Hieronymi Cardani Mediolanensis medici Liber de libris propriis

4쪽

HIERONYM I

MEDICI LIBER

6쪽

d i Mediolanesis Medici liber De libris p pri eorums ordine, γs, ac de mirabialibus operibus in arte medica per ipsum factis, ad Nicola um Saecum Mediolani tu titia Praefectum. Vm multi, N.Sicce,hoc nostrum scribendi assiduum studium non soluciues , sed etiam eXteri, qui in urbe nostra morantur, non probent:aldius est ingenium, quaerat diligentius quae a nobis scripta,& quae exscriptis edita,quae non : quidam etiam tantos labores tantamque sedulitatem admirentur, quomodoque fieri potuerit ut tot tantaque conscripserim,tamque Varij argumenti,praesertim impeditus artis continua exercitatione: nonnulli etiam dubitent de his,quae planc miraculis similia facta de me Praedicantur, an verae sint, an, ut medicoru

7쪽

vulgus calumniatur,partim non Vera, par tim temerario quodam ausu tentata periculose , licet talici succestu, rogant,an aliam viam, quam quae aliis sit in usu, instituere coner,ac sequi consueuerim, omnibus his hoc uno opere simul respondendum duxi.

Cumque iampridem libellum de libris propriis conscripserim, hunc ipsum illo sublato , ne bis de eadem re verba facerem , titulo eodem inscripsi.Verum cum longe maior hic esset,pluraq; contineret quam prior

ille,placuit ut dc titulus libri augeretur.Difficilem sane prouinciam me suscepisse intelligebam, ut qui de meipso scribens vix

calumniam subterfugere poteram, tum ob multiplicem historiam,rerumque Varietatem,tum etiam ut fidem facerem his quae a me scripta essent. Veru postqua toties a me

scriptus,ac iam quindecies, non iam difficilem prouinciam, sed difficillimam aggressum plane me intellexi. Cuenim mihi ipsi

non satisfacerem, vix fieri posse cxistimavi, ut cuiquam alij satisfacere possem. Etenim inter tot difficultates versabar , seu omnia narrarem Mu aliqv supprimerem,Vt laudando conquorendoque par periculum subirem.Parumque absuit, ne, ut in sabula,

8쪽

agnum in fossam abiicerem.Vertim animo confirmatus pertaesusque iam absumpti frustra temporis,conatus sum iacturam iactura,si possem,leuare. Atque id primum certis mihi rationibus propositis, sine quibus,

ut reor, penitus impossibile esse duco opus hoc taliciter absoluere. Earum prima erat, ut omnem animi perturbationem scribendo a me semouerem: ne,si voluntati meae &praesenti etiam commodo forsan satisface rem,succedentibus temporibus liber his vitiis maculatus perueniret ad posteros, hominis irati speciem reserens. Altera ratio fuit, Vt vera constanter adiicerem, nihil metuens,qui tot iam maiora pericula euaserim. Simul ut quae omnino tuta non essent ita inuoluerem, Ut ne quis dicta, quae dicta non essent, contendere posset. Praescinderem vero solum minima,& quae probari nopossent.Ratus iuremerito inter tot aemulos

dubia pro falsis habenda esse. Quae vero minima sunt,cum ad posteros peruenerim, curiositatem nimiam, & inopiam maiorum,& quam hi vocant pusillanimitatem, Graeci faelicius μικροψυχίαν,testantur.Itaque claris solum ac splendidis exemplis contentus erO,reliqua praetermittens,quae, M si nobi-'

9쪽

liora sint,quia tamen teste carent , ficta videri possient.Hoc tamen solum me male habet,quod cum iam hoc primum anno hanc

obseruationem inierim, maXima pars exemplorum perierit inter tot negotia atque curas,tum scribendi assiduum studium ob liuioni tradita.Verum et hanc quantulamiscunque partem seruari omnino praestitit, quam totam periisse.At cum mecum ipse reuoluerem,cui potissimum hoc opus dicaretur, neminem inueni ex amicis, quem tibi praeferrem. Nam Reges, aut alios incognitos quaerere,quibus libri dedicentur,horni.

nis est aut plura de se pollicentis, aut plus

iusto sperantis. Tu vero cum nobilitati generis animi quoque splendorem adiunxeris,lum studium singulare, peritiamq; m

ximam liberalium, V t Vocant, artium, merito de his iudicium facere potes. Ego Veronomen tuum ac gloriam, quantum mihi fas est,ad posteros traduca, Vt quemadmo du fortitudine & prudentia praesenti taculo notus es usque ad Indos, ita humanitate& erga studiosos amore futuris taculis per me quoque innotescas.Simul hoc commodum nactus, Ut quoniam peracta sunt haecoinnia in hac ciuitate,in qua no solum ma

10쪽

gistratu, sed propria potentia amicorum

multitudine nihil te latere potest,fidem historiae nostrae adiicias, ac velut testis omni fide dignus assistas.Obtestor autem non se lum te,sed alios quoscuque,qui nunc hac in Urbe authoritate pollent,ut videant si quid a me hic falso ascriptum sit,aut auctum vel immutatum:quod si deprehenderint,omne fidem libello abrogent,nihilqueverum esse existiment.Neque sese a me deceptos homines postea querantur,sed a te potius,hisque qui plurimu possunt in hac ciuitate, quos, Ut exactores veritatis,in iudicium postulo. Quod si omnia haec,ut se habent,referutur, admonitos lectores,imo rogatos velim, ne mihi vitiovertat,quod plura de me loquar, quod meipsum laudare videar,quod vitam moresque meos,tum libros laquam aliquid egregij,scriptis mandem,aut quod in multiplici scietiarum genere scripserim, quod ve numinis fauorem testatus sim. N a quorunda importunitate atque maledictis coactus sum fieri praeco laudum mearum, narrareq; publice,quae supra fidem in arte gesserim.Non equidem gloriae studio, sed ut illorum maledicta refellerem : Nec turpior mihi esse debet vera defensio , tametsi cum