Georgii Flori Mediolanensis I.C. De bello Italico, et rebus Gallor. praeclare' gestis libri sex. Ex bibliotheca Hug. Picardeti, sacri regij consistor. consiliar. & in supremo Burgundionum senatu procuratoris generalis. ..

발행: 1613년

분량: 158페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

DE EX PED. BONONIENSI. 29

aliquandiu agitata in potestatem ditionemque Romanae Ecclesiae peruenit cuius ductu lauspiciis, cum aliquantulum respirare coepisset, moenibus cincta publicis priuatissique aedificiis exornata paulatim pristinae opulentiae magnificentiari restituta est. Dein non minore odio partium studio exaestuantem, siue incuria, siue ignauia Pontificum Bentivoli sublatis aduersae factionis primoribus, invaseres qui ad haec usque nostra tempora eam domesticis armis, nedum externo auxilio, sub imperio te nuerunt. Qi d Regium exercitum in urbem admittere noluerint Bononienses praeter spem omnium, id causae fuisse nonnulli tradiderunt,

quod dum legati, qui missi fuerant ad finienda militibus hospitia, ut costitutum fuerat, aliquid superbe protulissent quod minime credi par

est, quum viri essent selecti summae prudentiae, auctoritatis &modestiae pveluti iactantes vi expugnata urbe, ni omnem exercitum cum pedi tatu intra moenia reciperent, eam prςdae de direptioni militi permissum iri, ut fieri solet. Statim sparsa rei tam indignabudus populus, qui se sua sponte Pontifici dedidisset, procurassetq;

ut Bentivolus amoueretur, furore quodam per, cim in aliam partem arreptis armis, ut nostrinqn ingrederetur, prorupit quasi imperia, quae sibi ipse ultro imposuisset, inuitus subire, aut perinde ac si deliquisset poenas dare cogeretur. H

72쪽

DE EXPED BONONIENSI.

Nam cum Galli ob id tantum in agrum Bononiensem a summo Potifice acciti descendissent, ut Bentivoli, quorum potentia Bononia opprimebatur, urberi eius agro expellerentur, nihil

esse videbatur, quod iuste conqueri possent, si

intra muros cum omnibus copiis non reciperentur quum vix fieri posset, ut in tanta variorum hominum multitudine, qui lingua moribus differrent, ab iniuria tapinis abstineretur. Alii putant, quod vero similius est, prolegatum summi Pontificis cum intellexisset exe citum a nobilibus in urbem admitti plebem ad arma prouocasse, eamque Gallo infensam fecisse , ne is prior quam summus Pontifex imgrederetur, quasi spe praedae, quum ciuitasse opulentissima, si cum omni equitatu peditatu, ut petebatur, intrasset, eam plane diriperet depopularetur, exclusoq; summo Pontifice in potestatem suam redigere conaretur. Et

plebes e vestigio sublatis armis a nobilibus secesserunt, clamatumq. est, Ecclesia, Ecclesia&sibi nouos magistratus e corpore suo procreaverunt viginti-viros, penes quos summa Imperii esset. Nam antea sexdecim-viri sub Ioanne

Bentivolo Rempub administrabant. Sed dum Regii exercitus, ut supra diximus, in pristina stativa ad Rhemum Grecepissem, uerum, oratores a summo Pontifice Cardinales ranaciscus Gulielmus Narbonensis, Carolus Carre-

73쪽

tus inalensis, de quibus alias ntionem fecumus, & Sancti Petri ad vincula, qui eius nomine Carolo gratias agerent, quod Bononiam urbem ab oppugnatione, obsidioneq; liberas.set, eamq; sine ingenti caede Romanae Ecclesiae restituisset; ultroq; omnia pollicerentur ovae

pro re sua, tuorum sibi ab Apostolica sede

fieri expostularet. Hortarentur praeterea, Vt

Bononiam, cum primum ipse ingressus fuisset, quod breuit si per pluuias liceret futurum sperabat, ad se venire properaret, ubi coram pleraque dici possent, quae litteris temere c-- mittenda non essent. Sed interea, quod in castris 4n urbe aeque tumultuaretur, illic, quod non admitterentur hJc, quod iniuste nostri oppugnationem attentasse videbantur, missi legati I molam ad summum Pontificem, Iu de Ategra Savonensium praefectus, splendidis. simus eques Sebastianus Ferretius, qui ita ege runt consilio, gratia, auctoritate, prudentia, ut Iulius virosque flamma modestia rationet pa- cauerit Missis itaque qui Bononienses ab armis discedere iuberent, ad pristinaq; artificia plebem redire compellerent, legatis item liberaliter quae petebantur concessis, omni statim tu. multu sublato illi ad intermissas operas, hi cum omni exercitu ad Castelli Franci stationes se re- Ceperunt . Tunc rebus ita c5positis Iulius victore venerabundus cum omni Potificio apparatu

74쪽

1 Idus Not bris, anno a salute terris datavi post Mo Bononiam ingressus religiosam admodum rem esse duxit, si auram popularem alia quo beneficio aut munere in primis captaret. Α porta igitur urbis, qua aditus erat ad atrium, non pauca varia numismata recens fere cuia in obvios, qui erant densissimis cuneis frequetissimi, inter eundum spargi iubet unumquemquesne discrimine excipit imulta onera, quibus antea premebantur, siue visitim, siue per census statim aufert, quae Bentivoli in acta publica redegiment, aboleri mandat Carolum paucis diebus post cum aliquot proceribus aduenta tem honorifice in atrium ab omni Cardina lium & Praelatorum splendidissimo conuentu deductum ita primo cogressu in supremis gradibus coenaculi excepit, ita amplexatus est, ut non Pontifex, sed trater abiecto Apostolico

fastu videretur. Interim quam maximo potuit honore eum afficere, Λ ei Bononienses reconciliaret procurauit. Hi enim ad eum sapplices venere orantes obtestante'; Vt imperitae multitudinis temeritati ignosceret. Bonos autem ciuitatis omnis pro Regia maiestate,c ius potentiam & vires in maximis rebus lon-

fissimis argumentis cognouissent, caeteris aliis

onge praestare, cui obuiandum non esset. dum resist edum, se suaq; exposituros Maximas praeterea ei gratias agere, quod eius opera, conr

75쪽

siliovi virtute a tyrannide Bentivolorum, quam tot annos per vim perpessi filissent, liberati in pristinam Romanae Ecclesiae tuitionem , sub qua eorum res olim auctae fuerant, restitue rentur. His pro tempore Carolus paucis respodit Sibi & Regia maiestati satis esse factum, modo in fide Romani Pontificis persisterent. Nec defuturos, si boni essent, pro eorum e sedis Apostolicae propugnatione autela quum Francorum Reges Christianissimi trito vocabulo nuncupentur maximos& firmissimos exercitus. Itaque eos solum hortari, ut summorum Pontificum iussa ultro posthac amplexarentur: id in eorum summam laudem, utilitatemq; cessurum facile cognosterent. Se autem omcio, opera , studio , iussit Regiae maiestatis erga Romanam Ecclesiam pro virili libentissime satisfecisse. Ex quo quae offerrent parui admodum facere quum neminem cum aliena iactura recipiat intelligatq; quum alienae subiiciantur potestati, nihil, aut parum prodesse, aut obesse posse. Nec referre quod siue plebes, siue

tota ciuitas in eum arma mouisset, portas urbis amico exercitui praeter conuenta occlusisset i qui si eam expugnare voluisset nulla vico tineri potuisset. Hoc acceptum ferrent summo Pontifici cuius gratia incensos ob iniuriam milites ab oppugnatione retraxisset. Nec tam via entivoli Bononia mouerentur; quam Ut ea

76쪽

DE EXPED BONONIENSI.

pontifici restitueretur, exercitum Regem mi

sisse. Ex quo sibi plurimum gaudere, quὀd sita

opera siductu artasq; Regiis eorum ditionem, quam caeter Pontifices nulla potentia, aut st dio multis annis obtinere potuerant, Iulius paruo admodum dispendio nunc assequutus fuerit. Tanta profecto fideri pietate sacrosanctam Christianam religionem prosequuti sunt ab initio Francorum Reges, ut propria plerunque commoda obliti omnia sponte semper procurauerint susceperintq;. quae ad eius laudem gloriam pertinere viderentur; nec saluti suorum, nedum laboribus, aut impesis Vnquam pepercerint, quum ultronea iraesentissima periculasubierint, modo eam seruarevi tueri possent. Nec quispiam salis mentis Romanos mihi

objecerit, quod omnia post religionem ponenda semper existimauerinc quum hi nostri sacratissimi Reges nihil unquam praetermiserint quod ad verae religiony cultum facere recte cenauerint OlEx quo totiens in foedam Barbariem, Sarrarentaque arma sumpsere. Vnde illae, labratissimae in sacrosancta Romanae Ecclesiae hostes multiplicatae victoriae, clarissimiq; pro

Ch Istiunt fide ubique triumphia tollans aris: si ilic in quibus vestigia aut nati aut per

77쪽

Nullum enim locum illis temporibus unquam

praeterierunt, in quo priscae venerationis memoria extaret, quem salutatum & adoratum

laeti ac supplices in pristinam religionem non

asseruerint. Sed haec alio superiore volumine latius explicuimus. Praecessere multa prodigia, quae Bononienses superiore anno admodum terruerant. Nam frequenti&diutino terrae motu pleraeque domus concussae funditus corruerunt , pars domus Ioannis anterior, non sine magna ruina, cum atrio concidit. Turris item contigua maiore velut tormento fulmine icta a

medio supra collapsa est. Nunquam per omnes dies, ex quo coeptus est terrae motus, quisquam opifex artem exercuit. Nam omnes aut sub dio esse, aut in templis&sacellis, quum in domibus tuti non videretur, quia ninil reliquum opis erat alii queruli Hentes, alii in preces ootestationes' versi per omnes sacras aedes vagi suppliciis votisq; Deum ac Sanctos fatigabant. Visae sunt praeterrea in agro Bononiensi Ferrariam versus acies in aere interdiu non paruo impetu concurrere. Ex his nonnulli Ioannis necem, aut fugam, aut aliquam maximam calamitatem portendi aiebant etsi non populares; quidam astronomi Sicitatem setur anno ex Uvii cci falso promitti asseuerabant.

78쪽

GEORGII FLORI

MEDIO LANENSIS I C.

DE BELLO GENUENSI,

LIBER PRIMUS.

Vinea apud Bononiam geruntur, Genuensium plebes, quae aliquot mensibus ante ob eius nimiam insolentiam ab nobilitate secesserant, arcem Monaeisci iam diu obsessam intentiore conatu oppugnabant. Verum, quod ead arte matura loci admodum munita, quum mari praerupto velut scopulo circumquaq. sere inaccessa immineat,

nisi ponticulo quodam ligneo, quo fossae tram situs coniungitur , nulla vi expulini potuit Addebat quoque difficultatem, quod continuis praestis tumultuariis irruptiunibus, qui in caι-ltiis Genuensium erant adippugnationem ab iis peditibus, qui duce Iuone de Ategra Sauoniensium praefecto per Ligures Ingaunos paulo post-

79쪽

D BELLO GENUENs I, LIB. I. II

postquam Bononia discessit, suppetias missi

erant, in dies lacessebantur. Itaque Carolus suf- secto in eius imperium Ioanne Iacobo Triuuutio, viro bello pace clarissimo, missis in hy-berna sua militibus, in Galliam ad Regiam maiestatem profectus est, coram exploraturus an bellum Genuensibus aperte indicendum esset, quum aliter in fide contineri non possent, atque omnia contra ius Regia attentarent: ut nihil magis cupere viderentur, quam Ut pomputari quadam temeritate, aut solutiore licentia in pristinam se libertatem, aut in quandam potitis innatam leuitatem atarerent. Nouas itaq. cum finitimis amicitias contrahere, cum aliis antiqua foedera repetere, alios clam sollicitare; nonnullis auxilia polliceri, nobilitatem omnibus in odium adduceres legatos Regios, qui sa pius missi fuerant de controuersiis cognituri, non audire; ita omnia ex arbitrio agere, ut qui pro Rege erant, non admitterentur. Ex quo melius esse videbatur, posteaquam edictis Regiis non parerent, sed omnia per vim attentarent, efferatam eorum insolentiam armis statim compescere, quam diuturniore indulgentia deteriora moliendi occasionem praebere. Per idem tempus Simon Rigonus Mediolanensis, cum rem fere omnem aDutendo decoxisset, multam

fortassis sibi spem i ut plerique existimabant,

nuntiato eo tumultu, ob nouitatem rerum, cui

80쪽

, DE BELLO GENUENSI, LIB. I.

maxime student huiusmodi homines, in tam. atroci scelere collocans, arce quam in valle Saxena a Regia maiestate in custodiam acceperat, collecta ingenti praedonum, sicariorumque exulum manu, communita, rapinis Mincurtionibus finitimos vexabat. Praedas ingentes simul viros mulieres' in arcem trahebat, quos ingenti pecunia se redimere cogebat. 1seuerabat se Regias litteras habere, quibus permitteretur, iublica potestas fieret, ob non soluta quaedam vectigalia. ita passim impune ius dicere. Decretae igitur statim nuntiata re Mediolani litterae ex Senatu, quibus iubebatur, ut ab armis discederet, ab iniuriis subditorum abstineret, arcem legatis, iii ad id missi erata nomine Regiae maiestatis, restitueret. Alias in eum& socios, tanquam in parricidas, pro atrocitate sceleris breui quam seuerissime ultum iri. Quibus quod parere recusaret, sub aduentu Caroli, qui ex Gallia his diebus quibus profectium

supra diximus, Rege in prouinciam suam di missus redi uerat, missae aliquot equitum alae sub duce Ricardo, quibus praeruptus ille mons, in cuius summo vertice erectam fuisse arcem accepimus, circui tuaque, ne ullo pacto egredi posset, cingeretur. Qu'd ubi, qui in praesidiis erant , ita ellexerunt, statim a Simone deficiunt eum vehementius increpantes, quod licet exules estent, non illuc tamen ascendis-

SEARCH

MENU NAVIGATION