Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum

발행: 1908년

분량: 628페이지

출처: archive.org

분류: 문학

21쪽

strarata si ergo de Indiaeis Iv- Dei naM unt ιιr et de Christianis Christiani riscuntur

nouu et de omnis omni

noscuntur.

quas optet hoc Diri et P a in haec humon templa sertium per uine Hynisicut esse et diui rem tempturionen/ di

sternendae ery sunt, oi uiae Νυλὲ ostendit.

In secunda editione haud ita pauca auctor addidit, quae omnia exceptis meis breuibus clausulis hie indicabo quaest.

in Disserentiae maxiniae luarum ditionii iii in editione Benedictina se igne L. XXXV haud incuriose adnotatae sunt.

LX l. pom tesu est nos nutura Iudaei de si eis

ytatio uos non adprehendat nisi hun reua. Diuitiae by

22쪽

Pro legoni ena. XVII

vit et 8 post induceret uerba: mkle ρ blitvior is lege reflhomo, quem utique sexto die o tunt Gesurretum est, quem ideiroo Molimio rem dixi, qui interior eius notui minissensita es es intellectu opori, XVIIII post nem uerba tene quod

partem longam, quam uide apud igne XXXV 2297 4 Num πιλη--2298, 2 mim. 8atis magnus quaestionum numerus in seeunda edition plus minus retractatus est hae sunt qua0niones XXXVI usque ad XLII. XLVIII usqus ad LII. LIIII usque ad LXV. LXVII usque ad LXVIIIL LXXIII. LXXV ΙΙ usque ad LXXVIIII LXXX usque ad LXXXlII. LXXXVII, XLIII, XCVIIIl exemplorum causa eonpara priorem et p0steriorem formam quaestionum XLVll sit XLVIIII quaest T. I. Deus emto Quaest. XLVIII Deus certo

et litium V eret deus per quem omniu fureret'

23쪽

XVIII

m ι ι ostenderet reuturuemysteriu/n quod ituit in illo eae teternis, si ut licit

Christus domi iam in ipsa remi Cum ore qum non eruo deu uoluisse exist re et mu--Muti suti minime o D s in

hoe est rei exsistere quod uerbum idcirco filium n/-cupuiret, ut ostenderet de se illi in aestitisse et esse His

liuies t. XLVIIII. Cur Xa / ator, Sanctus titus sit et Christus dominus in ipsa noti Diuitias by Corale

24쪽

Prole gomena.

XVIIII

mo, quio Pristus non factus sed ut/m est dioenb ungela purioribus ecce nutus est, obis hod eranti ator, iti

siliis dei, qui per optismum silio dei sieri do 'eboto debuit in uisibiliter W-

i codex fortasse o homoeoteli et se romiuebat omisit.

isse, qui Christus nou fucos sed natus es dicente nympustumio ris: eo natus est nobis hodie saluator qui

futuri silii dei, qui per ιγ-tismum filios dei sieri ore tet

et qui redentibus vi futu

perto crederetes iniit biliter occipere e spiritun punctum in spes berent num sumus or

spirisuliter in utero usu est; spiritus enim unctu purisiouuit quod de Murio virmne

in corpus aluumri profecit..ton, ut Saepe alibi, etiam hic uerba Diuitias by Corale

25쪽

Deile enim probatu quod proruitu in ubetur et utiletur diritur, i sieri uideotu quod di ur, si a MDistro heri mogistro si utique o uir uideretur. sic utique etuirturum tutum influuia oportuit fieri, iusi tu oportuit fieri, ut ium, tum sitius dei up pumeus mus dei uphurens per mystc

per rebe/wrotionem recipere aemPl e et futuris frutribuo, Mnum quemque botomtem qui per roseucrutionem mori Mirtutis pit unus quisque pol tutem uirtutis. Quaereantibus quo tempore hoc opus scriptum sit.

facile est respondere alterii praesertim editio milia aetatis suae signa prae se fert nam praeter stilum, qui saeculum Disitias by Corale

26쪽

Pro legoni ena.

quartuna respicit et doctrinam talem qualis erat sub tempora Augustini niani sest aetatis suae testimonia praebet auctor ipse ina perat0res enim C0nstantinum Constantium Iulianum

nominat et, nisi in uno loco de Procopio cogitat quaest IIp. 8, 104s.), posteriorem nullum intra terminos etiam artiores aetatem eius definire licet in quaest XLm diei uscentos circiter annos praeteriisse post excidium Hierusalem l p. 80 348. . id quod annunt si ii indicat. annoniae quoque uastatio, quae per uuados et Sarmatas saeta est anno 374, in quaest. CX narrata est Eusebii, sine dubio Vsreellensi

371) dierum, ut uiri quondam inter uiuos es p. 384 2η

sed non multo ante defuncti in quaest. XXV refutatur paganorum ritus, qualis descriptus est quaest. XIIII) non potu ibetistere post annum quo Gratianus bona tena plurum publicauit et sacerdotes priuilegiis destituit Culia0nt, Nov. Hist. et ι, List. Relio. VIII p. 2 l). haec satis ad tempus Osiniendum. Nihilo minus est cur reamur opus collectum aeuo aliquanto recentiore prodiisse, praesertim eum ueri simillimum sit longiores saltim quaestiones ut libellos separatim esse primo editas Hieronymus enim anno ut uidetur 38 respolidet quaestionibus a Damas propositis quinque, quae omnes eaedem sunt a quaestiones nostra H. VIIII X. XII. I. uix seri potuit quin Damasus opere nostro eo anno lecto permoveretur ut sententiam primarii sui assecla quaereret apud Hieronymum etiam certum indicium est quaestionis C in usum adhibitae epist. 146 anno incerto eodemque tortasse ann quaestionem CVIIII a sancto doetor acerrimo iudici esse pertractatam

epist. 73, anni 3983 patet. quo loco scriptas sint quaestiones CXIIII et XV non

potest dubitari urbis enim Romae uitam ueram redolent et liane originem confitentur uerba hic in urbe Roma p. 323. 2 l) in quaest C quoqus iactantiu Rometuorum uitarum inpugnator, quod superuacaneum esset, si alibi scriberet metor

Videtur Iulianus in quaest. XXXV quoque mulie significari. Diuitias by Corale

27쪽

XXII

Nouatianos fuisse multo plures Romae quam aliis in partibus orbis terrarum bene est notum, quo ueri simillimum fit quaest. O ibi sit nullo alio loco esse scriptam de ceteris quoque suaestioniblis etsi certa originis indicia desunt, nihilo minus adficinandum est eas alterius originis signis carere itaque latum fortasse opus, certe bona pax Romae scripta est. Quamquam autem minime negandum est plurima originis indicia Romam spectare, perpauca tamen sunt quae ad Italiam septentrionalem et Hispaniam referri posso uideantur et

auctore ni Boniae luidem non semper egisse fident faciant. S. Berge eni in Imbres viri textum epistularuni Paulinarunt

χαet Uris Mediolanensem nominauit, quem eundem fuisse ac uu sionum scriptoris fusius demonstrare ipse conatus sum. exstant etiam duo loci, quibus eum symbolum Aquileiense nosse apparet dico p. 133 5 descendinis ad inferos,

141 22 des eiuli ad inferos in enumerandis ante ciuibus

prouincialibus incipit ab Hispanis p. 249 6 Hispani et GaliιH Alfri et p. 324 25 ubi potuit didere Galliani aut Africam aut Meiliam, Hispaniam nominat ne q/m de urbe minuisuum de tu Hispuuicino, per quae aliquid ei eum Hispania

commune fuisse uidetur huc accedunt paucula, quae tamen, si solitaria essent uix luicquam ponderis haberent praeter historicos is et Priscillianus soli Latinorum actam daemoneIumentione dignum iudicant et eodem tempore anicheos in

Hispania utique pollentes input Mint hi quoque soli in me.

2, 18 lectionem enumerito tisi in habent uerborum ordo inuri iram uere Hispanus saepissime reperitur orthographiam denti lue totoneu vi s in C. p. 45 15 soli Vulgatae codiciana exhibent CI ut0rque origine Hispana et Iose pr0 I ef Hispanica forma esse uidetur quibus ratiocinari possumus archetypum seu rationum uetustissimum seriptum esse in Nispania.

28쪽

XXIII

De auctori indois lacile est aliqua ad uirilitati se nani

qualis uero fuerit minime tacet ecclesias catholicae dogmatas imine tenet, sed in modo non unus e multis totum per opus se leges iudiciaque Romana probe nosse ostendit, id quod elamat eum litteris forensibus, quas ipse appestat studuisse etiamque suisse aduocatum imperatores conlit ses tribunos, con8ules praetores, praesectos, uicario S. Senatores.

iudices, officiales argumenti causa inducit nec minus Iudaeos se moremus et opiniones eorum bene nosse demonstrat etenimis populus a menta eius numquam procul siisse uidetur et haud ita paucas quaestiones ius de genealogiis siue de numeris factae sunt qualibus eos incubuisse omnes consentiunt. Quis nana supi it mi ius operis auctor fortasse nunὶ

quam inter eruditos conueniet unde magis gaudendum est sere nenii m dubitare quin ips quoque tractatus eximios seripserit inam epistulas Pauli, viso nomine Sancti Ambrosii Mediolanensis in pleris ius odieibus t omnibus editionibus

inpressis insignitos, qui etiana An brosiaster audiunt. 0mmentarii enim ipsi confitentur Fe Damas episcopo 366-384)esse scriptos eandemque indolem opiniones stilum a quaestiones nostrae patefaciunt nee quod a m attinet, minus manifestum est eum sagmenti illius commentarii in euangelium Matthaei scripti auctorem fuisse quod Mercati et Turne misquattuor fere annos emiserunt sortasse ipse quo illle est auctor illius Mosa cirrum et Lonianar Gn Ium colliuionis 394-395

sala ad Ambrosium relatae utrum denique onm illius seriei verum quam J. Witti abhinc duo annos enumerauit uere auctor ueri neene, iudicabit posteritas mihi quidem emtius in praesentia praeedendum est.

29쪽

illani siue in protegomenis editi0nis AmbrosisAtili, luain irae parat, siue alibi sit tractaturus salis erit dicere hodie pleros- mi uiros doctos cogitare de Isae ex Iudaeo, quondam Damasi acerrimo inimico hane opinionem quam . Morin cautius

antio 1899 protulit sed postea missam fecit, secuti sunt praeter alios Zalin. Is urn. t rueger,' Turner, Schang. Wittig utpote satis mira c0nfirmatam concordantia Isaeis

opuseuli Deoide eum nostris in doctrina et stilo nam quae de uita huius Isaeis memoriae prodita sunt optime concordant eum eis, quae supra diximus de uitae rationibus auctoris

aest utim nihil denique restat difficultatis cur Hieronymusile an ita signi auctore omnino siluerit si excipias unu ni locum in epist. Tit. 3, ), ubi occultis uerbis eum ut quendam uera em, q/ i se Romuo i, Christi m edidisse simul ibi, si, descripserit Damasi enim inimicus non potuit non esse Hieronymi. Quae supra scripsimus de ratione tuae intercedit inter auetorem ii ostrum et Italium septentrionalem Hispaniani illi 0 facile ad historiam Isaeis reseri possunt is enim ad rem0tum angulum Hispanias relegatus est, fortasse quia ibi natus est et inde Romam uenorat septentriones quoque Italiae eum uisisse adeoque filiolanium, traditum est ' itaque apparet multa

conspirare ut auctorem Quaestion uu ueteris et muto νι- mmiti credat iiii fui S se Isaeem ex Iudaeo.

Auctores quorum per ipse legerat breuiter strictimque enumeremus neeesse est antiquioris aetatis solos

olim aula defenderam et omnes respuemini erities. Diuitias by Corale

30쪽

Prole gomena.

ciceronem, Sallustiunt, Vergilium, Liuium, Valerium Maximum, Iustinum nosis uidetur auctores utique qui aduocato maximo usui rarat praeter e0 multos libros qui ad te fres ipsas iusque pertinebant probe not0s habebat scriptiira in sacram diligentissime lectitarat, etsi raro testimonia longa inde desumit Christianorum quoque auctorum scientiam aliquam habebat. est enim est memoria lectionis Irenaei Tertulliani, Cypriani . Victorini et autensis, Laetantii Firmiet Materein Hilarii Ρietavi ensis sic trinitur in Marii Victorini Afri γ). Eusebii Vercellensis lortasse aliorum sed haec quaestio posteris est relinquenda. De textu scripturae sacrae quem adhibuit auctor pavea dicere possumus. per totum uetus testamentum eum interpretatione prorsus uia a Cyprianum usum esse manifestunt est. ἰenes eos codices uariantes nouerat p. 25. 13) in Psalmorum locis textus angermanensi a Sabaiario edito proximus agyoscitur. in Tobia interpretatio est sacta secundum typum Sinaitici, non Vationi es p. 363, 1l, in Prophetis elagariensi similis est ex ouo Testamento euangelia Europaeae recensionis qualem praebet codex Veronensis b textum sere repra

Seniant sed non semper uni ullo ex codicibus biblici nostris e0nsensio deprelienditur in Actis Apostolorum auctor ut Luciferet Nicet Remesianensis textum lare ad uerbum cum c0dice

gigante Olmiensi mo cohaerentem adhibuit, in Epistulis Paulinis typum, ut uidetur, Mediolanensem uide supra p. XXIl)

haud multum a Vulgata abhorrentem et fortasse eundem quem Hieronymus in Vulgata praeparanda retractauit. 'hin Reuelatione denique aliqua eum riscilliano communia inuenies. Ρosterioribus saeculis opus /ι stwuum paucis n0ium fuisse uidetur Hieronymus ' 420), ut uidimus, particulas saltim perlegerat Lucterius ' d. 53 sine dubio Q essio sanie oculos habuit saeps enim res easdem tractat es quaesti XII, Euch. Instr. I Gen. 22, quaest. X, Instr. I M.

i lura uidebis in tum os Ambrosiaster, cap. t. l. 6. In aliquot locis, uelut I4, 22, textum magis primitiuuii praebet. Diuitias by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION