Epistolae dvae de Vita et obitv ... matrone dominæ Elisæ ... Hilarii Grvbbe de Lystrop ... coniugis ... , scriptæ 1577, (Christianus Machabæus)

발행: 1577년

분량: 62페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Octauus hic erat partus omnium luctitosissis mus. Nam ct foetu o matri ortem attulit. Haec lasmen octiduum superuixit quo spatio in lucta acer his sima constituta,Christianae fortitudinis Z patientiae Exemplar clarissimum post se reliquit. Consolationi hus enim promissionum Diuinarum se erexite munisuit,&subqcientibus alijs locos Scriptura de gratuita remissione Peccatorum, Iustacia, ct Uita aeterna repes tendo cosa sibi applicando magnae fuit consolationuDulcissimum Esaiae dictum reiterauit frequentius Et amsi peccata vestra fuerint, coccinum , tamen Vt nix dealbabuntur. Et illud Psalmi Danicis Rithmis comprehensum: Quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras. Item illud Io, hannis: Sanguis I ES CHRISTI emundat nos ab omni peccato. Semper autem terspersit stispiria, e pro remissione Peccatorum aeternum Patrem prosi ter filium ardenter interpellauit Maritum moestissi/mum 5 quidem iure optimo, per hos dies dulcius est allocuta, ct spem recuperandae suae Sanitatis 1lli iniecit,

ne gemino moerore excruciatus Opprimeretur. Sem:

Per autem curam liberorum ipsi commendabat , obte stans ut eos in timore Domini oc honestatis Exercitiis educaret, e in ipses solos uniuersum Amorem, quo seessct sinceri ocimpense complexus, transfunderct. Ibluxit dies Maii tricesimus, quo cum animaduerteret sibi hinc discedendum esse, ipsa precationibus Occupa*hatur, c alios circumstantes cohortata est, ut pro se Deum Opt. Max oc clementissimum Patrem oras xent, quo salutari termino absolueret hanc vitam, o Creatori animam sanguine Christi redemptam 8 fans cstificatam Spiritu sancto incunetanter redderet. Des

lectabatur autem Hymno Danicis Pithmis a Reue rendo o doctissimo vii prae inci nor at D. Nagistro

32쪽

Iohanne Thoma ex dic' Atrgustini: Turbabo sed non perturbabor, quia vulnerum Christi recordabor,

coinposito, hiena illa ipsi aliq Ioties intentis in coeltim oculis N animo recitauit, Θ ut sibi loquela deficiente recitaretur petiit ab honesta atrona Cecilia Tlitionis coniuge quem Hymnum quia est plenissimus con πlationa sic in Sapphcum Carmen trans undere libuit. Cum breuis uitae Statione pellor,

Et uia1n eoelo gradior ferentem,

christe ne fallat liberum aucto

Qu/m mihi mcntem dcderas remitto, Hane tui strues prccio redemptum Σήnguinis, ne Mors laqueo revinctam Strangulet 4rcto. Ne licet flagrum laceret reatM Et graue pectus sceleris nefandi conscium, Vermis penetrans remotu Dente medii MEn tuo fretus rutilo cruore Vulnerum, uinco uarios furentis Hos iis in uum, medeors morbis Pectoris Pri. corporis membrum quoniam scruti tum tui lator , neque me reuellet In μμ quisqssam neque mors peremptum

Dissociabit.

Non enim Morti morior Tuentae 1ed tibi per quem moriens re urgam Vivus C consors melioris eui Reddar in cum. Non enim clausus tumulis manebo Nortum, uerim rediuiuus olim

signa festiui Duce te triumphi confiequc drid. Ergo cum sicundis penetrale coeli Iunctus aetcrnum ferar ipse tecum

33쪽

Appropinqirat ut tandem exitus, Uiam ingua

diriguit, oculi exhebetati sunt, vires conciderunt: maritus taci qui ab Amicis in aliud conclaue dedit, eius erat, cum se nonnihil recollegisset, vale cturus dulcissima suae sociae,denti Gynaeceum ingressiis,viX in has voces propter doloris magnitudinem erupit: ter dulcissima Coniunx vale, pro tua suauissima consuetudine, fida societate,innumeris beneficias Deus Opt. Max in aeterna vita praemium tibi reddat Aic haec cum hianti 5c ictuosissima voce dixisset, pendcollapsus est in terram: Sed erectus ab Amicis praesens tibus in conclave vicinum reductus est. Illa interim cum nihil respondere lingua posset, manuum indicio, ad acclamationes, Pastoris significabat se audire, quae dicebantur oc ea sibi indubitata fide applicare. Ita Christum loquenti lingua nunquam defuit. In hac confessiones' inuocatione filii Dei consstanter permansit, donec per placidissimam mortem, quae circa Meridic ingruebat, iter ingrederetur ad

vitam aeternam.

Habes, dulcissime Magne, simpliccm ei veram' arrationem,comple fientem curriculum vitae Nobisissimae Matronae D. Elisae nostrae, quam loco paren' .ationa debitae, ec significationis gratie memoris an, mi csse cupio. Etsi enim non dubito, tum ociosi nostros rum laborum censores adulandi me causa haec conscris psisse dicturi sint Tamen clim ec ingenii mei natura tibi sit notior, B haec quae conani cmorantur de D. Elissa vel te teste verissima sint: Parum aut nitri omnino Sciolorum 8 Sycophantarum criminationes e censsuras reformido. Tu unus eris, si haec tenuia quidem, ε meritis ac virtuti laudatissimae D. Elisse minora, at

benevoli animi indicia, tibi placuerint, in cuius solius

34쪽

iudicio aeqiuiescam. Iacuisse irrem tum demum H. telligam, cam ad repetitam sollicitationem meam huic lugubri Narrationi meae ea subieceris, quae conceptos e amicorum obitu dolores tollant aut mitis gent,di haec etiam funebria Iectu minus acerba redii danti ita in re dc clarissimo Hero D. Hilario Grub/he&omnibus nobiscum ipso communi moerore peraculsis nurum in modum gratificaberis. Bene vale,dulacissime Magne, ct semina aeternae inter nos am1citiae iacta, diligenti assidua officiorum di beneuoleutite cultura mecum fouere ne desistas. Filius Dei Dominus noster IESUS CHRAύ S, suo Spiritu sanctificatum defendato gushernet, Θ faciat te ec tuos omnes vasa misericors dia Dei haereditate occupatur aetersnam vitam,

Lundi Schanorum Aprilis die II. Anno Salutis LXXVII.

35쪽

AD PRAECEDEN

TEM EPISTOLAM RESPONSI 0,

Cia P LECTEN S PAEAEC I PUAS CONSO. LATIONES, QUIBUS SESE ERIGERE

debent.

37쪽

LVNDENSI, COLLEGAE, AMICO ET FRATRI CONIVM

pistolam tuam dulcissime Macha.

bae G idem Amice coniunctis: accepi C leg eruditam sane illam de piam, Sed qua eterem nobis dolo. rem renoua nutrius , quod Dixdum cicatricem duxisse idetur,donuo refrica repetita mentione nobis per quam luctώοφobitus sectiomae foeminae D. ELISAE BIO NON IS TENONII F quam haud ita prisdem nes id negrauissimo dolore amisit Coniugem sua. tiissimum Magnificus e Generosus Mec a. noster

D. HILARIVS GRUBBIVS

Huius tu seminae itam simul uniuersam ra. sione luculenta exponis, copiosus quidemni piaris videripsit, quam pro modo Epistoia me Pero iuri. cio, nulla alia de causa, quam P hac ratione declares euidentius, quanti tu hanc seceris, faciati, iustistimoth dolori indulgens liberius. Videmus numi id in

more

38쪽

si vitulumsicandam icta vix modum teneant'. gente enim 'pi doloris, aut lan redduntur elingues ac muti, o , pt ille ait, 'po faucibus haeret aut semel rafluentes nullum faciunt querelarum fuem, dolore θυ ο reddente fertos quae quidem seu taciturnitas seu sequacitas nimia grauistimarum animi perturbati

ii in ipsa quos expressisimum entesimonium. r.

gumentum.

cum igitur non ignorem quantum tibi fittit sab, quamplurimis, moestici vulnus in OfIumsit sublata a nobis optimasemina optime de te . multis nae,rit in qua 'pelut in purissim deculo, relucebat ab se. At ima imago omnis pietatis ac Nirtutis: minus cerate miror banc apbertatem tuam cir orationis copiam, ae

facile veniam do maerori, Pt qui mihi quos cupiam d. nosci Perbissius interdum querulanti si quid animulis

acerbius Irit aut excruciat.

Illud non tam miror, quam indignor o tamen

licet Amici visuccensean a me peti qu manum mediacam adlubeam Pulneri ere Chironio, quod Chironia ut cum Poeta loquar nec manus leuaret, hoc ese, Pt planius dicam, consolationes ac remedia,qu. dolori concepto ex obitu tanta Matronae mederi queant, eruditi Atuae . quierula Narrationisubjciam Id*tiuis mihi tam praestarefacile esset, quum tibi facile est istud se imperare heupetere. Ego enim ingent, mei exiguitatem ingenue agπο-

39쪽

Ico, nec linoro quam sit miNic ii 'vi poeta ait, supellex , tu mihi pro tuo in te amore, eruditionem

stius ver non idet longe facilius esse, MAMγel infigere , et insisIum monstrare, quam idem

M ph remaca conuenientia adhibere , quae doloris sen um retexparte leniant, eliniuersium tollant lenitus ' Vtti, de eo uterim nihil dicam, ex obitu Matronae tam pr.est sautis, tam cie me etiam bene meritae, meum quos pe/ctus csauciatum, consolationem requiram, acs cundum Comicum Huic ipsi opus sit Patrono quem defensorem paras quamuis autem haec ita se habeant, nee leuessint causae recusationis, nolui tamen, vel amori tuo, re auatricis memoriae, et meritis clarisimi Vir D. HLLARII, commuis Mecaenatis, liberorum huius

pietati hoc usiciolum nostrum qualecuni denegare, visi nou omnia saltem praecipua momenta fontes con . lationum , quibus mei sim in morte Charorum oleo consolari, in nostrae huius iuprimis D. ELISAEcbes nimis nobis immaturo di cessu sum consolatus,

tenuis eripotest Epipolae lege, exponam. Ante omnia Peniam precutus incompositae Didiis iis cir Solism. pucioris tu Materia minimὸ pomposu cir splendida Vbi ornari res ipsa negat, concenti doceri. principio autem illudpraetereundum non est, esse te pio dum homines plane ναλγήτους 94 φ - άτος, qui

40쪽

τt nugit iuguntur dolorusensu, etiam arisiis quia busi decede itibus:ita nec ullam requirunt consolationem,stuos ego quidem pix homines duco,P quipraeter figura, nihilbabeant humani quid enim esse potest humani bicitor laeto uti humanaescietatis praecipua vincuti 'non dicam etiam dem bos ipsam plane abnegasse,dicente Fausi, qui ouorum maxime autem Domesticorum curano habet, idem abnegauit, si factu est in deli deterior. Hos igitur missos acientes, qui nostris faue non egent re me lys, Cum sui ipsi βο iudici, aut illud simulconfide. remus, alios nonnullis esse qui dolorem quidem fen tiunt

ex amicorum obitui propriae mortis consideratione ted 'velnullam desiderant aut a finittunt consolationem,

si desiderant, plusis bicis imaginationib quibusdam indulgent, qui nec solidae sunt nec menti auctae pone satisfaciunt, cuiuimodi seni milui esse in mortepraeter i

morem terribile: Mortem esse optimum naturae inventu: Eandem,larua, quae nobis apparet,detraEIa non tam vie. tuendam, quam appetendam Hominem lucernaesimilemnes antequa diluere incipiat,ne poli mortem dolori vili aut cruciatui obnoxia: Aliud nihil esse mortem quam mnem miseriarum ac malorum Eam si sit malum, malum esse necessarium π ineuitabile: 0mnii hominum eandemptiue moriendi seriem, ν caeter i genu Ethnrco. rum aduersus mortem praesidia. De quibus in consolatio.

ne ad fartia lugentem l Vecili, bitum Lucius Au/

naeus Seneca exclamans ait, ignaros nolorum suorumqM- ρn morsis opti minutatim natur. tiudatur, quae

SEARCH

MENU NAVIGATION