Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum

12쪽

PROLE COMEN A.

Augustini nomine haud pauca scripta ad ostiam usque aetatem perueneriint, quae editores subtili acumine ut suppossetiei respuentes appendicis tantum loco publici iuris secerunt.

neque tanaen inde causa petenda est, cur ea neglegamus quam tuam iiiiii multa eiusna odi puscula recentioribus teirip0 Iibus stabiliendi alicuius dogniatis causa uel aliis lationibus commoti falsarii inpudentissimi confinxeriint, tamen non desunt

altera ex parte haud spernendae antiquitatis et dignitatis do-eumenta, quae tamen, quoniam sine seriptoris nomine edita uel tradita erant, in ii asiui seioli litterarum Latinarum parum

periti celeberrimo Augustini nomine insignire non dubitauerunt. atque etiani opus, quod ii edendum suscepimus, ut certo Augustini non est, ita eis temporibus scriptum, quibus adm0dum adulescens erat ipse Augustinus, sat multa continet, quas studiosis siue historiae ius theologiae siue linguae denique ipsius perquam sint utilia.

Libri, qui Mnestiones uete is non te iam miti praebet, tres formas nobis tradiderunt codices manu scripti, quarum

prima complectitur quaestiones CL uel potius CLI sed ultima quaestio hodie non amplius exstatin, ex quibus VI ad uetus testamentum et elin uel XCV separatim numeratae in eodicibus ad nouum testamentum pertinent, secunda cXXVII,

quas libri manu scripti continua numerorum serie tradunt, teletia CXV. quas codices numeris ita distinguunt ut primo loco XXXVIII quaestiones ueteris testamenti, secundo loco VI

i et silendum est hie de aliquot ueterum existimatione, qua partes saltim nostri operis Ambrosii nomen prae se nonnumquam semiui uide

13쪽

viil Pro lego mena.

quaestiones noui testamenti sqq. XXXVIIII-XCIIIn deniquε

additamenti instar tertio loco Libra mi uirationam continentem XX quaestiones separatini numeratas exhibeant atque inter

singulas has formas ea ratio intercedit, ut tertia eas tantum

quaestiones, quae etiam in prima aut secunda collectione Ieguntur, eontineat, prima uero et secunda certis quibusdam quaestionibus insignitae sint, quas alterius utrius ex his duabus

formis sint propriae ut autem cognoscatur quae quaestio ues omnibus tribus recensionibus, etsi uerbis aliquantum disserentes.

aut duabus aut denique una autum tradantur et quo quaque in recensione ordine singulae quaestiones sese excipiant tabebiam proponimus, in qua prima numerorum olumna indicat

quaestiones recensionis quam uocauimus primam, secunda -- eundae, tertia tertiae.

viata XXI 205 IIII 424

Hau nunterorum formam usurpaui, ut diutinguerem ea quaestiones

quas neque ueteris neque non testainenti imprias separatim post retexaseollegit huius ollectionis auctor. Diuitias by Corale

14쪽

' Alii odices unieratiotis continua utuntur, alii noui testamenti quaestiones separatim numerant, quare utroque modo singula quaestiones significavi. Diuitias by Corale

15쪽

X Pro lego mena.

53sa XCI

V, 47, CXXIII

16쪽

Prole gomena.

A primuna quidem tertiam recensionem uel potin con-lii lati0liem ira ulto recenti0rpna es Se litani aetatena scriptoris ideoque nainime esse pretiosam uincere conabimur.

Huius enim recensionis omnes odices es infra p. XXXIlI)siue Austriaci siue Germanici sunt, quonii antiquissimus L uix ante undecimi nem saeculi scriptus est quem codicem eum

totum contulissem, luce clarius actum est hanc recensionem aliquo recensionis secundae eo die elassis X. st quidem lamiliola Gi cs infra p. XXXII , niax inra ex parte esse c0nfectam adhibito codice quoque aliquo fortasse lacer primae recensionis praecipue ad eas quinque quaestiones Append quaesi nou. est III-VII edendas, quae in secunda recensi0nera siderantur eum codicum domicilia consideramus et in memoriam reuocantus codice GA a Treueris et Atigia Maiore nono Saeculo origine ni duxisse, coniectari licet tertiana recensionem

ab aliquo rabano Mauro uel alahfrido trabo esse conpositam inter octauum et duodecimum saeculum quam pinionem eonfirmant latinitas a redactore nostro secundum bonam normam diligenter polita es p. 430 38 tresque mendati-0ne praeclarae quas in textuni nudi nil recipi necesse erat p. 67. T. 173. 11. 196. ) liae de recensi 0 ne tertia.

De reliquis duabus recensionibus quaerendum utra earum prior sit nam quin ab eodem utraque sit prosecta auctore minime dubitari potest stilus enim idsim est per quaestiones omnes, exceptis App. quaest. et test. Il

p. 1l 9gs. 4' et App. quaest. nov. est. XCII p. 7748. , tuae nihilo ni inus eiusdem auctoris esse possunt, Si eum sontis sui uerba in librum suum fere inmutata recepisse sumimus.

duarum editionum mihi uidetur illa, quae eL quaestiones comithei esse prior has ob ausas titulus ipse melius deseribit illas quam ulteras sunt enim sere annes uerae quaestiones,

usule indiem ierbor u et elueurionum editioliis nostrae et tu se ' Amhrosiuster, cap. III ubi tam in pauca de multis inuenies. et praeterea locum p. 20, 30, ubi mirum in modum mentio fit math rii quasi rei praesentis. Diuitias by Corale

17쪽

sed alterius multae sunt potius homiliae uel tractatus quain quaestiones porro errores quos prior exhibet in altera non

uidentur ut exempla adseram, Chia mi yrio dicit peceasse, M recte Achor sitium Chumisi p. 64 2 altera uersus bis lalso ad Hieremiam relatus est in priore p. 29 6. 69. ),

qui uere ad F et echielauii pertinet ut in altera recte habetur p. 76 27'. quaesti de Nio seripta XCVII multo longior est in altera quam in priore, quare alteram seriorem fuisse ueri simile est quaestiones quoque omnes ferri quas in s eunda editione nou leguntur, sunt breuissimae saeveque pra termitti poterant ut minoris momenti in a, sed uix ostendoritqui cur eae in secunda legerentur si in priore non suissent. contia traiciatus longiores minitiae in altera editione neglegi

poteraut porro plura sunt rigua repetitionis in priore quam in altera nihil tala quale p. 464, 18-2ι, qui locus ad ueribuni repetitus est ex μ ιι i, 2 27, ubi totam quaestionem XLII emit in altera editione imaenire poteris.

Diligenti tu idem lectori elucebit auctorem opus suum curiose retractasse ea ratione ut prolixiores suos tractatus admittere posset itaque omnia parui momenti minas sente ius procedente libro repetitas, omnes quos uidebat virores resecuito sustulit eum multae breues quaestiones epistulas breuli es Paulinas tinetarent, facile poterat eas omittere quia postquam priorum ιι stior ιιιι recensionem consecit ad epistulas Paulinas prolixiore opere explicandas uel potius expli-eatas edendas si donuerterat et bis commentariis, qui hodie quoque net Anibi mu tri nomine supersunt, ' editis certus quasdam uri tiouum paries supernuas esse putabat praeterea poterat subprimere .T. 42 p. 24ὶ quam quaestionem multo prolixius tu luaest CXXIII tractauit eodem uiodo in locutii V. T. 48 p. 427 successit longior quaest. III: N. T. I, p. 459 exuidit, euius uicem multo melius quaest. XCIVide instat. XXui ueri simile mihi videsii auctoris μα-- et Amori atri qui dicitur hera sua hoc ordine se ipsisse corum ad in . comin ad I. II cor. Quaesti ed. pr. comm ad oseia Pauli spistulas, Quaest. d. post. Diuitia ' Corale

18쪽

Prole gomena. XIII -X.T. 9M agere posset; . T. 76 p. 470 uixiscessaria oratidn0da recensione quae quaestiones XIII s V. T. 15, . XXXVI in V.Τ. 434. XLIII contineret: . T. 32 p. 438 loco mota est, quia satis de ea re disputatum erat in quaest. LXXI N.T. 85). neque tamen hic illi additamenta in altera facere detractauit. praeterea titulos quarundam omnino mutauit et plus minus miractauit nonnullas quaestiones ad summam tanta cura

uerba ipsa recensuit ut periculosissimum sit unius uerba recensionis adhibere ad textum alterius constituendum, nequelaei quod quominus faciamus eo magis inpedimur quod exemptim prioris editionis pro derio librariorum limam passa Mini nam lini quoque reeensioni, ut conpilationi quam supra memininimus, non desunt signa asperitatis stili motae et

textu sacrae seripturae ad Vulgatam deforniati.

eum in editione nostra recensi altera meritis locum principalem obtineat neque priores formas earum quaestionum, quae ambabus antiquis editionibus sunt communes, inprimendas eurauerimus necesse est hic quam breuissime adumbremus quid rationis inter eas intercedat tituli prorsus inter se disserunt harum quaestionum V. T. 52 - XXXVIII. . Τ. 31 LVIII. X. Τ. 25 - LXI. . T. 35 - LXV, N. T. 37 - LXVI N. T. ι - LXXV, N. T. 4 - LXXXI, N. T. 4 - XCVIIII, atque hoe modo:

'm q/w modo rem in psalmis: Quid est oryo ut di Mur terro'-quid eonfitebitur tibi benedirere deum' inquit, puluis aut Munntiabit ueritatem tti an 'S. T. 31. Io uves disit in VIII. uti rati e nereus uti ore et ego nesciebum e Moune Christum es e uiri, sed qui me misit unuiuptis uum cum uenienti

Sed es p. 7, 20 154, 2 in Addendis et Iz2 IN ubi editio prior nimi in meseeturam quam secerant Engelboesit et Turner Diuitias by Corale

19쪽

a te debeo bapti: uri, et tu uenis ud me quo mo

rei sieri, quippe cum eo μοι - ιutis fecerit ho Duuturo tiri re se, mihi dixit

Nuper quem uideri Uir tum descendentem et murientem in eo ipso At qui

prohibet dicens minite debeo buptiauri, et tu Meuis ud

maud uouuit et dedit hi, qui secum erunt, quod uoulieobus eis niμi u exdοιibus solis quod exemplum

yelista tertin horia dicit crati mun/. sed quidan strenui industrio suo Dirio horu seui tuum usum dicunt e per e tertio hora ortici Faeu uo

LXV. Si uno ore e ruitio oeuangelistae locuti sunt, quo

et Iohanne quia seu tu horreerue fixus e. doni us Imreus e diuerso tertia horre crueisitum dieret inluviorem 'Diuitias by Corale

20쪽

putei qui misit me adtra a frit eum, et non disc- is his repostolus: eque Ηο- lautis, inq/ta, neque currentis, sed miserentis est de his utiq/ι ph/qurbari uidetur liboue uolunt ili arbitrium si em v nemo adit

nisi Utructus, non eri illius fisiolimi qui non adit, quiuii in ea adtraetus, et si non im petit et urrit accipit, sed eui uult ut deus, ine LXVI. Maicus , ut HI liatu. emoum couusui e ait et profe-- - sinum, e contruautem repostolus principes et potestute huius ueculi γαι tan inisse diuinitat m domi, i Iesu dicit enim inter etera Murc/is sciebant ui/u .- Num esse; in totis uero quem Homo, inquit, priu-cipum huius saeculi co-ouo/tit: si enim o cyno tiS-

=maiestatis c ei liae issent. si lae ν/ouia sciebaut, quomodo

principe immru uir LXXV. Si proprio urbitrio uiuimus, quare suti ut is dixi