Philippi Berterii ... Pithanôn diatribae duae. Quibus ciuilis imperii Romani notitia & ecclesiae politia illustrantur

발행: 1608년

분량: 314페이지

출처: archive.org

분류:

231쪽

derent,=nfirmatur a Gregorio VII. cpist. ij. lib. vj. unde coniecturam facio quempiam , qui celebrem illam de Arelate Septem prouinciarum metropoli Costitutionem me qua hac & superiori Diatriba iam satis multa non a Galliarum Tyranno, sed ab ipso Constantino Magno promulgatam falso crediderat , Zosmi Epistolam in gratiam Viennensis Episcopi traductam; ut maior eius esset authoritari, Siluest ro,quitum ad Ecclesae gubernacula sedebat,ascri psi ilii Sed nihil ego tamen de anti piissimae Ecclesiae gloria detractum volo; non desunt illi praesidia quibus dignitatem suam

firmet & muniat: nam Alpes Graiae seu Poeninae quarum metropolis urbs Centronum seu Tarantasia in primatu Viennensi a summis Pontificibus constitutae sunt,ut scribit Leo III. in epist.ad Vol- serium Epistopum Viennensem. Verumcnimuero idem illi quod alijs Gallicis Primatibus ius, ut nempe diuisa Viennensi prouincia in Concit. Taurinensi, primae merito honorem obtinucrit quae integrae prouinciae metropolis extiterat e primae

enim licet aliud Iustiniatio sorte placuit in Armen ijs Novell. xxx. pius appellantur quae in antiquarum metropoleon ditionibus romanserunt. Ita nimirum cum una esset Palaestina, quae metropolim habuit Caesaream, & ex ea secunda & calutaris abscissae & auulsae essent; primae nomen accepit rad a

232쪽

et I 2 PH. BERTERII

pars illa cui praefuit Caesarea: nec aliud reperies in Cappadocia, quam a Valente primum diuisam,&in trcs demum prouincias a Iustiniano distractam 'alio loco ostendimus. Sirmium Illyrici caput in prima etiam Pannonia situm. Sed res, ni falllar, ex Belgicis, Lugdunensibus, Aquitanicis, & Narbonentibus satis perspecta cae primae igitur non fuerunt prouinciae ut vir doctissimus existimauit quae proximiores erant urbis Augustata. Postremo Germinia in duas prouincias diu, ditur: primae metropolis est Moguntium it omnibus Galliarum Notitijs; nec repugnat Ammianus, a quo inter praecipua Germaniae primae oppida . numeratur; haec ducis limitanei sedes ; haec postea Francici Imperij domus toto, ut ait GuntheruS, .notii a regno. Golfridus Viterbiensis in chron..part. xvij. de Ρipinor

Inde ofoguntinas patria remeavit ad oras I aia Fraucorum quae tunc erat inclyta sedes.

Itaque si quis ad ea respiciat quae in Galliarum prouincijs passim obtinuere,& illi quoque ciu,

. rati utriusque arbitretur Germaniae iure ac merito primatum deberi,quem tandem etiam consequuta cli, ut memoriae prodidit Marianus Scotus hoc loco: Tipiuuae in esuitate Suessionum ὰ sancto GP nisecio Archiepiscopo in gem inctis regni,

nore sublimatus est, θν deinde ob id post Tapam

233쪽

PITRA NON DIATR. II. et I Isecundua. habetur in tantiἡus Archiepiscopiu sese in hodiernum diem. Mariano suffragatur author vitae Bonifacij cap. xliiij. decreuerunt ijdem

principes Carolomanus & Pipinus FcclesiamdMogonciacensem , qua prius alteri subiecta erat, metropolim omnium in Germania positarum FG

clesiarum erficere , moxque legatione fatu illud a Praesule Apostolico impetrauere. Et Moguntinum quidem Episcopum, florente Imperio, Germaniae 'primae quamuis aliter sentiant omnes rerum Ger manicarum scriptores Metropolitanum fuisse non dubito: nam quis hanc unam, non solum in Galliarum dioecesi , sed in toto sere orbe Romano metropolim, ius suum non retinuisse crediderit. At enim ubi maiestatis Romanae nomen post in Germania extinctum est,sormas ciuiles & Ecclesiasticas perturbari illic facile potuisse non inficior. Sunt etiam tres aliae in amplissima ista Gallia rum dioecesi prouinciae: Alpes Graiae & Poeninae, Alpes maritimae, & MaSima Sequanorum : quae cum sirigulares sint primam sedem non habent. Sed videndum nihilominus, ne nos decipiant qui Gallicos primatus prouincialium formarum , &ciuilium administrationum exemplo egregic confirmari arbitrantur: di iis a enim prouincia, & sub duobus Praesidibus constituta una amplitia centcri

non potest. Un altera natus dit Macer si in alia

234쪽

de ossi c. asscis omnesque prouinciae in Repub. codem iure utebantur, ita ut nullum esset inter Rrimam , secundam, aut tertiam discrimen. Siquidem

ciuitates a metropoli, me. opoles prouinciarum a primaria totius dioeceseos urbe , ut ostendimus, tanquam a capite pendebant. Habuito unaquaeque prouincia rectorem suum, Consularem,Praesidem, vel Correctorem ; quorum par aequalisque fuit authoritas cas excipio quae a Proconsulibus regebantur Praefectus praetorio. & cius Vicarius, in dioecescos metropoli ius vice sacra reddebant. Quamobrem vereor ne sic in dubium reuocari possit quod a Ioanne primae Lugdunensis Episcopo dictum cst: metropolitanum secundae, tertia,

et quartae cum ad primam votatur, ad alienam prouinciam non trahi. At concedendum certe extincto Imperio, cuni nullae tunc essent metropinlcon dioeceses, insignes illos primarum prouinciarum titulos multum habuisse momenti ad istos honores adipiscelidos; quos Pontificum munere datos semper contendo:ab his enim veluti a tincto augustoque fonte manant omnes Ecclesiasticae dignitates ', coque spectat Capitular. Caroli Magni cap. cccxXxv I. lib. VI I. Iactantur adhuc & plures Primates, ut Senonensis, de quo Aimoinus lib. v. cap. xxx I II. Rothdmagensis, Magde burigensis,

235쪽

Coloniensis, & alij quos sedis Apostolicae Vica rios & Legatos fuisse censeo. . Meam crgo de Primatibus Gallicis breuher &ingenue,ut mos est meusJenteutiam exposui sed liquid non sat meditatum exciderit,ueniam dabunt sanctissimi Antistites , quorum dignitas mihi sem per erit antiquissima. Multa sunt in corum Archi uis & Bibliothecis recondita, ex quibus si quid probabilius aliquando emergat, haec retexere non

FACTA AE N E CCLESIA AB

.Apostolis politiae iundamenta. Ecclesiasticae

prouinciarum forma non raro cum crussibus conuemunt. yn Oriente suum quaevis ciuitas'

habuit Spiscopum . Uet ιtae sanctissimis fonciliorum decretis prouinciarum diuisiones. Summa Imperatorum ea in re ticentia. Tres Lappado ciae, uest totidem earum Metropolitani. Tertia

Cappadocia a Fulmano instituta. Gregorij

asanteni Interpres reprehenditur. JUι - .gnis Graecorum Imperatorum audacia. Data

Troculo Diseop. dMassiliensi in quos dam secundae Narbonensis reuinciae Episcopos pote stas. Imperatores christiani Pontifices appel.

236쪽

lati. Scclesiastica potestas a ciuili distincta. Ad tuendam Scclesiae dignitatem Principis authoratas' necessaria. Suas habet formas seu Ecclesia. inagno Parisiensis Episcopi modestia. Smulare 6hristiamsi morum Raum in reti nenda Scclesiae politia studium. A uid Mi Eu

in Nouest cxv. explicatur. AEuatuor onodi Fcclesiae dipt cis ascriptae, cuius moris author Justinianus. Summa 6 onciliorum hulborato. '

strius. iacta fuerant aureo Apost

fundamenta; tametsi ante stabi-

litum Christianae religionis cultum' totius operis facies haud plane cognita: illud certe non negc ecclcsiasticas quod tota hac diatriba satis perspici potest Di ccscon, Prouinciarii, & IDroeciarum formas cum ciuilibus plerumq; conuenire:ob eamque rem non male eas coniunxisse Ni . comediensem Episcopuact. xii I. concit. Chalced. xt aduersus Antistitem Nicaenum utraque se a ctoritate tuaretur. . Memoratus inquit reuerendus Anastasius , neque timorem iei prae oculis sum ens, neque leges pietatis evenira reueritin con i indit , e, conturbat in Bithyniorum prouincia . . absque

237쪽

absque consuetudine formas sese fastuas.Jm

periales, quas tenuisse bactinin noscuntur, inua dendo iura quae nobis pietatis vestrae legibus , fetasa ficu san tionibus costata sunt. Quamquam autem cautum fuerat in Concilio Sardicenti. auctore. magno illo Osio Cordubensi Episcopo, qui sistoc se et ρ τω Em απουν ab Attianaso appellatur,ne humiles & obscurae ciuitates Episcopali sede ornarentur ; alia tamen fuit Concilij Chalcedonensis sententia in can. IT. M a se, ta

ροιμιιον η ταξις ακολουΘ- quae iisdem verbis reseruntur can. 3 8. sextae in Trullo. Sed nimirum nulla in Oriente ciuitas erat quae suum Epilcopum non haberet,ut notauit etiam Vualfridus Strabo in lib. de reb. ecclesiast. Fertur in Orientis partibus per

singulas mrbes,'praefecturas singulas esse Epia

scoporum gubernationes. noluit propterea a recepto more prudens Synodus recedere. At nihilominus eodem Concit. Chalcedon. can. I seuere &vchementer vindicatum est in Episcopos, quo rum ambitiosis precibus prouinciae diuisae, & duo in una prouincia Metropolitani constituti fuerant:

238쪽

hac de re quidem non dissimile habes Innocentij, primi Pontis Max. sententiam in epistola xx. quod scisicitaris rutrum diuisis Imperiali iudicio prouinciis mi duae metropoles fiant, 'duo et pol tani Discopi debeant nominari, non mere isomest ad mobilitatem necessitatum mundanarum ieiEccisam commutari , honoresique aut diuisiones perpeti qMas pro suis causis faciendas duxerit perator. optime prorsus&ut decuit sapientissimum Ecclesiae principem. Sed vera equi)em fatebor,quaecumque fuerint: non deserunt Imperatores multa licentius sibi arrogare t docet exitus celebris olim controuersiae inter Basilium Caesareae, quae una primum Cappadociae fuit metropolis,Antistitem,& Anthimum Thyanae Episcopuim; quo,cum diuisa esset a Valente Imperatore Cappadocia,& secundae metro polis facta Thyana; seque Basilius tueretur priscis Ecclesiae moribus, Anthimus contra formis ciuilibus, ut scribit Gregorius NarianZenus in orat. de

δουρέ ως, vicit tandem iudicio ValentisAnthimus:

239쪽

Nam & postea Gregorius ipse Tyanensem Epi

scopum in epistola lxxxviij. aperte Metropolitanum agnoscit; ubi omni studio ab eo contendit, ut Ecclesiae Nazianzenae, quae in secundaetunc erat Cappadocia, & quam ob inualetudinem administrare non poterat, praeiaeret alterum ; subiici γque demum haec verba : εἰ μυ λι- πια

Sed ει cum tertiam mox Cappadociam his adiecisset Iustinianus, & Mucissum, quam Iustinia nopolim dici voluit, metropolim esse iustisset; id, Ecclesia statim sequuta est, ut probant haec Eu phrantae Tyanensis, & Theodolij Iustinianopoli tani Episcopi in v. Synodo collat. v. In illo tempore sub Tyanensi ciuitate erat in iobara, medianduου que ad tempora buuu pii Imperii Iustinianum enim intelligit, cuius temporibu hanc Synodum congregatam nemo nescit p-

muae autem Imperator, eum gMetropolitana ιμ

dedisseν ciuitati , quae quondam quidem Mucissos

nunc evero Iutiimanopolu nuncupatur, cum aliis ciuitatibus mobaram o aciantum subiecit ei. sic Euphranta. & statim Theodosius: Uerὸ omnia docuit αυ tram sanctam Synodum Suphranta religiosis tam , O ' ego enim haec scio q i

240쪽

de illa prouincia sum, or sub mea gubernatione modo est iobara dor P a Ganrbis. Ac mansit quidem ctiam Tyana secundae Cappadociae in tropolis ut confirmat hic ex eadem Synodo locus:

Spistolae sancti Gregorii demonstrant quod ad Theodorum religiosae meisoriae Tyam em Episc pum , quae metropolis est secundae Lappadociae, scriptae sunt. Sed in eo Concilio tamen subscripsit, Theodosius Episcopus Justinianopolitanorum M tropoleos fecundae Cappadocum prouinciae. Et in vj. Synodo Theopempus, Spiscopus Justimanu leos siue Mostenorum i Mucissorum potius scribendum Metropoleos secundae Lappadociae. Nam

hanc etiam ciuitatem secudae Cappadociae ascribit StephanuS: Μουκιασος αλις Καπιτα Οειας β. Quod si ita cst, urbem sibi cognominem Tyante praeferre voluit 'Iustinianus ; sed certe Mucissum tertiae Cappadociae metropolim aperte Vocat Interpres Gregorij NarianZeni in funebri patris oratione:

βαιπλώου λαίει ὁ βαπλῶς Ουάληρ. Fallitur ille in postremis verbis;& cum eo quoque iuris interpretum doctissimus:non enim, ut dictu,tertiae Cappadociae author Valens,sed Iustinianus. Ia ergo tres fuerunt, Vt vides, Cappadociae, &;otidem illico MetropO-

SEARCH

MENU NAVIGATION