Callinus : sive quaestionis de origine Carminis elegiaci, tractatio critica

11쪽

Aecepto pra mi invitatus, et confirmatus tua a Horitate, ampliorem de hoc argumento apparatum colligere coepi, usus Praecipue academicae nostrae bibliothecae opibus, in quibus aperiendis nosti et laudat e consuesti singularem Κordesii nostri lutei a tissimi et oudi melius merentis liberalitatem. . de mox, ut sit, subnatum missu consilium, par tu cuiusdam historiae illius singillatim paullo co- Piosius x curatiusque tractandae. Animadverteram autem, nihil esse in hac historia, quod tali opera

magis indigeret, quam ipsam elegiae originem, ideoque ad hanc potissimum cc endi curam

diligentiam converti. Sic tantus paullatim materiae cumulus accrevit, ut in ipsa iam quaestione paratas opes dissimulare . quam novas conquirere, dimcilius esset. Locuples vero haec materia magnum

disputationis ambitum amrebat, in quo sedula ea

vendum erat, ne impediretur continuae argumentationis series, siquid sorte, quamlibet ad rem n ceSsarium, loco altiviissem parum idoneo. Quod

quum saepius mihi accidisset potest autem sarciussis me in tanta rerum varietate , identidem es inimigrum librum vel singulas eius parte retractavi, --

12쪽

omnia redigerenturi Nec poenitebit me huius operae, si modo hoc fuerim consecutus, ut, si cui non insolitum fuerit, in alterius argumentanditionem ita se insinuare, ut etiam per varias viae --.bages neque enim ubique, ut sess, praesertim in his litteris, trita rectaque via licet incedere et perlongum spinosae subinde disputationis tractum ex pedire se non defugiat, is igitur ut ne singula tan-. tui quaestionis momenta ponderiire, sed omnium etiam coniunctionem, ac sinem, rivo mutent onmia, perspicere et ob oculos semper habere possit sine maiore saltem, quam quae posita est in re ipsa, lectionis molestia. Dissecare disputationis norem etiamsi voluissem, id ad laedit rem lectionis adiumenti non multum, aliis autem nominibus i commodi Plurimum videretur hisiturum s. e. Nondum absoluto hoc libro, quem ab inve tore elegiae Callinum inscripta, quaerebahir, qui tu solenniuite inaugurationis Regiast, ea quum supe aioris anni aestate esset agenda, pro 'htio 'udis sum

misci philosoplva honoribus publice 'lud nos di

13쪽

inutaret Iam, ecce, hortantur et instant milu

duumviri suo in genere principes. Reinholdus, illo tempore Decantis amplissini philosophorum ordibnis, cui in philosophia, et Tu, mi labi, cui in Isis antiquitatis studiis laautum debeam, nulla, quam delebi oblivio, ut dissertationis loco libri particulam quandam illustri exhil erem ordini phialosophorum, thesesMe publice defenderem. Ego

quum nouem unctando et recusando ergiversamus speciem induere , nutumque talium virorum imperii instar baborem, obtemperavi

ne tandem Tibi, min, ii, Vir egregie, traqdo integrum librum, quem scribendum Tuo hori tu susceperam, additis etiam, quas hilud ingratumni unus Tibi spero situras, Drtae reliquiis , uti tui, a me emendatis. Licebit autem do Callino meo idem ibi profiteri, tuo ad M. Brutum de Oratore suo scripsit Cicero: quo GH -

- - -- imon, ut, ει sustinere tantam quia tionem non Posuero, in ii neris imposui tua cu 'it mea recepti in quo a men iudicii noari errorem laus icti dati muneris compensabi

14쪽

ingenii primitias, quam Tibi, Iminrichi, Di in

incendisti Graecae et Romanae mi uitalis amore, ut in hac sedem quia ac domicilium uidiomuti meorum collocare statuerem qui insigni Tua tu me benevoIemia mihi his litteris operam navanti anismum addidisti qui praeivisti mihi doctrina et exemplo qui aretiore qua me dignatus es, o suetudine tua, qui consiliis, qui monitis Tuis studia mea es moderatu, Quid dicam de Regio instituto Plii Iologico, cuius sodalis Te potissimum iudice factus, exercitationum interpret odi et Latine scribendi a duce ac moderatore usus sum quid de praemiis Sesainanis, quibus in me ter collatis Tu cum ceteris iudicibus humanissimis excitare iuvenilem opseram meam voluisti quid denique de voluntate

et, si est dicere, de amicitia, qua etiamnum

in prosequeris, ex quo et ego in hac a d inia studiosis iuvenibus antiquitatem explicare Pgressus sum Iaber meus quantopere Tua HAntichi, et Tui similium virorum indulgentia iudigeat, dum limo, in dies magis sentire coepi.

Sed Tua ex optimi cuiusque philologi humanitate

15쪽

Quintilianae vocis inua Pesura timo, non e roras. Vale, Vir eximie et P*rge, quaeso, favere studiis nostris Scripsi in academia,iliensi a. d. V. Id. April. a. I cccxv1.

16쪽

CALLINUS

QUAESTIONIS

TRACTATIO CRITICA.

18쪽

Nilii in onarii antiquitatis scientia plus iucunditatis iamul habet et utilitatis, quam antiqua poesis docta et accurata cognitio. Haec vero exploranda cuiusque generis ori iis incredibileni in modum adiuvatur, non tantum qiros tunc totius generis per estigatio debet incipere, sed etiam quod haec explorata eius originori essus su e procedit. Nonnunquiun etiam de orim g nere noniicet nisi cognitis eius primoi diis recte itidicam, ni destragoedia et aliis fortasse formis Et elemaci quiadem carnainis historia adhuc adeo iacet negIeeta, uti per demum Conradus Schneidems, invitatus, ni salior SHHemiorum commentaries quodam, quod isti pol

Athenaeum suum prodiderant, uerrit ausus de carnaino elegitici Graecorum in eidelbergensium Virorum, quae vocantu , Studiis ex nere, et ultra Solichaeum, Gallicum hominem sapere, qui de eodem argumento pinguiminem, ut aiunt, sed tamen paullo melius scripserat allis, quos enumerare nihil attinet, historia autem

carminis elegiaci, quae hoc nomine digna sit paeo-Schneideri illius dixerim usque adhue desideretur. Neo mirum. Nam talis hastoria si mea to carebat, doneo de origine carminis huius non obiter tinnas aliud agendo, sed dedita opera disputaretur id quod nemo adhuc lacere aggressus est, quum tamen omnes nisssent, quam fuerit res ea iam apud Hieres controversa. Et est sano elegiacum genus critica historia Ionge dignissimum, quippe quod et argumentorum arietate et poetarum, quihoo genere utebantur vel ubat ine Milesiis H

19쪽

epico, euius piogenie est, cedere videatur. Itaque operae pretium feeisse initandi sunt Alexandrini grain anatici, quum in eo plurimum contendebant, ut huius generis Oritim investigarent. Accedit, quod et ipse iii- Ventor mi, Ilitis tum antiquissimus fuit, tum poetica facultate insignis marime. Nam primum nullus poeta,

ne Hesiodus quidem, uti videtur, propior est Homero, ideoque hinmitio in ae in aetatem incidit eam, in qua

iuvat οια reperire ab Homero et Homeridis diversiari , eunderiaque acleo novi generis in Verat em. Deinde Cablinus Ephesius, poeta bellicus, quem inventorem segiae suisse cortis, ut spero, argumentis docebo, poetica via tute anuam excelluit, qualitiam exspectari ab eo potest, qui post epicam poesin ad summum ab Ilontexosastigium eductam imminando metro heroico elegiaci generis invenior exstili eoque secem .praetulit omnibus, qui nova deinceps metra excogitabant. Erunt qui di eant, omitti a nobis fi ucrum ex hac quaestione Percipiendum praecipuo hunc quidem in eo ponentes, quod posthao nomini dubium esse aio t, quin egia, qu oscilicet hoc nomine digna sit, esse debeat euica, ac Por, ea, quum eadem ad aniatoria et lugubria argumenta usurparetur, Miarimam hoc genus poesis esse natum deflexerit de natura sua. Contra alii ama ut veram elegiae naturam a Mimnermo aut etiam a Simonide demum esse perspectam , ignoratam adhuc ab inventore. Sed utrosque confido intellecturos, quantam argumento rum varietatem elegiacumaeam admittat, si ea con siderarint, quae exposita sunt a nobis de eo, quod inte sit inter Horatianam sententiam de Elegia primum lu-

homo ' ammaticorum, eandem lugubri argu--uit optime etiam convenire et rinimantium. init . de origine carminis Hegiaci, praeter script

res totius historiae eius, dissexuit Boettiger vir ωIehDr-

20쪽

CALLINUS. s

tione Marsyaeque supplicio, et Henr Wandenhurgius in prolusione de argumento et natura optimisque formae ine, nam, mundis eius quo scripto lateor ino haec commentorem Inuius aegre caruisse quippe excerpta inde, quae delaebam amico ostendebant, eo quidem in opusculo trunc Batavum esse altem quendam Mumlinuri, ac pariun aut nihil inesse mollisioni estis, quod liue pertineat, neque ex hac nostra disputatione,

si operae pretium videatur refula hi perfacile possit.

Proclita quidem est ab eo Hemi quaedain epistola: sed haec neque simpliciter agit de origis elegiae, et idem sero continet, quod habet ei dem annotatio in Tibulli

editione novissima p. XXI seq. iii qua quietem hoc unum est memorabile, quod apparet, Sensasse tamen I synium,

virum summum, λέγους distingi midos esse ab ἐλεγε cet hoc essemieris nomen, illud non item Multo in ioos numenti Mettigeri est disputatio ista, ubi praecipue vir eximius id egit, ut occasionem inveniendae et giae eantu tibia Dactio et susistrae data esse ostende--t. Quae sententia ab aliis recepta, ab alii xepudiat a nemine dum ita ut par erat, ad iudicium est vocata. Et nos quidem in Appendico docere corvabimur, imPaxes tibias esse ab elagia origine alio s. Quum Vero Mettigeri sente tia, ut ibi ostmidam vera non sit, promnes lamen neque digna est contemtione, in quam temere illaI I adducere voluit Conae Scimeiderus in Stud. Me idem Vol. I, p. 15 aeq. nempe ad Schlegetu aliquod in eat acute dictum provocans. Et Sinneidem qui dem hoc nomine Boeti exum viti a ierat, quod omnino quaerere ausus sit, quomodo inventa sit hexametri et Pentametri copulatio, quae disticlium appelletur. Talia enim inventa ex ipsa hominum natura nasci, mentis

autem intimos recessus aperire in hac humani ingenii imbedissitate non licere. At mihi crede, Boettiger haud μ--it, sontem ii ventionis in inventoris ingenio esse