Callinus : sive quaestionis de origine Carminis elegiaci, tractatio critica

21쪽

quaerend-I, nec voluit explorare, quomodo iis intiminat metrum elegiacum It Imo occasionem uti taxsu in--nionis in tibia dextra et sinistra tibi reperisse visus est. Quod qu- ipso Sinneidemis risisse videatur, hoc magis iniquum est eius de est ero iudieiunia Neque etiam iure vir doctissimus reprehendi posset, si indieasset, quotmRI 0rta sit ima. Non enim proh het, credo, livinarii simili inbecillitas, quo minus --telligas, nisi u elegiacum ita esse ex heri ilao conso matum ut alterius cuiusque hexametri pedi tertio et sexto syllabae in thesi positae detraherentur. erunt me longe gravior est ac dissicilior quaestio, quis sit -- his inventor carminis; cui addas licet, quaenam eius et patria et aetas fuerit. Sed de patria quidem et aetato singillatim quaerere opus non exit, si fuerit dei nonstratum, recte a quibusdam grammaticis inventorem egiae initum Me Callinum. Hunc enim Ephesium fuime omnes consentiunt; nec nisi cognita eius aetatexes demonsuari potest. Unde apparet, in quaestione de origine huius carminis, quatenus ea criticam tracta- tionem requirit, neque in xvitanda Boetii ii sententiadi tibia dexis et sinistra versatur, ad illam quaesti senem, quae vctterum iam ingenia eXercuit rodire omnia,

quis sit inventor elegiae. auca, quae passim suo inma Boettigero quam ab aliis de hac quaestione allata. tius puta irin ipsa argumeniatione suis locis commemorare. Quaedam scien omitto, Ne nugae quaεcunque soleo recensere, ne quid scilicet ignorasse videan

in ipsa minissimae quaestionis tractatione via et rarum procedam, nec sereor ne cui austo longior disputatio videatur, sine qua res ad liquidum ei duci nequeat, Praesertim quum vita ibi ociuont necesse sit, quae aliorsum, ut spero, traduci non sine aliqua utilitate possint. Aliena a proposito et eruin, quae in vulgus notae sunt, aut ultro patent, copiosam pertracta-

22쪽

tionem pari eura delagi sta in iis, in quibus summa et caput quaestionis est, ab omni parte considerandis et extra dubitationein ponendis ita medium tenere studui ut, in dicam, nimius --η---- videri ina . luminia Quinquiun, quod sin a argummitationis into-gritate timilli potuerit, ego saltem vix reperio, exceptis fortasse iis, quae de Cassivo Ephesio cum aliis Cassinis non pereluctando dicta Mint, quae tamen et ipsa ceri' non abhorrent ab instituto nostro. Ceterum coxopta

loca quihus utendum est, ementiare soleo, quIuri Cor Tectionis aut breviter licet rationem reddere, aut ratio

Quo apparet peritis lectoribus, sed ita tantum datac in tueri emendationem meam, o depravatio prae sentem loci usum tollit, aut etiam res, de qua sermo est, in ipsa cinerectione vertitur. Sed ad rem veniamus,

et obliviscamur aliquamdiu Cassini nomen vel Mison is esse auditum , Ante omnia erum ridendum est ne perdamus operam. Nempe quaeritux, an quidquam onmino constitui de elegiae inventore possit. Μirarer equidem, nisi ab exploranda elegiae inve imu Plamaque abstem set Horatii locus in Episti ad Pison aeqq.

Versibus imparuer iunctis murin inni Primeto, post etiam inclus ea Moti omenιm CON .grammati ei ceracini, et adhue sub india K Me. Nam, ut rem omnem paucis complectar, si Iugubria initio fuisset elegia, ut Horatrias putabat. ἄλυτος quaestio

esset do eius origine, ideoque modestiae poma tribuendina est, quod adhuc sub iudico litem esse dixit, quum

iudicem ne exspectari quidem posse, et salsam nullam non gran malicorum aententiam esse censeret in qu

bus duae avia, quamin alterutram alioqui non modo potuisset. sed etiam des, Me veram habere, nunc vero minime potuit Sed singula Paullo diligentius Pers

23쪽

qua minis a quidelm ut ab interpretanda Horatii sententia capiamiis inithini, ubi queremoniam de lugubri argumeIIto tarn olim totius recte accepit, demetris p. 26M. Quam explicationem data opera tueri si cui supervacamum ideatur, sciat esse, qui aniatoriani que . minor in intelligere analint propter antithesin Mosi semientia compos At enim ex hac in neutram pari mquidquam eonsequitur. Nam si vera est nostra inter

pretatio, opponuntur sibi querula et laeta carmina, et illa quidem lugubria, haec amatoria sere, quod genus Alexandrinis maxime ac Romanis placuisse constat. Ovidii versum in Sapphus Epistola ad Phaonem si in .men haec est Ovidii), Heroid XV, 7: Hendus amor meras est elemur I c- - aliorsum pertinere, deinde patebi Quum vero hactenus omnino ambigua videri possit rιerimoniae inte pretatio, tum etiam altera ratio, qua amatoriam sim

Mari querimoniam putant, duplici modo iniri potes

prout Horatium aut re vera ainatoriam quemnoniam principem elegia materiam facere . aut o II ni II IIO generatim de carmine elegiaco, sed unice de amat uia et gia loqui credas, et hanc dicere primum querulam, deinde etiam laetam fuisse. Illa Moes cuiusdam et Gai sic seriptoris, arti et Blanci, seritentia est, recepta a Barthi in editione Propertii p. LXXXIX. haec Conr. Schnoideri, qui unico hanc veram esse affirmat in Stud. Heidem Vol. IV. p. 56. Sed Sehnoideri sententiam nemo iacile probarit, nisi qui mox Horatium contendere

credat de amatoriae elegiae inventore certare grammatio . Taceo enim, --i impariter iuncisa vel per se generatim elegiacos esse. Resia igitur praeter nostram nonnisi una Dartu et reliquorum interpretatio, et qua ritur, utrum Horatius principem Megiae materiam II gubrem, an amatoriam fererit querimoniam. Mair mum docero com nux, non posse de amatoria cogitari;

24쪽

deinde Irosuam interpretationen similibus grammatio rum oententus confirmabitum, depraVatis tamen acces-

Mone novi ei miris de lugubri argum

consentaneo.

Amatoriae elegiae eiusque querulae nem nescit Primum auctorem fuisse Mamaeimum. Quodsi aselianam fueris interpretationem amplexus, istum poetam Horatius elegiaci carminis inveni mein censuisse putandus erit. Verum enimvero Mimnermum nemo unquam veterum ii adidit inventorem elegiae quidquid dicunt

Oxion Thebanus irase ἐτυμολογιων apud Ruhnhen ad a lim. Fragm. T. L p. 39 d. Mnest auctor nymologici cuiusdam inediti ibid. et Plotius dometris p. 26M.

qui tamen et ipsi iniiii, ni IIon tribum inventionem

elegiae, sed ab aliis tribui putant. Isti nimirum non ius, quam quidam perelegantes hac nostra aetate viri, insta omnium melandus admorat. Epp. Vol LP. I 26, intellexerunt m anu inorum dicta quorum unum ad nos Pervenit Hermes nactis apud Athen.

Flaccusare solent Hermesianactem, qui Μ nemo invention 1 elagiae tribuat quod falsum esse, nec tamen magnopere ritumanduam, quum lamoris mannm anus et amatoriae invenior fuerit Hegiae, quam Alexandrini eius potissimum exemplum secuti, tanto cum otudio excolebant. Sed, obse o, quid aliud dicit poet quam invenisso Mimnermum dulcem sonum et quasi ἡ,iritum mollis peniametri, hoc est mollem lenemque elegiam deni untluam, quod sciam facillimum hunc locum recto opticavat, praeter Boettigerum inari. Μ λε-

ol. I. rise , p. 558. et Molinthium in Historia litterarum Gri et Bom Gmnanice scripta Mai. uos, qui inmen vera salsam imopretationem miriun in modu*a

25쪽

Perisse, qui salsam prodiderant. Eodem Pertinet Ρr . perti iuud, I, 9, 11 Hus in reniore acie Mimnermi νε--m mero; ea Enim uetus lenta quaeri Amor. Quem lacum Vulpius, ne quid dicam de novissimo editatore, es nuper etiam Isari ius ad Fabris Bisi GL VOLI. . ita uti interpretati, ut Mimnermi eratam pentametrum elegiacum si V omnino elegiam esse, et huius inventionem minuerino tribui censerent. Ne quum verum est. Loquitur poeta de amatoria Hegia,eani tu Minanermianam dicit eodem modo, quo epicam poesin Homericam, non quod inventor, sed qua Praecipuus auctor eius fuit imnermus. Bumanni ceter qui doctissima est annotatio de hac re quae eius se tentia sit, nemo videt. Sed Broukhusius, se recte Pi opertii mentem percepisse, eo declarat, quod comparat

Ovid. Bemed. - . V. 58 seq. Vimachi numeris non est dicendis Achillear dippe non est oris, Homere, tui. Quam minurus loci paullo alia ratio est, quandoquidem Cad οὐ inumeri dicuntur numeri, quibus Callimachus Cydippe scripsit, id est elegiaci, ut Cydippe fragmenta declarant, post Benileium opthne a VH--enam tractata in Callim Mese Fragm. μ 1 seqq. et opponuntur numeris, quibus Ilias condita est, id est

heroicis. Attamen hic quoquo Donnisi de amatoria et

gia sermo es Haec igitur utrobique opponitur epico carmini est a Properito Minermiana, ab Oridio Callimache dicitur, quod recte uirumque fieri potuit, quum elegiacorum principem poetariam alii imnermum, ut Horatius Episti II, , Io seq. alii quorum Quintilianus

I. O. X, 1, 5 recepit iudicium, Callimachum censerent. laventorem elegia exoticis non magis Asmuum un

26쪽

Itiet mei this, quam Callimachum ovi in eo n

Et quomodo, quaeso, Alexandrini et Romani Μ--mmin, quem convenit fuisse Solonis aequalem, in . ventorem elegiaci carminis habere poterant, quum era

starent tot ar tiquiorum Poetarum eiusmodi carmina, quorum ad nos pauca et exigua fere ex communi bon

xum librorum nauseagio fremerita perveneriinc Aatium enim , qui in libro vemiacula lingua de philologia sci

xae elegiae existimatum, Callini autem ac γrtae casemina formam tantum cum vera et a comi nem habere pro mat, e sequentibus, si tanti est, inlisis hion erit dissicile. Nos istam opinionem emimnermo inventore carminis elegiaci unquam apud veteres habito relinquamus Orioni Thesaan et quos praeterea ante commerum avi, qui quidem non melius, ut dixi, quam nostri, Alexandrinorum dicta intellexisse putandi sunt. At, inquit, Orion liebanus non suam, sed Didymi Alexandrini affert sententiam. Audio. Sed hoc ut verum iit, quid aliud inde emam, quam Alexandrinoruni dicta viato ab Alexandrino iam int citi emo Proindo vel sic id, quod praecipuum est, concedendum erit, D minem veterum elegiaci carminis inventionem tribuisse Minermo. Sed illud etiam neg indum est, Orionem Didymi hac re a Te sententiam. Dicit grammatia

27쪽

c A LAE IN UAE.

των Neminem fugit, opinor, Verba ἄ- - πενταμεμ o etc. non esse ad ea, Ila PTOXune antecedunt, sed ad initium loci referenda Neo minus sane apertum est, verba ευμ- M iraque ad KMλ- --ιου - , quaedia sunt, quaeque errorem de inmiterino continent, non esse Didymi, ut Ieliqua, sed Didynii verbis vel ab ipso Orione vel ab aliena manu admixta, et loco, ut fieri solet ab istiusmodi acriptoribus, parum idoneo tanquam δε παρεν-- collocata. Orioni Thebano et sociis commenti eius addas licet testem non magis locupletem, Uarium Ictorinum Art.

Garammat. III p. 2555, ubi Mosero, inquit, Archi Dinum eius metri elegiaci auctorem tradiderami, --dam Colophonium quendam , uper quorum Opinione uua grammaticos magna dissensio est empe Col phonium illum, cuius nomen controversum esse Victo xinus dicit apud grammaticos,iimnermum me, quem plerique Colophonium sexebant, certum Η. Valesio via detur, Emend. Iv I 4. p. II 8 ed. Burm et aliis, verisimile lanatio Hebella in Comment de Viti et Scripsis, chil. . p. 23. qui praeterea Isidomin commemorat orig. I. p. 53 Nam quidam eorum grammaticorum)Colosonium quendam si scriptum), quidam Archi. D Jum auctorem atque is Mentorem Molunt Quod si non contendere, sed docere voluissent viri Grai, esse hiendum erat ad Maeni Victorini verba, mi primo ac spectu rem dubiam et incertam reddore videntur: ver quorum opinion apud gramma ticos magna dis isensio est. Erant sine dubio ' istorini temporei 1-matici, . qui imnermum Colophonii normito si sicari arbitrabantur Sed ipsa dissensio praeter Mimnermum alterum quoque Colophonium fuisse declarat,

de quo ala cogitarent. Est aut an alie illo Coloph ni Polymai tus, de quo Plinius, es quisquis e t

28쪽

alius': Sunt qui ci edunt, illum Moenisse heroica, item Hegias. Nam Colophonium fuisse hunciolminestum, omnes consentiunt. Suffciat testem omnium antiquis simum excitasse, Undarum apud Strabonem X . p. 643 95a . Commentum istud a Plinio memoratum non solum temporum rati me falsum arguitur, quoniam Polymestus narrante Plutarino domusica P. 113 C. Tvi pandro recentior fuit, sed vel propterea absurdum est, quod ieitica sit Iul et elen aca a Polyinnesto inventa dicuntur. Atqui idem Plutarctius ibidem auctor est, in utroque genere Polymnestum navasse operam, eundemque poetam etiam Pausanias assertum λαεδαμ

μονιοις ποιησαντα I. P. 35. Nonne igitur Dianis tum est,

commentum deberi Graeculi, qui Polymnestum alicubi erint auctisem Russo hemicorum et elegiarum, ' εἰών - καὶ ἐπι---- γεγονέναι, et inventorem secerint, qui auctor tantummodo, sive generis elegiaci et epici auctorem, qui nonnisi carminum elegiacoxum et epicorum auctor Mi Eiusdem erroris aliud exemplum, in Clona et Terpandro posthac videbimus. Quid eror Graecidi isti non poterant Ρolymnestum simpliciter C Iophonium, Coloplionium poetam, Colophonium Vatem, appellare. Poetas autem, qui soli tali appellatione uti poterimi, ridiculam illud commentum de brunesto

'moxati aliter pietes et dii, in his Rabeneriis Amoenit. His . Plii lol. p. 175. Poturn ne sitim in eorum Umemim referiant, qui vel elegiaci .e epici arti linis inveritore Iaabiti sitit, sed nullum nominant huiusce sentensiae auctorem. FeTba, quao supra posui, asset et Eldo assignat Souchaeus in Comment. Acad. Inscript Paris. T. VII. p. 355, sed omisso loci certo indicio. Frustra quaesivi locum , et interim in Galliei hominis auctoritate acquiescere coactus sum. Accuratius, ut spero, Ioeum significabit clinei clerus, vir clarissinius, cuius utinam Ii di Hiiis ilesiderentui Antiquitates Colophoniacae, ubi plura e di ho Polvmnesto quam annotationis ambitus ferebat, H-

29쪽

inventore caminis elegiaci suiun secisse nillo modo credibile est. Sin vero Mimnermum Colophonii nomino significatum esse statueris, facile intelliges, Momodo vinuti nomen potuerit, siquidem Victorinum et sed rem de poetarum locis loqui credas, qualem paullo anto Hermesianactis attuli et Propertii. Ut enim Homerum Chium, Hesiodum Ascraeum poetae nominant, sic etiam 'Ilimnermium, qui elmaeo nauit Horatio iudice princeps, omisso nomine Colophonium poetam dicere potue runt. suant Oinem non damus tantum, sed ipsi nobis docuisse Videmur, eos, qui Colophonium quendam, si Μario Victorino et Isidoro credideris, carminis elegiaci inventorem seresuitit, tum Mamnestum, sed imite .mum Coloptioni tromine significasse. Sed hoc ipsum quaeritur, an istis credendum rit, Colophonium illum omnino et maci carminis, nec potius lanis ac mollis et giae, quam re Vera Mimnermus invenit, inventorem perhiberi. Et lIOc est, ito negandum, nec plus Victo-xino et Isidoro, quam Orioni, auctori Et mologici I sius inediti. et Hotio tribuendum censeritus. Quodsi nemini unquam vel earum in mentem Venit, inventionem elegiae imnermo tribuere, quis quaeso, talem ac tantum errorem ab uno oratio exspectet 8Sed fac, Mimnermum a multis Alexandrinorum et B manorum vel poeus vel criticis inventorem elegiae tu dilum, et silia esse, quaecunque hactenus disputavi. Horatium nihilo secius constabit inventionem elegiae

non tribuisse Mimnermo. Quid enim Diest, deri veniore carminis elegiari adhuc sub iudico esse litem. Qui tandem potuisset clarius prosteri, tibi de inventor elegiae nihil omnino constare mo autem, mihi crede, nequaquam professus esset, si Mininermum inventorem putasset. Unde apparet, querimbniam apud Horatium ad imnermi elegos nullo pacto posse referri, ideoquo do amatoria que oria minime cogitarii die,

30쪽

CALLI Nus. 15

siquidem illud ver si eat, cotium linitorum potuisso principem elegiae matehian facere nisi inventorem elegiae inmermum fui e crediderit, qui piimus metrum elegiacum linis argvinent accommodavae Iam vero si Lee satia interpretatio est, aperis vomes altera illa de lugubri querimonia. suae Inerpretatio iis etiam confirmabitur, qu e do similibus grammatici, una scinino expiniam. Neque mitin solus Hortis. tius elegiam initio lugubre cibisse putabat. 1moeommunis ommum, quotquot equider ficio, quorum dicta, quae huc pertinent, tulerunt aetatem, illa fuit sententia, excepto Dracone Stratonicensi, de quo deinde dicendum. Sed ubique praeterea, atque adeo apud ipsum iam Didymum Alexandrinum, ubi eadem sententia reperituae, noVi erroris accessione est depravata. Horatium si non intellexisse, at certe sensisse ei iderim, meminae heroicum propter aequabilam' versuum tenorem fluxumque eontinuum summam argument om varietatem ac naritandi facilitatem praebere, elesiaci autem paullo inter miorem fluxum et pentam tr. impedivim Mibere tamen non versuum quidem sedane rorum aequabilitatem, hoc igitur quum sit ad

Iaarrationem, quae επεα πτεροεντα requirit, minus aptum,

eamque nisi ad aperiendos animi sensus accommodatam promis excludat, idem tamen ceteroquin eandem sero argumentorem admittens varietatem. Hoc autem naensit Horatius . non magis potuit, quum elegiam initio Iugubrem fuisse putaret, inde cones ere, metrum ele datam lugubri argumento maxime convenire, quam ex eo, quod Mimnemni exemplo Alexandrini Alexandrinorum Romani amatorian elegiae materiam I'ae rebant, iure colligi licet Iiuic maxime amamient con aentaneum esse metrum elegiacum. Non enim, ne quis erret, ea potest abΗbratio inconstantia exspectam, quam in iis x wrias, qui Iedain omnio bricum inimen la-