Carmina Antonii Luisi 1

21쪽

XVII. Iudaei

Gens suerat iudaea rudis, virtute nec amnis Prheclara , aut orbi non hene uota fuit. Diseipuli chrisii Iudaea a gente ereati :omnes hos poterat maxima Roma sequi 'At cunetae gentes illos , et Roma secuta est :Ecquis opus tantum non putet esse Dei r

XXVIII. Eae Praemiis quae Christi Religio μ omἰιtit

Legum latores homines servantibus illas Praemi proponunt, quae dare soIa queunt. Praemia sunt terrae ; Deus at virtutis amicis Praemia promittit, quae dare summa Potest. Belligio Christi proponit gaudia vitae Relernae t auctorem quis neget esse Deum y XXIX. Ex paticiniis omnia de Christo veteres cecinere prophaetae ;Praedicta illius vitaque, morsque suit. Quod nato Bethlem Christo, nova stella niteret , Quod Solymis dira morte necandus erat. Omnia de Christo facta ut praedicta suere, Num praescire potest latia purus homo I

22쪽

XXX. Ea epersione Temρli merosolymitani Ei Solymae, et templi, quo nil excelsius unquam,

Quod sternenda solo moenia cuncta forent. Praedixit Christus, Praecisa et tempora casu si Et Solymae , et templum strata suere solo. Quis Christum verum esse Deum, verumque prophetam ,

Et veram Christi quis neget esse fidem lXXXI.

Ex sanctitate praeceρtorum F, ε sdem Christi qui vult cognoscere Ueram, Hie fidei Christi dogmata sancia legat. uuam bene digna Deo, quae nos do mus et illi, . In nos, et reliquos quae facienda doceii Nil melius dictum , nil est et sanctius illis :Talia num poterat dicere purus homo

XXXII.

Ex praeceρto humilitatis Sola hominis culpa est, quid homo nisi pulvis et umbra Ei bona debet homo cuncta re arre Deo. At nemo hoc docuit rationis lamine ductus , Nemo bonum quod agit credidit esse Dei. ' , Sola sides Christi nihili primordia nostri Monstrat , sola iubet cuncta referre Deo.

23쪽

XXXIII.

Ex Praecepto sui abnegationis Est radix omnis culpae perversa voluntas :Πuie fraenum injiciat qui dupit esse honus. Nemo quantumvis sapiens hoc jusserat unquam, Nemo voluntati ponere fraena Suae. Sola fides Christi verbis patefecit spertis, . Quae sit origo boni , quae sit origo mali.

Ex praeemto dileetionis inimicorum Sit quod homo henofactoris, quod amicus amici, IIoc facile est cunctis : ethnicus ipse facit. At quod amet vere a quo accepit tristia damna, Λique illi sariat qua ratione potest, Boc opus , hic labor est , haec nimium ardua

virtus:

Hoc qui praecipiat quis neget esse Deum rXXXV.

Ex eonsilio eoangelico Castitatis Quod sit homo virgo verae virtutis amore , Non quod natura frigidus ille manet. Hoc est in terris caeIestem ducere Vitam , Hoc nemo faciet ni Deus ipse iuvet.

Sola est Belligio Christi quae hortatur ad illud; Praeceptum hoc Christi quis neget esse Dei r

24쪽

XXXVI.

Pauperιalis Quod sit homo pauper verae virtutis amore , Non quod natara plumbeus ille manet, Naturae haec virtua fines supereminet om ues ;Hoc toto est terris vivere corde Deo et Sola est Belligio Christi quae hortatur ad illud ;Consilii auctorem quis neget esse Deum Z

Obedientia Quod sibi quis moriatur adhuc dum corpore vivit, Sitque voluntati subditus alterius Haec summa est virtus, hoo vere est vincere

Hoc est quod frustra philosophia docet. Sola est Relligi Christi, quae hortatur ad illud: Consilii auctorem quis putet esse homine in r

Gens Iudaeolum e t . totum dispersa per orbem, Et sceleris poenam monstrat ubique sui. At servat nobis divina volumina legis , Quae fidei Christi dogmata vera probant. Quis neget esse fidem veram, et sanotissima

Christi Dosmata, quae christo gens inimica docet y

25쪽

xXXrX. . Ex testimonio Iosephi Hebraei Vir fuit hebraeus Ioseph doctissimus inter Hebraeoτ, cuius uomeu ubique a ovat. Hic dixit Christom elarum virtute luisse , Et tumulo egressum qui tumulatus erat. Credidit at nunquam in Christum: ece talia dixi tyNoa raro verum dicere lingua jubet. XL. Ex Atheoriam eonfessione Belligio christi eum si verissima , veram Esse Atheistarum turba scelesta negat. Illorum at multi sub mortem vera se eo lux Dogmata , quae Christus tradidit ore suo. is quanta est veri l haec mortalia peeiora o git Diuere quod nolleatit sto Deus ipsa iube i.

Ex ipsis Christi fidelibus

Plures cultores Christi, fideique Μinistriuei mihi quoi fidei tristia damna serunti Exemplis , aclisque suis conantur ubique, Ut mundu3 Christi dogmata falsa putet: - Regnat at usque fides, et toto regnat in orbe i Cur hoa r e coelo hano instium ipse Deus.

26쪽

23xLII. Ex mroibus Christianis Qui pro aliis sortes voluerunt Perdere vitam , Neroas iaciat Philosophia suosῖ . . Λt sunt hi pauci: Christi sanctissima mullos Relligio hos peperit: quis peperisse neget y

Quae multos genuit verae virtutis ama ut egueroas, veram quis neget esse fidem r

Belligio Christi sponsa est carissima Christo , Et pro qua voluit mortis obire diem. Nane homines quot quot sucit ausi laedere sponi ci . sam, Solverunt sceleria tristitia damna sui. Quis neget esse fidem veram quam Christus ab alio Servat, et invicta sustinet usque manu Z

Haec eadem aemper dogmata vera manent. Romanum imperium cecidit, rapit omnia tempus: Saeela sdem Chri ii vincere nulla valent. Cur manet haec Oemperi salsum mutatur tu horas; Quod semel eat verum , quod suit usque mavet.

27쪽

E e unitate ue ei Dogmata quae Romae toto cie duntur in orbe , omnibus est imus Christus et uua fides. Qua boreas oritur , qua auster, qua surgit ab oris Eois qua Sol vergit ad occiduum , o muibus una sdes : at cur concordia lania 3 Haec docuit Christus , qui Deus unus erat.

XLVI. Ex ipsa Religionis Christi essentia

Belligio Christi cunctorum est apta saluti ;Et cunetis omni tempore praebet opean Quid jubet ii Iay Deum super omnia semper amare, Et reliquos homines semper amare jubet. Est nostris medicina malis : quae commoda tanta Attulit, have veram quis neget esse fidemi

Non paucae sectae loto' versantur tu orbe, At Christi fidei quis putet esse parest Quae tantos numerat vates, miracula tauta, Et quae mirtutum dogmata cuncta docet rAt sicut salsum vero discernitur auro, Sic veram Christi noscitur esse fidem.

28쪽

XLVIII.

De unitate perae Religionis Est si vera sides Christi, DIsissima quaeque Secta erit ; hoc sapiens nemo negare Pote St. Cum falso pugnat , nec vero Opponitur unquam Verum , quae pugnant an simul esse queunt rSuni si dei Christi verissima dogmata semper Ergo .aliae sectae dogmata salsa docent. XLIX. In Iudaeos Ablatum est sceptrum Iuda , tempIique superbi, Quod Solymis suerat , moenia strata jacent. In Christo jam sunt impleta oracula Valum , Iam Solymis Christus morte Perem plus obit. Quid vetat, o coeci Haebraei , Vos credere Chrialium

Venisse φ hoc omnis Pagina sacra monet.

In Mahume nos Infamis vitiis Mahum edis ubique Per orbem , Qurs, modo sit sapiens , dogmata vera puleii Conjugii sanctas leges qui Sustulit omnes , Omnia qui docuit furta licere suis , Qui fudit sectam armorum terrore , prophetam IIunc hominem pravum quis putet esse Dei r

29쪽

LI. Aeatholicos Quod vetus est verum, quod semper ubique per' orbem

Creditur , at Verum quis putet esse novum Pontificis quotquot Romani dogmata spernunt , Qui veteri fidei substituere novam , Tempore apostolico dicant quae dogmata vera Credita ; quis verum credidit esse novum rLU. Inter Catholicismum , et Athelamum non

datur medium.

Romanae hos inter , fidei qui dogmata credunt , Atque Atheos inter quod medium esse potesti Philosophus fidei romanae aut dogmata credat, Aut his dogmatibus nolit hahere fidem. Est opus ut neget esse Deum , cum e pluribus illis Quae sunt, philosopho nulla Placere queat. LIII.

Aut credis fidei romanae dogmata vera ,

. . I

Et debes grates usque referre Deo :Aut nondum credis, caecaque caligine me ut is Cingeris, et facias servida vota Deo , Ut quae vera fides doceat te luce superna ;Nam precibus justia annuit usque Deus.

30쪽

Mundi Creatio .

Dicere fert animus Mundi primordia vera , Quis molem hanc secit , secit et unde Deus. Hei mihi quot nugas veteres finxere Poetae lVersibus at legitur sabula nuIIa meis. Quod scripsit Moyses, afflatus Numine scripsit: Quis tanto historico nolit habere sidem 3II. Deus Creator Materiem aeternam plures dixere sophistae , Ai nihil hoc dicto stultius esse Potest. Materiem ex nihilo matam dixere sophistae, At nihilum quod erat qui sibi causa fuit ΤErgo Deus secit: dedit et primordia Mundo, Qui Deus omne potest , condidit ex nihilo. III. Creatio eae nihilo Condidit omne Deus, sed qua ratione creavit, Utque aliquid coepit quod fuit ante nihil , Dicere quis poterit superat quod mentis acumen' Hoc tantum dicam : condidit ex nihilo. Ast opus omne Dei superat ni mentis acumen, Nec tu vilis homo , nec Deus ipse Deus.