장음표시 사용
11쪽
nius expresserat. Atque illo ipso loco Xiphi
liiii, Xylander, c Sylburgius vocem οἰα non aliter ac Petauius interpretantur. Ouas Impice victor sua Itb te τι for Quin Malia lectioeces, non οὐα eddit Triumphi porro species istic a Xiphilino describitur Quando rediense Graecia Nero Aultis agonum palmis, S co ronis ornatus triumphali pompa atque curru in urbem inuectus est. Quamobrem acclamationes istaeo, P, ιζ. , triumphales erant ; ouantium propriae, ad coquς hilaritatis,acia: titiae. Nec tu probare certa ulla coniectura potes, voces illas apud Dionem G, ζα, este, Latinum , potius quam acclamationis genus illud, quod caeteris in triumphis usurpari consueuerat. Denique in eadem ista vocula, ab oecors es , Ἀγραμμιατ ς. Negas enim interiectionem hanc laetitiae, hilaritatis esse. Quod quam sit imperitum, Grammatici te docebunt. Frustra S Petauium vexas, quod πλαπκως scribat, non πλατκῶς Sica βα-
tb fiunt βαρυ ι barycae quae quid sint pete ex Uitruvio, S Philandro li. III. cap. H. Si insignis itans ilia scri Sere πλατυκύ pr ωλαπρο- , non aliterni agnus ille vir caliger si tibere consueuit. Vesctim de Solstitio loquitur ciuili, quod πλατυιαῖς ait in . Iulii Iphiti saeculo,a postea filiis defixum. Dccurrit nunc locus lib. i. de Emend. Temp. pag. 7. Verum tu libros istos reconditioris doctrinae ne aperuisti quidem; neque, quae tua plumbea tarditas est, intelligere potes. Quicquid Grammatica fines excelsit , supra captum est ingenio li
12쪽
Confut C Salmast. 3Mma si in una vocutionati intemperiae: inscitiasuper Audianorum secti, cuius historia deciaratur.
Imirum est illud verissimum, quod a P. 84. me saepius audis: Cum a tricis tuis , quisquilijs Grammaticis recesseris, ιλιγγidem pateris quod alpis accidere magnus
Epiphanius docet Haer Lia quod animal, tibi ὸ cuniculis es Atebris in apertum aerem emersit,ijs, a quibus captatum est, ludicrum de se spectaculiunexbilet Inuenisti hi uno loco , quod merit btamen in Petauio reprehenderesci quatenus Grammatica res agiturri quicquid praeter istud erat, in eo fatue ridiculus fuisti. Summa reprehensionis, capitale crimen interpretis est, quod in Epiphanii Anace phalaeos partici pium unum iuxat me, omisit. En cur imperitus; cur improba, praua mente praeditus, cur brutus, ac stupidus sit quod vocabulum υλοῖνος praetermiserit 'piphanius in Ana. cephalaeo si de Audianis loquens οὐ se ευχν riu
teret,Voculam unam praeteriit De quo cum eum, pro eo ac mihi notus est, conuenilitem;
caussam capitalis illius sceleris hac fuisse comperi Epiphanius Tomis singulis, qui in Pana-
13쪽
rio sunt septem, Indiculum siue Breuiarium H resum, lulin unoquoque Tomo disputantur, praemittere solet. Ea breuiaria in unum corpus postea collegit, ac separatum librum fecit, quam Anaceplaalaeosin inscripsit tri ita tamen ut pauculas voces sparsim ac leuissime commutarit Hoc cum sciret Petauius , utillum interpretadiac describendi laborem compendi faceret; operis mandauit, ut exemplum, ad quod aeneos typos dirigerent, diligenter seruarent ex eo postea folia illa legens , quibus indiculi continebantur, ea, Vt Anacepha laroseos Latina esset interpretatio , glutino commisit. Ita factum, ut, cum eadem sparsis breuiarijs, quae in Anace phalaeo si coti tinuatis, interpretatio respondeat, paucissima vero aliter in Graeco Anace phalaeo seos, quam in Tomorum initijs concepta sint, interdum dissimile aliquid appareat. Ex iis paucissimis fuit illud jλουντας quod in Indiculo Tomi primi libri tertii pag. 8os in Epito me Audian He
resis non extabat. Quare Latina ista Nam C Episcopos nostros, nec nou diuites,asosque condemnant, respondent Graecis illis, quibus abest participium Φοοῦντες. Haec Petaui purgatio plena ingenuae simplicissimaequeveritatis,a me illico fidem expressiit. Nemo erit, qui illam
hic legerit, quin αλαζονειαν tuam, κλοπ πιαν ,δ G- αν detestetur. Verum nactus est tamen
aliquid, in quod genuinum infigeret; inuenit
scilicet quod utcunque reprehenderet. Unius vocis omissio in regno Grammaticorum parricidiale scelus est Volo nunc quoniana scitus
14쪽
argutias in illa castigatione fuisti: ut posses
lusco dicere lusce in caeteris ostedere te immaniter ac turpiter erraste. Scripsit Epiphanius Tomo illo iii. in Epito me Audianorum, εὐσυ- πλου , at, M. ους. Ita in Graeca Bassileensi, ocin Manu scriptis codicibus , quod Sc Cornasus secutus est. Omnes, inquam, posti πιπιο- distingulit , di πλουm separant, hoc sensu, quem Petauius reddidit. Communes nobiseruueraisonis non babrait. Nam Episcopo nostros, nec non er diuites alisque condemn, t. Tu -ος μῆ sublata, dici putas fi σκοποι πλοι ἀοις;- Me
de Clericis alijs interpretaris Stolidissime, praeter Epiphanij mentem, atque historiae veritatem. Primum quis tibi interpunctionis illius solici cand author extitit Deinde salsum est quod tu tibi persuades meque Audianorum dogma satis percipis. Vbi id a me didiceris . tum te infanti tuae pigebit. Audiusia aerciis illius conditor ab Episcopis, cxlericis vexatus, diuortium ab Ecclesia Catholica fecit quod cum in deprauatis illorum moribus castigandis nimis at per AE assiduus esset,
omni iam in se concitasset odia. Conflato schismate paulatim secta coaluit , donec priuatos habuit Episcopos,estque penitus ab omni Catholicorum communione diu ulla ita quidem vicum nemine prorsus Catholico commune quicquam habere vellent, ob hanc unam cauiasam , quod cum Catholica communicaret. Quod quidem Theodoretus lib. V. cap. IX. expressius declarat Φα bor θ των Exx σῖ-
15쪽
coetibus se esse diuulsos. Nam quia nonnulli catholici detestandum foenus exercent: ali cum mulieribus citra legitimas nuptias consuescunt, Mnesarie vivunt: caeteri, qui horum criminu sunt expertes , cum illis promi Dcu E communicant ob id separatim sese dicunt ab reliquis degere. Tam ex his , quam ex Epiphani verbis cognoscimus, cur Audiani nominatim 1 diuitibus abhorruerint videlicet quod foenebre malum diuitum peculiate sit. Igitur Episcopos Cathqlicos auersabantur,
diuites ceneratores reliquos omnes, quod cum illis communicarent. Haec interpretatio fatuae illi tu in sitationi praescribit. Cur Episcopos nominatim damnabant quia priuatos habere ipsi volebant uti regales tui Caluinistae suos habent Episcopos , Vetela
mentarios, fartores textores, tui similes, gar
rulos,&imperitos. Qui sunt, inquis, alij, quos Audiani vituperabant, praeter diuitcs Responsem est. Fac de Nouatianis Epiphanium loqui, qui quod lapsos recipiendos negarent, non ab iis solum, sed & reliqua omni se ab Ecclesia disiunxerunt. Episcopos priuatos habuerunt. Dicat ille ab Nouatianis damnari Episcopos Catholicos, lapsos caeteros, quod videlicet cum lapsis communicarent.
Tuid scilicet reprehMas, lapsorum nomen ad Episco-
16쪽
ad Episcopos restringendium censeas. Igitur quoniam captu Ecclesiastici coetus, G, Episcopi sunt neque Nouatiani,vel Audiani, aut quiuis Haeretici suum corpus αδυς ivit prius habuerunt, quam Episcopos pis.cOpis opponerent; huic Epiphanius Episcoporum , quos illi damnarent, nominatim meminit Vera haec de Audianis esse, Theodor tus, S Epiphanius, postquam de stet tueris, tibi probabunt. Ex iis postrem billud mis
loco deducitur; in Alia cephalaeos, vocem illam , καλοῖος, asciolo quopiam ad oram adnotatam perperam in contextum migrasse; qui cum videret γλου ποι interpunctione, uti
par est, ab Emrio is elle diuisum , putauit ad fulciendam sentetiam aliquid desiderari. Coniecturae ratio firmisIima haec est, quod in alio loco non comparet. Dcinde quod hiulcam, S: minus expeditam patios uentiam Tetti de nique, quia aliud Salmasio videtur;cui rectum ac sincerum est quod displicet.
Salmasii ixi mendacium reuincisar. eiusdem imperitissima sententiade λε Eou.
Ergo iam ad λελλο ta ilia de iii ιι mi-P. zy nutiis hoc est ri . . mgro ago in in re gnum tuum te Voco. Dixi iam tibi saepius: nihil te scire praeter ea,quae qui valde sciat, tanxidemiat, ac sii penitus nesciat. Hoc argumentum
17쪽
pusillae, abiectae indolis, ac sordidae tuis in omnibus πιπιλαζε . Nunquamne teri Salmasis
efferes;&ii his crepundiis acgerris misere co- senesces Tot iam annos foedissinae perdidi. disti. Verum hoc a me ingratiis licet exprimam, uti tecum sic quasi cum infantulo balbutiam, in ludicris istis quam bellus sis artifex periculum faciam. Quanquam in aditu ipso non puerile , sed νεώι- ,- robustioris
impudentiae mendacium iecisti. Negas dixisse te unquam, aut docuisse, λεσῆι ubique pro argenteis drachmis usurpari, non pro aereis: sed de Augustis duntaxat Historiis istud assit masse. Si te καλλου, absolute istud ipsum, quod Petauius obiecit , pronunciasse probauero, adeoque impudentissime metitum esse, nunquid caussae erit, quin vapules in ecognosce quae in Notis tuis ad Auielianum Vopisci pag.
333. columna 2. F. totidem verbis scripsisti. San sciendum Latinis minutos esse, quae Graeci,
ά, dicunt. Sed nec hoc satis Argenteum numum
fuisse non aereum τά λετῆ. , ut iusto persuasum esse video, probandum est. Tua haec esse Salmas , etsi non aliunde contiaret Lusitata illa Grammaticorum tuorum Edictorum formula fidem faceret Sinesciendum. Quo tandem ducente quo magnovi nouo Galliae sidere, Claudio Salmasio. Nunc abs te quaero: Qui ita loquitur Ganes iendum Latinis minutos esse qtiae Graeci λεά- δμη tum falli eos, qui eadem illa λε ga dicunt aereum fuisset mum num is aliud quam negat aereos istos
Dissenuinos, quos quidem Latini minutos,
18쪽
Graeci λεέ', nominant 3 Quinam iudicio tuo falsi 3 Quibus cui vulgo visuasum est num o rum genus illud aereum ni illa. Q ad ζ Nempe quos Latini ninuto , Graci λεάα vocant. Non dicisci quos Historici mei minutos appellant: sed quos Latini. At Latini tam minutos istos appellant, quos Historici tui commemorant, quosque argenteos esse pertendis,quam alios, quos modo aereos fuisse confiteris. Nam λεαῆα Historici tui non vocant. Ergo λεχῆα sunt, quoS Latini minutos dicunt. Haec tu λεαῖα Minu
tos istosa non, ut vulgb persuasum est, reos fuisse, sed argenteos num os pagina illa ues. disertis verbis allieris. Si porro An fidiculis opus est, quae S prioris illius abs te situ piditatis , atque πιολογου , cuius te reum merito Petauius arcessivit S huius stolidissimi, vanissimique mendaci confessionem extorqueant ξ Cedo quem voles arbitrum. Nitu hoc, quod ego scripsisset dico quodque αἰαK ι-m, η, κώ-- docuisse te negas scripseris, docueris. Nonnihil tamen hac Petauij scutica profecisti, qui in tuis scriptis quid pudendum , ac retractandum esset , agno
Rese itur eadem insilui, assa, hoc es Linisticae sectae, magistris eius dif
flensio tradu IIur. AGedum quando mentitum te esse modo non negas,de λινῆ is: minutis Euageli-
19쪽
cis,unde tu me in iure manu confert uvocas,inde ibi te revoco. Petauius in Animad .ad Epiph. P. 4 6 nescio quem notauit , qui λιχ, illa duo viduae, quos Hilarius denarios vocat, Veteres illos denarios fuisse diceret, unciae partem octauam quique ita ratiocinaretur; Quadrantem , qu tuos minutos habere dicitur, unciae partem esse quartam proindeque minutum octauam esse partem unciae, hoc est drachmam in denarium. Hoc ideo Petauius
minime se probare docuit, quod alioqui non
poenitenda ista mendicae contributio foret, si tantumdem erogailet, quantum ad aegroti, moribundi curationem in alimoniam beniagnus ille Samaritanus impendit Adiecit natum sibi ex eo videri as, λύρα istius errorem, ouod persuasum haberet, τυλεῶ ι non aereum, sed argenteum esIenu nuim. Haec ad genus alia, quorum nonnulla postea referentur , ad eam rem aractauio disputata, sane ἰυλογωπιτα mihi visa sunt. Sed quis author esset tam absurdi, tam iocularis commenti, ut ubique λε- ῆα putaret argenteos esse num os , siue denarios , hactenus ignorabam. Itaque non tam Petaui imodestia, quam ut eius, qui tam sce de aberrasset, famae, pudorique parceret, factum interpretabar , eius ut nomen taceret, castigaret inscitiam. Nunc 'amo me a viscarcanum proditum est. Tu tuo miser indicio
te, quasi Are , perditum luisti. Didici nunc
primum ex te, Salinasi, eum te esse,quem ego scire nimium avebam. Quando tu adeo confidens es, 't impudentem te,d proteruum vi-
20쪽
deri malis quam imperitum;&errorem tueri quoquo modo paratus sis potius, quam honeste deprecari,age quid tu tandem adferas nolui, consideremus. Status hic erat controuersiae: ut*m quae Marcus minuta , siue λεω, duo vocet,drachmς sint, ac denari argutei,an aerei. minutissimi nummi. Tu argenteos denarios duos suisse vis caeteri omnes, paucissimis exceptis, aera minuta; cuiusmodi a mendica
foemina ,si, enim Marcus appellat oblata fuisse, nemo nisi tui similis , de communis senses mus , probabile esse non videt.
Missas facio antiquorum ac recentiolum Interpretum authoritates quae in eo fere consentiunt,ut exile quodpiam vile num genus istud fuerit. Taceo veterem Interpretem &Vulgatae authorem Editionis quam nos Catholici ex Tridentino decreto sinctissimam habemus: cuique regales tui Caluin ista vel antiquitatis nomine deferre plurim sim s lent. Quippe Luce xxi. 2. ubi eadem illa narratur historia, Moris A. reddidit ara minuta lito. Tu de hunc, alios prae te contemnisino. Quare validioribus mihi lupatis opus est, quibus contumax os tuum edomem,ac pei uicaciam frangam. Dic mihi, Salma nonne professione Caluinista es,4 ex illo nuper grege, cui HS 'αυγαγω vi in lustris Carentoni js ad thena hoc in regno stabulatur Vide ergo etiam atque etiam quid agas. Nam tua illa παρεραι γεια eius, inquam iuratus es, sectae magistris , ac Bibliorum Interpretibus minim probatur. Deus tuus ecce Ioannes Caluinus illic apud