장음표시 사용
371쪽
Dixeris essesatis: neque si quis scribat
sermoni propiora, puter bune esse
Ingenium cui fit, eui mens diuisior,
Magna sonaturum,des nomisis huius
etiam illi qui negabant comoediana poema esse, quod subiicit Flaccus, eodem spectabant: ut vel inde appareat quam sit haec definitio ab Aristotelis mente alienar comoedia enim sit poema necne, non magis potest ambigi ex eius doctrina ἰquam sitne Homerus poeta annon. Quum ergo ad hanc obrussam podes reis Sermones suos Flaccus exigeret, mirari nemo debet, pronuntiasse illum ομολογυώνως πώ -τε- νω, Satiram poema non videri: aut certe, non iustum. Atenimvero,
372쪽
ni Is. CAs Ava ostsi non est batira poema, quid eritὶ aut quo tandem nomine illam appellabimus 3 enim certe siue prosa non est, neque dici potest, saltem atqui duo haec sola sunt a veteribus prodita orationis summa genera, solutae & numeris astrictae: tertium genus ne Aristoteles quidem auctor praecipuus ) huius αυαου sententiae valuit nominare. Sunt vero illius magni scriptoris e iri. Rhetoricorum Verba
ista, quae propositam quaestionem
discrimen statuitur inter eam ora
tionem quae poema dici potest. de quae non potest. discrimen illud est METRvM: quod proprium facie poemati, ut dictonis solutae rhyth
373쪽
mum. quare etsi verum est quod
lominus tamen etiam illud verum certumque est: omnem metro astrictam orationem & posse & debere poema dici. itaque licet et η-etrem, qualis fuit mimorum Sophronis, apud Aristotelem & DionysiuHalicarnasseum legimus: tamen γόνυ , neque legimus, neque dici posse arbitrari debemus. Sed ut rhetoricae elocutionis varii gradus sunt,varii characteres, varia denique ac multiplex differentiarita etiam in poetica eaedem omnes diuersitates possitnt animaduerti . suntq. adeo aperitis dicendi magiastris summa cura animadueris Horatiana definitio et poesi conueniti
374쪽
Is. CAsAVBoNI quae proportione respondet orationi solutae in sublimi genere versanti, verbis ac sententiis elaboratissimae. ab hoc culmine potest poesis pro subiecti natura, vel scriptorum ingeniis ad infima per gradus eos . dem deduci: ita ut poema iis om- nibus & verborum di sententiarum
notis nudetur, quae discrimen facere diximus inter utramque orationem, et Am. quamdiu tamen
versui stultum est, manetque ora- tio non solum ευμ υς, sed etia μι-
potest: quoniam,sicut probauimus, in metro maxime positus est si -ήσεως ο τῆ ουαμ ορος, de quo quae- rimus. docent itaque rhetores, nulla adaequὸ re solutae orationi similem fieri poesimi, quam neglectu aut dissimulatione numeroru. Mi , inquit Dionysius, φαγετα
375쪽
-αχιδ ον. dissimulant numeros i rici interdum, ut multis probat magnus ille criticus: cum dissimiles& inaequales versus continuant, tam ς--αὐέμ- parum enim intelligitur po ma esse illa oratio, in qua non satis animaduertitur eiusde metri ἡ ανα---ς. contemnunt Vero numeros
comici Latini persaepe: ut merito de eorum comoedia grauissimi viri olim dubitauerint, poema esset necne: non quidem propter illam caussam,quam affert Horatius: sed magis propter hanc, quam modo indicauimus. Satira vero Romana, quae&monometros est epopoeia,&legem metricam seruat exacte: quominus poema censeri debeat, &quidem iustum , nihil caussae dici queat. poema igitur sunt etiam Ho-
376쪽
ratij Satirae: quantumuis sermoni propinquar, & saepe, quod ipse s tetusillumi repentes: at Persij & Iuuenalis Satirae eo iustius,meliu nobilius poema sunt , quo pluribus ideae poeticae notis, tum quod ad
spectat, sunt refertae . longe si quidem ab Horatianorum Sermonum B, δε aurea illorum carmina abesse,partim iam probauimus in editione Persiit partim D Eo volente facienteque apud Iuvenalem ma-
377쪽
versu: Σιγ--θεῶ, Θηρες,-d c, . p.I24 IO. non est notus: adder lectionem verbquam restituimus, etiam in optimo codice P teano postea inuenimus. .. p.17O.iI. In eodem. ante haec verba instere hae Sed videamus ne mutato verborum ordine. ita
potius scribedum sit apud hunc scholiastens ἀμ
moris sit criticis in recensendis tetralogia; c iusque fabulis, postremo loco Satyricam nomianare: si quidem vulgatam lectionem sequimur, nullum dubium, quin Prometheus heic positus fuerit drama Satyricum. at ex scholiasta The . eriti colligi potest, Glaucum Potniensem eius generis fuisse: quare non Prometheus,sed hic, ultimo loco erax ponendus. verba illius scholi
stae sunt haec: πιι Σαπροκ ακυ- οἰ-φα - , ως - πις Σε λουο. e Pανας, αυ Abvλος εανὼ ΓΛΑΥΚΩι, οκλῆς αει ευ --. ff. εpag. Sophocli art. instre ante hae: A MAPO MEA A. Satyricen fu isse hanc sebulam ςxvnico interprete Graeco Theocriti cognoscPcimus. eius verba in Eschylo ante produximus. ΥB PI Σ Σα meu . vide, si lubet,quae de hac fab ia pridem obseruauimus ad VII. Athenaei.
378쪽
Pag. 24. lin.7. quia sere semper. dele m sere. V.a . Interiit. χ', Intererit. 2d. 7. Satyrorum. Iete: Satirarum. 29. is. anologiam. lege, analogiam. 33. 13. censebatur: leger censebantur. 68.ax. trans ne fier vel ex Iulio Polluce ludos su os. 'i'. muris: lege: multis. 98.3. Meaήρεια. Ios. 3. distinxit. Arist. tute punctum ante Arist. Ia .r4. libris. lege, locis. 333.2. mandanto: lege: mandato. I37.1.vetustissimis.lege: vetustissimus. r39. II. selliisue : lege: setisue. I3. quarum: lege , quorum. a 3.12. Baccho. lege: Cyclopi. I .a.
Bacchus r lege: Cyclops. 16 . II. contrario a Me. lige i contr. errore atque. i . Io. nataleis. ger natalem. Isiaio. Sophocles: lT: Euripiades. IB.I3. νεων.lege: νικῆν. 227.I'. ma&ς.seribe, --Θες. 237. I A. Marcus. lege: Marias. 2 8.'. est cum . dele is est. xso. . utrumque et lege rvtcunque. 211. 8. comis. lege: rudis. 166. 2. l lius e angustius. 06.8. Liuium: leger L cilium .ria dele ρο-- ante qui. N 18 1.z9. AFrum. Iege r Aνθρώ-ι. 214. 8. 'οππιτοι. lege et Um m. 186.1. Silenorum: rie: Sillorum. 3ro. II. habuerint. lege: habuerit. 31'. r. perventu: lege: prouentu.