장음표시 사용
31쪽
des fiam ne sentis, quam insulse, putide, barbare, paucis illis in paginis conflicteris, ac tibi contradicas ipsi ut fatere Salma. tibi Excerpta tua fraudi fuisse,imbstuporem,inscitiamque tuam; aut Grammaticam tuam istinc expedi; sed aperte, sine suco, ac tergiversatione, palam & uno verbo ad singula fac occurras. Nihil est quod aeque cupiam,atque audi--re quid respondeas.
que iis, almas temerariis absumdasententia: tum eius inciui-
hras, o feritas. IN Hesychii& Epiphanij locis quos ludos
'feceris, proxime vidimus Merito Petauius utrumque corruptissimum esse causatus est. Ni ita est, cur non eos nodos dissoluis, quos ille proposuit mesychius in voce Κα- δώ- , ait Quadrantem esse το κά, τι τε -
duae quarta pars est follis At cuius An ut βὰ λώπιον est Atqui nimium est immane, ut centum viginti quinque denarios argenteos erogarit. An foliis aerei Hoc necessari debes dicere. Si dixeris, refelles quod penitus persuasum habes, Κοδμ m, Hesychis Euangelicum esse quadrantem. Deinde si κοδ Marciduo λεω , continet , qui tan-
deni,Mrris erit quod Hest chius docet. Si
32쪽
M στον est ἱαχλιοά -λ. θλου, idem est autem λε πτον, dc κοδρέως, consequens est κιδών,
Marci, id est Hesychi j esse partem sex millesimam assent , ideoque Mono, utriusque, quod idem facis, dirodecies millesimam. Ad
liet Qui quidem νοοῦ in λαγμον habeat, Non committet, ut ex iis certi aliquid , indubitatique proferat. Tu qui Grammaticas ista, quisquilias conuerris, ac delingis, negas iudicio istic vel prudentiae esse locum. Itaque ἄνω stiam misces, incondita copia nos ob ruis. Vno verbo nego tibi constat quid ἴ-μ θυα sit apud Hesychium. Nego λεαντο eius, drachmam esse, vel denarium Romanu: quod tu ipse negas, a stirmas. Nego te intelligere quid scribas, ctim tam absurda , in pugnantia ex eiusdem authoritate profiteris Epiphanii loca duo restant , quorum de stero pauli, post In priore dieit εἱλεν -- λαντο septem asses. hos verbi septem esse denarios. Tu Pe,. taui insulta, quod eius mentem nonis perit Amabo te quae est illa λυν, νυέα quae oarbaries Z quae φρεν ς'onriine incessere, ii
calces illidere, qui in prodigiosi corrupto, ut ipsemet loqueris, Epiphani loco falsus sit
genue quod nesciret Si in te, non dico verecundiae quae quid sit prorsus ignoras: sed ii
33쪽
minis , praeter figuram inesset aliquid an tu eum vel leuissime reprehenderes , qui Frodigiose corrupta verba non se intellexisse fateretur' Haec ipsius verba sunt. Quae sint Talenti p. a , qμ' ηm sex septem V u valeant, quaeue Anim septet assium λε δοῦ, centum imata denariis, qui P. 4 6 docuerit magnam a me gratiam inibit. Quid habes quod in illis accuses 2 Si tufert aliquid aia
gnam iniisses ab illo gratiam. Neq; tu tamen,
pro hoc tuo conatu,eius, quam ignorabat,explicandae quaestionis, gratiam omnem penitus amittes. Hanc illius nomine repraesento, interim dum eam ipse tibi αυτοῦ - μετρι , κνῖλύis referat. Sed e reuertor Clim igitur prodigiose corruptus ille sit locus, quid Interpretis intersuit Credo prodigium aliquod edere, quid in vetere illa, quam non habebat, Epiphani versione legisses, diuinare debuit. Si Regiae unde istam accepisti , Bibliothecae forulos omnes, omnes codices scrutatus esset, aliquid inde fortassis ad illius deploratissimi loci interpretationem elicius attulisset. Nunc illius sibi Versionis nonnisi consectare, copiam dicit suisse. Ita nec ille commisit quicquam, quod iure reprehendas, is grauissimis, ac certissimis tuis erratis, omnem tibi veniae locum ademisti.
34쪽
Consul CL Salmasi. 3s Petauius a Salmas reprehensione defenditur. EIusde te, Salmasi, in civilitatis ac cordi qaltero in Epiphanisloso reuincam. Tu in Petauium iniquus es, quod ex corrupi loco,
a naultis tentato, a nemine Vero ante te
mortalium omnium intellecto se a sum, quem potuit, exsculpsit. Quid attinet fateres Epiphanii verba non tu, sed alius quiuis sedatus atque aequus arbiter expendat. Clim dixisset:
λουσγν Argenteus vero eis, quem l omam miliari in iocant: tum de δεδυσιν αργύρω quaedam subiecissset , pergit deinde: φδης, os ταλαίπον
paulo ante certumnum genus appellauit, ocmox follem in δεο αργυρω συγκεις d Ccet, an aliud opus genus intellexisse videri potest, quam quod proxime definierat 3 Erit ergo fotalis Ψαλιώπιον e duobus argenteis conflatum. Talenti vocabulum Petauius ostendit interdum P. εε, exiguam esse pecuniolam , ita ut Rheginum non pluris quam unius Victoriati fuerit ad haec,in Cod M. S. Regio pro - εινκεια, scriptum esse . hoc est xx. Quat nobrem cum alioqui follem argenteum numum extitisse, certis indicijs constaret,ut P. so. Ii de-
35쪽
clarauit, demum ita coniecturam suam exposuit, uti sollem duorum argenteorum M. πιν situ es λιαρησγων num imam elle diceret. Quod
autem βαλλαίπον apud Graecos nunquam pronii mo simplici sumatur , sed sit γοισμα nu-mor ut iccirco malle se vulgata editorum omnium, d nonnullorum etiam manu scriptorum adscita lectione , scribere mλα muquam βαMαντον Dubitari non potest, quin
si integer sit Epiphanislocus ille , probabilior
ex pedui interpretatio nulla queat. Itaque hqcipi a Petauirratio ad vulgatam, communem lectionem tota pertineta in aliud Latina vetus versio suggerit, vatem se est negat, ut quod non viderit, ariolari debeat.
NVnc tuam sententiam paululum excutiamus. Primum in Epiphanis contextu quam multa ex ingenio commutas i Latina, ut ais, Versio sic habet Pollis, qui ballantion ides acculus a dupticatione nominatur: duo namque sunt, achmis argentes, qui faciunt minutos denarios duos. Tu pro,duos, ais legendum CC L. Qui licet Erras nimirum Denarisilli, qui in minam centeni imputantur, Herone tuo teste λ ωλι non dicuntur sed miliarenses eo nomine censentur quorum xxv follem , ut est
ρι ια, conficiunt quod distri in Glossis
36쪽
QOmicis legitur, quas Pag. 32. Petauius cia tax Deinde perspicuum est, Epiphanium dubie Fouis genus distinguere, clim ait, δε αλουάμ γν Et barbara es Latina ista versio, ceuncecidit , aduplicatione nominatur. Praeterea quae tua ista confidentia est, ut ex Epiphanio quatia or voculas eradas , quae quod dico mirum in modum confirmant κώφολης δε ολπ- Ela alterum foliis genus, aereum videlicet. Duos λεατους ait esse follem, quem soli ratem noma Dant. Huc pertinent verba illa Latinae veteras,
minutos denarios duos, non, taetruo τυεις, cc L.
Sed deprauata est ista versio, bc ex Graeco lupis plenda. Verum ita nihilominus existimas; Epi-
hanium de eo folle loqui, de quo Glo illa Nomicae, clim dicunt cc L. denarijs constare, qui L. ut libras cccxti uncias sex. Sed in tota hac disputatione tua mirifice perplexus, inconditus, hebes ac vecors es: ut quid tibi velis, quar que summa sit. 'mρὰν σου istius ι δελεν eu exequi difficile sit Paucis hic specimen dabo leuitatis, inconstantiaeque tuae, teque, ut soles, contraria Metin, cum loqui faxo ut intelligas Scribi
p/g-96 o 97. λεποῦ , de quibus agunt Epi' p ius, me sychius esse sex millesimam talenti partem: atque ita Epiphanium corrigis: εια. Eadem ergo λε δα asses appellas. Ex eo Ionere viduae apud Marcum M ὰ fuisse iam te didicimus; idque repetis pag. 99. hoc est
diachmas , siue denarios Romano veteres. Ziusmodi porro centeni in mina incurrebant
'x pud Epiphanium legis. Iam verbidom luc
37쪽
Epiphanius asses in denario sexaginta numerat, centum in mina denarios i quem ψwo vocat. Ita in mina se sunt assium milia. Et tamen ita concludis. Etsnὸ merum est sentum centum viginti quinque librarum , aulam, hoe est άωαύων sex millia habere Pecudem te oportet esse non hominem. Dic mihi, Damoeta in Talento minae quot sunt λ Nonne in eo, quo de Hesychius, rapiphanius , centum viginti sunt, librae vero cxxv ὶ Si minae singulae cetum denarios, dena ij singuli asses Lx continent,
mense millia duntaxat numeras Pergis , Octo,inquis, badraginta eiusmodi a spesinempe quos in denario sexaginta numerari ex Epiphanio docuisti in libram incurrebant. Hinesi calculum ponas , centum miginti quinque libras, quarumsingula quadretinta octo asses habent sex af um millia Gycere deprehendes. Sic talenti centum inviginti qmnque libras complexi, sexta mill sima pars assis, mel ἔ-ων quod Mo etiam ἀχere Deiot talent igitur. Veiis M.tolitellexit cum Epiphani Hefchius. Quot in istis
verbis apices, tot sunt ἰλογHM, dc κορυζανπασγοί. Monstrum hominis in literarum carcinomal
quid ais quid cogitas quanta ista a sinitas est, dc fatuitas 3 Epipnanius& Hesychius dicunt
MCὰ esse. ει , ea in denario esse Ix; denarios in v γυροῦ centum. αργυε, si minam ex
Herone scribis Pag. si in fine, Minitio a. M pag. Io ex Epiphanio Minae sunt in Talento Hesychii& Epiphanij cxx hoc est libret
cxxv adeoq; denaristro oo quos per asses se--
38쪽
xaginta multiplica. Co fient assium Epiphanq, Hesychij,hoc est λεηίων, millia septingenta viginti. Tu non amplius sex millia computas. Quae est ista logistices Non tu vero pro cerrito circunferendus es. O infelices literas, quae ad istas ingeniorum sordes reuolutae sunt sTene quempiam appellare stupidum Te literas ullas attingere ae doctrinae nomen arrogare tibi Non hinc denique, atque ex hu 'ius Vrbis cospectu procul aufugies , qui tantam ex prodigiosa hac inscitia nomini tuo labem adsperseri. Et audes ab Rege sperare stipendia, qui ad istarum artium opprodrium,ad Galliae nostri dedecus natus, Mendesius uti quadrupes , arduis ac furfucibus pascen
aselirium. ΡΕrgam porro: aliud ex tuis scriptis brutae stupiditatis specimen eliciam. Glosset
Nomicς, quarum insignem locum Petauius p g. 32. descripsit, hoc ipsum docent, quodo tu pag. O .&io 7. scribis , duplex genus esse foliis Nam Fus λαθέ, quod βαλαύ-
τον vocatur, qui denarios pendit ccx siue libra cccxii uncias, i ita ut denariisinguli,libram nam uncias tres pendant. Alter foliis ςst,ε ' ργυειαν λεπτυν--α γωνος, Lex minutis rῖenteis colligitur , numero cxxv qui sunt
39쪽
miliarenses quorum quilibet siliquesvnius, ω pondus habet Universi siliquis constant
ccxv II i. nummis ix. Hos tu miliarenses rerim longe grauiores drachmis facis pag. io o. centuin quippe dracbina in libram cudebantur, cum sexaginta tantum miliarenses in libram incurrerent. Si nailiarenses λεπὶ , argenteis drachmis haud paulb grauiores eranc ergo S denariis Romanis, quos eiusdem cum drachmis ponderis esse dixisti. At verbia g. io 7 denarios veteres, siue drachmas, quarum centenas mi- nq, siue ινγυριοῦ grandior imputas,ais sexdecim alles continere. Nemo enim, inquis, unquam plures quam sedecim asses in denario numerauit. His denariis LGlossario putas assagnari allias Lx hoc est libraminam aeris cum vnciis tribus 'uam ummam sequente pagina redigis
ad assis veteris quadrantes sexaginta quatuor: quos quidem asses veteres quadrantes unciae effecisse doces pag. io . Quare sexaeuata quatuor decimis extae unciae Romanae lunt in denario illo cuiusmodi centum in mina sunt. Ita sit ut singuli denatij, siue draclamae Atticae, quae sola eiusdem est cum de natio veteri ponderis, pendat uncias quatuor Romaraas, hoc est trientem librae Romanae, siue dimidiam marcam aurificum nostratium. Atqui laailiarensis quilibet , hoc est λε ν, quod drachma, ,haud paulb majus extitit, ex iisdem Glosli, pondus habuit siliquae I . Quanto minus est pondes istud quam drachnae , sue denarij
Den rius tuus, cum Iu inciarum pondus habuerit, quaelibet autem uncia siliquas colligat
40쪽
cx L lv. si quater hasce duxeris , efficies denarii siue drachmipondus siliquas 3 7 6.Et tamen ex tuo calculo miliarensis , qui haud pauib
rauior erat drachma, siliquas duas non aequa-
at Amabo te, quisquis ista legis,confer haec, quae dico, cum locis singulis, quos ex Salmasii Confutatione fidelissime repraesentamus. Si cavillandi calium niandique caussa vel apicem unum addiderim, nolo fidem mihi deinceps vllam habeas. Sin oculis tuis credere potes; si hoc praesens intueri is denique constare hoc probarique potest esse Lutetiae Parinorum homua em , qui se iteratum dici, haberique iubeat imo ver qui doctrinarum omiarum penes sesiimma melle velit qui hoc tam immane tam horribile monstrum plenis paginis
pepererit , DENARIUM VETEREM ROMANvM
ARGENT : Estne ut ad hoc ostentum procurandum non Etruscos omncs aruspices adhibendos existimes Tu haec, Salmasi, totidem verbis expressisti paginis illis, quas adn0tam. Quid iam P risienses de te quid Galli caeteri, quid Itali , Germani, quid omnes nationes dicentu quod de te iudicium ferent, quorum in manus scripta illa tua peruenerint ZEmori te satius erat aut in omni vita tua nihil nisi cucurbitas pingere, quam haec in lucem edere, quae qui humanim me de te sentiat, sanum cum criberes, vel sobrium fuisse non iudicet.