Arithmeticorvm libri sex et de nvmeris mvltangvlis liber vnvs

471쪽

legisse σαδων cum vertat cineres, sed nihil mutandum ex manuscripto euincitur

diremo, -- - na αν νει τὸ φόωθαι, quod sibime vertari Vulteius Perdiccas Illyriis, Macedonibus bellum gerentibus cum mula Maeedones caperentur viiii , reliqui etiam redemptionis spe ad pugnam minus alacres erant, quibus legationem inter se de redemptoriis muneribus mittentitari, praecepit legat ut reuersus nuntiaret se eden*toria minera Illyriorum non aecepturum, sed e-demnatos captiuos morte affecturum , Macedomes desperati salute redemptini at daciores ad pugnandum reddebamur, quippe quibus in lal vi ria fatus posita esset, in hoc stlatagemate vocem rasere mutandam in I-υ ιοῖ indieat nota marginalis editioni Tornaesianae si vera esse eulicatio Vulteii, non silum veta, sed& necessa ria esset illa emendatio, sed stiridissimum esset strata gema, si sequeremur sensum interpretis, Polyaenus quippe tuli Perdiccam praecepisse legato, ut reuersus nimitaret Illyrios redet raptoria, vinetam n accepturo , hic est verus sensus stratagematis, quem Hero aliis verbis seeundum hane quae est vera de germana interpretatio, ex- Iressit id manustripto his verbis, ir ωσε emνον, -ρε σκιυασε - - πρόσσω M- όνεα μονω πολεμ=ων ἀπαε nos πολέωο ὲ---- απικυρωσαν να σου,κων σμυ

472쪽

In hoc stratagemate loco verborum Maωρι-ἱων reponendum procul dubio ἐπ s ι- μον κοππα, quod vulteius arithmeticarum apud Graecos notarum parum callens non

intellerit, similitudine inter ne quod signifieat s. -quod significae so delusus, legendum igitur εὲ ρις dissis quam esse veram lectionem, ratio ipsa primum con-nrmat, si enim Autophradates ad sex tantum stadia recessisset, hostes suspicione, metu non liberasset, deinde in manuferipto legitur ι----α absque notis arith

κορη, c. ibi vulgo legitur eoαγώγ, quod interpres vertit captiuorum ductores se a legendum ex manu scripto νυα -- , hoc est virginum ductores, quae correctio vertissima Melegantissima, ut nullus supersit dubitandi locus. Plura adiungerem, sed seriis iam desinentibus quarum beneficio otium suppetebat, finem quoque huic 'κβολων-αρεκβολη imponimus. Vale me ama.

473쪽

S. Hermat S. P. D.

CRiticas obseruationes quas mihi nuper missit, vir clarissime , saepius legi

non sine voluptate&admiratione, in illis enim ingenis, judicij, doctrinae dotes quas in te iampridem suspicimus ubique elucent, nihil autem inuenire possim quod tanti muneris vice tibi reseram, nisi commodum egestati meae succurrerent variae lectiones quas vir tibi singulari coniunctus amicitia , cuius mihi iucunda semper est recordatio , margini apposuit quorumdam librorum quos sedulo peruoruuebat, 'uorum pleraque loca, sed λδῆ πάρεργνν, emendauit,scis enim quam praecoci

ille ubertate florum amaenitatem fructuum maturitati iunxerit, nec me latet quanta ipse fiducia suas exercitationes Blitus sit in tuum sinum effundere, licet autem omnes istae quas excerpsi emendationes, tibi nouitatis gratia non commendentur, illas tamen, quae tua est comitas, te benigna manu suscepturum non dubit6. Theonem Smyrnaeum, ne te diutius morer, vir clarissime, nosti, auctorem operis illius cui titulus τ αθημμπικην, φησιαων εις ris si Πλπιανος ἀνάγνω- quod prodromi instar est aut sagoges Philosophiae Platonicae , quae nemini Geometria non initiato patebat, illud opus edidit Lutetiae anno 1644. Ismael Bullialdus vir doctissimus Latinitate donatum elegantibus notis illustrauit sed non omnibus illud

mendis purgasse videtur, ut aliquot, ni fallor, exemoris quae sequuntur, planum fiet. Primum occurrit pag. 78. illius operis ubi αλ άρπινίαι & αυφωνιας agit,locum illum exscribere non piger psa enim series emedationis procul dubio necessit tem,& veritatem ostendet, e Vmm , ait ille, φωαὶ ωμωται - α ς Νωδεὴς κ δαφεγο κ ἐλάχι ει&c. anserius, να δὲ δαη μπια ἔκ- φθόγγων Arnan παίων φωναὶ μάν ωπι κ διαιρεrινέη σῖ-χειωδεις,h uic voci δωρ in s asteriscus in margine respodet cum voce δεα ρναὶ,at Uc reponenda bis videtur vox άδαι mὶ loco τὼ δωρεαὶ ωδα ρεn ου' legendum nempe

legendum pra terea φθογγων 3m c πάλιν φωναὶ ω λογχωται κλαδα ρεπὶ haec quoque lectio confirmatur verbis eiusdem Bryennii lib. i. cap. 3 ubi dicit φθογγου. is αγχ αρ- μυμ ως η πινὰς, ἀειθαου, --μειον τη γραume, 6 τὸ νοῦν τῶ Hon , punctum vero instans sunt άδα ρεγν& consequenter φθόγγοι δαρενὶ e. non diuidendi vim habens, ut vult interpres Latinus, nec immerito Bacchius Senior in introductione artis musicae quaestioni illi s, ἰς, ελ ιπν τ δελ-um respondet, φθογγος quem non tantum sed etiam an us esse docet antiquae musicae celeberrimus auctor Aristides Quintilianus lib. t. de Musica, atque ita authoritas aeque ac ratio se stragatur huic emendationi, quae fit unius tantum litterae mutationes minima quoque mutatione alia fit eodem capite licet minoris momenti correctio, ubi vulgo male legitur, φησὶ κ τουe Πυθαγορικους, legendum scilicet, φασὶ, ut apud Bryennium λεγουσs paulo inserius ubi legitur ἀποτελοῖ- ό όγν ς ε δμο δὲ βαρυή, ψ σφοδῶμεν μέζων , γεμου δε μυιρὸς, legendum videtur ἡρεκαrae 4 Bryenm authoritate confirmatur. Hactenus de sono de quo agitur in cap. illo 6 in cap. verora agitur de semitonio, ita vulgo legitur, ψ o ἡμιφωνον, άωκα - δ μυσυ φω ς καλῶμεs si uit ' τοτελῶ, ταυτο φοινων, legendum vero videtur Uθ non ip legendum praeterea αλλ' αἰ iar αυα λῆ κνά υτὸ φων --οψουν, quae lectio eiusdem Bryennixauthoritate nixa veriorem vulgata sensum efficit.

tariis clarissimi interpretis reseruntur pag. 276. sed non sine mendo, male enim ibi legitur . . um της μουσῆς ποτιθεμένων.

474쪽

Nee silentio praetermittenda est elegantissima, , audacter dicam, certissima alte. tius loci eiusdem Theonis emendatio pagina 6 . ubi de octonario loquitur, refertur ibi vetus inscriptio quam incolumna AEgyptiaca reperiri tradit Euander hoc modo,

vertit Bullialdus,antiqui illinus o snnium Rex Osiris diis immotalibus Spiritui,&Coelo, Soli, &Iuliae, aerrae, Nocti, Diei, patri eorum quae sunt quaeque sutura sunt,ptae dicabo memoriam magnificentiae ordinis vitae eius, mendosum procul dubio in hac insculptione illud EPsa TE, hanc lectionem si retineas quis inde sensus elici poterit leaendum igitur EPΩTI, atque ita parva unius scilicet litterae mutatione huia loco sua lux, amori sita ausiacile restituitur , nec aliena est ab hoc loco sapientissimi Platonis,cuius velut interpres Smyrnaeus ille, sententia, dum ait in conui

ranus, ex amoris sapientia existere, id est gigni atque nasci ecquis negauerit,

Per quem genus omne animantum

Concipitur Nisitque exortum iam in Solis. His emendationibus unam aut alteram duorum insignium locorum addam, quorum primus est apud Sextum Empyricum, alter apud Athenaeum: Sextus ille lib. 1. Pyrrhoniarum hypotyposeon pag. ia ostendere conatur quam variae sint pro diuersitate aetatum Phantasiae, in ν δὲ γας ἡλικίαζ,inquit, tria αυτὸς in τοῖς με γερουσι χρli ει δοκει,νcie δὲ ἀκυάζουσιν ευκροινος ἰαμ ερῶ ι τρῖς uis πρεσβυτοιποιe . τυρὸν φάινεπιι, τοις δὲ-μάζουσι - τα κορκ, s e mi λάυνὴ τοῖς - ἀμαυρὰ δεκοι χάνων νοῖ δε εξακου id est ut vertit Henricus Stephanus, ex aetatibus autem quoniam idem aer senibus quidem frigidus esse videtur aliis qui in aetatis flore constituti simi bene temperatus, adem cibus senibus quidem tenuis videtur at iis qui florent aetate crassus, eodem modo&vox eadem, alijs quidem depressa esse videtur, aliis vero alta Lat huius loci elegantior sensus erit si legatur non ινλα sed χρω- , alioquin de sensu visus qui facile maximam mutationem patitur, nullus hic seret sermo, praeterea pDὐχ υρὸν melius colori conuenit quam cibo, isque de colore ac de cibo dici potest sto πα-- , sic apud Virgilium lectimus, saturatas murice vestes,&hyali saturo secata colore. Nunc ad Athenaei locum transeo , quis autem urbanissimi illius scriptoris sales variat conditos eruditione ignorat; Et si quid in eo frigidum aut inficetum occurrat quis ibi mendum subesse non suspicetur ρ Suspecta igitur erit lectio loci illius in quo hic auctor lib. tr. loquitur de deprauatis Alcioiadis moribus, qui Iocus si vulgatam lectione rit retineas ipso forsan Alcibiade deprauatior erit, Athenaei verba haec sunt Λυσία e δὲ ο

Φέρα, ει δὲ ξί,χα ΑλGgιάδου, error hic procul dubio in voce illa Dνωκεά-m degendum ξυνωκω in hoc est concubuerunt,atque ita si falsa Xynoceipe deleatur, cibia supersit illa duobus nupta Medontias, portentosae istorum iuuenum libidinis nouitati nihil detrahetur , veritas autem istius emendationis satis per se patet, is ipsa loci serie elici potest, in quo illud δυο ον re alioqui superuacaneum foret, nee iam amplius ambigua proles ratio igitur illius correctionis in promptu est, cui eiusdem Athenaei accedit authoritas, is enim lib. D. iterum de Alcibiade loquitur hoc modo, Marimgbeγων,8e

interpretatur alecham pius, Medontidem Abydenam auditione tantum ille ama. re coepit, .imprimis charain habuit , eam tamen cum Hellespontum nauibus

475쪽

adiisset, Axiocho nauigationis comiti, lulchritudinis ipsius amatori, ut inquit Lysias in oratione quam contra eum scripsit, utendam dedit, ibi autem fictilia Xynoceipes nulla mentio illud ἐκοινονη- aeque ac ξυνωκει- communes Alcibiadis,&Axiochi amores fuisse satis arguit. Sed ab istorum juvenum voluptate oculos uertamus, eam quae ex studiorum societate percipitur, puriorem diuturniorem, summumque aduersorum solatium litteras elle fateamur, cum tu his mirum in modum oblecteris, non iniucundas tibi sole confido obseruationes in quibus amici manum agnosces; ipsius ego lucubrationum sparsas variis in locis reliquias e tenebris quibus illas parentis modestia abdiderat, eruere conatus sum, neque haec contemnenda duxi, ut ex hoc spicilegio rerum quae perspicacissimos ut ita loquar messores latuerunt, pateat, quantam earum auctor in

liberiori coniecturis aperto critices campo segetem fuerit collecturus si pius in illo spatiari voluisset Vale me ama.