Philippi Berterii ... Pithanôn diatribae duae. Quibus ciuilis imperii Romani notitia & ecclesiae politia illustrantur

발행: 1608년

분량: 314페이지

출처: archive.org

분류:

221쪽

PITHA NON DIATR. II. I99

noluerit: cius verba sunt in epistola ad ipsum Ausgustinum Anglorum Episcopum lib. xij. Fbora censem Discopum maestaternitatis dissosinom volumus subiacerespost obitum vero tuum ita Discopis quos ordinauerit praesit,Ῥt Londomensis Episcopi ditioni nulti modosiubiaceat.Sit mero inter Londoniae in Eboracae ciuitatis Fluscopos in posterum 'honoris ista distinctio , it Vse prior habeatnr , qui primus fuerit oriunatus. ubi quod de Londoniensi Episcopo stribitur, de Cantuariensi accipiepdum est,ut monet Neubrigensis lib. v. cap. X. verum illustrior postea videtur fuisse Cantuariensis Epistopi dignitas, ut demonstrant Synodales literae, quas . Beda lib.iiij.cap.xvij. cdidit cum hac substriptione: Fraesidente Theodoro gratia iii Archiepiscopo

Pritanniae Jnsulare ciuitatis Dorouernis Et huc pertinent laudatae a rerum Britannicarum scripto

ribus Bonifacij V.& Honorij ad Iustum,& Honorium Cantuarienses Epistopos epistolae , quibus

Durouerniae seu Cantuariae primatus in omnes Britanniae Ecclesias confirmatur:vnde & eleganter Cantuarienss Epistopus alterius orbis Patriamina dictus est, quanquam mansit diu controuersia inter summos illos Antistites,ut plenius dis. serit Neubrigem sis lib.

222쪽

PITHA NON DIATR. It

SA C T E N v s meas de re antiquiss- ma coniecturas exposui: sed prius quam finem faciam recensendi

, mihi sunt Primates Gallici quo

rum adhuc viget gloria. Otto Fr, singensis tres tantum memorat lib. Vj. cap. XXX. Treuerensem , Lugdunensem, & Bituricensem: Tribus enim est Gastiis tres Trimates praeesse volunt. Belgicae Treuerensem quitaniae Titur censem,tertιa Ludimensem. Sed errat Frisingensis, aut quisquis huius sententiae author: nam prima licet haec fuerit diuiso Galliarum, tamen nascente adhuc Imperio, cum nulli prorsus Patriarchar aut Primates essent, quatuor in eis prouinciae ab Au

gusto institutae sunt, ex quibus postea decem &septem propagatas alibi diximus: sed & nullum iam in tota illa dioecesi Imperij Romani vestigiuinsupererat, clun Bituricensis aut Lugdunensis Pri malis nomen primo auditum est quod ille,opinor, non inficiabitur qui unum Galliarum Metropolitanum atque Primatem Arelatensem Episcopum nouerit a Gregorio Magno appellatum, eo tempore quo iam prostrato & iacente Imperio Fraim corum potentia validas satis radices egerat.Quamobrem ego dignitates hasce vix ante occasum Are-CC

223쪽

, ' PITRA NON DIATR. II. et o 3

pensi vocatur.Sed non desuerunt qui totius Galliae primatum ci tribuerent: idque olim in Alinardi Episcopi electione non praetermissum, Ut proba tur his verbis: Lugd-ensis Fcclesia plus caeteris Galliarum Fcclesiijs , quarum primatum, it in Τι- tutis Fatrum legitur ,habet, bonitatem iei magnificat. Ex quo Guillelmus Brito Philipp. xij. Et Lugdunensis,quo Gallia tota solebat, Ut fama est, Primate regi, causassise referre Disticius; t ibi αο - leam .et litibus esset. et mittebatur' mam lis illa,nisi quam Lugdunense forum perse finire nequiqset. At certe vcreor ne fama haec parum idoneos libbeat authores: nec enim quisquam ita se credulum praebeat, ut primetr adhuc surgentis Ecclesiae aetate Galliarum primatum Irenaeo delatum putet ; non

ea sane, ut quibusdam visem est, Eusebij mens: inquit ille lib. v. cap. xxij. ο κ Γα so

Eιρ11ναύο tetra κοπ . quae Metropolitanum tantum, non Primatem indicant : nam sevira Episcoporum sunt territoria can. ApostolorulU. q.& 3 .can. Ι 8 Con.Ancyr. can. 3. Concit. An tioch. can.bonae rei. II. qua si .6. An vero tantum

Ecclesiae suae decus, si res ita habet, praetermi fisset Ioannes Episcopus Lugdunensis in celebri ea comtention quae ipi fuit cum Senonensὸ una prosecto crat primum Lugdunensis prouincia, quam Pro- . C c a

224쪽

eto PH. BERTERII consul administrabat, ut docet haec inscriptio:

ANTONINI A vGG. &c. Et quidem Seueri temporibus summa floruit eruditione & sanctitate Irenaeus; sed ex una demum quatuor prouinciae deductae sunt: primae metropolis mansit Lugd num ; nec alia, credo, inuestiganda origo Lugdunensis primatus . cuius di celis ita describitur in supplemento Sigeberti: Haec Sedes habet primatum super tres Archiepiscopatus. prima enim Lugdunensis , id est, Lugdunum super Rhodanum socunda Lugdunensis super Sequanam, id est. R tho- magensis: tertia Lugdunensis Der Ligerim, id est, Turonis: quarta Lugdunensis, id est, Senonis super Icamam. Quibus consentiens quod Gregorius

lib. 'j.epist.xxxiiij.. υ . solica Trasules M chiepiscopos, Primates ordinauit, cuius constis tutione authoritate Lugdunensis Scclesia primatum super quatuor prouincias idelicet Lugdunensem , I 'thometensem , Turonensem,.Seno nensem per annorum longa curricula obtinui Fecognoscitur. Hunc porro primatum a ciuitatum

catalogis antiquis Galliarum Notitiis repetit Ilio docti stimus Carnotensium Episcopus cpissi cxviij. ve cteri querela , quam habest aduersus

225쪽

PITHA NON DIATR. II. 2 os

Senonen sim Fcclesiam Luadunensis Feclesia, laudo consulo , misi qua habetis priuilegia Apostolica

manu roborata , mel sersta authentica , quae primatum Lugdunensis Ucclesiae quem aliquando excatalogis ciuιtatum conjcimus extitisse,ab Scclesia estra remoueant f sidi libertatem , quam eidem Ecclesiae desideramus,defendant: ostendatis ea constatribus motris. Quo reserri potest quod&scribit Sidonius de Patiente huius ciuitatis Episcopo epist.xxv.lib.iiij. Laput est ciuitati nostrae persace

dotium,prouinciae mero per riuitatem.Imo nec aluter suam tuetur dignitatem Episcopus Lugdunensis in epist. ad Iuonem: Siquidem cum prima Lugdunensis prouincia sit, nihilominussecunda , tertia Lugdunensisprouincia est: cum ergo primae Sedis Lugdunensis 'Praesul pro suis aut illorum necessit

tibinsecundae , mel tertια Praesules iocat , non ad alienam prouinciam trabit, sed rationabili clusio ordine seruato, inferiora membra ad caput reuocat.& rursus : Trimae Sedis Fontifex ad secundam, tertiam,vel forte quartam prouinciam progrediens prouinciam non excedit. Quatuor ergo Lugdu- . nenses ad Veterem reuocat Unius prouinciae formam , cuius caput ipsum Lugdunum urbs antiquissima,atque ideo recte dicta a Flolcmaeo. Sed miror certe Ioannem acerrimum Ecclesiae Lugdunensis propugnatorem maximam

226쪽

eto 6 P Η. BERTERII Sequanorum praetermisisse ; nunquam venerat illi fortasse in manus ea Galliarum Notitia, qua S quanorum prouincia quinta Lugdunensis Vocatur. Iam hoc exemplo, cum Biturigum ciuitas primae sit Aquitaniae metropolis,haud iniquum etiam videatur, ut Aquitaniae secundae, & Nouempop laniae,quae tertia Aquitania est, Metropolitani Bit riccnsem Episcopum Primatem suusti suspiciant. Patriarcham eum vocat Nicolaus Pontifex Max. Can.conquestus.9. q. 3. sicut Primatem Guillelmus Brito lib. xij. Necnon Biturigus Turono cum Praesule Primas. Taceo litem Bituricensi Episcopo a Burdigalensi Olim illatam: uterque enim Biturigum se Episcopum contendebat.

Sed quis non aegre serat a Nicolao Narbonem sem Archiepiscopum subijci Bituricens Θ suas ille

sane retineat sibi Aquitanias, & primae Narbonemss Episcopum in duas Narbonenses eodem uti iure patiatur, nec iustum hunc antiquissimae proeuinciae honorem inuideat: iacuit illa Godiorum quidem dominatu oppressa, et utque Antistes Toletano obsequi alluctus ita prius animum demiserat, ut, non dicam nihil eximium, sed ne vix quidem ingenuo homine dignum animo conciperet:

nam quid a faeda seruitute differt humilis &.

227쪽

abiecta timiditasὸ ego non dubitem Bituricensem, cum vatijs Francorum victorijs caesi pulsique ba bati Gallia excederent, voluisse fines sui primatus in vicinam quoque prouinciam nullis fultam &subnixam praesidijs sensim proserre : sed postea Narbonenses Episcopi, ubi Principum nostrorum benignitate receptam senserunt libertatem, & lux menti reddita est , coeperunt statim de primatu suo

vindicando cogitare , eorumque querelis & precibus Pontificum aures non difficulter patuerunt. Vidimus Vrbani II. decretum, cuius hic parteinduximus apponendaen: Trimatum Aquebis metropolis , quae est Narbonensis secunda, quit quid dignitatis vel honoris eandem Narbonenseia Ecclesiam antiquitus iure habuisse constiterit , nos quoque praesentis decreti pagina inconcussum sis

inuiolabileperpetuo manere decernιmus avn.

xcvj. indies . η. pontificatus Urbani ij. Papae anno x. & rursus in alia eiusdem Pontificis ad Hugonem Apostolicae Sedis Vicarium epist. F. noster

Narbonensis o opus conquestus est super Aquensi

Upiscopo,quod ei iure primatus obedire contemnari retunde fraternitari tuae praesentia scripta dirigimus

praecipientes Ut eundem Archiepiscopum iuxta

Ogobcae sedis instituta Frimatioo obedire com pestas. Quae omnia Episcopum Narbonensem suo quodam iure hanc dignitatem essequutum non

228쪽

αog . Pin BERTERII obscure sgnificant. Sunt praeterea in Ecclesiae Narbonensis scrinijs Paschalis I L qui Vrbano successit, & aliorum Pontificum, ut Martini & Benedicti rescripta, quibus omnis Episcopi Bituricensis authoritas ab Ecclesia Narbonensi remo

uetur.

Vicnna , cuius Episcopus Primatum quoque numero inseritur, celebris est Allobrogum ciuitas, nobilissimae prouinciae metropolis,& antiqua iuris

Italici colonia l.vlt.de censib. urbs olim Senatoria. Claudius Imperator in oratione habita in Senatu: Ornatissima ecce colonia qualentissimaque Viennensium,quam longo tempore Senatores huic Luria confertρ inde Senatorium nomen. Nam quod scribit Ado in chron. Hanc mani, Senatu composito qui Gastias dis oneret, Senatoriam appetiare oluerunt. mihi probari non potest. Macte virtute

doctissme Ado : quis de Senatu illo Galliarum

omnium moderatore aliquid unquam praeter te aut legit, aut inaudiuit Nemo est certe mediocriter literatus , qui amplissimum ordinem , cuius utraque Roma sedes fuit, huic quoque ciuitati concessit in s vel a municipali Curia,& paruo Decurionum Senatu tot florentes prouincias, quae suos habuerunt Rectores, administratas existimet. Haud ignoro tamen S eruditissimum virum Auitum de Viennensi Senatu in quadam Homilia sic

229쪽

loquutum: Tunc numerosis ligustribtu iuria florebat. Cum enim facile tum pateret ut ait Rutilius peregrinae Curia laudi, qui ex prouincijs in urbis Ronas Senatula lecti fuerant,ispe utriusque,

Romanae & prouincialis Curiae Senatores dice bantur , licet munerum Vacationem' in patria, aut iure , aut Principis beneficio consequuti essent. Ausonius Eidyll. X. curia me duplex' uterque Senatus habebat,

Et in Burdigala: ' . Diligo Burdigal Romam.colosciuu in hac sum, fonsul in ambabus. Quod de Palatio Viennensi habetur apud Seue rum Sulpitium & Gregoriuna Turonensem prae termitto; illud tantum de prouiucijs Viennensibus attingam, in quadam Notitia Galliarum q&nque

.tradi, in alia octo ; quod veterum tamen monti m atorum authorinte manifesto refellitur: nam antiquiores Galliae descriptiones, Marcellinus, Rufus , Index prouinciarum, & ipsa Imperij Notitia

unam tantum Viennensem agnoscunn& nemo,arbitror, adeo veri accipiendi insolens,ut primas, se cundas, & tertias Aquitanias, aut Narbonenses, in plures rursus Viennenses diuisas existimet. Sed nec conuenit satis cum illis octo prouincijs , quod de Viennensi Septem prouinciarum primatυ narratur

230쪽

in antiquitatibus Vicianensibus; in quibus vetus quaedam legitur Siluestri Pontificis Max. Epistola ad iscopos Gasit rism,or Sertem prouinciarum quae Zosimi est apud illustrissimum Baronium

tom.V. utraque enim ijsdem verbis ςonscripta: iu- bet haec ut ab 'Episeopo Arelatens, illa vi a Vienem . si ex omnibus Galliarum prouincijs Formatae petantur. Adiecta sunt in Codice Viennensi nomina Septem prouinciarum,quibus ut aiunt Viennensis primatus dioeccsis continebatur. Praeclara haec

prosecto: sed qui fieri potuit, ut in tontrouersa quam Viennensis Episcopus cum Arelatens habuit , silentio praetermissa lacrint Quis ea Taurinensis .Concilij Patres Θ quis Zosmum, Bonifa cium , & Leonem Pontifices doctissimos quis

insum denique Vlannensem Episcopum, cuius res ageb ur, latere potuisse censeast Tum vero quam auget dubitationem Index Septem prouinciarum, epistolae subiectus in quoduth sunt Narbonentes; quamuis unam tantum longo post tempore agnoscat Rufus; & in prima Synodo Arelatensi, quam sub Siluestro celebratam constat, una etiam non duae tremorentur. Accedant quae de Septem prouincijs , & primatu Arelatens iam a me scripta sunt. satius crgo hanc Zosimo Epistolam tribuere: etenim quod ea cautum est, ne Galliarum Episcopi .

sine Formatis Arelatensis Episcopi longius absce-

SEARCH

MENU NAVIGATION