장음표시 사용
21쪽
pulare is a te scilicet iubebitur. Verum esto: Lapsus in eo sit author,ac magister tuus. Quid vestris illis Bibliis facies, quae in conuenticulis
legere, vel cantare soletis Lucas idem istorum ore sic loquitur. I vid aus inelauure me ue qui mettiat dea pites Pitas duas quid tandem noster idiotismus appellet, probe nosti Sunt hinumulorum infimisordes. nunc,&minuta illa viduet drachmas , siue denarios interpretare Bearunt te Ministri tu , quod hinc tanquam vespae iamrridem euolarunt. Si hic essent, naeti di ἀγγ esses. Si tuus iule, cui a pistrino nomen est, redeat, vel te aliquo ad molam ablegabit; vel a conuentu proscribet Tene ausum Caluino dc sacrosanctis
o. QEd homo lepidus es possum , inquis
Ovolo tibi sendere Graecosfere omnes patito antiquiores ταλεπτὰ de drachmis accepisse, Grita illa δύο λεπτου viduae interpretatos esse. Audite, atque togam componite. Nimium illos antiquiorestio minari cupio, qui λεν, hi Viduae denarios argenteos esse iusserint, uotam Caluini factionem damnauerint, adstipulante Salmasio.
Quis non promitti antiquiores illos audiens, Patres aliquos imbier Gretcos omnes Pi-
22쪽
tres e pectet, Origenem, Athanasium Gregorios ambos, Basilium, Chrysostomum, cae- tecos deniques Nam paul antiquiores ostendis omnes. Nihil horum. Extat apud me, λουτος loquituro fragmentum Heronis de re numaria avtiquum, in quo haec leguntur. Omnes illi Graeci antiquiores in unum Heronis fragmentum redacti stant, quod penes se Salmasius habet. Nam prς ter Heronem, alium attulisti nullum. Quos enim tanquam secutores adiungis, Epiphanius, Hesychius, nihil ad rς pertinensivi a Petauio didicisti & a me paulo pbst d6cebere. Hic si te ego tuo cum fragmento valere iussero si nullii peneste fragmetu esse dixero: si appositum abs te; si deprauatu; si simillime sc Tertulliani nuper Pallium, interpolatu eme conte dero, quid his es Sed eo nolo cofugere. Heronis dico verba, quomodo te relata sui. non illud testari quod assieris minuta duo viduae, duos arget eos fuisse denarios. Clim enim
erat isti duo, quae vidua in Ga ophylac aproiiicit, quata duo minuta dicebantur. Quis negat fuisse denarios 3 Hoc Petauius ex Hilario no ignorauit. Sed densetos ad x liquoru mentς, imo ver Caluini. 5 Caluinicoisi Biblioru acc5modauit, v ς rei sint numi. aod vel Hero voluit; vel quid aliud senserit, tu sciemus, cu egregia illud tragmentum,quo in uno antiquiores Orn ne Gi ci continentur,nobis sinceru, άλλον, ι, αλμαχα ν, neque subqtatum reddideris.
23쪽
Λεηπτὰ Euangelica non esse drachmas aut
ΜVltum deinde sudas in cornu copi
tuum Grammaticum effundis, ut λεδο esse drachmam , siue Romanum denarium persuadeas. Neque hoc Petauius unquam inficiatus est, ii is quandoque pro drachma siu- mi Sed hoc unum admonuit, ubicumque λε - .lα legutur, non statim drachmas intelligi,sed plerumque minutos aereos e quod tu imprudentissime negaueras, hoc postremo libro dissimulate,ac reuocare conatus es. Sed frustra. Audi illius verba Ouod autem το λε ν, vel s
, hi λεπἰςflitarioumpta argenteum nunium qua au-mad. borem ullumsignificent actitra substantiu nο- 449. minis adiectionem , non temerὸ insiciari audeam.
Illu cis,exbs omnibus, quae ad id utendum aliata sunt a te videlicet in Notis ad Historicos)ni bilei modipersuaderi posse. Hac si tu moderationexsus es ies neque solenne illud tuum praecinuisses sciendum , non iam nobis ipsis, non posteris ludibrium deberes. Cedo Scriptorem ullum, qui quidem extet , qui δοῦ simpliciter δραγ αας appellet. go nullum legi neque legisse se Petauius asseuerat. Quod Ii quem Hiddelbergae, aut in Christianillimi, quam frequentas, Bibliotheca Regis quem piam nactus es , praeter illud Heronis fragmentum, cur tu illum nobis inuide, Nam de
24쪽
Hςrone quem in sinu tuo ues, Petauius άi. uinare qui potuit Tametsi duo illa Viduae
minuta, non ut denarios, ita drachmas appellat Hero, mo&αΜαειαλε ετ απιλε Hecno minat. Haec enim verba, α β ά άεια λεο -- λἰmπῖα, αν, interpretamentum sunt istorum,
δ, λεπτα δειλεῖ . Ut aliud φenus ac significatio τονιεύων sit, quae λεοέα dicikur, quam eorum, quς centena in minam imputantur: quomodo . Q όμων uis accipiuntur. Sed de Herone tuo videris. Denique etsi λι- ωla pro drachmis aliquando sumi, negandum non sit ostende id Euangelistarum tem poribus usitatum fuisse. Neque enim demostrare potes, Neronis aeuo λεοπον ves minutum prodrachma, siue denario simplicitetvstirpari. Quare sue Marcus Latine scripsit, sue Grςce, minuta , vel λιδα de drachmis, aut denariis, non accepit. Animaduerte quam
puerili iudicio sis, qui distinctissima illa tepora, sine ullo delectu, confuderis.
SAtin hactenus intellectum est, quid tu
horninis sies squam vadax, quam terr resiscipiendo praeceps, quam in semel fasceptis pertinaxa Nihil agimus, nisi ita frontem tuam contundimus, Ut obloqui, ac reluctari non audeas: quod me scio certissime hoc capite esse facturum.
Scribis pag. 93. γληm esse, nusquam alui in p. 19
25쪽
sacrascriptura vocem κιδώm emtare , nisi apud Marcurn Cap. x Ii ibi κοδώνπς δε λιπλοῦ sese exponitur Miser homuncio quid loqueris siccine famae, existimationisque tuae securus es, ut quid dicas , apud quos dicas, quo tuo periculo dicis,ante non cogites Vox quadrantis Matthaei v. 26 legitur Asia λέγοι, o suismet dic tibi non ex bis inde, donec reddas πο- sit limum quadrantem. Quo te vertes, Salma sic Quos autem de tertius Vrbe tota futuros putas Quis sic unquam delirauit bipedum, planum ut esse diceret, quod tam aperte mendacisconuincitur' Si quos uno apice dec .2 7 ptos, in una aut altera vocula hallucinatos existimas, eos asinos, stipites, caudices appellandos censes, nec te aliter Vnquam nominaturum denuncias quis clitellis quam tu iustius ornetur; qui in tanti momenti re adeo κτοιοιοῦδε, ,- stolidus fuisti Ac ne paruum illud esse dicas stilo hoc uno Matth itestimonio tuam imperitiam ac proterviam retundi, qui quadrantem, didrachmum apud Marcum esse defendis. Non enim, opinor, quadrantem aliter Matthaeus ac Marcus, si1rpauit. At εγιτο sem Matthaeonumus est minimus Vulteiam debitum vilem ad assemimo ad inferiorem asse numum, extremumque adeo persolutum iri Magistrum audittium,&sile Caluinus in Harmonia Z adrantem ait in hunc locum esse quartam partem a is notum is: hic autem pro eruncis, melmiamta alia pecunia capitur quemadmodum etiam
26쪽
.LMeαρ tu. Lucas sane idem quod Matthaeus egeneris D mMέἰ scripsit. Ergo κοδε, mr, Se A. Eo idem sunt. Et ideo nonnullis Inter- Precilaris visu ita est, singula minuta singulos apud Marcum esse quadrantes. Sed M His vox Promiscue minutas ad species transferri selct.
Salmosi ενοι mo λογοι quadrupox; qui qua tuor contrado arum pari cripti uis tuetur. Ihil verius est, quam quod in Animaduersis de te dixi: Multa te in locis communibus habere Grammaticularum ac puerilium obseruationum excerpta, quae tu parsim ex Vocabulariis pari laboris ac temporis iactura corrasisti. Ea sicubi opportunum videtur, profundere gestis, ad Lectorum tuorum s ue nauseam oggerere. Daque nullum tuum Scholion sine uigida aliqua originatione d άααυλλογία Hira ilia stira,
ρ pro isto λουρήν pro λῶρον Ἀώιta , mρί storia rosistoria:deuigebat, pro Igebat hoc dems, obie. cor: decontra cir contra decolorum pro decolore: de hoc, pro h ius: βελφῖνε pro δελφῖνες:cinga, sci uti a cingo, me. Haec id genus alia cum incondite, uti fit variis, ex Authori
bus collecta in Excerptis habeas, necesse est in ludi pugnantia, docontraria reperiri. Ea
27쪽
tu postquam sub uno lemmate in locis comis naunibus notasti, sine ullo delectu ac iudicio, promis indidem, neque quam consentanea lint, respicis. Ita fit ut eadem disputatio plerumque contrariis obseruationibus secum ipsa pugnet, nec aliis, quam quas imprudens affers , rationibus validius reuinci possis. Quod clim dilucide in Animaduersis ostenderim, volo idem hoc tibi capite monstrare,&multarum ac magnaru absurditatum, hau lucinationum, ἐναντιλογιοῦνconuictum confessumque reddere uti omnes intelligant, quam desultoria sit Grammatica tua, quamque in tanto naeniarum apparat , iudicii nihil, ac ne sensius quidem communis adhibeas. Praecipua,&quae ad praesentem controuersiam pertinent, εναντο- ηας capita haec sunt. Nuberis illius vidua λεαrmi trachmasunt,siue denari': Eadem diachmae non sunt e denars Romani. qua: nar vel quinque solidos nostrates vatibant:
Imo quadrinis ampliuς. λεπτὰ ista Vidua in Talentosexies mille fuerunt: Nensexies millena,sed
ι, ἔν esse dicit: Non dicit esse sum αἴν, fedduo
λεπτα, νομο ματα σώα Si te paucis istis paginis quatuor haec tane sum paria , ciuis fortasse plura, docuisse planum fecero satin in
Primum caput est Salmasium docere Vidαμ1nulieris λεαδὰ duo esse drachmas siue denariosa manos, γ non esse Redeamus ad sontem ipsum disputationis. In Notis ad Hist. Aug. P. Nimo, inquit, mel minututi dicuntur
28쪽
apud bos authores, quos Di dicebant meteres, qua denari, o drachma ferὸ pondus, crasiniationem habebant. Mox Hesdictius dicit λεῶονυῖ εἱαχλιο ν μαντου. Quis nescit autem talintum sex millibus denarioru vel Hathmarum malusse sic λιαθὰ A in Evangelio Hilarius in tara, ratione Psalmi cxxviii .exponit duos denarios.
subiicit Epiphaniitcstimonium , quo drachmae duae totidem illa minuta vocantur. Inde ita concludit Minuti igitur, vel minutuli omni- ιοι locis huius bisoriae sunt, Da s
viginti quinque aureum inκm e ciebant. Haec Salmasius ex quibus illud habetur; εο ῖ i duo viduae drachmas fuisse, hoc est denarios Romairos , quorum idem pondus fuit cum drachmis duntaxat Atticis. Itaque non Alexandrina drachma, sed Atrica debet intelligi: quae lola paris cum denario Romano, ac Vetere ponderis fuit tum quod solae Atticae xxv drachmet aureum unum essiciunt, Alexandrinae duos. De his autem drachmis Salmasius loqiutur, quarum xxv aureum faciunt. Eadem repetit in Confutatione Animaduer- sorum nostrorum. Nam pag. 88. Petauium reprehendit, quod illa viduae minuta, si drachmas interpretaremur, non satis diceret mendicae mulieris egestati congruere. Contra quae sic obiicit Nirum est, certoetici Cercoetium videlicet putauit eis Petauium' te duas
drachmas magnas diuitias putare quatuor, aut1uinquefolidos, rae moneta, non poenitedam tir-ptionem cas. Item pag. yo ex Herone pro
29쪽
bat, λεαῖα viduae fuisse denarios, idemque pag. 92. ac sequentibus declarat. Doceo nunc alteram Fa/πφασεως partem iisdem locis
defendi Pag., 3 demonstrat Mαῆ illa Viduae, illum υδώναν, haec ipsa Hὰ, ipsum esse quadrantem, quorum ab Epiphanio. Hesychio mentio fies quod in Notis ad Historiam Aug. scripserat. Huius Epiphaniani, Me sychiani Talenti partem sex millesimam iisdem in locis ait esse λεῶς virum. que mendicae viduae. Porro Pag. 98. Talentum istud Epiphani , de Helychi Alexandrinum esse dicit, quod duplum erat Attici, uti de drachma Alexandrina dupla fuit Atticet. Ita , ias Epiphaniani, Me sychiani Talenti fuit Msi, unum viduς atque adeo duplum Atticae drachmae, siue denarii
Vetustioris Denarius vetustior eiusdem erat cum Attica drachma ponderis. Ergo λεέἰν viduae duplum fuit denari veteris. Falsum est proinde minutos Viduae, quos Epipha nianos&Hesychianos facis,denarios eue: quae erat contradictionis altera pars a te dicta, a me ver demonstranda. Haec nostra paul bisnucleatior accuratiorque ratiocinatio fuit, quo tuam ludificationem atque κρύψὸν excluderet; teque omni ex parte constringeret. Tuae iam erunt, Salmasi, partes vel haec negare a te esse scripta, vel quomodo vera ambo esse queant
d a quatuor,αι quin rue solidos nostrates valerei
30쪽
stro alire. Quortim alterum verum est,
utrumque eis non potest. Quod quatuor ves quinque solidis aestimentur, scribis Pag 38. In quo mirum illud,&risu dignum est, quod
λεπτα, duo quinque solidis taxas. An duo simul, id est quadrantem, non pluris aestimas Valde in re numaria peregrinus es , An ignoras iam tum aetate Budaei, denarium Romanum, hoc est drachmam, duodenariis sothdistribus 5 semisse taxatum fuisse, cum argenti Marca non pluris quam xi vel xII. Fra- cicorum essetὶ Ita duo tum denari septem selidis valebant. Hodie clam arcae pretium
duplo fere maius est, singuli denari septem
fere solidis aestimandi sunt. Quare duo λε πτὼ quos tu denarios vis esse, xiv solidorum pretium habent. Caeter tim clim, ut ostensum est, eadem λεω- singula duorum fuisse denarioru dixeris; ambo illa xxviii. solidis nostratibus aestimantur, sextuplo vel septuplo pluris
quam a te taxata sunt. Videse λογιω. Tertium αἰπταπιών, primo demonstratum est. Quartum ita colligitur Pag., λεσῆι Viduae, Δ Hesychianum ait esse νι δε υ ἔν Pag. 93. 'Φstris , inquis πιιι α ibi acceperit Hebutius nempe quod pag. antecedente ex eodem di