Io. Nicolai Madvigii, professoris hauniensis, opuscola academia ab ipso collecta, emendata aucta

11쪽

VIII opusculorum ordo.

Ι. i. mendandis Cicsronis orationibus do provinciis consularibus ot pro Balbo disputati p. I. II. Do formarum quarundam verbi Latini natura et usu disputatio P. 0. III. Do mendandis Ciceronis libris do Iegibus disputatio p. 130. IV Do Iocis aliquot Iuvenalis explicandis disputatio altera p. 167. V. io locis quibusdam grammaticae Latinae udmonitiones et observationes p. 206.

VI. io tribunis aerariis disputatio p. 242. VII. Praelatio aditioni nuniensi Ciceronis Catonis ot Laelii praeposita p. 264. Epimetrum de vorsibus Ennii in initio Catonis positis p. 290. VIII. Praelatio editioni ropetitae Ciceronis orationum se- Iectarum praeposita p. 29 . IX. miseellanea critica p. 32.

12쪽

Do emendandis Ciceronis orationibus de provinciis consularibus t pro Balbo disputatio ).Λnnus est et paulo plus, quum signiti cavi, ni e liquot

scriptionibus academicis de mendatione quinque Ciceronis orationum dispullaturum esse, adhibito praeter id, quod iam paratum esset, instrumentum criticum gregio subsidio eo dicis vetustissimi Parisionsi s. Id consilium quoniam in oratione Caelian duabus dissertationibus, in Sosilana et Vatiniana tribus X secutus sum, supersunt duae orationes, o provinciis consultiribus o pro L. Cor- nolio Balbo, de quibus hoc tempor coniunctim exponero statui, maxime quidem do Corneliana, si aliquando residua illius promissi exsolvere Avet enim vero dicam,nnimus, criticarum quaestiuncularum minutiis satigatus,

Edita bipertito 183 et 1835. Secuta est harum orationum.

ut ceterarum, recensio lotχiana a. 1839h. quam eo minus causa Iiabeo, cur nunc ad disceptationem vocem, quod et alibi in hoc ipso volumine de Niolgi universa ratione dicetur neque is nostra de his orationibus disputatione usus esse videtur, quum in Sestiana, Vatiniana, Caeliana non aueas nostra emenda iones secutus esset. In ea maxime, quae Pro Balbo est, non pavea eorruptissimorum odicum menda re-vo avit recte sublata ab aliis. JI

13쪽

aliorum argumentorum varietate exhilarari. ratque uni quidem disputationis partem, quae, quum ii prorsus ad reliqua praeparanda necessaria, plurimunt alnon in boni molestiae, consectam iam ess et ubSolia tnm, lictor. Nam do universo instrunionio critico codicum quo cognatio non illo ost, ii od addam iis, quae tum X posita Sunt, uti inde ostiana oration disputatum est Por asilo in nimcodicum familia oosdonaque foris codices lia ad nos oration os pervenerunt tniatu in singulares illiti contrahondae orationis studium, ii Od in receniissi in is Sestianae codicibus vorsnium est, in orationes non magis quam Cnolianam i Vatinianam attigit. 'sed quunt tros ibi co- dictim sunt ilius distinxerim, quarum in uni duo sint codico Bernenses, huius lamiliae testi inoni uin in oratio nodo provinciis consularibus non sitiis plenum abonius, in orniton pro unibo prorsu eo destituimur, ἐκ quod Oxpaucis quibusda in indiciis, quae inagis laiont, quam x posita lint in addendis vol. IV edit Oreti operum Cic. pari. II p. 99, intelligimus, eandem in hac atqii in

eo toris orationibus oria in codicum rationem osso uti oduuiem in Vatiniana dixi tinus diligenter scriptum missovidor olim codicem, ox lio nostri omnes ux serunt, quam in Sosi inna, id de oration do pro inciis consilluribus foro eodem modo iudicandum est, do Corneliana

iunt ori t. inrisiensis quoqii codicis scriptor minus diligentor in utraque hac oratione Xo in phir proposituri roddidisse videtur.

Integram scripturae discrepantiam in oratione pro Balbo postea Orcilius posuit in irassatione orationum soloetarum quinde im. quas Turici a. 1836 edidit. p. XIII sqq. ne is quid om tum nostrae disputationis aut eodicis Parisiensis gnarus aut memor. J

14쪽

Oratio do provinciis consularibus quum esset, quemadmodum proximae superiore et insequentes orationes, initio o malis codicibus odita, ab Hervagio, Lambino, aliis hio illi ad meliorum id si revocata, ni rutero et, qui oum insocuti sunt, editoribus Ogligontor et prave tractata, nam aratonius quoque, quum codicibus bonis destitutus osset nec recto do iis, qui collui orant, sentiret, iudicium autem nec liberum satis nec sub illo in verbis sententiisque exigendis adhiberet, non multum hieprosccito haec, inquam, quum ita essent, Ιο Cas p. Orellius et antea in maior odition nonnihil ad amemcndandam contulit et nuper, coniunctis eum I. G. Bai- toro studiis, eam, adhibito codicum Bernensium, Parisiensi simillimoruin subsidio recensuit seorsum quo edidit Turici 1S33. Programma eat eademiae uricensis . Cuius cura motum est, ut mihi iam pauciora diconda

Sint, quumque ea, quae simpliciter o codicibus sumondaeSSont, praecepta pleraque sint, saepius dubii et ad iudieandum dissiciles loci attingondi. Vellem, vir clarissimus integram potius codicum Bernensium cripturae dis- cro pantiam adnotasset quam soleciam. ec possum, quin vehementer o et Baiior auctor sim, ut in nova Ciceronis operum editione, cuius hoc specimen esso votii serunt, in singulis libris novorum codicum, quorum fidem in oration constituenda aliqua ex purio sequondam putarint, plenas Scripturas subiiciant, ubi cum contexta oratione contendi statim possint, nec a se aliquando Edituros promittant. Nam huiusmodi consilia, mulinc venire possunt, urae conturbent i impediant o si x-

secuti suerint, quid habebit utili iniis soloeta illa scripturae arietas Spatio quid om opus ori nil illam rem

non valde magno, quum praesertim, melior posito totius recensionis landamento multa omitti possint o debeant

15쪽

ox superiore apparatu, quae antea fortasse iris omnie morarentii r. in liter secerint, semper, dono pleniora habebimus, verebimur, ne non ita pauca, qtiae ut probanda fuerint aut veritatis ostigia et mendorum occill- torum indicia habuerint, editoribus nec probanda nec commemoranda vis sint. Quod quale sit, partim in oratio no Cnoliana et Sestiana, ubi codicum ornensium in-iogras scripturas clim reliquis codd. maximo Parisiensi, comparare poteram, Superiori biis disputationiblis sine ulla obtrectation demonstratum esse puto, partim non una

nec lo morari suspicione in hac ipsa oratione aissiet, euius deinceps singulos loco perseqiinr, in quibus ab illa roconsione discedendum videtur Minora, de qui biis Oxplicate dici opus non est, quoniam tamen omiti pro nolo, in margino ponam ). C. , si minus recto editu in est o codice r surtensi: Omitto iurisdietionem in meram iritalem contra leges penatusque consulta, ubi in reliquis codd. PAB., res- densi quoque o ceteris ex tertia familia est, ut viilgo odebatur, in libera civitate. Infra c. , , quo loco orollius

utitur, singularo genu commemoratur causarum intor

liberos populos et cives Romanos de pecuniis creditis, doquo genero pecuniae muti Iegibus et Ctis constitu insuisso scimus vid. v. c. Ascon in orat pro Corn. p. IIIot. Cic. distilo. V 2I, VI, I, M atqii in iis causis Cicero Pisonem iniquum in cives Romanos fuisΝ quoritur. Hoc loco crimini Pisoni dat, quod omnino in libera civitate, quae suas leges magistratusque haberet nec ad pro-Τ Codices praecipuos brevitatis ausa si notabo . ut Λ intesti-sIatur, quemadmodum apud rellium Bernensis prior, B secundus nullius per se nomenti rfurtensis . . Pari.

16쪽

vincia leni proconηuli iurisdictionem pertineret scis. lui.

Pomp. 10), ius dixerit 'Dissicilior si Ioeus Mitti c. 4, ganii is, quem sic scriptuni et et ori edunt et rellius quin signa illi Ahausti pumptibus bellisque maximis, quum Mithridatico impetus totumque Pontum armatum esserue8centem in Asium utque erumpentem, regre repulsum et cervicibus interclusum ruis ruptinerent, tum, inquam, Byzantii ι postea signa illa et reliqua urbis ornamenta unctissime custodita tenuerunt. Sed in voce aegre manifesta teneturini orpolatio; nam , Pal. D et duo alii cod. C. Steph. , Barb. Oxon unus habent ore, pro quo in Erlarier Si, duplicata litora, scribitur more, in Gemblacensi, addita ista voce, regre re. Qui diligenter attenderit, reperiet, Ciceronem hoc loco et in ambigui into vocabuli ludere et imagino ad nostrum ensum nimis audaci ac paene subabsurda ii, qualem unum et altoram in Ciceronis rationibus osse consiterentur facile philologi, si libero do veteribus et maxime do hoc scriptor iudicar auderent. )Νam Pontum et regnum Mithridatis terras quo ad Euxinum mare sitas intelligit et simul ipsum mare, et illius regis impetum maris vehementi testu e fervescentis et erumpenti Ληium quo inundantis imagine significat. Prorsus eiusdem est generis, quod nisi in hac ipsa orationec. 2, a muris immensi errorem non solum maritimos l. iis νr Osua pro his P .

prima et tertia Linitia non discrepat profecto hoc loco se- sutida ood nihil adnotatum est.' Ipsa illa , quae sequitur vehemens Pisonis absentis allocutio in hae senatoria deliberation similis est multoruin alioruin locorum in his orationibus, quae post exsilivm habita sunt. tumidius scriptorum in perpetua eorundem Oininum inse

ctationes earundem rerum omnieuioratione.

17쪽

curaus, sed urbes etiam e viva militares tenuisse dicit, praedones in terram quoquo gressos esse viusquo obsedisse significans. Eodem otiam fervoris nomine utitur.' Nec valdo est divorsunt, si nudaciam transolentiam imaginis

Spectes, quod pro Balbo e. 25 5 accusatorem id egisse dicit, v aliqui sermone ad aurea iudicum Permanarent hoc quidem usu recoptuni est loquendi genus, et in

iudicio ip a r edundareis. Iam quum illam imaginem in eo, undo digressi Sumus, loco inesse perspex orimus, facile cetera expedientur. Scribondum est enim distinguendaque oratio hoc modo, codicum scriptura recepta: ervescentem in Asiam utque erumpentem Ore repulsum et cervicibus interclusum avis sustinerent. Quum ita Pontus in Asiam rodundasset, ut d Byzanti uni impeius converteretur, Oro erupisso dicit, quod erat ad illam urbem, si tam in Ponti ore et augustiis Vorr. IV, 9,

angustio Pontici oris illi dilutant .l

Maria fervore maritimos ursus teneri si in quattuor illarum orationum aliqua scriptum uisset quantos Wolsus elamores excitasset Et sano bene dictum non est; est tamen Ciceronis, et sunt alia similia. Non libenter haec audientur. sed dicenda sunt aliquando, quoniam vera sunt et quia eorum

ignoratione erratur.

Paullo post is in his verbis eisitas inera et proximis suis beneficias in sevcitu et Q OPut Romana liberata neque Iibertatis pro praemio data notio ablativo exprimitur, qui omnino parum recte in hac eoniunctione ponituri suis benefleias tibialtero liberatus, neque pondus illud quod orationis figura signincat, accedit ex eo, quod proxima tempore beneficia luerint. Scripsit Cicero libet re et pro ex iis PNOEXLms suis beneficiis a sentitu libe, tita. In Livii libro IIc. 47, 10 eo lex egregius arteianus primus roxima habet,

ubi scribendi iiii erat proeximia.J

18쪽

C. oditur inde a rutero quorum ego nihil nunc, utres Conperipli, in hominem ipsum de provincia dimulo, duro eugmato disputo in hominem et gurii

non Cicoroniana duo ni in Ciceronis mos verba contraria postulat. Et os sic in codicibus P, S. Victoris, , do quo sal sit Uraevius tradidit, aliisquo quorum ego nihil

dico, P. C, nunc in hominem ipsum de provinci dir-pulo quilui in excidisset, in recentissimis quibusdam intor pol nito accessit ac ne ibi itidem dico sexpulit. Pal. nonus, ni K erravit ruterus, a sua sumilia mendo desciscit in . C. , , ubi edunt nihil aliud actum est, quid esticeretur x huc codicum scripturn nihil aliud neque actum est, dixi in disput. do emendat orni. Cuel. Opus c. priorum p. 396. Orellii mirifica est coniectura, eque legi Posso putantis pro neque Itane ver, Latin uni ne est: nihil neque actum est nisi Minus vir doctus ad reliquam sententinua quam ad solos apices illius vocabuli attendit ).

In iis, qui adiunguntur: quum palam o 'uli Romani

imperator, instructo Xercitu, deaterum tendens, non ad

laudem milites hortaretur, sed omnia ibi et empla et emenda esse clamaret, habent sane codices etiam P), ut orollius didit, hortetur clamet ac tanton inperfecta retinenda puto partim ob ipsam narrationis orniam Et coniunctionem actum est, quum clamare ), tum maximet De orirensibus, qui quin cum ceteris consentiaul, non dubito,itorum nihil est adnotatum. Vellem omnino paulo esset Vir Cl. autior in oniectando; velut paulo ante Pro posterior Ortasse scribendii in putat estis tetrior. Quis non videt, sic duoru in adicetivorum compositionem poster or an infelicior , relatam ad duo substantiva fortunia eum improbitate , corrunt pia Et quid siet reliquis loris, quibus si hic eorruptum est posterior, similis adliibenda medicina erit

19쪽

quod particula quum eo, quo hic, modo poni consuevit tantum cuin imperfecto coniunctivi praesentis temporis indicativum postulat. Sarpo enim in narratione, adiuncta per particulam quum sententia, modus ac forma reincta describitur, ut aut participia aut ablativi, quos appellant, consequentiae ut voces eo modo, ut similes veloquendi formula substitui possint. Recentiore in eam partem inclinant, ut dum ponant Germ. inde . Usus non ignoti, sed a nullo, quod sciam, satis expositi Exempla asseram, quum prius dixero, eo magis in hoc loco a codd. discedero licere, quod in notis illis, quibus in

codd. distinguebantur hortetur et hortaretur et similia, in his orationibus saepius erratum est ut in Vat. 14 34 et et Mot fortasso omnes codd. arbitretur pro arbitraretur habent. Illo igitur modo Cicor in Verr. IV, 4S,I06 quas saces sibi quum Pr praferret id est, proe-

ferentem, orbem Omnem peragra8se terrarum pro Sestiosa, IJ2 Caesarem ave accusavit, quum sirmare Φα, pro Cluentio G IID: animadvertisae censore in iudicea quosdam, quum istam ipsam causam subgcriberent; eiusdemquo generis exempla sunt pro Milon ora 12 criminabatur, quum diceret et pro Quint. 4, 15. Pro quum in multis codd. substitutum ornt M use V, 2 . T. Ad hunc igitur modum interpungenda oratio est in Caesaris B. C. II, 4, ut verba quum Varus avum fidem ab eo rediquereretur neque re3istere auderet, superioribus adiungantur, ad quae pertinent, diiungantur ni inserioribus, dquae non pertinent Recte in orat pro Balbo I, 60,

Apud Silotonium quoquo in Vitell. e. 15 si oratio distin

20쪽

ubi nunc ex Ursini interpolatione editur: la enim contendere de re publica, ut id defendu φα Abramius scribi voluit Etenim quum id defendas codd. pri- itu in Id enim, deindo altera o tertia familia ΕAB contenderem de rep., quum prima P contendere mecum de rep. cum librarii culpa, primum ad cum aberrantis, deindo recto perscribentis. Sed coniunctivi causa ibi aliundo duplex oritur, et ex oration infinita et ex secunda personae usu hypothetico per se quidem dicitur: Contendo grepe cum e de rep., quum id defendo c. aullo aliam habet rationem, quod scriptum est de in V, 22, 34 hominem e corpore animoque constare, quum o ita tamen ut prim sint animi artes, pecundae corporis eis V, 14 40x; sed tamen in recta oration indicativus esset ). C. , o ubi edebatur praeserim quum in Albucio nec Pisonis libidine ne audacia Gabinii fuerit, huc tamen una plaga conciderit, in codd. Bernenss. est hae tamen hac in i s. hic ac tamen huc in Pur doniquo ac tamen ac ex quo Scitur, quod pridem underus praef. cod. rf. p. IX scribi iussit: ac tamen hae.

. Orollius edidit, quod in Bernn orat, vitioso afvndoto non sublato, induci asseveratione inani in sedat oratione. Paulo post 1 vox tribunus dolenda non erat codiceη reconlissimi et pessimi arborini nullum prorsus momen-iuin est, optimis etiam P consontientibus. Nihil est,

C. 6, 13 delendum est i in P ED, et e Par scribendum iis ipsis prcemias pro his . . . Cap. 6, 15, ubi rellius edidit, Naugerii tabem secutus, ut imperator pyelletur, omnes tres codd. samiliae ABDE reliquique ostendunt, mendosum primarium codicet fuisse isto modo seribi nequit; nam neque de modo appellationis quaerebatur, et dicendum erat tum αν- euutus sit. Certam medicinam non reperio. Disiti eum Cooste