Antonii Thylesii Consentini... Opera

발행: 1762년

분량: 289페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

ar 4 IN o D A sumbraeque paternae; atque ut est in historia, alter eeorvis planissime pronuntiabat , salve Caesar , alter salve Antoni, ut utercunque vicisset, novus ille Gramismaticus , & magister avium mercedem laboris & quaissi Minervat acciperet a victore . Quia igitur hoc casu, ut apparet, salutamus , antiqui , ut patrium seris monem omni ex parte locupletarent , casum , ut dictum est , salutandi, & salutatorium appellarunt. Fuit autem Mecoenas , ut nemo fere primis litteris imbutus ignorat, natione Etruscus , quae gens & antiquitate, & rei militaris peritia , & augurali disciplina satis se priscis temporitas nobilitavit , ad quas praeclaras virtutes accesserunt opes immensae , accesserunt

ornamenta prorsus Regia, quae ipse Populus Romanus gentium victor usurpavit, iisque Reges suos & magistratus decoravit; nostra autem tempestate , ut missus fiat sermo Etruscus, qui ut olim Atticus reliquis Graecis jucundus erat, eumque alienigenae complures studiose discebant , ita hic Italorum aures lepore quodam &suavitate demulcet, ut siquis ab ao prorsus abhorreat, agrestis quodam modo , & quasi barbarus existimetur, quae laus non levis est , sed ut eum silentio praeteream , neque aliquid dicam de amoenitate , & cultuis ra agrorum, deque Villarum magnificentia paene innuis merabilium , ipsae in eadem Etruriae regione urbes plurimae sunt , & celeberrimae inter quas velut Regina quaedam erigitur Florentia , omnium , quot uia piam sunt urbium , communi consensu , & judicio pulcherrima , ubi quemadmodum eruditis saeculis olim in insula Rhodiensium , aut Athenis , aut in magna illa Graecia, aut Syracusis Graecae facultatis studium

floruit , sic in una tantum urbe Florentia non unus

modo Latinus, sed Grajus quoque sermo nostra jam memoria domicilium habuit, e quibus alter cum balinbus paene jam obmutuisset, alter vero jampridem ita esset inauditus , quasi nusquam fuisset unquam , coe

262쪽

Η RATII FLACCI. 2Ispit uterque simul quodam modo renascens diserte eloqui , ac poetice necnon sapienter multa mortalibus praecipere , idque uno tantum auctore omnium civium

quot unquam ibi fuerunt, clarissimo, qui patrimonium suum copiosissimum benigne & cum magna , & in praesentia , & apud posteros laude effundens, Latinis, Graecisque voluminibus, quorum vel nomina ipsa jamdiu interierant , per multos conquisitis , atque undi- ue comportatis , conductis etiam utriusque linguae pectatissimis Prosessoribus, quos praemiis auctos ingentibus in summo semper habuit honore, patriam suam& tempora perpetuo ornavit. Quae cum mecum ipse cogito , o Laurenti, tu tu enim Laurenti Medicee, opulentissima, & illustrissima familia natus, tu inquam tuo studio , & regia liberalitate tot , tantaque bona nobis peperisti. Cum haec cogito , te unum optime

omnium de humano genere meritum esse existimo 'nam cum oratione, praesertim erudita, maxime disse.

ramus a brutis , eaque diu perierit , cum illa per te fuerit nobis restituta, restituta per te nobis suit ipsa humanitas. Nunquam tanti beneficii memoria ex animis hominum excidat, tuique sacratissimi manes sine ulla perturbatione aevo fruantur sempiterno inter animas Caelestes vir deorum consuetudine dignior, quam mortalium . Quamvis in eadem progenie non illud tantum sidus emicuit , sed aliquot post annis quasi lux quaedam exortus est Leo X. Pontifex Maximus nunquam sine summo honore , atque etiam Veneratione nominandus, qui cum aliquandiu virtutibus

suis cuncta illustrasset , fato nobis adverso mortifera quadam nube ante diem praereptus omnia reliquisset in tenebris, nisi Diis ipsis eversionem Saeculi miserantibus ex eadem Medicea domo alter sese ostendisset Sol clarissimus Clemens VII. eodem Summo Pontificatu ornatus, qui quamvis, ut Atlas , omnia solus

sustineat, eique Christianae Religionis incrementum ,

263쪽

etis Ι Μ D A ssit curae, & rerum omnium tranquillitas; non tamen oblitus est bonarum artium , ratus in iis sitam esse recte vivendi rationem. Itaque negotium dedit Aegidio Cardinali amplissimo eloquentia , ac varii sermonis multiplici doctrina ornato, quam qui suit unquam maxime , meoque etiam Iohanni Μatthaeo Gyberto Datario Opr. & Sapientissimo , cujus tanta est modostia, ingenuus pudor tantus, ut non videam ejus pOL se ullam, ne verbo quidem , attingere virtutem , quae multa, magnaque in eo elucet , quin graviter offendatur e tanta rursus est illa , tamquam varia , & in me non uniusmodi merita semper prae me, quam diu vixero , serenda , atque etiam praedicanda , ut eum nullo pacto possem, nisi alio festinaret oratio, tacitus praeterire. His igitur duobus, atque hujus Academiae aliarum omnium florentissimae prudentissimo ac doctissimo Rectori datum est , ut dixi , negotium , ne huic loco eruditi desint, facundi ae modesti prose istes, neve iis rursus honore defraudentur, & praemio: quod tam insigne beneficium memoria debemus semis per prosequi gratissima . Redeo nunc ad Mecoenatem Tyrrhenum, patria Aretinum, Augusto Caesari, cum quo bellis omnibus ab eo gestis, ut Pedo scribit Albinovanus, socius intersuit, acceptissimum , atque adeo intimum, idque non fide tantum , prudentia , &usu rerum , verum etiam Poeticae studio , qua Princeps ille maxime delectabatur. Id autem genus doctrinae tantopere coluit Μecoenas , ut inter sui temporis Poetas haberetur insignis, jamque nonnulla mO- numentis tradidit, ut Elegias complures , ut Prometheum Tragoediam . Laudavit & Octaviae Augusti s roris venustatem luculentis carminibus , e quibus est

illud.

Pex si eapIllum naturae muneribus gratum.

Et de Berecynthia, Ades, inquit, o CNebe montium

264쪽

HORA Tr I FLACCI. 2IT Dda, ades , o sonante νmpano suare sexibile caput, , Latus horreat sagello,

Comitum eborus ululet.

Idemque de suo sepulcro :Nec tumulum euro , sepelis Natura relictos.

Quid autem Augustus ipse , & Neronis magister

Seneca de hujus scriptis senserint, nihil attinet nunc ostendere . Illud vero laudandum est in eodem Me. Coenate , quod non quemadmodum pusilli & minutuli homines inscitiae suae conscii animo semper pavido excubant sermidantes , ne bolus , quem mordicus retinent, ex ore eripiatur famelico , & iccirco

maledictis , & latratibus eruditos probatosque virosa suis Principibus fugant, ut ingluviem soli expleant, homines taeterrimi, Tantaleis digni suppliciis : secus agebat ille, ut enim quisque ingeniosissimus erat, doctissimusque ita eum Octavio suo libentissime conciliabat , jamque nonnulli tanti Principis familiaritatem

uni referebant acceptam Mecoenati , quorum in numero fuit Virgilius Maro, de quo non est nunc praedicandi locus , & noster hic Horatius , cui cum mulista ille largitus esset , ociumque ad Poeticae studium concessisset, quod pretium habuit summum, persolvit hic ; nam ingenii, & doctrinae Iuae monumenta Meis coenati consecravit, & praeter Epistolas, & Sermones, suerunt haec Carmina, Odas dico: enimVero egregiam retulit gratiam , multoque plus quam acceperat , hic illi reddidit. Sed satis in uno Mecoenate immorati sumus, qui fuerit ne ille, qui triennium universum, antequam diem obiisset , ne punctum quidem temporis somno sopitus suit , dubium est . Dicet aliquis , nihil ne de Turri loqueris Μecoenatica, unde comis munis hominum pestis Nero Urbis incendium cum cantu spectabat, & voluptate 8 deque ejusdem Domo, ubi aeger solitus erat Augustus curari, aut de Hortis,

265쪽

M8 IN o v A squo, ut alii suspicantur , Poetarum flos Ventitabat ,

ibique lusit Horto carmina digna non libello λ quid λomnia ne nunc sunt inculcanda λ immo sentio me longius aliquanto, quam munus meum requirit, proingressum, itaque reliqua celeriter perstringam . O --

eoenas inquit Horatius ) edite Regibus alatas , cujus antiquum est genus, & Regium. Atavis pro majoribus poetice dixit, ut Virgilius : Turnus avis , aistavisque potens; est autem Atavus quartus ab avo, sic enim stemma gentilitium , & domesticum ramos dinfundit suos , ut post parentem sit avus , proavus dein inceps sequatur, abavusque , & de quo dictum est , atavus, novissimo loco sit tritavus, ultra majores diis cuntur , eademque ratione Avia dicitur, & Proavia , Nepos, Pronepos, Neptis, Proneptis , quae omnia gradus habent eosdem , quos Avus : explicatur hic locus a Iureconsultis abunde . De Regibus nihil opus .est hie aliquid commemorare ; quis enim nescit Regiam potestatem esse summam, eique sanctitatem inesse, &inter homines plurimum pollere λ adeo ut, si quis opibus profluenter abundet, Rex dicatur, quas inter alios excellens , inde est illud , Regem me esse oportuit.& Cicero Causarum , & Iudiciorum Rex dictus suit

publico omnium elogio , quia ceteris Oratoribus anteibat . quin & colludentes pueri Regem constituebant, nec eo carebant Convivia, aut Sacerdotes : etiam rationis expertia Regem habent, nec aves modo,

aut serpentes , sed apes ipsae Musarum volucres Regem multo magis observant , quam AEgyptii , aut

Medi. quid opus est verbis Τ Iuppiter Opt. Maximus& honore & nomine Regis gaudet , & Rex dicitur

Hominum, & Deorum, eique mortalium Reges curae sunt . Non potuit igitur Horatius aut majori , aut sanctiori verbo Μ oenatis sui familiam exornare ,

quam dupliciter laudat ab antiquitate , & majorum dignitate. Nam aliqua domus vetusta est , & tritavi potest,

266쪽

Η αATII FLACEI. potest, ut ita loquar , atavum , ac domesticae stirpia ramum millesimum ostentare ; in ea eamen, ut de anis liquis Romanorum honoribus dicam, nulla fuit Prae. rura , Censura nulla , aut Consulatus, aut etiam Trium. phus et itaque nullo rerum gestarum splendore illustra. ea semper jacuit obscura . Contra , alii clari fuerunt per se , cum nihil luminis a suis accepissent , ut Suculorum Rex Agathocles natus e figulo ' ut Servius

Tullius ancillae , & Vulcani , ut fama fuit , filius ,

cujus amore capta rerum humanarum arbitra Fortuna,

sie in Romanis sabulis legitur , fabulas autem Romanas dico, Romuli incunabula, ejusque ad Superos Ascensum, Numae & Aegeriae colloquium in spelunca, Apicem Tarquinio ab Aquila impositum , alia pae non multa, quibus abundat Graecia, in clanculum

e per senestram inserens adolescentis consuetudine fruebatur, eumque adeo dilexit, ut non tantum Pileo , id est libertate servum donaret , sed ejus manum sceptro , caput autem diademate ornaret , eademque

Flera s ita enim ab Ennio dicitur Fortuna in muliones

Consulatibus decoravit . Qui omnes e parentibus nati ignotis se ipsos nobilitarunt ; verum illa demum in honore summo habetur progenies , cujus Vetustas majorum virtute splendescit , ut de Mecoenatis genere non semel hic praedicat, multique cum eo praeterea. O m praesidium m dulee decus meum . o particula, quae producto vocis sono pronuntianda est, & geminis proserenda temporibus. Quid autem sit tempus in syllaba, nemo ita indoctus est , quin intelligat ' jungitur vero cum recto casu , ut, O ego selix virum nactus in omni Virtutum genere praestantissimum; cum accusativo, o me nunquam quietum , donec incolumis redeat meus. nam quis nescit appellativo frequentissime haerere . certe tribus his modis uno , atque altero vers culo usus est Propertius: O me selicem , nox o mihi candida, & o tu Lectule deliciis facte beate meis . Et praesidium

267쪽

CONSENT IN T

269쪽

ANTONII THYLESII

ALEXANDRO CACCIAE

Furentino S. D.

ΟDΕΜ tempore & tibi gratulor , & tui

me sursus miseret , quem enim maximi omnium facis mortalium , cujus nomen in ore semper inest , in animo semper imago, in quo uno tuas Omnes, amic

rumque tuorum spes jampridem certa fide seposuisti . is hodie sacri , purpuratique collegii suffragiis in augustissimo Petri solio collocatus est, ac Pontifex Μaximus suppliciter de more salutatus . Odiem, clamas, omnium , qui mihi illuxerunt, candidissimam, sempe que, si qua nunciata fuit unquam leta , evangelio dignam egregio. Sed te mi Alexander istie Μediolani castris vallatum hostilibus retineri sero acerbissime 'quare , si non datur vi erumpere , excogita aliquod Daedaleam , aut surtim per vias subterraneas , quem admo

270쪽

224 EPIs T LAE. admodum Ulysses a suis ad hostes , sic tu contra ab hostibus ad nos tuos subterfugiens cuniculus evade .

Haec ad te scribo ignibus per urbem passim collucentibus, clamores audiens discursantium laetissimos, immanesque bombos , & frequentissimos ab Hadriani mole, eademque divi Angeli arce expressos in Christianae gentis laetitiam : peream , nisi malles hoc genus tonitruum audire , quum dulcisonam , argutamque Amphionis tui citharam , quem etiam ipsum una tecum videre videor gestire , omniaque mente colluis strare, ut evolet huc pd Iohannem Matthaeum suum

honore , & dignitate florentissimum , gratissimumque non modo Pontifici suo Maximo , cui intimus est ,

sed Regibus quoque potentissimis , ipsique in primis

Caesari Christianorum unico imperatori invictissimo , ac semper Augusto . Vide quod valeat ingenium natura egregium, assidueque, & diligenter praeclarius a tibus, & diuturno magnarum rerum usu cultissimum; nam etsi aurium voluptas jucunda est, nihil tamen ad eam , quae oculis percipitur . Sed brevi spatio , eadem Fortuna, quae Vos beavit , exitum secundabit istinc felicissimum . Atque ut aliquid de eadem rescribam , ingens animos omnium invasit hilaritas cuncti Christiani populi, curam, regimenque Iulio dein mandatum esse Mediceo Clementi nunc VII. vides quatit amabile sit nomen, quodve polliceatur , nemo enim jampridem sibi non persuasit prater caetera animi bona , quae in uno sunt omnia , & praestantissima. cum amplissimis opibus summam quoque conjunctam esse liberalitatem, quod genus virtutis illustre , ac Pontifici Μaximo prae caeteris hominibus conveniens , accepit is a majoribus suis , ut nosti , velut hereditarium e nam quis , ut de aliis ejusdem heroicae familiae viris splendidissimis taceam , nec quicquam de Leone X. dicam Pontifice munificentissimo, cujus recens in bonos omnes benignitas notissima est , sic

ut Diqilip Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION