Caii Plinii Secundi Historiae naturalis libri 37 cum selectis commentariis J. Harduini ac recentiorum interpretum novisque adnotationibus ... Volumen primum decimum et ultimum Pars quinta continens materiam medicam ex animalibus curante Jo. B. F. Ste

발행: 1829년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

5 constat. Honoribus etiam militiaeque interponitur, salariis ' inde dictis, magna apud antiquos auctoritate, Sicut apparet ex nomine Salariae A viae, quoniam illa salem in Sabinos portari convenerat. Ancus Marcius rex salis

modios δ' sex mille in congiario ' dedit populo, et salinas

primus instituit. Varro etiam pulmentarii vice usos Veteres , auctor est: et salem cum pane esitasse ' cos pro-

Brod. lib. VI, caP. I a. DA . . 32. Salariis. Salarii nomine Pro. Prie signifieahatur tribunorum militarium et ducum annona I sorae quod nihil victui magis necessarium quam sal : vel quod salaria percipientes, inde se alerent. Ioh. de Ianua r . Salarium : a sale dicitur, salarium , id est, stipendium , reditus... diarium quotidianum, cibarium victus: unde Iegitur, quod olim poetae vivebant de communi salario, id est, stipendio. . Idem qui supra Ηuetius: a Temporibus sale constabant stipendia priscis :Ηinc et perpetuum meruere Salaria nomen. Prisese Romulidum plebi , sanctoque senatu Munera grata salis donavit Marcius Ancus: Primus et instituit populo gaudente sa

33. Salarim. Consentit Verrius Flaccus , qui apud Festum . Salariam viam ait. incipere a porta quae nune Collina a colle Quirinali dicitur. Salaria autem, inquit, Propterea appellabatur, quod imPetratum suerit, ut ea liceret a mari in Sabinos salem portari. π Η BD. 34. Aneus Marcius rei salis modios. Brevius in seripto codice: . Ancus Mareius rex modios salis in congiario dedit populo. . ΡΠ m. 35. In congiario. Congiarium Populus accipiebat, donarium miles. DAI..-In congiario. Ioh. de Ianua t. Congiarium , id est, beneficium, donatio imperatoris, quod quilibet imperator lavorem populi captans adjiciebat, ut largior videretur in

donis. ω Congiarium in nummis Λugustorum Populo romano datum saepe occurrit, sed non ante Neronem. Sub Tito oceurrunt inprimis duo : prior est exquisitissimus integerrimusque, inquit Mediobarbus:

Μxx. DAT. Titus Caesar in suggesto sedens, stante dea Liberalitate, dat congiarium : ante suggestum, cive in alterius sinum largiter effundenis

te. Sic interpretare: CΟΝGiarium T ΕΗtium Populo Romano IMPensis MAXimis DATum. Alter est eiusdem Titi jam Augusti: IMP. T. CLE

cos. VIII. .X. CONGIAR. TRR. P. R. IMP. F. DAT. AIreus est inter Arsei,

tanos tab. XXIX, num. Io. Lege: Congiarium tertium Poptilo Romano IMPensis Propriis D ΑΤum. Η.36. Esitasse enim salem cum Parae. Sineerior lectio scripti codicis, . et sales cuin pane esitasse eos pro eThio apparet. . Pr T.- Esitasse. Ad

442쪽

LIBER XXXI. 43i

verbio apparet 'Τ. Maxime tamen in sacris intelligitur auctoritas, quando nulla conficiuntur sine mola salsa δ' .XLII. Salinarum sinceritas summam fecit suam disserentiam , quamdam savillam salis, quae levissima ex eo ostet candidissima: appellatur' et nos salis, in totum diversa res, humidiorisque naturae, et crocei coloris, aut rufi, veluti rubigo salis : odore quoque ingrato, ceu gari, dis- SentienS a Sale, non modo a spuma. aegyptus' invenit,

videturque Nilo deserti. Et sontibus' tamen quibusdam innatat. Optimum ex eo, quod olei quamdam. pinguitudinem reddit. Est enim etiam in sale pinguitudo , quod miremur. Adulteratur' autem tingiturque rubrica, aut

hunc morem et ad hoe proverbium respexisse Horatius videtur, Sal. II II, 37 : . Cum sale panis Latrant m stomachum bene leniet. . HABD. 37. Ut prostertio amares. Huc pertinent proverbia duo. Alterum ἀλα λεiχMu, salem lingere. Persius, Sat. V, vs. I 37 : . Eheu Barci, rein gustatum digito terebrare salinum

Contentus perages, si vivere eum Iove tendis; . alterum αλα και τραπεζα, 11 ἡ παραςαi,etu, salem et mensam ne praetereas. Vide Era.

Graeci vocant. Varroni in Ahorigi nititis mola simpliciter hordeum.. Grunnit, inquit, tepido lacte satur mola maetatus poreus: is nempe hordeo saginatus. DALEC. - Stoe. Molam salsam vorabant sar tostum

addito galo. Oviditis, Fast. I, vers. Ia7r . Inde voeor Ianus : eui quum cereale sacerdos Imponit libum mixtaque farra sali. . Et vs. 33 r. Ante, deos homini quod eonciliare valeret, Far erat, et puri lucida vitea salis. . Ila BD. XLII. r. Appellatur. Quanquam dissori omnino a fore salis. Haec totis idem sere verbis Dioscorides, I. V. cap. I 29. Hodie nostris pharmacopolis salariisque incognitus. II. u. AE plus. Dioscorides, loe

citato. HABD. 3. Eι fontihus. Diogeor. Ε ἴσα τα δa λil Μοας et si, stagnis quibusdam innatae. Η BD. 4. Optimum. Dioscorides, i eo citat , υπολιπαρου caeteris similiter anteponit. NARD. 5. Est enim e iam in sale pinobtudo. Ideo lueertiae melius ardent

sale injeeto. Maero hius. Saturnal. lib. VII ; Aristotelm, Problem. c. α3; Plutarch. Symp. Quaest. I. DAL. 6. Adtitiaratur. To δὲ ἐμμιλτι,

443쪽

43α C. PLINII NAT. IIIS T.

plerumque testa trita: qui ' sucus aqua deprehenditur, diluente lactit iuria colorem' : quum verus ille non nisi oleo

resolvatur, et unguentarii propter colorem' eo maxime utantur. Canitia in vasis '' summa est: media vero pars lium idior, ut diximus . Floris ' natura aspera, excalsa -ctoria, stomacho inutilis. Sudorem in ciet, alvum 'A solvit in vino et aqua acopis et smegmatis utilis ' . Dotrahit et cx palpebris pilos csificacissime. Faeces impe concutiuntur, ut color croci redeat. Praeter haec etiamnum appellatur in

salinis salsugo' ', ab aliis salsilago, tota liquida, marina aqua salsior, vi distans. XLIII. Aliud etiamnum liquoris exquisiti genus , quod garon' vocavere, intestinis piscium caeterisque quae abji-

- μάρους καὶ Q. Praeterea veis rus et sincerus non Disi oleo resoliavitur et adulteratus . non nulla ex parte etiam aqua diluitur. . N. 8. Diuenta De illam colorem. DoLonte in apographo nostro, non diltieme, rectius. Pir T. 9. Pruler colorem. Ad colorem unguentis emplastrisque addendum e lablIvυται καὶ aμπλαστρetc καὶ μυρctς εις υ ocliv. ως καὶ τω ριδέ, ω. Diose rid. l . eit. Utitur eo et ad savum colorem eapillis inducendum Alox. Iatros. lib. XI. BAAD.

cus. DALM. - uitia. Floris eius Pars summa in vasis cana est: media

hutnidior. ΗAn D. xi. Ut disimus. Η ius rei nusquam alibi mentionem foeti. Otili viosus hie Plinius. Da Lyc. - radiaimtis. Paulo ante, initio huius capitis. NABD. I. FIoris. Ni idem ierbis haee Dioseorides, .loco eitato. HARD I 3. Sudoram. Dioscorides, loco

nemo graece doctus diffitebitur reonfirmatur etiam Pauli AEginetae auctoritat s lib. VII, ubi de sinecilia eis medicamentis agit, et paulo post

feres λα. redundat verhum imo Pa NT. - Aevis. Μίνυταi και ακρωποic, καὶ σμήr1μασι προς τρiχω, χa- πτυσμο . . Additur et accipis, et smegmatis: quae extenuandorum pl. lorum gratia componuntiar. M Diosc. l . cit. II ABD. I 6. Stitivo. Salsilaginem esse puto maris assust in areas salinarum humorem, qui sub salis erusta liquidus manet, nee in salis naturam densatur. DALEC.

XLIII. r. Goron. Latinis liqua. men. Caelius Aurelianus, Chronic.

444쪽

LIBER XXXI. 433cienda essent, sale maceratis', ut sit illa putrescentium sanies. Hoc oli in conficiebatur ex pisce, quem Graeci Ga ron Vocabant: capite ejus usto, sussi tu cxtrahi secui. das

monstrantes. VIII.) Nunc e scombro' pisce laudatissimum in , Carthaginis ' Spartariae cetariis : Sociorum id appella-

l. III. Vopiscus in Aurelian . oxygaron Apieio, liqua men acetosum. Cujaeius. Observ. lib. IX, cap. s. DalLEC. - Quod garon. Qua id arte Pararetur, docet auctor Geop. XX

etai ἀλιξ. . Intestina piscium injiciuntur in vas et saliuntur. . . et in sole inveterantur , lioquenterque versantur. Postquam vero per cal rem suerunt inveterati, garum ex ipsis hoe modo tollitur : cophinus longus imponitur in vas plenum praedictorum piscium, influitque garum in cophinum : atque sic percophinum percolatum liquamen appellatum garum suscipiunt e reliquum vero retrimentum, alex em-citur, et vocatur. . Gari meminit Martiat. lib. VIII, epigr. -vI, s. 7 : . Sed coquus ingentem piperis Consumet acervum, Addet et aris Eano mixta Falerna garo. . Usum eius hodieque esse Constantinopoli Bellonius prodidit. HA D. u. Qua ahielenda essent. sale ma e ratis. Ut sanguine, tiranchiis, ca-

VIII.

pitibus, praesertim garorum et lyia

3. Grinei. Iterum Plinio XXXII, 53, cartis. Pisciculus ignotus. Isid Origg. lib. XX, eap. 3 e . Garuiti est liquor piscium salsus, qui oli in

eo utebatur ex pisce, quem Graeci relatu vocabant. Et quamvis nune ex infinito genere piscium sat, nomen tamen pristinum retinet, a quo initium sumpsit. . NA D.

4. E seomhro. De hoc Strabo, lib. III: Athen. lib. II; Horat. Sat. II.vIII, 45 : . ... his mixtum ius est; oleo, quod prima Venafri Pressit cella; garo de succis piscis Iberi. .

datissima haec muria fuit, propriaque divitum. Martialis, lib. XIII.

epigram. CIt, pag. 72I, cui titulus, Gartim sumsmrtim e vel, ut habet , Aldina seditio, a Garum sociorum. Exspirantis adhue scombri de sania guine primo Accipe Decosum, munera Cara, garum. a Ilorat. vid. iiiit.

notae) ςartim laudat do sti is piisseis I ri, hoc est, scombri, quem ex Hispania petebant , insulaque Seombraria inde dicta prope Carthaginem. Auctor Strabo, lih. II. pag. I 59 :-του uρακλacuc vῆσος αδηπρh: ΚαρχηδόΜα, ε, καλωσt Σκομgρα-

445쪽

turq, singulis millibus nummum permutantibus congios serebinos. Nec liquor ullus paene praeter unguenta majore in pretio esse coepit, nobilitatis otiam gentibus. Scombros quidem , et Mauretania' Baeticaeque Carteia, ex Oceano intrantes capiunt, ad nihil aliud utiles. Laudantur et Clazomenae garo, Pompeiique et Leptis V sicut muria Antipolis' ac Τhurii, jam vero et Dalmatia. XLIV. Vitium' hujus est a lex, imperfecta nec colata

egimus, lib. IX, cap. 19. I ARD. G. Meiorum id a mellatur. Archiis genes, lib. II, ἁ το ρυe His anum vocat, Asclepiades eodem libro nigrum, πρωτεῖο Paulus , liti'. III. CRP. 69. a Fecosum, Martialis in Xeniis, Exspirantis adhuc scombride sanguine primo Accipe saecosum, munera Prima, garum. - QuamPaam ibi fastosum quidam legere malunt, ut ad raritatem et pretium reseratur. α Archanum, idem, lib. VII, Sed coquus ingentem Piperis con sumet acervum , addet et Arcliano mixta Falerna garo. . Auxάricv γάρο vocat Constantinus, lib. XX, quasi sanguisulum dicas. Tαριχηροv vocat Pherecrates comicus in Ti i Ptolemo. DAL. - Sociorum. Cum viris erudiistis, Biseiola, Radero, Caesio, Aldm- ando, caeterisque, existimamus id nominis obtinuisse garum , quod a foetis populi romani nempe Hispanis Romam deserretur : vel a soci tate publicanorum, qui vectigal γ-ro impositum exigerent: quo sθnsuli h. XXXIII, e. 39, ex adulteratominio Praedam esse societati dixit. Plaeuit haec sententia iam ante Gais leni scholiastae in lib. κατα τοπους.

Η D-Priori conjecturae nos sa-Vemus, quanquam noti de omnibus

Hispanis dictum suisse cenininus τὸ sociorum, sed de Carthaginis ine lis ; es. de hoe garo, praeter Horat. lib. II, Sat. v III, Vera. 46, Auson. Epist. xxa; Petron. Satir. cap. 3 6 ;Apicius. de arte Coquin . lib. VII. cap. 7 et 33. Annaeus, qui declamatorie omnia, epist. x vet. Quid pillud sociorum garum, Pretiosam

malorum Piscium saniem , non credis urere salsa tabe praecor

. Et Mauretania, Boetica Pre, et Neia ex Oceano intrantes. Boetica non Boetica, legendum ex vetusto Codice, recte. Nam Carteia Baeticae

urbs est. PINT.

8. An folia. Fuit Galliae Narhonensis oppidum, ut in geographicis dixi inuti Meminit Martialis, XIII. disticho et 3 , de muria : α Antipolitani , sateor, sum filia thynni trigem si scombri, non tibi misim

rem . ,, Muriam seu garum e thynno inferioris notae ac pretii sui insignificat: e scombro, Pretiosius. II. XLIV. r. Iulium. Quid sit alex. intelliges non ex h. l. sed etiam ex

auctore Geopon. inperius laudato.

Meminit Martialis, lib. III, epigr.

Lxx VII: . Et putri caepas alece natantes. . Ilorat. Sat. II, Iu , 73 :. Ego saecem primus, et ali ... Ira Ventor Puri circumposuisse catil-

446쪽

LIBER XXXI. 433

tax. Coepit tamen et privatim ex inutili pisciculo', mininioque confici. Apuam ' nostri, a phyen Graeci vocant, quoniam is pisciculus e pluvia nascitur . Foroiulienses piscem ex quo faciunt, lupum' appellant. Transiit deindo in luxuriam, creveruntque genera ad infinitum : sicuti garum ad colorem mulsi veteris, adeoque dilutam suavilis. . II A D. - Alex. Piscosum salsamentum a suo liquamiae nondum separatum. Plaut. in Poen. V, 5, 33 i: . Tune hic amator audes esse, alex

viri Θ is quasi viri sex, indigne qui

vir habearis. DAL.-GEPil tamen et Wipatim, etc. Altera ejus vocis acceptio : ut non Lex gari solum .sed et muria vilior e pisciculis minutis alec sit appellatum. II. D.

confici. . Ex mutilu pisciculo. minutoque confici. u Quidam sic legunt , et iis verbis significari putant garum Paratum ex encrasicholis , vulgo Anctois. Ii enim sale conditi in optimum giarum lique oscunt. M ne garum Corrumpatur, semper avulso capite condiuntur: sic enim una cum capite sei, hepar , intestina , viscera eximuntur et abjiciuntur. DAL. - inutili.

Ad nihil aliud uilli. Ita HSS. omnes et non ut quibusdam placuisse intelligo, ea muti L. HARI . 3. suam. Egimus de ea l. IX. sap. 74. De eo genere piscium par cemia esucta. apud Athen. i. VII. Zenobium. Suidam, aliosque : ἀούα ἐς ήρ. HARD . 4. E pluuia nascitur. E spuma imbribus excitata, quum aqua multa e caelo decidit: Aristot. Histor. Iib. VI, e. IS , quamobrem ἀφρῖ et

o tur. D L. - Perquam absurdo

e mo, sed ad cujus absurditatem maxime proclives Veteres semperfuerunt. Quid enim a vero longius aecedit quam haec ἀφύης in α -υε divisio Z Caeterum aphyas alimo aut pluvia, nullo gignente, nasci opinio olim obtinuit, generationi, ut

aiunt, spontaneae maxime favente ignorantia, immo et hoc elymi commentita, a Privativo α et ευω. Elegantissime hicce error expressus

lige. ab eo lupo disparem, de quo

actum est Itb. IX, cap. 1 8. Apuis potius, viliorique Pisciculormn turbae congenerem e immo apuam ii fiam , quam ab oris scissura λυκο--μι, AEliatius appellat, Hist. Anim. lib. VIII, c. I 8. Ex siluro tamen quoque consectum liquam n , garum appellat Caelius Λurelianus . Chron. Ith. II. e. r, de paraly i. II.

447쪽

436 C. PLINII NAT. HIS T.

talein, ut bibi possit. Aliud vero castimoniarum' superstitioni etiam, sacrisque Iudaeis' dicatum', quod fit e

, piscibus squama carentibus. Sic alex pervenit ad' Ostreas. echinos, urticas, cammaros, mullorum jocinera: in numerisque generibus ad Saporem gulae coepit sal tabescere . Haec obiter indicata sint desideriis vitae : et ipsa tamen

6. Ad eastimoniarum suPerstiti nem. In casto Cereris erant, qui Cereri operabantur. Festus in voce minuitiar. Id autem fiebat summa temperantia et continentia: quamobrem απιεύει Ληl τρι, puriter sacere Cereri dicebant. Quamvis iis diebus adeo severa frugalitatis et parsim uiae lex esset, tamen Perinmittebatur id gari genus. D L. 7. Iudaeis. Qui aldi tum Meloco. vel squamam habentibus legunt, et vim sententiae asserunt, et con jecturae plus quam conditivorum eodicum auctoritati tribuunt. Quae

sint tamen ea Iudaea sacra. caerimoniaeque ad castimoniam institutae . nondum est nobis sane comis

pertum. Scimus Levitici cap. xi vetitum Iudaeis piscium esum qui

squamis carerent: non tamen om

nium , sed eorum qui cartilaginei σελάχη haec Graeci nominant quique molles : non eorum etiam qui contecti crustis tenuibus, aut testis conclusi duris, quales. sunt ireae,

cammarique, hic appellati. Auctor Porphyrius, lib. IV de Abstinentia, pag. I 63 : Πῆσι τε μηπι ἀ τορευτο

dum haud dubie , saerisque Minis.

Iudaei namque piscibus squama CR. rentibus abstinent. Garum id sortassis est, quod voce a garo detorta, nos mutari quasi gaviarii nuncupa

mus. Paratur ex ovis acipenserum

vulgo esturoons) sale conditis itieetariis Borysthenis, Phasidis. Tanais. Mus Ioco Iudaei nunc ovis Cyprinorum, conditis eodem modo.

vescuntur. DAL.

9. Sic alea peremit ad ostreas. Plautus apud Festum in Narita , Nηρίκας , καμμαρους , τοΠ-στας , echinos saginatos in vivariis, con-ehas in piscinis. SCALI; te. Sic muria , inquit, vel muriae saece condita ostrea, echini, urticae, etc. Sic vero condita, a Plauto muriotica, Festo teste, nuncupantur: Nerita, inquit, est genus piscis minuti. Plautus : Muriatica autem video invasis stanneis : Bonam neri tam , et Cammariam , et lagenia , Echinos sartos, conchas Piscinarias. . Nam quae Plinio ostrea, Plauto neri a fiunt, ostrei genus t echinos deinde fartos , sive saginatos in vivariis. conchas in piscinis, uterque laudat. Pro lagenia vero, quae vox a Sca ligero in Varrone maxime hic probatur, forte enidia legi satius su rit : Ni enim urticam innat: quo

de piscium genere diximus lib. IX.

448쪽

MBER XXXI. 43

nonnullius usus in medendo: namque et alece Scabies pecoris sanatur, infusa per cutem incisam : et contra canis

morsus draconisque marini prodest. In linteolis autem concerptis imponitur. Et garo ambusta recentia Sanantur, si quis insundat ac non nominet garum. Contra ' canum quoque morsum prodest, maximeque crocodili, et huiceribus quae serpunt, aut Sordidis . oris quoque et aurium 3hulceribus aut doloribus mirifice prodest. Murta V quoque, sive illa salsugo, spissat' ', mordet, extenuat, Sic Ri. D sentericis' A utilis est, etiam si nome intestina corripit. Ischi adicis, coeliacis veteribus, infunditur. Fotu 'ε quoque apud mediterraneos aquae marinae vicem pensat.

XLV. si x.) Salis natura est per se ignea, et inimica igni- r

hus, fugiens eos, Omnia erodens. Corpora' vero astringens, siccans, alligans': desuncta etiam a putrescendo Vindicans,

II. Contra eanum. Di scorides ,

lib. II, cap. 34. HAM .

II. Muria quoque. Muriam, sive, ut apud Festum legitur, muriam , alem etiam durum appellarunt. Servius : . Virgines tres vestales maxime ex notiis malis ad pridie idus maius alternis diebus spicas adoreas in corbibus messuariis ponunt, ea que spicas ipsae virgines torrent, piusunt, molunt: atque ita molitum condunt. Ex eo farre virgines ter in anno molam iaciunt, Iupercalibus, vestalibus, idibus se in ptembribus, adjecto sale cocto et sale duro. . SCALIG. - Muria. Muis ria nempe fialsamentorum, de qua

diximus cap. 4 o. LM Dioscorides, Ith. V, cap. I 28. Et illa praeterea salsugo, de qua cap. 42. HAM .

nuat pariter : quas vires nec Diosc. ipse a muria abjudicat, quum salis ei effectus adseribit loc. citat. ni

Dalecam pius hoc loco Plinium ine. Ptiarum arguit, suam ipse itiselliam prodit. HARD. 14. D entericis. Dioscorid. loc.

ίως. u Dyseutericis utiliter instinditur, quorum intestina nome hoe est, ulcus , corripuit: item que ischia-dieis jam diuturno dolore vexatis . . Cels. lib. IV, cap. Is , ν de tormiis nilius, id est , dysenteria. Themison muria dura quam asperrima utenis dum memoriae prodidit. . HARD. I 5. Fotu. Totidem verbis Diosc.loc. cit. HARP. XLV. I. Cor Ora. Locum hunc Isidorus, Origg. XVI, 2 , ad ver-hum exscripsit. ΗARD. a. Alligans. Contrahens, etυς

449쪽

ut durent ita per secula. In medendo' vero mordens, adurenS, repurgans, extenuans, dissolvens. Stomacho tantum inutilis. praeterquam ad excitandam aviditatem. Αdvorsus' serpentium morsus cum origano, melle, byssopo. Contra Cerasten cum origano, aut cedria, aut pice, aut melle. Auxiliatur contra scolopendras ex aceto potus :adversus Scorpionum ' ictus, cum quarta parte lini seminis, ex oleo vel aceto illitus : adversus crabrones vero vel Vespas, Similiaque . ex aceto. Ad hetero raneas', capitisquo

hulcera, et pusulas papulasve, et incipientes Verrucas, Cum seVO Vitulino : item oculorum remediis', et ad ex- Crescentes ibi carnes, totiusque corporis plerygia : sed in oculis peculiariter: ob id collyriis emplastrisque additur. Ad haec maxime probatur Τattaeus, aut Caunitos ''. Ex ictu

Prisc. lib. I, e. au e . Seori'ionum vero Peretissus, sales Dixi et eum leo contriti, loro appositi, et ra

N trum a graptium et cum inqua parte lini seminis ἰ et paulo post. ει-Vas. non vel vespas. PINT. . Ad hetemeraneas. Dioscorides,loe . eit. Desinit versiculo ιτερ ρκρα- via, κε*αλαίαου Q. Ser . . Portiosi capi iis morbo tentetur acuto. ti l 2κραulav alii nuncupant. Η R. Pittitis. Ψυδράκια, Dioscor. B vellius vertit, auri ius evitis ostra

ρουσι. Ila BD. .

r o. is hise m imo Probatur Tat--tis acie Caunates. In vetusto comisce r. ad hiae maxime prohatur et Teus et Caunitos. is Put scribend. et Tettis et Catinites, a duabus civitatibus. Teo Ioniae, Anacreontis poetae natali titis clara, Pt Cauno Catiae, quae est stillima Ioniae. Nec

450쪽

LIBER XXXI. 439

vero sussu sis cruore oculis sugillatisque V, cu in myrrita pari pondere ac melle, aut cuin hyssopo ex aqua calida, utques Oueantur salsugine. Ad haec Hispaniensis eligitur, contra- δque suffusiones oculorum cum lacte in coticulis teritur. Privatim sugillationibus ' in linteolo involutus, crebroque ex aqua serventi impositus. Hulceribus ' oris manantibus in linteolo concerpto. Gingivarum '' tumori infricatus. Et contra scabritiem linguae fractus comminutusque. Aiunt deutes non erodi 'ρ, nec putrescere, si quis quotidie mane jejunus salem contineat sub lingua, donec liquescat. LE-pras idem, et surunculos, ot lichenas, et pwras emendat Cum passa uva, exemplo ejus ligno, et sevo bubulo, atque origano, ac sermento, vel pane, maxime Thebaicus. II ichne latent quae hic Hermolaus, et alibi alii de sale Tattaeo et Tragasaeo

tradunt. Ρ1ΛT Qui ergo in sententiam aliam cel. criticus decessit, ni misere et novi laistis unde unde extricandae studiosus.

Nos de lacu Tatia nulli dubitamus, tum quod Teos salis gloria non Palmisium nomen, tum qu Gd Lycao- uiae aridae quidem et in secundae solitudinea non ea saltem laude orisbandae quod salem praebeant. An liquissimus testis Strabo, qui lacus multos pronunciat, hac in regione exstitisse, unde sal abunde hauriretur ἔ quorum alter in loco hodia incognito OHaor i. alter oppidulo vel castello Pignisci proximus, longe tamen spatiosior feraciorque Talta ἡ Τάeταὶ. Ille in hac Asiae minoris Parte adspectabatur quae olim Phrygiae majoris suit , mox Lyeaoniae nam Phrygiae majoris meridionalia in Lycaoniae provineiae formam iveis runt, sub Galatia, confini Mori

mene Cappadocum. Cons. e te n-tiorum viatorum turba PomCRR. tom. III. Pag. t 34, et TAVERNIEB.

F. t. I, lib. I, cap. 7, qui et de

campis adjacentibus copiose agit,

ac monet D UsL1G his esse nomen

indigena lingua, quod latine idem

sonat cum salinis campis. Λa.

Ir. Suillatisque, etc. Faciei sugillationibus , προς bπωπια προσω- στου. Diosc. Recte hunc locum et seliciter Plinius vertit. D L. Tu. Prioatim sugillationibus, etc. Sugillata iacie tollere cum inelle, scribit Diosc. l. c. HARII. I 3. Hulceribus. Quas ἀρθας VO-cant : his cum Polenta crematus sal inspergitur. Diosc. I. C. HA D. I 4. Gino arum. Sic MSS. omisne . Diosc. l. e. ιυλωου αδωι dixit, hoc est, humida gingivarum vitia, diffluentes humore gingivas. H. I S. Aiunt dentes non erodi. Plin. Val. I, 36, et Marcell. Emp. X ri . Pag. 93. HA D. I 6. GPras. Dioscor. ad verbum sere, l. c. II RD.

SEARCH

MENU NAVIGATION