Isaaci Casauboni De satyrica Graecorum poesi, & Romanorum satira libri duo : In quibus etiam poetae recensentur, qui in vtraque poesi floruerunt

발행: 1605년

분량: 425페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

ximos de fere continuos dolores percipere se assirmabat. Non dubito similia portenta primis hominibus occasionem dedisse Satyros do Panes atque AEgi panes fingendi rqueis cum initio cornua solum e C. sent attributa, postea variis figmentis aucta eorum deformitas: ex quo tandem factum ut omnes mostruo sos, aut aliqua insignes deformitate, vocarent Satyros vel Panes aut A:-gipanes. quin etiam simiae turpissimae bestiae genus quoddam Satyros dixerunt. Hesychius obscure more suo haec omnia nos docet, cum sic scribit: σατυροι, φρφαὶ α επιις. qua verba interpretari oportet,& quam latissime extendere. atque ita accipere debes apud Plinium de alios geographos qui tot locis Saty ros &AEgy panas commemorant. Non excidere tamen nobis, quae de

72쪽

veris Satyris scriptores maximi, Plutarchus dc B. Hieronymus t nam aliorum λο m) memoriae prodiderunt: sed profecto etiam illo

rum narrationes commoda inter

pretatione, sicut ostendimus, sunt adiuuandae. quanqtram ne sic quidem negari potest, veris falsa esse admixta & προ λ , quae nullam fidem mereantur. illa vero palam falsa & impudenter ficta, quae pro veris asserit scriptor quovis poeta fabulosior Philostratus, in sexto De vita Apollonij. verum de his satis:

nunc eo referamus orationem unde

est egressa. Quam incertae sunt auctorum sententiae super origine Satyrorum & Silenorum , tam sunt gramaticorum de ratione illorum nominum fluctuantes opiniones.

ridiculum est quod multis veterum placuit, dictos esse in se via, S

73쪽

sα Is. CAsAVBONIm pdαs,quod more irridentium detorto ac deprauato vultu essent: id enim est σε Προαι, ut explicat Galenus: vel ab irrisu & cachinnis. nam

etsi ingenio & imaginibus pleris

Satyrorum etymum conuem quo rum erat proprium o orsu

μ' i , ut loquuntur poetae: non tamen admittendum , quia caret analogia, cuius semper praecipua habenda ratio. probabilius alij,quia

Satyros in Venerem pronos crede bant, a Voce σάθη, quae eam partem significat qua viri sumus, Vn de σα- , bene vasti, σατυM derivarunt:

non quasi satbunos , quod inepte scribitur apud Macrobium: quum lingua Graeca ea forma non agnoscat: sed quasi stheros. rara quidem formatio , sed quae exemplo non

Careat: nam ut ab α --: sica σ, & corruptione literae

74쪽

DE SATYRICA POESI L. 1. 33

unius, libidinosus. Hesychius

tu in postremam retracto: ita enim exigit analogia, quando est: nomen praedicationis: cum autem transit in aliam formam, tum mutatur accentuS. Σατύροι, nomen scorti apud Athenarum. sic etiam Σατυρο cum pro Satyro accipitam quamobrem non temere elcuanda fides huic veriloquio . etsi non minus probabilia possunt afferri alia. imo fortas. se verius est, sicut de vocibus κωραουία & θαμ, docet philosophus, Do- res illas sibi vindicasse: ita hoc quo

que vocabulum proprium eorum Dorum initio fuisse. in Y enim autem ρ in illorum dialecto ludere significabat: unde & pro ι Lacedaemonij usurparunt.

75쪽

s Is. CAsAVBONI κα- Iuuat coniecturam nostram. quod Attici & Iones Satyros Vocarunt sive φηρέαι, ut apud Hippocratem obseruat Galenus. etiam poetarum principi sunt Centauri, quibus fuit cum Satyris commune genus, Ut probauimus. quam bene Satyris hoc elymum conueniat, sciunt qui meminerunt φι-

per ludibundo induci. Quoniam vero antiquissima quaeque Grςcorsi verba Hebraicae sunt originis, sicut liquido probamus alibi: non absurde aliquis putet Goρους quasii miran*saturim esse dictos, qui in speluncis

atque montibus latere putabantur, unde in hominum conspectum raro venirent. sic haut dubie ab eaderadice μ ξ ον vox derivata Gr cis: non ut nugacissimi eorum scribunt grammatici, g μυυ λ 'β.

76쪽

mn: mistor, siue mistur, res aut locus absconditus. indue hoc verbu sormatione Graecanicae siet bιον siue μυι ρ ιον. sunt & aliae Hebraeoru dictiones, unde etymum Satyrorupeti bellisa me queat: quae ne agyrtarum more βεκκες- a videamur, missa facimus. Silenorum nomen varie scribitur Graecis: ΣΘ κ-νος, Σιλην aut & ΣE-ίλως. Varietati scriptionis occasionem praebuit, partim ratio nominis quam aliter atq. aliter antiqui grammatici explicant,ut videre est in Elymologico Magno: partim poetae ipsi,qui

primam eius nominis interdu corripuerunt, sepius produxerui. cum ιin medio apud virum Suidam,&qui sunt ab co mutuati, legere memini. verba S uidae: Σ-ο Διο-

77쪽

Ium grammatici acumen in post riore etymologia: in qua γήρω non quemvis senem significat: sed Satyrum senem,hoc est Silenum.ubi autem legerat cum iota in medio 3 non enim ita scribi solet. Falso vero existimauit hic criticus, Sileni nomen cum Libero patri attribuitur , aliter scribendum quam cum ipsius ministris. atqui diuerta dictiones non sunt, Verum Vna atquc

eadem. Graeci enim poetae Libero patri appellationes comunicarunt ministris eius proprias, & Vice Versa. proprie est Bacchus, deus vini & ebrietatis. ab Hebraeo sa-

ba, ἐμελεν. κa d με σος,ebrius, aut po tator. σαβοι tamen etiam οἱ cararit

Dionysiaci dicuntur. Plutarchus Symposiacorum libro iv. probi.

78쪽

DE SATYRICA POESI L. I. 37

uit ipsum deum incertus poeta qui acrostichide illum celebrauit: Mili

Lenaeum quoque Bacchum αως vocarunt. Bacchi item comites. Philostratus Imaginibus, in Ar οι. σα- τυροδ δ αναμαξ Ληναος α,l Διονυσος

ipsum quoq. Bacchi nomen ab eadem consuetudine tribui illi coepit: nam proprie sunt orgiastae &ministri. Clemens Ale

Dionysiacis solennibus , puta in phallagogiis, sacris trietericis, Iacchi exagoge, similibusve pompis, multi arrepto thyrso aut ferulam αμουρους se praebebat Liberi patris orgiastas: nec solum viri, sed etiam

79쪽

honestae matronae ac virgines. lege Diodorum Siculum libro m. sed hi θυρσηφοροι aut γαρ,πιφοροι solum appellabantur : at qui orgia iugiter&legitime curabant,neque a suscepto ministerio recedebant: hi non solum narthecophori dicebantur, sed ναθυφοροι Themistius oratione prima: τύ ου c

- - ρ ια. In Orphei hymnis etia Mercurius Chthonius appellatur, Βακχος. IV μη Βάκχ- ωνάσοιο sane Bacchi infantis educa- torem quidam prodiderunt fuisse Mercurium. Plinius libro xxx m. cap. v I ii. de nobilibus statuariis amtificibus : Cephisodori duo fuere: prioris es Mercurius, Libe*m patrem in infantia nutriens. sed hoc menti versus listius non conuenit: pugnat enim manifesto cum ea sententia vox i

80쪽

DE SATYRICA POESI I. I.

vult enim poeta Bacchum Mercurio priorem , & generis illi fuisse auctorem . quare non potest huc pertinere quod ex Plinio dice bamus : sed & locutio insulsa: nam quid est, Διωνοα βυεθειν ξ Lego

culiaris est Orphei huius vox -- χ ο quasi dicas ide

ut alia item quam plurima, alibi quam apud Orpheum non legas. imitatus est eleganter in novanda ea dictione vetustissimam Bacchi appellationem , quam heroici metri lex non admittebat. ita Liberum patrem in ipsis orgiis&mysteriis vocabant. Hesychius:

SEARCH

MENU NAVIGATION