장음표시 사용
31쪽
20 ille eis satis habet gravitatis haec ipsa adiuncta api' sitio ille uir. 1 mendos ille ille, omisso ιr, nisi berravit rarii pii manus in voeabulo notando . Deinde
ε 2 , ubi editur quum Graeci homines, spectati v ,
voluerint religione videri potius quam veritate in semissae constrictum no etiam incipa religione et legum e foederum conservanda qualis fuerit Cn. Pompeiua, lubitu-bimus f quum odit. PABE, Ox. I habeant voluerunt, possit liquis suspicari quum subditicium sesso Acriptii ni-
quo Cicerone lisquentissima illa ni hymemali sorma: G-ci noluerudit nos dubitabimus Saepius inmenin verborum terminationibus mendosus sui codo arche
Capitis exii initium anto multa secula libem contraxit quarii nunc vix plano tuas. Editur enim quapixero levius ait, quum in tanta re publica versere e ma.Γ mis negotii proesia, iacere aliquid, quod scias non licere, an omnino nescire, quid liceat. In quo primum n pro quam nullum bubo excusationem, quum praeserti in non implicat et perplexa sit orationis structura, sed Ordino decurrat. Deinde quaeritur, quid sit levius. Si niui levius peccatum, et quod taciliorem habent Oniam , intelligitur, sententia Oxitum non invenit. Dicitur nim non levius ossa quasi levius ait sacero, quod non liceni, quam nescire, quid licent. Disputat nitiem orator, liniae ignorantiam nihilo osse leviorem vel otiam graviorem. Itaque Lambinus, omini secutus conloci uram, odidit:
quasi vero non levius it quam hoc iam antἰ gnihil Sposuerni runt autem, qui levius intelligant in mala ni
32쪽
paria ni non minoris esse levitati sacere, quod scias non liceio, quani nescire, quid liceat. erunt noc per se leve ipsu in dicitur huiusmodi aliquid esse, sod levium hominum, nec ita intelligi vox in hac comparatione gra- itatis eriminum potest, noc evitati est nee re, quod actus non licere. Itaque cogimur ad Lambini rediro sententiam et in loco desperato audacem admittere medicinum Habet aliquam xcusationem Ciceronis, oratorie iudicanti et ad te in pus sententia is, qui, quum in maximis robus et difficillimis versatur, in una aliqua ro legum vinetis se exsolvit. Pro omnino nescire e PE AB resit
tuendum est omnino non scire. Ῥropter verba contrario relata et propter adiectum omnino sic dicere maluit. Sed non minus graviter et tamen minus perto mendosa est Oxtrema pars eius, quae sequitur, sententiae: Henim utrum,
qui in Hispania bellum acerrimum et maximum gesserat, quo iure Gaditana civitas esset, nesciebat, an, cuius linguam populi non nosset, inter retulionem foederis non enebat multa hic ostensioni sunt primum dura nimis et hians iunctura sententiae relativae et demonstrativae cuius populi, - interpretationem foederis); deinde coniunctivus modus verbi nosset tum ipsa linguae peregrinae mentio foedus Enim scriptum fuisse, ut reliqua Romanorum eum inferioribus populis, Latino, si non per so intelligiri et ur,'ppareret, cap. 16 interpretatio nutem in hac serii iura intelligenda erit foederis in sermo non Latinum iranslatio. Verum aliter ut accipi uiur, postulant, quaesoquuntur Id igitur quisquam Cn. Pompeium ignorasse dicere nudebit, quod librarioli cire prosileantur Neque illi Punico sciebant, neque ad Pompeii ignorun tiam ut scientiam petetinebat usus inter prolationis balio suesse, quum linguam tamen ipsam non nosset. In his distin iliatibus nihil nos iuvat codex Parisiensis nec
33쪽
vulgare tertiae fit in iliae; sed insperasam affert lucem r-furiensis de cod. S. Viet, Pul. 9, embl tacetur inoo ni in legitur a cui illis populi nosset, ex quo oritur, lacillima emendatione, perspicua haec et recta sententia an cum tu Populi nosset Acirpi ess so deratum), interpretationem foederi non tenebat ' Sic demum etiam recto haec interrogatio superiori respondet, ut dis Iomma sit quaeritur,nim, utrum, quo iure Gaditana civitas esset, nesciverit, an, quum hoc sciret, interpretari lamon foedus non potuerit. Interpretatio est autem iuris ot vorborum Latinorum priscorum Do codicibus, ne quis Εrsuriensis ab Oxx destituti testimonio fidem oget habendam, haec tenenda sunt. Corrupta leviter in codice archetypo seriptura servata est in tortiae familiae antiquis
eodd. In Parisiensi codico priuia familia interpolando
mendum occultatum est cis de Sestiana pn sc priora p. 19, 20 eaque interpolatio in recentiores tertiae sa- miliae odicos per umbages eas transiit, de quibus exposui disp. do est. p. 434. Cuiu rs consentirent, si eorum scriptui adnotata esset, tres illi tertiae familiae antiquiores Proximari 16 editur: Nisi fors - ea Cn. Pompeium neque, quum requie ceret, litterω, neque, quum rem gereret, re Φεα docere potuerunt; in quo aliquid esse falsi vo mutatio numeri rean res admonere poterat; nec opos ullus est sententiae. lecto in codicibus P,
cod. Si eph. 4 xx. sellam AB est regiones ipsa . Ipsa dicit regiones, in quibus Potn peius praesens ades-
Bern A babet: visis alias itaquam Uut nosset sine non ne obseurum veritatis vestigium os in vitis illius sed tamen interpolatio invasit. Paulo post log studia γνω-
34쪽
set, commonefacere eum et docero potuisse. Qui so-quitur locus, foedissinae vexatus, quomodo esset sententiis, qua coaluissent, distinctis si adhibitu unius vocis emendatione restituendus, dixi in epistolu ad Oroll. p. 95: Atque, ut ego sentis, iudices, causa dicta est. emporum P temyoria mugi ego nunc vitis quam genere iudieii plura dicam. Ad priorem partem sententia comparari potest pro Arch. 3, ου nihil dico ampliua causadiet eat. )In extrema huius capitis parto bis vocabulum aut
axeidorat aut legi non poterat in codice eo, ex quo nostri ori vati sunt. Nam primum est inpingularibusque
honoribus PE, Sanct Vict. Pali. Oxx a LAI J), id est an signibus vel in audi is pingularibusque, et Pinde:
huius atque pervecta, ubi quum fieri posset aut resens atque Perspecta aut experta atque Perspecta quod est in Bl, fecerunt proeseus, e erta atque pervecta vitiosa
coniunctione. Vid. Opusc. priora p. 33 sqq. se ad te.
C. 8, 22 scriptum est quum aliquid opum Romanus iussit, id si est eiusmodi, ut populis uermit endum erae videatur , quo iure uti velint, tum, utrum
In codd. Bernn est eausa dicta est temporum resis monune ut his inquam n inquam in senere. Nuper Inea eruendatio recepta est, sed, ut aliquid novi esset addituni sed ante temporum, quae partieida neque ullo minimo vestigio in odicibus significatur et orationis forniam evertit, qua omne pondus in temporum nomen et in omparationem in-eumbit. Nox scrib. quin in Merela tque tabes P A BAE, veti codd. Lamb. ' Cap. I extri adiumento potius ausae R Vulgo ausa potius . C. Scinit me, ut Pantagathum et Schuelgiuin ostendit vox satis in his qua Iese videmus satis esse sanetum; sed tiod melius sit, non habeo.
35쪽
iundi facti in an non, quaerendum eas videatur de nostra vero re publica fundos populos feri noluerunt. Modus orbi eideatur in hac orationis structurn et coniunctione quum iussit - tum videtur noluerunt ferri nequit, nequo ullum orni ionis potentialis artificium adhiberi potest inorat an videri postu); nc ne temerarium putetur reponere videtur, quum alioquin ipso valde improbem, sic verborum formiis grum mnlicas contra eo dico simpliciter permutari, tenendum est, propter nescio quam notae umbiguitatem in codice archetypo saeps in hac oratione et proxima superiore pro indicativo ecunda coniugationis coniunctivum subiectum esκe. Huius ipsius capitis initio omnes codd. PABE, Oxx. omnes pro videmus habent videamur, infra 16, a sileatur pro siletur PABE in xx correctum videtur) c. λ24 idemus transiit in videamus det nil in eidebamus tantum duo xx. recenti corrections videmus de pro v. cons. 14 35 in codd. bonis P Ε, in diibi etiam Borrn. debetimus os pro debemus. Qui haec recte corrExserunt, nostrum locum praeterire non debebant ' Cap. 10, 25 in codico ieri ire stirpis principe recte scriptum fuisso videtur, certo in rs est ut, quod iis, quo 1ubegimus,
licet, id ne liceat ipsis. Reliqui codd. P, otium AB et edd. viroquo loco habent liceat. )
Postea animadverti in varietate scripturae augeriana apud Orestium voI. II p. 2 p. 627 esse videtur. I exametri clausu. lam non reformido.J DCap. 9, 22 in perieulis titque speris temporibus quum eodd. PABE praepositionem non habeant, videtur potius seribendum peliculosis retque asperis temporibus, quum praesertimi ericulia Proxime praeeesserit. pro ex illis ΛΒ ex his. 24 optimi odit. PE . etiam Unxi Etenim in populum R. urtive ex . Becentiorum si quod editur: si enim strave,
36쪽
Ι oodeni cap. 10 singulari modo propagata per codices interpolatio est. Editur enim : qui a suis decre-ιio legibusve anx ssent, ne quia suorum civium castra imperatorum populi Romani iniret ne quis se pro nostroi eris in periculum cupitis atque in vi in discrimen inferret Gaditanorum auxiliis, quum vellemus, uti nobis non liceret, privatim vero ne quis vir et animo et virtute proecellen pro nostro imperi periculo suo dimicaret egraviter id iure ferremur I c. Duo sunt in his it pra- a, ut colorem non accipiant prius in sententia, o Gn- ditanorum auxiliorum usu Romanis interdicio. Disputat Cicero, nihil interesso, utrui Gaditani praemia civibus suis bene de populo Rom. merentibus tributa rnta esse nolint, an ego sanciant, ne de Romunis bene mereantur. Hoc autem totum n eos pectat, qui Privntim, sua Voluntnio, ni Balbus, Romanos imperatores adiuvabant; auxilia publico inissa, quae non praemiis liciebantur, sed ex foedero imperabantur, huc non ei tinent; no fingi omnino a Cicerone poterat, aditu nos ege sancire, ea ne darentur nec, si id illi lacorent, graviter ferroni Romani, debilitari animos fortissimorum virorum, alienigenarum ae studiis privari, sed desectionem eam perlissimam et bellum lintum a Gaditanis omni biis putaroni. Sed liora est verborum pravitas. Quae si nim haec coniunctio: Gaditanorum auxiliis uti iobia non ieeret, privatim uero ne quis dimicaret' uus haec contraria sint. manifestum est, si quid aliud superiore sen-
minusque aptum enim in o transitu et adiunctione quam
Sensit aliquid Lambinus. Itaque vero alio resere volebat id
ut fieri possct scripsit pristitim vero si sanxissent , ne Le. Sed, ut omittam eruersam structuram, rarivatim aditani freneis nihil poterant.
37쪽
tentia contineri aliquid sebero, non quod vetetur a Gaditanis, sed quod concedatur. Itaquo ei sex ipsa re et ex verbis patet, in hanc senioni iam scriptum fuisse, n-tequam locus corrumperetur: Si pop. Gaditanus sanxisset, ut publica quidem auxilia quae negari non possent Romanis praeberentur , privatim vero ne quis eos adiuvaret sc.' Atque haec ipsa sententia rectissimo scri pinax stat in cod. x. I adilanorum valliis uti, quum Mellemus, liceret, privatim vero ne quia Ac. Ac ne dubitemus, hanc esso tertiae samiliae scripturam, uti illo
Ioeo spost auxiliis alii tres Oxx. habent, itos verba uti
nobis non omittere adnotatum non est contra haec praeter χoiiam cod. . omittit, sedili altero loco addi non notatur. Et tamen Ersuriensis cum Par. et uiro quo Bernensirin vulgata scriptura consentit. Itaquo hoc loco, quod haud scio annusquam praeterea suetum constet, prinis familiae inter polatio in eum cod. transiit. Ipsa interpolatio indo orta est, quod quum non intelligeretur, quid in torossset inter auxilia publica Gaditanorum et privatorum voluntariam militiam, neque concessiva orationis ententia animadve torotur, ad reliquorum membrorum formam hoc accommodandum putaverunt, addita negations non liceret . ' Sequitur locus, quem neque praeterire possi in conrguenda enim menda sunt neque expedire, non magis quam Ernestius. Nam in undecimo capite Dra, primum quid om ubi est non spe huius civitalia civis, extremum
Initio capitis quid signifieo scriptura odieum inrasnia Mu-loribus tuis . non reperio. Ipsa quidem vera esse nullo modo potest nec hoc signifiearer nusn ex rarte tuis istatis λ-υrantibus; nam nequo magno radiutore sic dicitur neque hietis simpliciter Gaditani appellari possunt, in hae praesertiincontrariorum relatione quoa iis, quos, id ipsis . In vis latere opilior illis.
38쪽
vocabu Iulii delenduin est auctoritato codicum UA E); oodem nodo Cicero locutus est paulo linto euius eare aecinuatis uelit et infra 12, 29 et 13, 3 deinde autem in iis, quae sequuntur Neque solum dicatione, quod in ea amilule elurissimis viris M. Maaimo, nati,st Philippo Nucerior, C. Catoni Turraeone, Q. Coeytoni,
P. Rutilio Smyrnae vidimus accidisse, ut earum civitatum ferent cives hane ante amittere non potuissent, quam huius solum civitatis mutatione vertissent ae etiam ostlimini potest civitatis feri mutatio. - in his, inquam,
verba illa modiae sententiae interiecta hanc ante vertissent, pendere nec cum reliqua oratione cohaerere, patet; nam quod aratonius parenthesis nomen et signa adhibet, nihil agit. Nulla enim esse potest huiusmodi parenthesis, a reliqlia sententia plane aliena nec ex ea orta nec alicui in ea posita notioni adhaerens, a pronomino demonstrativo incipiens non ad rem in primaria sententia positam relato, sed nil contrariam . me indo in ipsis e bis plura reprehendenda sunt, quam Ernestius reprehendit; nam nec iuuatis olum versere dicitur, sed solum vertere, nec ea notiones coniungi omnino possunt, quarum altera in loco, altera in hominum societate et communione iuris posita est, nec mutatione vertere serendum est, in quo haesit etiam rellius, et prava est duplex demonstratio eiusden rei hanes huius pro eius , adiuncio praeserti in ii posterius pronomen substantivo, quo prius caret; no coniunctivus quidem verbi potuissent rationem habet, qui rectus esset, Si hoc modo concopta sententia esset: Mittere non potuissent, nisi ante Sc., quamquam vel sic Cicero potius amittere non poteran scripturus eriit. Itaque quin locus perturbatus sit, dubiinito nulla est, origo mendi et tollendi ratio incoria. Mihi quide in illa verba non ali de causa a Cicerone posita
39쪽
esse idonlur, nisi ut rationem redderet, cur so illi civitatibus exsules dicassent itaque sic diu ligenda puto: quum hanc ante millere non oluissent. In altero me in-hro inendosum est huius, pro quo in Ers est . id est, in illo codico, hoc aut autem, in edit. n. 14 2 Lot codd. AB hoe in Paris quoque ambiguum compendium suisso suspicor; nam raru pius Vocem punctis notavit,npposito superno interrogandi signo. Licet igitur seribere quam hoc solum civitatis mutatione vertissent; verum num hoc solum in hac locutione dici possit, id est, Romanum, dubitari potest, quum solum universo poni videatur et do eo Ioco, qui relinquatur, et de eo, in quem veniatur tum EOIum verti vid Eri potest ipsa migratione itaque additur interdum exsilii caua , non altu civitatis susceptione. Meliora tamen non roperio, nec videtur Cicero in his disputationibus nil modii in religiose vernm vim et usum vetorum forinularu in servare. Sed ut haec incerta sunt, ita illiti certum, pro vidimus, ito est in codd. et edd. scribendum osse videmus. Illud signi sient rem oratoris Et auditorum memoria actam, cuius ipsi fuerint spectatores, testes sint ut vidi Dam, hoc traditum et vulgo notam, quod hic locum habet. Nam C. Cato damnatus erat septem, anteqiiam Cicero est nius, nnis, Q. Caepio anno, Rutilius quattuordecim post annis, reliqui, ut videtur, etiam pri iis. Cap. 2, 2 duae sunt codicunt, itorum liquod est momentum, scripturae, altera tertiae familiae S. Vict., Ε. Pali. Oxx plurium : Atqui celer civitates omnes non dubitarent nostros recipere in sua civitales, alter priniae Par Herv. Lumb. Atqui ceteroe civitates non dubitarent optro omnes id est, ut Gulielinus vulgarem errorem correxit, homines recipere in uas λι- Diyitia i Cooste
40쪽
latea ex his aratonius tertiam composuit, quam Orollius roeepit Atqui celera civi ater omne - nostro homine dec Verum erat,inliod, Gulielmo praeeiinto, Scliuet-gius dederat; nam Romanis universo et generatim ceteri contrarii ponuntur, Omne addi nec opus erat et parum apium Φ). Non possum autem, ii in mirer, Ciceronem tam vitioso scripsisse- quo enim alio nomine appolloni l ei uitates in suas civi a te homines recipere,
idem vocabulum diverso significatu duplicantem. Et ta-mon sic scripsit. Salis iam est molestum, ito praecoditru quoeque civit alam maxime est coniuncta PT A B;
vulgo coniuncta est communionem bene torum, Proemiorum, civitatis continere recte eiskius seribit communione, contineri videtur'.
Bernenses tamen odices videntur habere: isantes omnes nostros omnes, ut ed. 1480 Garatonii vitiecturam adiuvantes.J
Eadem paragraptio scrib. nil eterres aer eivantes PE, tum B, non et extremo capite g o in litam se isteretem clien-υa PE), frequenti pronominis transpositione. Utrumque est etiam in ed. 472 otomo, ut hae minora postea mutata appareat. Simul ex multis indiciis illarum edit patet quam indiligenter odd. xx. ollati sint. C. 10, 26 AB ser. virentis pris iniis. Quod initio capiti seriptum est in omni hiis eodd. eis Romano licet esse Gadarenum, grammaticioinnos itant merito; nam ut io in transcursu attingam alium Ioeum boni scriptoris Praeter hune et Terent. H ut II, 4, 8 ubi bonis a Benuei est et Quintiliani VII, 1. 1 vix reperient, si, ut Par est eos exiseeperint, tuos odices eripiunt. Nam apud Horat. Sat. 3. 4. 39 rectius Aeronis ad I 6, 25 auctoritate scribitur poetis Caesaris Iocus D. C. III, 1 ei licebat esse eonsulem nil habet argumenti ob compendium seripturae in eo . eons. . In ceteris, quos nonnulli citant, locis, velut ad Attio X a nam ineatas esse rem non cieba dativus nullus praecedit. quod genus non satis diiunxit Heinsius ad Ovid. Heroid. XIV, ει. maxime huc pertinere videtur Virg. En X. 235 vane