seco Ient , cui ut morem gererent, singuli metropolitae in rix mis pro vi uciis rem tractaverunt , Tarraconenses , Baetici, Lusitani , & Carthaginienses , quum concilium synodi generalis teneri non posset, ut loquitur Leo I. ad calcem epistolae 93. Ceterum quum illis , qui concilia in
unum collegerunt , non satis probaretur, ut eae sdei regulae per se circumferrentur , adiecerunt alias, iudicio meo, primo concilio Toletano , quod paucos ante annos habitum erat: atque ob eam rem etiam potuerunt
his regulis subscribere iidem , qui concilio subscripse- Iant , episcopi. In hoc concilio illud inter cetera definitur : De professis
vovit Deo castam vitam mulier , quam Fuellam Dei vo. castitatem. cat concilium, familiaritatem non habeat etiam cum ' Iris co=fessore. Quae lex si hoc tempore servaretur, tortasse melius cum velatis mulieribus ageretur , eatumque tranquillitati & pudicitiae rectius consultum esset. Co rumpunt enim , ut Paullus inquit , bonos moret collo- I. Cor. 13. quia prava. CAia
425쪽
SEcundum concilium existimo etiam esse provinciale: hoc tametsi firma aliqua ratione certum essicere non II. Toleta' admodum lacile sit, aliquot in medium argumenta pr vities, o stremus, quibus nostra sententia non leviter confirmari I. ratio possit. Primum , quia nullum in eo nationalis concilii indicium , nullum vestigium apparet : nam neque titulum habet synodi generalis , neque eo nomine a quopiam citari video , neque episcopi in ea synodo adsunt ex diversis provinciis coadunati , neque plures continet
metropolitas, neque nationis aguntur in eo negotia; immo vero neque nomina ecclesiarum exstant, quibus episcopi praeficerentur: unde coniecturam facere valeamus, secunda. quonam illi pertineant. Secundo , quia ad eius calcem scriptum est: Siquis tam nostrum, quam eorum , qui nune sanctae ynodo ex hac Erovincia defueruns, cet. Quibus verbis non obscure significari videtur , unius provinciae omnes eos esse episcopos , qui huic concilio interfuerunt.
Grtia. Tertio , quia , si esset generale concilium totius Hispaniae , adfuisset proculdubio in eo rex , edictoque cavisset suo, ut concilium observaretur , quod accidit perpetuo in conciliis Toletanis totius nationis. Atqui nihil Quatta. simile contigit in hoc concilio , ut apparet. Postremo , quia ad finem huius synodi statuitur , ut Montanus, qui est in metropoli , debeat litteras destinare ad com-.
provinciales episcosos de congreganda Unodo suo te ore. obiiciet aliquis , hanc synodum esse nationalem, quoniam quaedam , quae in ea tractantur ac definiuntur, negotia , videntur ad totam nationem pertinere. Cap.
n. 5. decernitur in hune modum: Neris idelium inquam sanguinis sui usque quo adflnitaiss lineamentagen ris successiora cognoscat, in matrimonio sibi ista
rei I. obiectio. Duiligod by Coral
426쪽
ret eoputari. At si rem inspiciamus ditisenter, facile comperiemus, nihil isto adversus nos effici testimonio. Nam
si, quia in decreto dicitur , nequis filium , colligat quis,
non ad unam tantum provinciam , sed ad nationem Potius pertinere decretum , pariter colligere possit, ad omnes fideles spectare , omnesque illa lege constringi: nullum autem concilium, nisi illud oecumenicum sit, omnes fideles obligare valet: eo igitur decreto dumtaxat eius provinciae fideles adstringuntur.
obiiciet similiter aliquis , nationale hoc concilium videri, quoniam cap. 3. concilii Hispalensis I. innovatur decretum iactum in concilio Toletano: N. eum et ricis extraneae habitent mulieres: atqui hoc statutum esse videtur in concilio II. Toletano cap. 3. &. ita sane ad tectum reperio ad marginem huius I. concilii Hispalensis : ergo concilium II. Toletanum est nationale. Nam quum dicat, in pravincia Baetica , cuius erat metropolita Hispalensis episcopus , non observari decretum T lati editum de hac re , atque ob caussam rem illud renovet Hispalense concilium , proculdubio id ipsum decretum alias etiam provincias praeter Carthaginiensem , cuius metropolis erat Toletum, complectebatur. Non est igitur provinciale , sed potius nationale II. concilium Toletanum. Mihi tamen videtur dicendum , etiamsi alios aliter sentire atque adserere videam , loco citato Hispalensis concilii non fieri mentionem decreti conditi in II. Toletano, sed in III. quod proculdubio mostrabo paullo
inserius esse generale totius Hispaniae. Hanc sententiam eo primum argumento convinco , quia licet in II. & ΙΙΙ.concilio Toletano de hac ipsa re lata lex sit, certe concilium Hispalense non citat Toletanum concilium II. sed III. quoniam verba concilii Hispalensis non tam possunt concilio II. Toletano, quum III. accommodari. Cap. s. concilii Toletani hoc modo decretum est: Qui contra veterum imperata intelligit antiqua generalia comSolvitur. Secunda. Solvitur. Concilium Hispalense non ficit
ni, sed III. Dissiligod by Corale
427쪽
cilia Nicaenum & Chalcedonense . in quibus id ipsum
cautum est in suis retulis mulierum , quae infamia susTitionem possunt generare , consortium habuerint, ilii emnonice distringantur ; mirieres vero ab Fiscopis venun-dentvr , cet. Concilium vero Hispalense , quoniam videbat id ab episcopis parum diligenter curari , neque ullas ab eis id genus mulieres vendi , lege lata hanc
curam saecularibus iudicibus commisit , quo melius de ea re exsequutioni lex mandaretur, sic enim habet cap. 3. Quia quidam Fiscosorum non observantes nuper editum concilii Toletani decretum nimis solliciti in subiectis exsistunt, Flacuit proinde , ut si presbter , diaconi vel clerici consortia extranearum feminarum vel ancillarum familiaritatem post sacerdotis sui admonitionem a se minus remo .eterint , saeculi iudices easdem millieres eum voluntate, bsermissione episeopi comprehensas in suis lucris usurFem. Vt mitium hoc , dum sacerdos prohibere non praevalet, F
Capite vero I. concilii II. Toletani licet prohibeatur
clericis consortium extranearum mulierum, non additur ea
poena , ut vendaRtur mulieres , sed solum quod retrahantur sacerdotes , quia id crimen admiserint, ab ossicio.& expellantur ecclesiae foribus , quod facile , qui velit, intelliget: sic enim habet concilium II. Toletanum cap. 3. Illud speciali ordinatione decrevimus, quod neque au- siqua concilia in canonibus universum siluerunt, ut nullas clericorum in consortio familiaritatis habeat mulierem, cet. Sane deinceps quisquis earum e sortio frui solueris, noverit , se non solum a clericatus systicis retrahi, vel eς-riesiae foribus expetii, sed omnium etiam catholicorum cominmunione privari. Confirmatur deinde sententia nostra, quia cluum in concilio Hispalensi dicatur , quod episcopi non observant nuper editum in concilio Toletano decretum , non potest ulla ratione aliud concilium Toletanum significari, quam tertium , quod est habitum paul-Disit iroo by Coos l
428쪽
Io ante quam Hispalense celebraretur : nam sectitidiim multo ante habitum est . quam Hispalense cogeretur. Hispali n*e namque & III. Toletanum sub Pelagio papa; at II. Toletanum sub Ioanne ΙΙ. quem ante Pelagium sunt conseqituti Agapetus , Silverius, Vigilius. Ex sui e- Lo , I. riotibus colligo, concilium Hispalense post III. Toleta. concilii Hinum esse collocandum, quum illud citet: contra tamen Valensis. fit modo.
TErtium concilium Toletanum proculdubio est na III eonei tionale : adsunt enim in eo omnes iliae notae natio- lium Toleianalis concilii , quas recensuimus superius. In primis in tanum est eius praefatione sic legimus : Haec sancta D niaus habi- tutionale. ta est in sancta civitate regia Toletana ab episcopis to . tius Hispaniae, vel Galliae: quo loco legendum puto, 6' Galileiae : ex plurimis aliis conciliis Toletanis observandum est etiam hac parte , iam hoc tempore appellari Toletum regiam urbem. Deinde in ea synodo ad- Toletum fuerunt quatuor metropolitae , qui hoc ordine subscri- urbs regia. pserunt , Emeritensis , Tolitanus , Narbonensis , B carensis , qui vicem gessit Duensis, ac pro eo subscr*sit. Quod si huic synodo plures atque diversi metropolitae interfuerunt, non dubium est , quin etiam adluerint diversarum provinciarum episcopi. Negotia vero, de quibus in ea synodo agebatur , ad uni Versam Hispaniam pertinere ex his regis verbis maxime constare possit, quae sunt ad calcem praelationis adiecta : Pro se . mitate catholicae fidei nostra Deo su lex decrevit auctoritas , ut propter roborandam gentis nostra novellam conversionem omnes Hispaniarum , Galliciae eralesiae hau regulam servent , cet. Est etiam in hoc Concilio caussa fidei acta , quae maxime communis est, adversus Aria-
429쪽
lis dominicis diebus, Ad mensam episcopi scri-
nos. Nam paullo ante Reccaredus rex simul cum nobilibus gentis Gothicae , multisque Suevis , qui eo tempore provinciam Galliciae occupabant, ad catholicam ecclesiam redierat, & coaetiun est hoc concilium ea caussa maxime, ut publice christianam fidem Gothi profiterentur , haeresi abiurata , & gratiae Deo in communi pro tam insigni beneficio agerentur. Dubium autem non est, quin huic concilio rex simul cum illustribus palatinis interfuerit; quod est etiam nationalis synodi non obscurum argumentum. Decretum est in hoc concilio , ut in omnibus Hispaniae 3c Galliciae ecclesiis die dominica fidei symbolum
clara voce recitaretur, a. cap. Rursum cap. IO. statutum est: Shnis Prosositum
castisatis viduae vel virginis ii edierit, a sa a communione 6- liminibus ecclesiae habeatur extraneus. Cap. etiam 4. datur facultas episcopo efficiendi ex parochia monasterium : rei enim bonae statuendin , ait, concilium dat consensumis Deinde , ut ad mensam episcopi scripturae divinae legerentur et quia ser hoc animae adsiscantur ad bonum , ω Dbvia non necessariae Prohibentur , cap. I. Item , ut iudices Iocorum aut actores Gallum patriumniorum simul cum concilio sacerdotum autumnali tempore die Kalendarum Novembrium in unum conveniant , ut discant quam pie, iuste & humaniter cum p pulo agere debeant , neque iniustis vectigalibus & immoderatis exactionibus ipsos premant. Est enim munus episcoporum prospicere , qualiter iudices cum populis agant , ut ipsos praemonitos corrigant , aut insolentiae eorum principum auribus innotescant. Haec autem lex lata est ex regis decreto I cap. IS. Luctus etiam in funeribus prohibentur. quos nimiosoIIm scimus fuisse apud Hispanos, conductis etiam mu
lierculis , cque Ilamaban enichaderas quae pectus. &
430쪽
siclcm laniarent , mittisque caelum importunis questibus implerent, quarum memoria adhuc apud nos in vetustis sarcophagis aut sepulcris retinetur: canone 2I. Postremo sacerdotum & iudicum saecularium curae synodus committit, ut ab omnibus provinciis depellant irreligiosam consuetudinem , quam Vulgus agere consu vit per solemnitates sestivitatcsque sanetorum , dum turpibus saltationibus invigilant: non solum cantantes can- Saltationestica mala , sed perstrepentes etiam religiosorum officiis: N Ch0rAE canone 22. Quod si eo tempore huiusmodi choraeas δέ saltationes prohibuit concilium , non dubium est, quin etiam taurorum agitationem prohibuisset , si esset in usu, quam nostris temporibus vetuit Pius V. Pont. Max.dita bulla.
QVod adserui de tertio concilio , censeo etiam de Concilium
quarto. Est enim illud sine dubio nationale, eisdem argumentis, atque his longe apertioribus. Legimus in eius praelatione : Quoniam generale concIlium
agimus , Fortet nostrae vocis sermonem de caelo esse.
Quibus verbis non generale modo totius Hispaniae concilium vocatur, sed generale simpliciter. Accedit ad hoc, quod in concilio Toletano V. hoc ipsum concilium IV. universale etiam appellatur cap. 7. quum dicitur : Statuit haec sacratissima Unodus , ut in omni concilio Fiscosorum Hispaniae universalis concilii decretum , quod propter nostrorum princiFum 3st salutem constitutum , se actis omnibus in synodo , publica voce pronuntietur. Fit autem hoc loco mentio eius decreti, quod conditum est cap. 74. concilii IV. cuius initium est e Post instituta quaedam ecelesiastici ordinis, cet. Addo etiam, quod cap. a. concilii V. quartum concilium non solum universa. Aaa a le