Carmina Antonii Luisi 1

4쪽

PRESBYTEM NEAPOLITANI

PARS PRIMA CONTINENS

EPIGRAMMATA

DE VERITATE BELiGIONIs CHRUTIANAEEx HisTORIA VETERIs ET NOVI TESTAMENTI

ADIECTO CLRMINE

NEAPOLI 1834.

EX TYPOGRAPHIA FRATRUM CRISCUOLO.

5쪽

. . n. t

6쪽

ELEGI A

A.rtibus ingenuis, studiisque dicata iuventus, Dulee decus vitae delie umque meae , Tu mihi adhuc posito iuvenili aetate , suisti

Sollieitudo animi, Primaque cura mei. Ingenii quantum hrevitas, viresque sinebant, optavi studiis utilis esse tuis. Tu spes una sori , nostras apso una salutis, Et tu spes nostrae relligionis eris. Nam tu causidicos, medicos , saerosque ministros, Ei nobis doetos tu dabis una viros. At ais quantumvis docta , et studiosa iuvehius, Ingeniumque colas viribus omne tuis ;Si tu dogmatibus falsis imbuta , tenebis Per scelus omne ruens perditionis iter ;Tune tibi, tune reliquis tu pondus inutile saeta, Quae sperabamus, commoda nulla seres.

Commoda nulla seres ' imo pestis publica laeta, Disere quis poterit tristia quanta feres f

7쪽

Tune sur causidicus , sactusque Iocusta elientum Implebit saevis litibus omne forum. Iustitiam argento iudex dum vendit, et auro , Divitis infelix victima pauper erit. Neuiget aegroti medicorum turba salutem , Et medica solum quaeret ab arte lucrum. Pestis erit populi , suerit qui deditus Arae, Dedecus et nostrae religionis erit. Hinc ego sollicitus petii ut studiosa iuventus Discere prae reliquis dogmata sancta velit. Relligio est etenim, sed vera , erroris et expers, Et quam primo homini praebuit ipse Deus, Quam Synai Moyses accepit vertice montis , Et pro qua secit maxima signa Deus , Temporis et lapsu Christus firmavit et ipse, In cruce cum Patri victima caesa fuit , Quae fuit incolumis per tot discrimina rerum ;Semper et emergens tollit ad astra caput , Quam populos cunctos docet et testatur ubique Qui capitolina clarus in arce sedet ,

Haec est religio virtutis semita verae , Qua sine nemo potest ire salutis, ito.

Hius ego , nam scio quid valeant humeri quid

ferre recusent

Ingenio promens non nova Cusa meo ,

At dicens quod Theologi dixere vetusti, Ut verae assererent Religionis opus,

8쪽

Quidquid sunt illi longo sermone loeuti ,

Inclusum paucis versibus hoc volui. Distoriae multae, totoque leguntur in orbe , Multaque facta hominum scripta suere libris. Quisque at prae cunctis deberet volvere Iibros, Qui veram historiam religionis habent. Continet ista Dei saeta, et ter maxima signa λNulla et lectori gratior esse Potest. Omnibus historiis haec est praesta mi de , de Vivendi normam discere cuique datur. F.iederis historiam libros veterisque , novique Volvere si libeat , noscere quisque Potest. Sunt igitur veteris legis , Praeclara novaeque Noti pauca , at Paucis versibus exposui.

Nullum Epigramma leges , quod non sententiat i et audit

Utilis haec omni, qui legit, esse PoteSq. . - Praeclari vates multos cecinere triumphos iAt quid dixerunt bella cruenta , ne es. x Nostes relligio vicit, retulitque triumphos: Versibus hos volui concelebrare meis. At quibus illa usa est armis , ut vinceret hos my

Virtutes omnes arma suere sua ἔ . '

At sine caede virum , nullos occidit et hostes , Nostibus atque ipsis utilis illa fuit. Seribere quod melius potui sermone soluto , Ut vellem versu scribere causa fuit : a.

9쪽

Quisque suos patitur manes , urgemur et omnes Diversis vitiis: hic magis, ille minus. Ut laeerem versus, invito at Apolline semper , Stultitiae genus hoc est mihi sorte datum. Venerit et quamvis tardo pede curva senecta , Quamvis est canum crinibus omne caput. A me discessit nondum phanaticus err- , Et mihi adhuc vati saevus Apollo furit. Seribere eur volui versus sex mone latino , Scribere quos melius dehaeram Italico Nam latius sermo paucorum est dentibus aptus, Nee nostro saeclo lingua latina placet.

Galliea lingua placet, solam hanc male docta juventus

Addiseit , doctos haec facit una viros ,

At numquam deerunt latii sermonis amici, Et, quamvis Pauci, carmine nostra legent, Praeterea multis annis , quo nescio lato , Namque suo sato nascitur omnis homo,

Non paucos docui linguae praecepta latinae , Et quae proseoit plurima turba sui l.

Scribere et assuetus versus sermone latino Sermone hoc volui seribere more meo.

Non deerunt alii Italico sermone legendi Vates , est quorum maxima colluvies. Hei mihi quot libri nostro scribuntur in aevo lsub praelo sudat quanta caterva virum t

10쪽

Ergo ego eum multis volui insanire poetis, Et mea mandavi qualiacumque typis. At quibus hos scripsi libros, quae scribere causa Impulit auctorem, cui liber ista honor Ut tibi pro4essem scripsi, studiosa iuventus iEst tibi prae cunctis utilis ista liber.

Quo semel est imbuta recens servabit odorem Testa diu , vates ut Venusinus ait.

Dogmatibus Fidei si primis te imbuis anni ,

Haeo impressa tuo pectore semper erunt. Mature Fidei sanctissima dogmata veram , Imprime corde tuo , terque quaterque rogo.

Non ego Philosophos volui emendare auperbos, Qui mea, nee dubito , risibus exeiplent. Dogmata contemnent Fidei, dicentque eaehinnidΗio etiam vatis nomen habere eupit. . Quidlibet at dicant, modo non sit prava iuventus, Et Fidei verae dogmata sancta colat; Si modo virtutis iuvenes documenta sequantur, Et discant toto corde timere Deum, Laelus ero seripsisse librum , meliusque putabo impendi tempus non potuisse meum.

Ergo tibi hos versus quoscumque dicabo, iuventus, Tu mihi libri hujus gloria semper eris. Non ego scribendis libris compendia quaero , Nec quaero docti nomen habere viri.