장음표시 사용
21쪽
cur non Cicero oo no initie inlur, quo ipsum ius ei sat-culias intercedendi ignificetur. Graviter corruptus os locus in c. S, 19, quem uinsuperioribus rellius, addita iam on moniti no in Aic edi- dii, ut in codd. scriptus erat quia plenior inimicorum fui C. Mario L. Crassus, M. Scaurus litae In lino
inimici omnes Mitelli Ileprehendero linia Scripturnitin illi opus est, quae defensore ni non libi iura est. Ernestius et Gnrntonius lini sucili auxilio utuntur, illo tiliane, hic aliine inimici dolens Garntonius otiani nominativos pendentes ossicit Balteriis scribondum putat: L. Crassus, alii, inimici omnes Metelli qui si sic in lor-punxisset alii inimici, omnes Metelli, nugisset nominativorum pendentium reprehensione in in eo tanto redargueretur, quod illos alios intor certos homines, qui exempli causa nominantur, medios interposuisso t. o ali eo alii ortum osso potest. Duabus itteris transpositis
ossicitur, quod probem L. Crapaus, M. Scaurus alieni; inimici omnes Metelli Adscondit oratio illos dicit alio noluisso animo, qui de rep. a Mario dissensissent, prorsus inimicos Motollos, qui odia familiae xercuissent. C. 9, 22, ubi editur utinam etiam L. Lucullus ille viveret, praeterquam quod verbum mendosum osso codices arguunt desiderat a B Ε , vitiosum est etiam pronomen, quum Cicero non illustrem liquem octin liquitato hominem
demonstret, sed eum, quem Senniorem omnes vidissent,nddii etiam praenomine oppellet. Id unus sensit tim-hinus. Ex ille desidera suci ondum videtur illic adsideret. In adsideret otium rellius incidit ).
C. II, 2 e codd. omnibus PEOxx si, Barh. . voti cud , de Bernia siletur. addendum est ante suppliciatio, seribendum.
que PE et confecto. Deorum Pro dierum in cod. archetypo
22쪽
C. 13, 33, ubi Orollius o codd. Bor nn et Ers edidit
depularet, codicis Parisiensis auctoritate defenditur putaret et usu Ciceronis, qui nunquni obsoletum illud et posticum verbuin posuit, cuius hoc loco positi, in simplicissima orationis sorma, nulla causa singi potest. C. 14 35, ubi oditur Etenim a Fortuno muneribus amplissimis ornatus oepius eius dea periculum facere nollet, miror rellium tantum o cod. rL assorro quia si, ut vulgata scriptura videatur esso in Bernia Sod Par.
habet, ut edidit o simili codico ambinusci tui a Fortunia dec. At quo huic primae ct tertiae fa in iliae Ers. consensui cedet secunda in hac praesertim causa. Nam pro huiusmodi relativis ad sententias nectendus positis otiam aliis Iocis coniunctiones substitutae sunt; cla pro Sest. τ, 15 od Oreli. min. . Paulo post non necessaria est emendatio nescio cuius viri docti b innibus recepta cum illa insigni laurea rectissimo enim dicitur, quod omnes habent codd. otiam P cum in inpigni laude, ut sua Caesarem laus et gloria comitari triumphantem intelligntur. C. Ι5, 36, ubi editur simul ostendit, eam re sciscere
legem, quam esse legem neget, in P est eam pentire legem, in tertia sn miliae codd. Ers. Oxx. se scire. Sciscere verum esse non potest id enim ad comitia portinet et, si trans sertur ad lin, ad constituendam initio
legem hoc loco de servandi et probanda ego Vatinia
dictum esset. Ex Parisiensis codicis scriptura, modo satis constaret, eam proxime ad archetypum accedere, dosuisse, dubium non est etiam ob ); sed inenduin est nihil erat novi et honorisei in deoriim uniero, sed incilieritin, nec orto deorum numero stipplicatio decernebatur diversum est Ioetisternium.
23쪽
quo constare poterut ex ornensibus, ossiceretur suris probabiliter eam se tenere legem.
Manifestius inenduin os paulo post, ε 3 , ubi nunc Orellius, reiecta superiorum interpolations Garulonii coniecturam secutus didit Atqui mihi nihil eidetur minuae dignitate disciplinaque maiorum, quam ut I c. Sed
atqui codd. vestigiis redarguitur quo PABE, resil . .
Ne dicitur Latino e dignitate eo modo, quo e r P., qua sola nalogia considero videntur. Mihi ipsa praepositio a viam ostendet videtur, mendumque esκ fere in sola voce minus et praeterea in casu reluti i quin). Le-gondum enim esse iudico quo mihi nihil videtur alienius a dignitate disciplinaque maiorum c. f.
C. 16, 9 in verbis ut provideamuν, ne citerior Gallia nobis invitis alicui decernatur post eos conδules, qui nunc erunt designuli, perpetuoque pos lac ab iis, qui hunc ordinem oppugnent, opulari ac turbulenta να-tione teneatur, vox decernatur non solum in codd. PABE omittitur, sed ipsa non est recia lex enim populi senatus voluntati contraria intelligitur, decernere nutem provinciam senatus est populus non decernit, sed iube et dat Orellius, ut omnia reserantur ad id, quod aequitur, teneatur, scribendum putat ab aliquo pro alicui, in qua tamen coniectura minus apparet mendi origo, da-
Paulo post 6, 3 optianorum eo id mendum recipi non debeatiati Nemo unquam vie pro hic potuit esse νι Meeps, qui
maluerit esse populiaris. Dativus rationem Prorsus nullam ha
he Corruptum etiam fuit exemplar primarium in voce dis- Nantem, pro qua recte SchuetEius indisnutilem seripsit. Duo plex genus popularium orator facit in altero Clodium et a tinium ponit , in altero Caesarem. Dispidere sibi Propter dis. nitatem qui sic accipiunt et Ogiinu sic accipere in eodd. scriptura , ut sit desperare, se dignitatem consequi posse, vivi verbis faciunt.
24쪽
tivi praesertim. Aliquando, quod prseterea proponit, sal
sunt abs sententiam, quasi id consul post multos annos evoliturum credat. Mihi alicui ortum ess posso visit inest ex aliquaui vi9. equo amen certum hoc puto, potiusquo in eam partem inclino, ut verbum excidisse putem. Xam illa emetuoque Posthac videntur sic adiungi, ut praecedero obeat unius lacti et temporis significatio, quod in exemplum vertero possit In oration pro L. Cornelio Balbo plura nobis ossicienda erunt, quod eam dhuc nein recentior tempore ad cortior in codicum, maximo meliorum sidoni rovocaro os connius. Ernestius etiam detrimenti aliquid attulit, quum incidisset in odicem depravatum et interpolatum Guel serbrianum eoquo malo uteretur. Caremus autem
hic, ut initio dixi, toriis codicum lamiliae testimonio, in ornensibus codicibus posito'. Deinde perspicuuinosi, hunc orationcm iniit anto seculum nonum, iunos enim aetatis codo Parisiensis si vo librarii diligentia in codico eo scribendo, ex quo noviri uxorunt, inter laboris progressum desiciente sive quod in exemplar disseilo lectu ot scripturio pleno evanidae incidisset, non solum frequentissimis evioris generis erroribus velut in uiolatur a virtute et infiniit aliis , sodetiam gravissimis mendis manifestisque aliquot locorum interpolationibus ita inquina iam suisso, ut nunc quoque complura pro desperatis clinquenda sint, interdum paulo liberiori suspieioni locus dandus. Illud animadvorti velim, in iis si iam interdum ocis, qui nullam excitent gravioris vulneri suspicionem, mirifice in
tam superiorem orationem et sententiam Cicero complectitur.
25쪽
verbis facillimis orrari. Velut quod editur ut plus
voluptatis ex recordatione illiu orationis quam non modo ex mea sed ex cuiusquam oratione capere possitis, videtur onis in veru in esse sed tamen in o codice, ex quo proximo nostri orti sint, suisso in mea quam ex cuiusquam, ostendit cod. Parisiensis cum Εrs consensus et vestigii aliquorum ex iis codd. in quibus emendatum est Cod. Steph. sed quam ex Bari, et unus Oxon tumea ). Sunt alia huiusmodi in vulgata scriptura, qud quum ex codd. iacta putentur, et sint etiam ex codd. , tamen coniectura orta esse, satis ex bonis codd. nunc domonstrari potest. Haec ubi recto conlociatum videbitur, non nitingam ea persequar, quae moliora fieri poterunt, quam in editione rellian sunt. Λiquo iam in primo capti graviter interpolutus est is locus, ubi Cicero Stoicorum nradoxo utitur, ut Pornpeium propter omnis virtutis possessionem etiam oratorem in singulari eius artis Exercitation ac studio actum dicat. di-iur ut mihi iam verum ideatur illud esse, quod nonnulli litteris ac studiis doctrinae dediti, quasi quiddam
incredibile dicere putabantur, eum, qui Omne animo virtutes penitus comprehendisset, omnia, quae Lacere vellet, facillime tracIare. Sed codicos non interpolati
PE pro eum habent ei P ei quod, deindo omnia tuae E que faceret, tractare. Endem AB sed ei, quo. lApparet dativum, qui tenendu uni omnia est, in accusativit in miitntum esse, tum unam Iicontia addita nonnulla, ut corruptum illud tractare sententiam haberet. Vellet no in Gueis quidem est, ortum tum, quum detracta lit-
Bern 1 , si sterius aut rellius recte notavit, in mere
26쪽
toro, lucere scriptum Sset ). Senientia pparot verbaro portenda sunt pia nil lacilem omnis negotii et ni iis tractatio non significandiim , tum quae dativo illi convo-niant, itaque Et tractgre et omne verbum, quod ad hominem reseratur, excluditur. Ilelinquitur: ερι, qui comprehendisset, omnis, re iaceret, recte se dare. Confusio 3llabae ultimae vocis iaceret et primae proximi vociibuli locum do pravavit. Ite se dare dicitur, id est,
procedero, succedere eventum habere citantur in Ioxi-
eis Terent. Hoc III, 3, 20 poeta pud Cic. do . D. III, 26, te nil itie. III, 23 cxtr. Addit Gro novius ad Liviii in XXXVII, 5 Senec. epist. 9 omnibus prcelerea elieiter hic Deus se dedit o Virg. Georg. I, 21 . Paulo post si , quod codd. t ox iis edd. rocentio-
ros habent dignum rei videtur, non solum do improbare cogor, quod nullum est liud exempln in ius structurae a Cicerone usurpniae, sed quod quid eo dignum esset, commemorari hoc loco non potuit. iiiii et incipere a splendidissimo debet haec enum oratio sequitur Pompeii pilus tantissima gloria, iudicum osticium, ipsa causa), noe dignum Balbo dici ullo modo potest, ratum liberi, quod Ponipeius fecerit. Ad ipsam reipublica dignitatem
spectabat, eius civis, cui tantum n t ob ero et tribuisset, bono sic in valere. Ilocto igitur araton in diagnum rep. scribendum uinuit Mondum est frequens. Insignior omendatio paulo infra acienda est, ut, o dunt nunc o codicem uel sorb3iano: nunquam a Memmio Balbum discespisse Karthaginem possessum isse olim edebant ex interpolatione recentissima profectum esse, inepte sane; nnm prosciscendi Oxigua laus erat; sed nihilo aliorum
Grutoriis, quod speciminis Ioco de tota oratione esse PoteAt, nihil de suis eo Id. A. Viot. Pal. s. rL dixit.
27쪽
melius, ortum simili monilandi conatu, quod interprotatur Ernestius, ad eam urbem occupandam irae. Nequo ire oce alum urbem dicitur do eo, qui ab inperatoromittitur aliquo alius est supini illius usus una orbo, quod est ire, conjuncti, ut uuin ullum ire dicitur , no-que possidere urbem est Occupare, quod miror Ernestiuiuprobare potuisse. Garatonius comparat ex orat pro domo 2 jorum armalia catervia possidere, id est, in sua potestate habere . Nec Balbus, quod satis ex tota oration apparet et ex disciplina Romanorum, o Ioeo in
Hispaniensi bello suit, ut Carthaginis oppugnationi, maximae urbis, praefici posset. e multo quidem post in Gallia apud Caesarem gratiosissimus legali dignitate in
tenuit, ut qui magistratum nullum gessisset. Codicos boni habent, Ρ esse possessum quod est etiam in uno Ox. possersum esse cum uno ite in x. in sa-cillima et certissima coniectura eruitur Karthagine erae opsessum. Vetus scribendi ratio, quae in cod. Par perpetua est et sui in urchotypo errorem obiecit librario, ut alibi saepius. Velut II do Divin. 56, 115 pro obsides duo codices apud Moserum nbent possides. Quum arthago a Sertorianis obsideretur, Balbum ibi fuisso et obsidionem tolerasse Cicero dicit. Itaquo si exir nullius obsidionis, nullius proelii expertem fuisse ait, quemadmodum hic obsidionis montioni subiicit proeliorum mentionem DSequitur g me sunt proelia Cornelii talia in
rempublicam nostram labor, aspiduuas, dimicatio, virlua digna summo imperatore, spes pro periculis Proemiorum.
Or ec proser esse ossessurun - Ante verba e Pompeius auctoritate eo L Par. ΛBJ tollendiim est et asyndet Cicero per totum Ioeum utitur.
28쪽
Miro proelia Cornelii appelluntur, quibus interfuerit noe
proelia tantum enunieraverat, ac ne proxiino quidem loco noininarat interiectum est ni in cum Pompei ad
extremum belli tempus fuisse. Deinde, quae adiunguntur, longo alius sunt generis, labor, assiduitas, ethra, alia otiam orationis forma talis . Sed iacillimo, quod perspici volo, intelligitur x iis, quae his qntraria inseruntur Proemia quidem ipsa non sunt in eius iacto, qui adeptus est, ed in tua, qui dedit. Itaque distinguit Cicero, quid ipsius sit Cornelii, in eius facto positum, quid non eius, sed aliorum. Iam opinor, patet, Ciceronem scripsisso me sunt Cornelii, talis qualem ostendi
in re . noatram labor, coit. Eodem modo dicit statim: Haec unt Omnia propria Cornelii Proelia ineptum est supplementum hominis substantivum, a quo genitivus penderet, desiderantis. Fuit tamen in o codice, ex quo omnes nostri ducti sunt. Proximum mendum notare et Rrguere Possum, corrigor non possum. am c. 3, oditur Sic famam, si innocentissimi hominis ortunas, praestantissimi imperatoria factum eondemnari volunt. Patet contraria osso fortunas, factum iam illa quo Pertineat, non apparet, quod vocabulum illo loco positum et repetita particula, si unctum non magis cum verbis innocentissimi hominis quam cum alteris, Proestantis-aim imperatoris cohaeret, et, si cohaeroret, turbaret meminbrorum orationis concinnitatem; nec sumae Balbi pericu- Ium erat neque existimatio eius agebatur. Itaquo voces sic famam depravatas esse, patet. Id manifesto confirmat codex Parisiensis, in quo scribitur si jam a innocentisami, dona quo in tertiae familiae principe codico fuisse, indicio sunt xx tros si tamen iam si, i tamen famae ei, sic famae, altero si omisso Ersuriensi hoc
29쪽
loco interpolatus est ' , etsi ne is quidem prorsus, ut
odii ur, habet si fumum aio . AB poena at nulla fame
sic innocentissimi. Orollio in montem venit poena suae ultu, nisi jama. Concinnitas membrorum inter se relat orasin hanc adiectionem vix patitur.JEodem cap. o in hac sontontia qui si adductus gratia minus idoneum hominem praemis .ecis3et i qui elium a virum bonum, sed non a meritum, si denique reliquid quod non contra ac liceret, factum diceretur, sed contra atque oporteret, amen esset omnia eluamodi reprehensio a vobis, iudices, murianda oriane codd. ocos notntas tenent; et altera quidem undo orta ait
post aliquid , putet pro qui etiam nescio an scribi
debeat quin etiam, si c. C. , D editur An ingenium quum etiam pae uous eventusque rerum non duce sed comi ea Dius consiliorum suerint Exspectabamus eandem, quae proxime praecessit, formain refutationis per pronomen relativunt d- nexae Ususne rerum qui pueritia tempus atremum se. et bis praeterea . ni autem hic quoque positam suisse, ostendit, quod sequitur: in quo uno ita summa oriuna cum summa virtute certavit 6 c. id enim nunc pri voudhaeret, superior membro aliter per quum coniunetionem conformato. Deindo codicea idem domonstrant, apertissime P., in quo est Ad genium inquid etiam
fuerunt x ad ingenium inqui etiam, fueruntJ nec dissimiliter Et Ad ingenium inqui fuerunt Oxx. quoque quattuor ex li quin pro quum duo fuerunt ha-
30쪽
bent. Scribendum est igitur An ingenium quoi etiam
ipsi casu eventusque rerum non duces, sed comites conpiliorum fuerunt. Eius adiectum ost senteniis initio corrupto. Ipsi melius tertia familia habet, quam ipse prima et altera PAB, erv. non de casu universe loquitur, sed do singulis casibus rerum Eodem cap. o editur vulgo, codicibus non discrepantibus: Cui senatu populusque Romanus amplis/rmae dignitatis praemia dedit, non postulanti imperia verum etiam recusanti. ec tamen ita Cicero scribero potuit. Nam nequo proemia amplisa re dignitatis sunt Peria, et, si essent, non tamen ita Cicero locutus osset, innquam aliam rem datam, aliam non postulatam significaret, quod sit alio substantivo subiccio, quum id ipsum, quod Pompeius non postulasset, datum dici deberet. Νec praemia dignitatis consulatum, triumphos, similia ulla Pompeius recusaverat. Accedit laedum elocutionis vitium apertum est eni in die debuisse non modo non postulanti. Nihil huc porti non disputationes de omisso non in hac formula. Verissime Manutius intellexit, scribendum esso praemia dedit non postulanti, imperia veroesiam recusanti. Ex concursii nrticularum vero et etiam librarii vulgaro illud verum etiam essecoriant. Extremn Paragrapho recte apud Camerarium est, confirmaturque a P vobis est Verbum in illa interrogation non Ci-eeroniano omittitur. C. si initio tollenda os tertiae familiae codd. auctoritato Ε, Oxx. 3 inanis repetitio ille,
Paulo ante restituendum dubaare. Extrema paragrapho ubi ex tertiae familiae odieum vestigiis et exteras et ultimis es. fici posse videtur, prima tuetur exterae, quod hoc Ioco universe dieitur, non illo modo, de quo in epist ad rell. p. 63 et 4 dixi.