Carmina Antonii Luisi 1

31쪽

23 IV. Dies Creaιionis prima Dies Prima dies haec est albo signanda lapillo , . Qua Deus hunc Mundum condidit ex nihilo. At quae causa fuit, cur haec Deus omnia secit 'Se propter fecit quidquid ubique vides. Nos sumus ergo Dei: placeat si vivere recte Vivis Deo; vitae haec unica meta tuae.

Seeunda Dies Quae primum suerat rudis indigestaque moles , Prima dies junxit , dividit ista dies. Divisit sapiens Auctor Nare, Flumiua, Terras, Coelum , cuncta suu tua sit et esse loco et Ordine cuncta manent: cur excidis ordine culpis Vilis homo, statuit quem Deus ipse tibi lvΙ. Tertia Dies Tertia lux est, qua plantas, herbasque virentes φJussit ut ipse Deus, pomaque terra tulit. Sic herbae exornant terram , plantaeque Vire- Scunt , Atque serunt fructus tempore quaeque SUO. Plantae poma. serunt, Auctoris iussa lacessu ut ,

Solus homo haud dubitat spernere iussa D i.

32쪽

29 Quarta Dies Ludida materies totum diffusa pet Oibem , Uno juncta loco sydera cuncta iacit. Quarta dies junxit, sol hinc splendescit in orbe, Lunaque , sic Coelo sydera clara micant. 'Cum Solem , et Lunam , et pulcherrima Sydera.

cernis,

Dic tibi quam cunctis pulchrior ipse Deus t VIII. Quinta Dies Terra tulit plantas , fructus produxit et omnis Arbor; at in terris incola nullus erat. Ergo Dei jussu sunt secta animantia euncta Quaeque habitant terris, aere, quaeque mari. Cuncta homini parent , cunctis animantibus iIle Iure praeest , homini sed Deus ipse praeest.

Sexta Dies Box deerat terrae , et eunctis animantibus ἱ ergo Factus homo : hnnc vidit surgere sexta Dies. E linio secti Deus, at mentem indidit illi 'Qua verum , et summum noscat, ametque

bonum Quaeret homo Verum , atque bonum Super om- . . nia summum,

In mentem revocet quod sit imago Dei.

33쪽

Dies Sabati Fit requies cunctorum operum , Deus ipse quie-

NiI deerat terrae ι secerat omne Deus. At hene cuncta Deus secit, cernensque quod esset omne bonum factum , plausid et ipse sibi. . . Et tu cuncta geras bene : sex operare diebus ;At sit cum xeniet septima sacra Deo. 1

Hominis creatio Fecerat omue Deus, coelum, Terramque crearat,

At qui illum posset noscere nullus erat. Ergo hominis secit corpus, quae praebuit illi Materiam sormae, lutea terra fuit. Corporis humani de luto membra sueret Quid lutum, et vilis terra superbit homo rXII. Animae creatio Partieulam Divinae Aurae dixere poetae Hunc , qui vitam hominis spiritus intus alit:

At fuit ex uibilo, Deus est qui condidit illum Ex nihilo , similem fecit at ille sui. Hunc Deus ins it membris i hic vivere secit. Quam sunt digna Deo quae Deus usque iacit

34쪽

XIII. . Eoae creatio fidae danda. comes: Ievat hic dum membra sopore , Ipsius e costa Remina tacta fuit. ΙIano Adam vidit , sociali et laedere junxit ;Sio genus humanum crevit, et Usque manet. Praebeat auxilium domui, prolemque ministret, At mulier sponso subdita semper erit.

Factus homo, et mulier fuerat, regique, Deo que Parere ut Domino debet uterque suo. Hinc pomum vetuit Deus: hoe ne carpite, dixit; Qua Vos carpetis , mors Venit atra, die.

Est carptum pomum ; placet hoc super omnia poma 3Αh cur semper homo nititur in vetitum lXV. Tentatio Eoae Non Adam 'astutus serpens tentavit, at Evam , Quod foret haec sexu debiliore viro. Cur vetuit Deus hoc pomum t pulchrum, aspice, dixit, Pomum hoc qui comedit, par erit ille Deo. Ne credas Satanae; semper mentitur, et ille Usque hominum generi tristia damna parat.

35쪽

32XVI Culaa Eoae Iam pomum cernit mulier, pulchrumque videtur; Atque oculos pomo non movet illis suos. Cur Iapsa est comedens pomum I Quod Daemo-

. I nis astus

Non fugiens cum illo dulcia verba iacit. Insidias Satanae fugias, culpaeque pericla , Sic discas hostem vincere, Victor eris.

XVII. Culpa Adae

Victa erat insidiis , et pomum carpserat Eva ;Vieii at insidiis Lemina Victa virum.

Quam pulchrum , haec dixit, comedas , ponasque timorem , Uxoris dictis victus et ii Ie suit. Quod suerat Satanas Evae, hoc Adae extitit Eva; Quam facile insidiis cedere nemineis l. . XVI ir. '

Eva, Deus dixit, placuit cur carpere pomum Num deerant horti plurima poma tibi '' Decepit serpens, dixit, me fraudibus ille icit, et ille fuit, non ego causa mali. Qui peccat, doleat, culpam et lateatur oportet; Est venia indignus qui male facta negat.

36쪽

. XIX.

Quod voluisti, inquit Deus Evae, carpere Pomum, Crimine pro tanto quae tibi poena datur rImperium perferre viri, partusque dolores Debes. Haec cis Ipae est debita poena tuae. Faemina cum paries patienter ferre dolores Debes i atque viro subdita semper eris. XX.

Poena Adae Quod mea sprevisti, Deus Adae, jussa, laborem Usque seres , lineium nee tibi terra seret. Angelus , his dictis , utrumque ejecit ab horto ;Αtque iterum hac vetuit ponere sede pedem. Otia ne quaeras , fugias cane pejus et angue Culpas ;. sic Coeli janua clausa fuit. XXI. Poena Semeotis A te decepta est mulier cur, perfide Serpens ySerpenti satus talia verba Deus. Sub terra repes ; mulier tamen altera surget Fortior, atque tuum conteret illa caput. At quae serpentem contrivit Demina. plantia rQuae peperit nobis intemerata Deum.

37쪽

XXII.' . Mors Abel Oecidit fratrem crudeli morte Cainus , Et fratrem , quo non alter amabilior. Invidiam ut pestem fugias; haec impulit illum

Sanguino .fraterno contaminare manus.

Hei mihi l Qualis erit decursu fluminis unda , Proxima quae senti tam lutulenta fluit l XXIII. Causa Diluois

Jam caro virtutis callem corruperat omnis; νCausaque culparum laeda libido fuit. Proh stupor i e coelo nimius delapsus ab alto Imber ; aquis omnis naufraga terra fuit. Nirtutum pestis cunctarum est laeda libido.

Haec homini semper tristia damna tulit. XXIV. ' Area Dilustii Diluvio ne mersum hominum genus omno periret, A Noaeo laeta est Arca , iubente Deo. Paudi illio homines, animautia pauca suere Sunt salvi quot quot condidit, Arca Noe. cor Iesu nobis Arca est, Portusque salutis: Qui se illo potuit condere, salvus erit.

38쪽

XXV. Noe fabricans Aream

Illusus eunetis Noacus dum conderet Arcam , Est factus populi fabula stulta sui. Condidit ille lamen , spernens vesana loquentum Dicta, et perfecit quod bene caepit opus. Quod debes facias , hominum convicia spernens:

Noli homines propter spernere iussa Dei.

Noe inclusus in Arca Dum iustus Noacus cum prole . maneret in Area, Angusto spatio tristia multa tulit. Ille tamen clausus patienter sustulit omne , Ne Posset summum mortis obire diem. Mortis ut aeternae vites tristissima damna , Dum tibi vita datur, tristia cuncta seras.

XXVII.

Diluoium Undique Diluvium venit, cuncta imber inundat, Et terra omnis aquis naufraga facta jacet. Unde Sophi quaerunt cumulus tot venit aqua -

Mirantur quod aquae copia tanta ruit. Qui prius ex nihilo secit Deus Umnia ; stultum est Quaerere num terram mergere posset aquis.

39쪽

XXVIII. Columba missa ex Arca omni dum terra moles cessaret aquarum , Α Noaco ex Arca missa columba fuit. Ad Noacum haec rediens ramum portavit Otrvae, Laetitiae signum pacis et ille fuit. Spiritus adveniens Patris . specieque dolumbae - Cordibus hic nostris tristia cuncta sugat.

XXIX. Iris

Placatus Deus est, posuitque in nubi hus Arcum, Foederis et pacis nuntius ille suit. . . Amplius haud terrae irascar , Deus ipse locutus Iurat; nunquam omnis terra tegetur aqua. virgo Dei Genitrix Iridis signata figura est , mee nobis semper nuntia pacis erit. XXX. Ebrietas Noe Fruetibus e terrae Vivens, agrumque colendo Iam manibus vilem severat ipse Noe . Ex illa seeit vinum, nimis Iue bibendσ. Quod placuit, nolens ebrius ille fuit.. Parcendum est illi , damnanda at stulta voluptas Prae vino errantes nou bene ferre pedes.

40쪽

Benedictio sem Cur prae Iapheto voluit benedicere Sem una , Illi quid melius viderat esse Noe 'Post longam annorum Feriem , post Saecula multa, Semi venturus germine Christus erat. Quis benedicendus Christi nisi nomine' Christus Est nobis omnis sons et origo boni. XXXII. , Turris Babel Turba insana hominum Divinam ut salleret iram, Turrim aliam ad coelos aedificare studet. Λt Deus omnipotens linguas confundit eorum , Sie opus incaeptum Pergere nemo potest. Cui Deus iratus , se illi submittat oportet, Non vi , sed precibus vincitur ira Dei.

XXXIII.

, is

Deus loquens PIurali numero Confundens hominum linguas eur verba Iocutus Plurali numero , qui Deus unus erat r

Ut scirent homines Deus est quod Trinus , et Unus 3 Plurali numero verba loculus ait. Cum plures audis tres crede existere in uno , Cum Dominum, solum dixeris esse Deum.