장음표시 사용
31쪽
norebat prope Neapolim ea. 450 cf. . . Schubere, Derisos Proe est nutus meipetu 903 p. 13s), totam quaestio ni V. T. 25 primas editionis se XXIII secundas incorporauit
uersarum ordin suo deseribendos atque codices prioris e ditionis hi sunt:
Morelius diMA. Paris. 17i;2 p. 1. I. uide iii ira priore editione emit, non altera ustim esse inde cognoscimus quia inter septem locos. ubi eum ed. contra ei l. II oneordat iterba habet et non redunt deum sener 8 post pernunt 49 17), quae sunt propria prioris editionis et in altera desunt proeterea duodecim errores codicis D prodit et deciens
latinitatesii mutauit. etenim et ed. I et Disputatio demonstrain nos in ed. II debere legere ut cur p. 50, 33, Mortu res p. 50, R. - p. b0, 20 .' Collationibus maragdi odi notior is, et, doctissimus, es in modum omnino ignorat commentarios Ambromotri in epist in Pauli. Eundem Oem habet Humo ut iodorensis saee. I in Πcor. 6. . sed manifesto desumptum deamaragdo. Diuitia ' Corale
32쪽
vetustissitauit quod exstat huius recensionis exemplar est Deodex aristaeus bibl. nat. 12228 saec. XlIὶ olim S. Germani a ratis X. M l. 219 st . 48'-1lt . ito uaria Augustini et aliorum opera continet et post Uu testiones Hieronymi uermium iure orthodoxu- et Lustiferirinumi codex editori medietino . eo tant notus textum satis bonum exhibes sod mani tum est eum descriptum esse ex codice aliquo diligentissime correcto ita ut aliqua serae latinitatis indicia scriptoris propria et Bientur codicem ter trans mare benignissime missum contulimus ego et . . Andenon.
Codices atauinus bibl. Universitatis 1έι saee. XV). quem totum hic conserre potui per liberalitatem Italidi Ministerii Instructionis Publicae et eae senas bibl. Malalest.
plui. IX cod. III ser mense Ian. o 3 . cuius lectiones aliquot electas mecum communicauit intercedente . Morin Benedictus Wolst Caesenas, quoniam uterque mei manensi
descendit, nullius pretii sunt ad textum constituendum. codex Bruxellensis bibl. reg. 125 625-636 saec. K xv ff. 96 131 olim S. Martini ovaniensis qui saepe cum
editione piinci ps uide infra concordat non eiusdem est stirpis a Germanensis et textum aliquanto inferioris notae praebet. inter eos cognationem definire non licet neque testes nostrosia classes digerere lectionem ueram modo hic modo ille praeclare uidetur eodicem partim ego partim . Morin contulimus eum codices duo tantopere inter se disserant, non nihil
euius fundamentum erat eodex Victorinus noni uel decimi saeculi, nunc deperditus.' aliquot enim bonas lectiones ex illa Milion lucrari potuimus p. 10, 13 es. 125, 20) eum autem eodex ille aeque ac Germanensis contineret Aueronti rimLν mbei kινι et Orfluuiori ut testatur ipse ae litet, ieri potuit. hi Si titulos editi uiis qui aret editoris nomine.' es. Haemer, praes. inter alia nanque Dieidimus in uetusti ium empla duri Virioris ad inum Prim--- . f. d. Bened toni III Paris. 680 app. p. 43--IM. Diuitias by Corale
33쪽
ut Germanensis aliquo modo a Vietorino deseenderet, sed in hac re difficultatem mouet diserepantia laetionum Germanensis et editionis Haemerianae quae ut supra dixi eum Broeliensi saepius concordat sed haec sufficiant de re quas ob inopiam testimoniorum in dubio semper ortasse seis abitur. De codice Vindobonensi 1044 I, uide infra p. XXXIII. sed iam transimus ad instrumenta eritie editionis ab auctore se- eundis curis curatae describenda.c0DICES OSTERIORIS EDITIONIS. Reeensionis huius, ut ita diem, principalis eodicibus abhine tres annos sustus descriptis' uix est eur iterum rationes quibus inter se cohaereant prolixa disputatione explanem praeseitim eum cientia in dies rescens nihil fere corrigenduli perpauca accuratius definienda mihi persuaserit.
P Codex Patauinus bibl. Antonianae Seais X, Ν. 19 saee XIII mutilus est et a odie ipso in fine mutilo derivatus. desunt quaest. XLVI a p. 89 10 et uisititi uultuor ela..deinde omnes usque ad quaest. CI p. 198, 14 praebent αrdinando, denique quaest CXXVII lios uerba Aset fi linitas p. 4US. 2n:
haec ultima pars in Patauini archetypo quoque desiderabatur. eo tamen praestat ceteris odicibus Patauinus quod solus omnium quotquot hodie exstant quaest. CVIIII p. 26i peccare sicut usque ad quaest. X p. 271 10 era H ubiit
conseruauit ' haec uerba in editione quoque principe huius recensionis uide infra i absunt, sed in posteriori ius secuti dum aliquem codicem deperditum edita sunt exceptis quaest. X
p. 268, 22 Cum profesu usque ad p. 271 10 erit si brat, quae incuria praetermissa primum in editione mea locum suum habent eum igitur Patauinus solus eam partem praebeat quae olim ex archetypo reliquorum odicum excisa est, manifestum
34쪽
M hunc odiem solum peculiarem class0m constituere quo magis dolendum est eum uitiis solitis codicum recentiorem
labosare Iiam multi sunt ob homoe0teleut0 errores cs. p. 369,8 textus biblicus ad normam Vulgatae saepe est correctus et manum a latinitate non temperauerunt librarii es. p. 361,
143, librarios die eodicum unde Patauinus originem ducit; est enim ipse eodex nitidissimus saepe tamen solus consentit eum L. qui alioqui optimus omnium est ses. p. 7 20 219 10. 294 1. 305 2 321. I. 329 5. 348. 1. 365 5 etc.). interdum solus lectionem ueram exhibet cf. p. 297 17 374.20 393 9. 00, 8) loci quoque sunt aliquot ubi et ferrores communes habent credo equidem Peti communsmhabere genetricem, quae progeniem duplicem edidit priorem integra, alteram nem mutila uid 349, 10 spreti M. --vens cet. l. p. 392 7 ti ratis PM cl/.risse ceta certe errores utriusquo sunt maxima ex parte peculiares sed ii ex incuria
librariorum utriusque classis codicum sunt orti et neutiquam eorum fonti adtribuendi. 0ptimus omnium mutilorum est eodex Mettensis bibi M N. 322 saec. ) olim coenobii . mulphi, Originis ut
puto talae descriptus est liber a quattuor librariis qui interri seientia et cura uariant atque exarauit primus quaest. I-XXVI, XIIII λιλ n e V m p. 112. 12 - LXXXIII λιο -
alter omnium optimus XXVII--LXm thii e p. 12, 123. tertius LXXXIII 3iain p. 140 21 XCI 1io i/ t p. 157, ), quartus denique pessimus omnium XII ho tut/ι, p. 295. Il - XIII the p. 300 2) quattuor quoque e0rreet0rum uos mentione dignus est M, qui fortasse idem atque Ieddiem eum vehetypo diligentissime contulit et praetermissa in margine suppleuit pauca tantum ad codieis characterem inlustrandum pro sua mus p. 21, 5 Christia λι-nιι Ν), 80, 6 te t/ροι ipso), 231, 1 fulucue 3 402 19 Bel .ebul). 408, Uidia eici, et eos locos ulli cum P solus recte saeit uide supra) orthographium exemplaris sui sidelissime repraesen-
35쪽
tat quod litteris senatu iicialibus quinti uel exti uel optimi saeculi scriptum fuisse uidetur praeter ea, quae antea ob
et:), quasi parens c0de ab homine Hiberno seriptus esset. unil licet conicere codicem nostrum obiensis alicuius codicis exemplar esse hunc archetypum apparet ex eis lacunis in
M, quae non ex homoeoteleuto explicari possavit binas columnas in paginis habuisse, uersus habentes litterarum 22-M. Proximus Mettens os codex olbertinus Parisiacus bibl. nat. 2709, saec. VIIII, olim coib. 4565. Reg. 43223.
quem editor Benedictilius inspexit nonnuni quam luce clarius est codicem etsi Carolinis minusculis scriptum ex exemplari insulari descendere sortasse auum habuit obiensem quem
supra adumbrauimus. eris saepe eum II 6 P contra ceteros concordat, sed rarius in lectionibus salsis es. p. i 6 25, 8 33 4 49, 163. nihilo minus tamen satis est mendorum communium ut aliquam cognationem esse uix negandum sit. Cod ex arisiacus ibi nat. 17385 olim Dominae ostrine Parisiensis saec. VIIII plus a uero abhorret quam C st quasi
medius inter C et classem a es infra intercedit, in fine mutilus, quippe qui in syllaba p. 03, 17 desinat opus exseribendi duo librarii partii sunt multo aspius cum quam eum C contra a concordat exemplorum causa uide
septimi exeuntis antiph. ench. .' Fortas ' ex glossis inusitatis iste requisii is non eat p. 157, 2 in hieuero reo situs non est p. 362 9 originem eius diuinare litabit Disiligo oste
36쪽
bo lotas, ubi est a simul obemuit p. 23, 23. I, 20 42. 7 68 21 84 19 355 183 sed haud ita raro CA N eundii aduersus M et ' sunt. Sigio a indicaui omnes codices meos .HI UAB), qui a communi transpositione soliorum uel potius quaternionummae iniur is error in quaest CX oecurrit ubi magna parsa -υλ p. 321, 2l usque ad futum p. 316, 3 non suo loco sed in quaest cxvlΠ inter quem l tuomes p. 357 173
quaerenda est sed rationes quae inter singulos codices obtineant etiana aestuiritius definire lioset ut insta uidebitur breuitatis causa lectiones et omnium et plurinioru in sigi A indicaui,
quod nonnumquam erga ciniuste fit, et monendum est ne proprios cuiusque codicis errores in apparatu exspectes, quos lectoris ommodi studiosus subpressi nune ad codices ipsos describendos accingamur. Code Monacensis itinus 3 12 olim Frisingensis 112 F saee VIIII), optimus est huius classis, qui ob decern lolioruni
- XVIII p. 56 21 precanti N). Ubi P deficit adhibui exemplar eius, codicem Monacen Esem latinum 14537 olim S. Emmeram ad Ratisponam
um saec. VIIII), acturate seriptum et hodie integrum codomandauon sis 895 mutilus saee. VIIII olim GS. Maximini apud Treveros descriptus est a coiillituribus librariis huius codicis tres quaterationes ierierunt continenteS
37쪽
25 dioso ), II p. 202, 23 ut it id - p. 216 2 resur- codicen Augiensem Ix, nunc Caroliri ensem saec. VIIIn ex eodem exemplari derivatum esse ac siuiei. Detenim multa
menda commilitia habentis et A. nee tamen pot0st A sex aut esse descriptus codex parens necesse est sit a docto aliquo exaratus, qui stilum auctoris ut potuit retractauit
et textum scripturae haud ita raro ad Vulgatam adcommodauit. Tandem aliquando ad Belgicam rediit eod. ruxellensis bibl. reg. 104s u 972 saee. VIII olim Phillippsit
cheltentia mensis 363. antea bili l. S. Ghisteni in annonia ZZZ. codex medius quidam est inter Fhra et r21, modo cum illis modo eum his consentiens correctores, praesertim in initi0
codicis, textum nimis diligenter emendauerunt. His expositis iam stemma codicum, quos in editione adornanda adhibui, depingere licet hunc in modum:
io eo lex ira positionem soliorum passiis
DCommercium ali luod suisse inter reueros et Augian Maiorem notum aest, es. iube apud Plenkers l. e. p. IX. Diuitias by Corale
38쪽
eodiues recentiores, quonini notitiam necessariam praebuerunt benignissime singularum bibliothecarum praesecti, sunt hi:
saee. XII Lipsiensis bibl. I u. 23l. Sarisberiensis 129. inre. XIV Parisiaeus bibl. Aritianient. 47o. Dunei mensi aras. 2. 12. Oxoniensis coli. Merion. T. )Matri tensis bibl. at A l.
saee. x Cantabrigiensis e. 1, 25 a. 4423. Cantabrigiensis coli. Gonu et cui. 69. 36. Norimbergensis eoi I 47 a. 452x mutilus. Rheno-Traiecti nus 46 Eeel. 253, antea 282).
Restat, ut breuiter attingam codices conpilationis medii aeui, quae recensionis nomine indigna est; sunt
autem hi: codsi vindobon sin sis alat 10έι Me 3090 suae.
XI XII) olim S. Mariae omgarten berg.', quem Oxonium liberaliter missum conserre potui uide quae supra p. XI dixi de hac recensione ceteros enumerasse susticiat: codex monasterii Belligenhreii in Austria inferiore res saee. xlix Lipsiensis bibi mihi. 267 saed. XIII1 0oer resianus I anno Isae Monachii, nune Berotini adseruaturi saee. XIII Iux qui partem operis Ambrosio adseribit. Vindobonensis M saee. XIV).
Editionis principis, quae reeensionem Quaestionum Edira a II Lugduni apud Ioanneniarsiolis et anno 149 publicit in iuris sedit curatas a Ratis ponensi aliquo si atruin Augustinianorum arisiensium in notulis meis rationem nullam habui. alioquin apparatum meum lectionibus codicum recentiorum nec non editoris ariolationibus onerassem qua lectori nihil profuissent praesto editori erat eodex Parisiacus Armamentarii supra dictus saec. XIV olim fratrum Augustinian0r ulmi iluidullius fere pretii est et a eo die Parisiae Dominae Nostrae Id descendisse uidetur habuit ad manum editor etiam alios endices nunc deperditos, ex quibus tamen uix multa lucrare-
Udeseem hune in indie eatalogi praetermissum inuenit . 0rin.
39쪽
mur, si adhuc existorent nec multo melius secerunt poste
riores editores, uelut Maurini Sutioli Aurelii Augustini Hipponensis episcopi operum tam III Paris. 1680J append. p. 33-160 - Mime . . XXX p. 2205 21 16). qui
ι aestionuὸn libi uin Augustini nomen lentientem Initauerunt sua cura esse indignum mentione dignus est Iohannes Baptista
Morelius presbyter Autissiodorensis, qui, etsi Qua t/ολμου non edidit Quilio acerrimo eas ut sere omnes patres Latinos
perlegit optimisque emendationibus inlustrauit et p. 261 15 et Addenda ad App. p. 454 464). 3
De huius nostrae editionis rationibus pauca uidentur dicenda atque primum quidem breuiter repetere iuuat. quae supra fusius exposuimus, recensionem alteram Quuest res
C VII continentem ut posteriorem ita maturiorem scriptorissetum ess atque ex omni parra adeo praestare priori, ut iure omnibus temporibus prineipalis habita plurimis etiam ei anti
quissimis codicibus sit traii ita itaque hane recensionem in tigrant in h0 uolumine repraesentamus, prioris autem formae me in Oriam ita tantum seruamus, ut appendicis loco textum earum
quaestionum, quae in libro Nestionum CTAVII desiderantur, exhibeamus totam enim recensionem priorem typis mandaro uix operas pretium uidetur praesertim cum grauissimae
differentiae duarum recensionum in eis quaestionibus, quae ambabus c0mmunes sunt, sine ulla disse ultate ex eis, quae
supra de lac re exposuimus, et ex notis editionis Benedictinae uel etiam ignianae possint cognosci. In rebus orthoi Post ilia est. 84 intei ponit ii aestionem partim uersibus poetice scripta in quae in nullo eo dicum ni eoruni traditur et certe alius auctoris est trino adnotatiuncula in iii argine a Mita: Questiu=iciua alia depaschate que quia in pnuhii c. licibus re3 eratur, eteris annumerata non ι'. hane alto siliuitio obruerunt ceteri seditores. Dissertation it ritat L Auteur de Commmita ire κur es Ares de S. Paul ausa ment attrιbues a S. Ain tuo iAe te. Paris IT G2ὶ: libellunt hunc rarissinium sere totum in nielim Suni exscripsit liscipulus olim meus It . . . it hie doctor Parisiensis. Element de Critique
Paris 1766 igne. En myclop. theol. I ser. t. 50 Paris Idoad , Pus nulli patrum Latinorum studioso neglegendum. Diuitia ' Corale
40쪽
graphidis codicum consensum sum secuius ubi tamen illi inter se differunt, II ita sequi uolui ut prauas eius lectiones
reicerem fidemque ceteris adcommodarem qui mirum in modum inter se consentiunt. In ridicibus conponendi quod paulo prolixior lui multis ire gratuit se eis sp 0nfido quonia In enim ea est Quoestionum indoles, ut neque quis fuerit earum auctor sciatur et scriptorem eund0m ignotum complura petaino in quae hodie exstant, conposuisse plus minus ad ueri speciem accedentes probar studiis in uiri ducti, locupletissiniis indicibus nostris iraeter alia in ateriam subpeditare u0luimus qua uera et huius peris et aliorum quorundam origo facilius in futurum posset diiudicari. Restat ut gratias maximas eis agamus qui hanc editionem quocumque modo promouere, curatoribus pecuniarum erationianae et Ortianae, quorum per liberalitatem niuersitatis cantabrigiensis alumnus tria itinera guscipere potui, praesectis omnium bibli0thecarum quae c0dices uiaestionum continent pro comitate indefessa omnibus qui collationes ni ea causa seeerunt, Ministeriis Italico et Gallie Instruetionis Publicae, Britannico erum Extranearum per quae Odices huc trans missi sunt et Bodleianae Universitatisque Aberdoniensis bibliotheeariis qui curam storum susceperunt ii adorna Iida deliique editione ipsa benigne me adiuuerunt cuni . . right m aB, qui multos locos scripturae sacrae et unum Cyprianeum indicauit,
ium Augustus Engel breulit et ut libertus Hamilton Turner, qui plagulis summa cura perlectis consilio et acumine suo textum meliorem reddiderunt. Dabamisonii in ollegia Mansuesdiano extra Universitatem, mense Februario DeeecvlII. Alexander ouier.