Io. Nicolai Madvigii, professoris hauniensis, opuscola academia ab ipso collecta, emendata aucta

발행: 1842년

분량: 399페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

PROFESSORIS AVNIENSIS,

AB IPSO

COLLECTA EMENDATA, AUCTA.

6쪽

Oct suu anni, ex quo opusculorum academicorum Volumen edidi, consectum ex iis libellis, quos ad id tempus in coetibus sollemnibus estisque eademia nostra indicendis scripser9m, us-busque dispulationibus, quae illis propter argumenti cognationem addi commode posse videbantur. Ei volumini hoc et nominis communione et reliquarum rerum similitudine adiungitur. Nam huius quoque longe maiorem partem explent programmata, quae post illud tempus Latino sermone edidi quod scribendi genus posthac raro attingam, quoniam ita nunc apud nos institutum est, ut et pauciora omnino programmata emittantur et ea serea omnibus professoribus per orbem scribantur; et si quando mihi extra ordiuom id munus obxeniet, saepius patrio sermone utendum erit, quod iam bis seci. Programmatis addidi praelationes duas, in similium rerum quaestione et explicatione positas, et analecla quaedam minora. Λrgumenta item, ut in superiore illo volumine, o Romanis rebus litterisque delecta sunt, Graecae copiae suavitalisque nihil admixtum habent, quod adhuc academiae nostrae mos in illis solis scholas meas continuit, e quibus sere huiusmodi libelli nascuntur; posthac spero me non tacitis tantum studiis uberiorem antiquitatis partem culturum esse. Sed in ipsa Lalina philologiae parte a cecidit, ut una tantum huius voluminis disputatio ex innitutorum Romanorum explicatione desumere-

7쪽

tur, reliquae Omnes aut in rebus grammaticis aut in veterum seriptorum libris emendandis dissiciliumve ac dubiorum locorum enarratione versarentur; neque, quod animus ut crat, hoc tempore exsequi per alia negotia licuit, ut huic inaequali tali accessio ueaIiqua alterius generis mederer Grammaticas quaestiones etsi saepe mullumque in aliis libris alligi, lamen ante cana commentationem, quae in hoc volumine secunda est, nulla mea exstabat amplioris loci continua pertractatio, in qua plane perspici posset, quemadmodum, quod saepius brevile significavi, universa sermonis naturae considerationem cum Graeci Latinique sermonis proprie talis investigatione coniungi vellem et liberum antiquarum quoquo linguarum motum his lorica fide, adhibita testimoniorum aestimatione, exquiri. Ea disputatio et simul altera, qua plures minoresque loci explicantur, si cum institutionibus linguae Latinae, quae a me scholis scriptae intra paucos menses in Germania dentur, comparata fuerint adhibitusque libellus, quem de compluribus rebus ad Tam mali eam Latinam perlinenlibus arti illi ut veleres loquebantur comitem dabo, intelligetur, et quam totius disciplinae tradendae formam veram putem et quemadmodum late dispersas quaestiones in summas et capila cogendus et quemadmodum summas praeceptorum diligenti quaestione praeparandas confirmandasque Altius quorundam principia repetentur in iis commentationibus de omnis sermonis vi et natura niquo motu, quarum patrio sermone scriptarum ante paucos menses particula aliqua estiuantius, quam vellem, edenda fuit. In critico genere, quod cum grammatico coniunctissimum est, quam rationem probarem, quum in praelation editionis librorum Ciceronis de finibus exposui, tum in ea, quae hic clavo loco posita est. ara vitalem quorundam inixtam ex superstitione et inanibus narrandi interpretandique artificiis, cum grammaticae, rerum sententiarumque perturbatione, aperto a sine ulla dissimulation reprehendi, praesertim iactantems insolentius in negotio, si quidem illo modo geritur, haud sano disseili et iam manantem latius. Nam Livium quoque nuper haec Di ilia i Cooste

8쪽

ratio attigit, industriaeque et studio instrumenti critici ex optimis sontibus augendi, corrigendi, disponendi et in usum vocandi summe laudabili comitem se adiunxit non laudabilem. mihi hoc

semper propositum fuit, ut artem efficere conarer ex lestimoniis verum via ac ratione exquirendi atque eliam obscura la testimonia indiciaque libero ingenii motu, monstrata et definita regione, longius persequendi, tum inventa notis certis comprehendendi. Certa ab incertis quia etiam in iis, quae coniectura appellantur, discerno, critici nomen mihi tueri videor itaque simpliciter et sine ambagibus affirmo, quae affirmanda sunt; quae aut in probabili suspicione relinquere cogor aut tantum adumbrare primis lineis aut aliqua ex parte informare possum, cum illis non permisceo. Auctoritatis confirmatio interdum accedere postea potest; sed tamenis est vel praecipuus emendationis coniectura nascentis campus, ubi optimis et antiquissimis codicibus plene et diligenter excussis, ut nihil in illo genere amplius exspectari possit, et mendum cou guttur et certa veri inveniendi indicia eruuntur. ausus pueriles inanem quo imperitorum et male sedulorum temeritalem eadem arsa philologia removebit, quae de certis et necessariis emendationibus instabilem dubitationem excludet Soleo enim indignari quidni enim eo tisilea ra), non solum quum sana temere leniantur aut manifesto prava contorie defenduntur, sed etiam quum in eiusmodi locis, qualis est ille, ut O potissimum exemplo utar, in oratione pro Sesti c. 7, 15 Fuerat ille annus iam in rep., iudices, quum et α), Vulnere nudato, demonstralis codicum vestigiis, emendandi via certis nolis indicata, ipsa emendatione lenissime persecla, tamen, qu0 percrebruit, corruptum locum esse, convolant undique et omnis illius demonstrationis obliti temere et sine discrimine nunc hoc . nunc illud arripiunt et in omnes

partes iactant.

Quae tertio loco posita est disputatio de Ciceronis libris de legibus emendandis, eam paene laetor ante Spis repetitam fuisse, quam Iani astu, V. l. editio illorum librorum in manus meas Disiligo by Ooste

9쪽

veniret. se enim sunt viri clarissimi eruditionis ei elegantiae laudes, eo me iudicii verborumque honore prosecutus est, eam mihi benevolentiam re et lactis praes lilii, ut contra eum saepius disputaturus sino animi molestia non fuerim ac tamen, ne diversaevis ac rationes confundantur, dissimulare non possum neque debeo, aliquanto alia, alque Bahius hic et in scholicis hipomnemalis usus est, sormula regendam mihi artem erilicam videri quum iumendis coarguendis et correctionis necessitate demonstranda tum tu emendationis exquisitione intra certos sine codicum vestigiis terminatos cohibenda, postremo tu veris sirina ac certa nota comprehendendis. Non libenter haec dico; sed erilicae non superstitiosae causam mihi agondam sumpsi nihil possum pali adiungi ei causae, in quo libertas vel mini inum ad licentiam inclinare

videatur.

Vocum scribendarum rationem in hoc volumine candem esse volui atque in superiore; itaque etiam scrivlvs et similia tenui, quae ipse repreliendo; in o constantia non semper servata est; nam et adscendo et verius ascendo scriptum est et diiungo ad antiquiorem normam pronuntiationemque et disiuncto quam alionem in adiectivo disiunctirus essu gere non possumus, quoniam id ea demum uelut e natum est, quum disiuncto soluin dicebatur).IIaec excusabunt bellevoli ut ne improbent, non peto.

Superest, ut, dum licet, in paucis locis aliquid corrigam

addam, e.

P. 3 v. 5. Eadem forma Lucretius III, 28 dixit Iam fiterit os ir bald chon geries en seFn, orbe se n). P. si . . Ciceronis locus de re p. 1, 13, 20 on ad hoclertium genus reserendus erat, sed ad seculidum p. 5); hoc enim Philus dicit, paratam et quae lolim fieri possit, rem signi-siduus: s sol diriser ubertassen seria. P. 10 v. . In Ciceronis oe lierlaclum superioris temporis signifieationem habere, umplius recte adnotat Occurrit Cieero, si quis sorte iam admiratus sit.'Disilia eo b Cooste

10쪽

P. 32 m. Codex is librorum de legibus, e quo scripturae enotatae auiali servantur, filiae ossianus Optimus bibliotheca Lugduno-Batavae Bahius inquirit p. 103 sqq. P. 193 v. 3. Martialis Ioco addi alter potest eiusdem poetae X, 2, 5 Sed desiderium tanti est, ut messe eel una Urbano releres colla perusta iusso. P. 226. comparandus idem liberior praesentis historici usus apud Graecos, cuius exempla A. Matthiaeus habe Gr. r. I 504 I.

Scrib. Haun prid. Cal. Nov. a. MDCCCXLII. Errores typographici anima res his locis:

P. not. 2, 1 pro Socr. . - 22 eaei. e. 7 ab imo prora ser. I5. 53 not. pro vide ser vid. id est, videantur . - e. I scr. quo litteris non inclinatis. - 105 .' pro exeris aer dixeris. - 193 v. 12 pro ne scr. non. - pro XII ser. XIII. - 256 . 1 pro 224 aer. 244. - 301 v. I pro II scr. 4.

SEARCH

MENU NAVIGATION