Callinus : sive quaestionis de origine Carminis elegiaci, tractatio critica

31쪽

Dicum esse Volunt, male, si rationem Ioquendi, non mala, si rem Vectas, et tamen vulgarem opinionem de lugubri et amatorio argumento elegiam in ceteris co gruo avelli sibi veriori illa sententia non patiunturi Utcunque sit, saltem non dicit Horatius, liguhri arguanent metrum elegiacum praee,pue convenire, et ei jam, quum ad alia argumenta stirpaxetur, sua ab natura degenerasse. Ominum vero, qui praetermor iitim sententiam de elegia initio higubri amplexi sunt,aiemo, quod aciam, ab hoc errore integram praestitit soet immunem. Ceterum haud scio, an soris istius erroris sit in male intellecto Euripidis loco quaerendus, Troad. v. 12 seq. ubi nonnisi de sedandis doloribus t itur, et metrum elegiacit ut placidum et quietum, ideoque solatIum quaerenti conveniens, opponitur anapaestis, qui tanto impetu sis intur, ut his non tam desiniantur, quam exagitentur iugeritum animi sed pergo, ad Em. '

Eorum loca, qui nihil aliud quam elegiae lugubremigumentum maxime consentaneum esse dicunt, praemittere liceat, quum hi quoque hoc se credidisse

ostendant, carmen elegiacum initio funebre fuisse, ac postea demum ad alia etiam argumenta esse translatum.

Nimirum opinionem do vera uiae natura ab inve tore nondum satis pervecta hic non esse quaerendam, mox apparebit. Primus est Isidori, vel potius Terentiani locus ab hoc allatus, Orig. L p. 55 I giacuma utem dictum, eo quod modulatio eiusdem carmin cominnias miseras. --λαι hos elegos diceres εοδει quod clausia ι- tristavis, in tradunt, aptior essee modis Locum cori uptissimum vide an sic remigcts rastigiacum autem dicium eo quod modulatio eiusdem carmiussius com/emut miseris. MVentianua:

32쪽

Carmina misera dicit, ut Virgilius Eulog. III si . . Diastichum ita, ut scripsi, astat apud distentianum Ita rum demetris p. 2422. At hi quoque incertum, an de lugubri debeat querimonia cogitari. Addam igituralium docturi, unum dei fibus, ubi hoc est certis anum. Locus est Is Taetrae Protei se ad Lycophron. p. 25 . ed. Atiliter. Eaεγειογρο πωνυ γνωρίσματα το προς

ἐλεγείω μετριν κυρίως, καταχρηστικως di καἰ ἐν ἐν-. Qui locus si integer est, non tantum Vulgarem apud veteres

sententiam continet, proprie lugubre esse carmen elegiacum, per abusum ad II quoque argumenta tra ductum, sed novam plane et apud Veteres inauditam, carmina non lugubria, licet metro et jam composita, murino non esse elegiaca, et lugubro argumentum Maan carmine elegiaco utique necessarium. Sed propter hq ipsum suspicax licet, latexe in hoc loco praeter Ieriora quaedam, quae e eodicibus tacite mutavi, -- optionem quae pervertat omnem sententiam. Accedit, quod et ea lugubria carmina, quae I eXametris et Pentametris noIi sunt composita, elegiacis annumerantur: quae alio Ioquendi nusquam Praeterea occurrit

misi semes, ut infra videbimus, in stolis, Phala Miarite Benileium tribui solitis; ibique adeo est suspectat

siquidem ab epigramniatis sepulcralibu daracessoris, quo tamen et ipsa Posteriore demum aetate ἐλεγεῖα nomin-bantur. Quanquam quod a scio sorsan Phalarido, idem fortasse a Geta exspectari potest Sed, amabo, quid

sibi vult illud καταχρηστιγως ineque enim hoc dicit grammaticus, nomen τῶν ἐλεγειογραφων de auctoribus sinebrium carminum, γ' distichis non constent, καταγηρηστικιος usurpari, sed illud poetas, qui lugubria caimina alio metro condiderint, secisse id per abusum. Tam putidum vero commentum profecto ne in gerea

quidem serendum est. Atqui uri Wi lecticines ues his

33쪽

exstant in codicibus, prima Diboi, sectuida, quam n vissimus editor recepit, D Are , tertia, quae aridem sententiani praebet, τερως 'ibendum: Irin πρά- - δοῦ - ματα, προς - τεθνηκότας οἴκτους προ- χροστικως δ - ἔτερα. Est autem εὶερα Prinium, si quid video, o uΡtum in Q pq, quae levissima ac proponulla inutatio est , hinc rumis deminatum in is , et o rectum ἐτερον. Lectio is o aperte glossema est ad rεsu, quod POSSU Pro ε έρtος surpari, Cliaesertis docuit ad Soph. ed. COIon. V. 1444. Ex quibus intro

intelligitur, quid iudicandum sit de Muchaeo, quem his

potissimum lacus movisse videtur, ut Hegiae initia ac licet apud Hebraeos quaerei et Sed linc mitta inus. Illud tenenuum, bina haec loca, Terentiani et I geria alterum alterius, et utrumque Horatii interpretationem firmare, nodo illud aliunde demonstretur, , opinionem vera elegiae natura ignorata adhuc ab inventore hic

quaerendam non esse.

Hoc igitur reliquum est, nempe ut loca in medium proferam, ubi diserte dicatur, elegiam non modo proprie, sodin imum fuisse lugubrem. Ac ne semperio repta loca asserre videar, incipiam a Proclo, e cuius Chrestomathia haec reser Ρhotius in Bibl. p. 935 τηνδἐ ων - συγκεῖσθαι AD 44 νου καὶ πενταμέτ- -roi,

αρμοζειν δὲ τοῖς κατοιχομένοις ο ν καὶ - ὀνόματος τυχεν.το γαρ θρῆνος λεγος se codice pro λεπον ἐκαλου o πα-Mεωέ, καὶ τως τετελευτηκοτος δο αυro ευλογουν οἱ μέντοι μεταγενέστερο τοι ἐλεγειοις προς διαψομυς ποθέσεις ατε- χρησαντο. Eadem Verba, paullo aliter acripta apud Etym. P. V. 'Errexu Sic enim IIebessario legendum pro I νος , obiter moneo ibi e singulari, ut videtur, libello de Procli Chrestomathia, ἐκ του περὶ Asnστορ toως immo A στοιμαθείας -λου, minus accurato illo, quam Phollia tace ta esse Macripta. continent au-

34쪽

GALLINUS.

tem hae verba ips*m motianam intentiam de Elegia primum ad lugubria, post trium ad alia igit arentuusurpata, sed episera Bism accessioIae erroris de lugubri argumento elegiae mmune consentaneo. Hoelo deniaque aecedat Didmus, insignis miro quodam commento de caussa, cur lugubris materia maxime conveniat ca tamini elegiaco. tym M. V. 'EDγεία sic scribendum Monao patebit) - -το, ἐλεγον το, θρῆνον λειμος δέ, - δι τουτο πιλορ- - ἐπ- - πενταμετρον

μεινον του ' - μιμουμνοι την in σκυ-ων ----- ἐπὶ γα μονοις ,εκροῖς παλαι ηδα προ παρα-εσιν . mireris nihil aliud annotasse Sylburgium, quam articulum inserendum videri ante ατ-άμετρον, quod et ipsum non est necesse sed locus, ut vulgo legitur, omnino intelligi nequit, ita quidem restituendus ἡ παρά του δε ρον τον θρηνον. αδυμος δέ - - τουτο, sωῖ, - ποδον πενταμι --. . . . - λειπορον--- η ι- μιμου--μενοι - ποθνησκόντων πλαυσιν ἐπι γα etc. Lacunae supplementum a collicibus exspectandum Eandem sententiam, sed aliter Xpressam, ex ali', ni fallor

Didymi libro deseripsit Oriim Thebaniis loco, quem

emendatum supra dedi vi, ut haec omnia etiamnum placeant. I, odi missis his Didymi nugis ex omni ista sententia hoc univo promamus, quodDidymus etiari elegiam pruriam lanebrem fuisso exedebat. Nompo. -- ad antiquiMima, ad inventoris tempora spectare, salis perspicue ipse Didymus apud Orionem decimat, additis his: ἱδ υστερον προς ἄπαντα διαφορως Sed haechaotinus. Pinis videamus, quid iudicandum esses do inventione carminis elegiaci, si vera haec esset sententia de elogia initio lugubri, quam falsam esse mox do-

Nulla omnino, si veram esset, elegium priueipio lugubrem fuisse, ex variis graminuite uin sententiis de Bis

35쪽

inventore araninis elegiaci foret in obabilis atque ita Horatius, nisi ab omni iudicio abstinere maluisset, videretur iudicarumis suisse. Sunt enim duae in his, quarum alterutram, ut ante diri, non solum potuisset Morexatius, sed debuisset Veram putare, nisi iugularem querimoniam principem elegiae materiam fecisset, nunc

vero nullo modo potuit reliquae aperte salsa ipsoque, ut videtur. Horatio poMeriores. , Singulas priusquam expeIulere licet, sera egandi sunt ii, quos vulgo puta tu quidem nonnulli Veterum elogi in inventores ad disse, sed nemo uadidit. De inmemio supra exposita me Clana ea Tmri pandro, quos a Plutarcho de Alusica p. 1i3 C. inventores elegiae perluberi quidam contenderant, an ab aliis observatum est, utrumque a luuia in ἐλεγεων πριητη, sed neutrum i ετο appellari. Quum tamen Souchaeus in Comment Mad Biserim Paris. T. H. p. 56o recte de Clona Plutarchi locum intellexerit, naalqde Terpandro, quem ne Poetam quidem elegiacum dicia inat, Fabricius aulam in Bibl. r. vi I p. 9 in

I artes recte de Terpandro tu et, sed ibidem arriseidus Vol. II. p. 113, ubi de Clona loquitur, rem silerniis praetexeat, satius Videtur ipsum Plutarchi locum apponere, qui ita se habet: μοι d. 7πι----ι-- τον- sic recte Buretius e codice , ἐλεγείων τε πιο -- Non magis a quoquam Mearum inventoris minis

elegiaci Midas habim est, et perperam ab offitila

perritiae etiam a Lictelio in Comment de Vita et scriptis Archil. X. P. huc trahitur indas . Tλεγος laeuii invention- elagige ne umbo qui istungit, ac nihil aliud quam elego per θρήνους interpretatur

36쪽

tam essema miti millo diligenti x hvile Midae et gomnium Eustatim locum in Appendico tractabo. Nunc

transeamus ad grammaticorum gententias manifesto falsas et ipso, ut ridetur, Horatio Posteriores.

Huc pertinet Mnda eorum lusunna, qui et pilaeum carmen Themis cuiusdam, surios liminis, inventum

serebant. Neque enim heoclem istum recentiores tantum us annumerant, quos elegiae carnainis nonnulli veterum inventores tam siderint, quod nescio quomodo laetare potuerit scriptor novi inus de mi Graeco-xum in Stud Iliadesb. Vol. IV. p. 12. Novocant potiua ad perspicuum Suidae locum 'Eλεγα rara cato enim thl-que scribendum me, non ἐυμμιν aut ἐλεγεένειν, O-nuisse sat erit το παρα--- τινὰ πιλ- λαι-- - ἐλεγεῖον μέτρον πιτο τούτου τινος κλημναι insulωυσιν. -- Quae eadem, ex eodem sane auctore, Paullo plenius

l-untur apud Eim m. Sed istud commentum, du

ctum ex vana nominis ἔλεγο notatione, o procul dubio per ludibrium ah otioso grammatico, ut talia cente A, ementitum, Horatio, cognitum fuit, quod vix credideius, exter axe sese potuit minamo. Erant etiam, sed in a domum, ut opinor, aesaio, qui Pythagoram et riuge vel potius Ortygen Nel

rent, narrante Plotio demetris p. 26M. De Pythagora monere nihil opus est, quam inepta ratio sit, sive Samium sive alium quemcunque intelligas, vel propter aetatem Vel Propter ingenium cuiusvis Pythagorae Ii autem, qui ortygen ignotum hominem, temere elegiaci caminis inventorem singebant, dissicillimam hanc quaestionem de elegiae origino iacili scilicet u gotio sol

vebant Polymnestum, de quo supra disserui liic Draetereo Bestat, ut eas grammaticorum sententia Pr

Ponam, mi libratis iurudivino ob inculos versaba

37쪽

tur, quum dixit, de inventore carminis elegiaci esse adhuc sub iudice silenta Et duae sunt illae, quartim ara terutram Horatio, nisi elegiam initio lugubrem duxis-SRt, Iehuisse placere, nunc Ver no potuisse quidem, supra nIOnui, et nunc ostendere conabor altera de Callano, altera de Archiloclio. De Callino Ephesio , ad quem deinde omnis nostra disputatio redibit, una aliis Callirus non perturbando, paucis liceat ante exponere, quam ad sententiam Re - , dam e vim qui huic elegiaci caminis imaentionem a s abanti Idem si in Archilocho sacere vellam, actum agerem. De hoc enim praechara est huius generis Rulin-konii, summi viri, disputatio ad Velleium P. 2 seq., qua nuperus Archiloclii edito minus leviter uti, quam secit, debebat. Nos quae de Callino Ephesio ab aliis Callinis distinguendo habemus dicere, reserenda sunt ad IDCum Pausaiyiae, cu Andr Scholius in Notis ad Procli Chrestom. p. Salmasius in Exerciti Plin. p. 98 et alii Callini minen restituerunt, X, 9 7 9 Areu ἐθηει - πολεμον --, καὶ hi Θηβαῖς. - A1 ταυταAαλαινος α νικομενος--ων ἐς μνημην ἔφησεν χλιηρον ποι ησαντα εἶναL AMM di πολλοι τε καὶ αἰ- λόγου - --vxo ἔγνωσαν. σαῖς reposui pro Θηβαιο- ex verissima magni Hemsterhusii emendatione apud Buhithenium ad Callim. Fragm. T. I. p. D ed. II mi est, quam Video Mndentius repudiari a Frid. Schlegotio in Idisti Poesis G et Bom Germanice scribi coepti p. uom quasi ex iubilo esses, non modo Homerum, sed ullum omnino poetam ipsis Thebanis cladem ceci lisse maiorum suorum. At sermo est de Epigonis. Recte quidem neque vero haec sola potest Thebaidis continuatio, sed simul debet ipsa Thebais intelligi. Est autem utraque pomis iunctim appellar Θηβαι existima Iada, quemadmodum ' λιου Περσιν parvae Iliadis noniano a quibusdam Ο- Prehendi censet Hemannus, vix summus, ad Ariato

38쪽

Poetii ira Distinctilis loquitur qui et ipse utramque Homero tribuit Io. Zelges apud Beriti Episti ad illium p. 5οyed Lips. qmim dicit: Mutatio umium κώ--Σ in KAAMNO sane 1 nissima et prope nulla est ac magis etiam, ut recte viadit, qui in earidem correctionem ipse incidit , Sylbu gius ad locum musa niae, sese commendat eo, quod no- men istud Πα- non modo nusquam praeterea legi- tur, sed circumflexum in syllaba ultimae proxima post trun habet, qui quidem et suspectana reddit 'ulgatam nominis formam, et est apertum lectionis K- ς vestis gium. Sed miror, quod arate Rul henium nemo via critici viso, non elegiographi Callini liceat enim ἀοιδου, qui nou scripsit, Bubnkenianam hanc appellationem servare), incerta opera suis auctoribus assignare.

Neque, ut opitior, chelimbergius in Antimaclii Vitii

p. et obiecisset viro magno poetam de allia re quacunque loquentem hi te Caicininis tanquam Homerici iniicere mentionem potuisse, si cognitum habuisset id,

quod post patebit, Callinum Ephesium antiquissimum

μων fusisse, usque carmina, iis , qua in Homoro ve-uistissima sunt, Non ita multo posteriora, pariter atque ipsa Homeri carmina diu in ore hominum esse versata, priusquam litteris mandarentur, ac denique cogitasset, talem poetam cum serioribus comparari non posse. Idem sentiat necesse est, si quis vel ad ipsam 1 an monti Cal- liniani, de quo moX dicendum, naturam et indolem

paullo disgentius attendat animum lime igitur lin nius iudicium do testino Thebaidis auctor aves, Callino ves maxime censet alienum. Iam vero inde cestigit, apud Pausaniam pro Καλαiso et Ἀμαι , n in δύο λλινος et Καλλιρο, sed Πολι- αχος et mamuis esse scribendum. In quo sitatur viae egregius Cassia maestium recto monet uia1ἰναι παντο-ri ιν συπρα se aruis

39쪽

Thebaidem praeterire non potuisse. Sed ipse feririsse 'idetur, mira proptere hoc ipsum esse Pausamae verba: φικόμενος αυτων ἐς κνημην, quae sertuliam Thebai sis mentionem indicant, Ideoque Rulinhenii coniecimaui non consonant, sed infirmant Adde quod duplicem, si hanc probaris, corruptionem accentus cmosa, quem Iectionis inno manifestum vestigium esse vidimus, statuere oportebit, ut pIimm maiapo pro Κωλλlμαχος, deinde καλανος pro Καλλινος positum sit. Alterius i lius comptionis exemplum exstat apud Eustathium p. 1385 l. 5 τα μιμικά γραipας φιλητας Vulgo φιλήτας γειτε Καλλῖνος, ubi miror neminem vidisse pro κυλλῖνος legendum esse Καλλέμαχος. Sed duplex depravatio nisi urgente necessitato admitti nequit. Atqui phires Cal lini commemorantur. Nolo huc vocare, quod ibidem. Bul Lenius monuit bina opim ammata, quae Callirato

sic scriptum' tribuuntur in Anthologia Steph. p. 25 etsi non cadere in Callinum Ephesium. Neque enim serioris haec sunt Callini, uti Bulini ius arbitrabatur,

sed alterum Cyllenii alterum aut iv Idem, ut Antia patri, cui nunc uribuitur ex auctoritate codicis Vaticani.

Sed iuni librarii bis apud Lucianum mentionem repemrio, adu indocti cap. . et uc ubi Callinus et Atticus

βιβλιογρα- commemorantur. Adde Schol ad priorem IDCum: αλλιγραφοι Ουτοι γε νασιν αρι no Quanquam

de hoc quidem Callino apud Pausaniam nemo cogitet. Nec vereor, ne quis huc traha Callinum, Seleuci Calia liuies tempore apud Smyrnaeos aerarii praesectum cujius sit mentio in arm. xon. p. s. et i 5. M. Prid. Sed hi amen si omnes essent, qui hoc nomine memorentur, hoc certo appareres, Callini nomen minimo rarum apud G1aecos aut inusitatum fuisse, ac facile apud Pausa -.niam unum e sexcentis hammaticis posse intelligi, quorum ipsa nomina deleta temporis iniuria sunt. Occuserunt autem duo Canini aliquoties apud Ut emem Mese

40쪽

C ALLINUS.

tium in Vita Theophrasti et Lyconis, pertu bati inter se a Solano ad illum Luciani locum, distincti, ut ratio

temporis p inlatuit, a Fabricio in Bibl. r. si III. p. Go. Isaries Mant illi philosophi Peripatetici, aliis

Theophrasti, alter Lyconis amicus, qui multa iis morientes legarani. Neque ignobiles eos fui e Plutosophos, ipsa, si quid iudico tanta tantorum virorum amicitia declarit idemquε de iuniore Cassilio, Lyconis amico, eo mirifice confirmatur, quod is, ut Diogenes auctor erit, nemini potius, quam Callino scripta sua laedita maluit aestamenio legare. A philosopho autem ripa totico iudicium do auctore cyclicae Diebaidis exspectari Posse, nemo facile negabit, qui vel catalogum script mam laeophrasti deperditorum perlegerit, et memine rit silmsia etiam apud ipsum Aristotelem iudicia reperiri, qui Margiten, ut hoc utar, Homericum carmen

censet de Poet. IV . o. Et notum omnino, iam pud Aristotelean eius eruditionis, quae postmodum Mea-

drinorum propria fuit, Minina latere Aecedit, quod imitor Caunnis Peripatetieus ipso Alexandrinus suisso

Putandias Et ruinii Lyconis amicus fuerit, quem Stratonis, Ptolemaei Philadelphi praeceptoris, successorem

fuisse constat. Quas cum ita sint, omnino apud Pausaniam pro I -- legendum λαυδεος, nor μέμαχος sed de alterutro lailosopho Periphletico, nequaquam de Callino Ephesio cogitandum. Bedeo in viam. De Callino Ephesio ut inventore diu viris eruditis unus tantum lacus cognitus fuit, quem primus, ni fallor, laudarat Andr Scholius in Notis ad Procli Chrestom. p. 28. Distichum est Terentiani Flaurido Iletris p aDI: PMuameti in dubiicine pria Primus finxeris auctora qMiam non dialitant direre Cinin inti

De forma Callinous, unde vulgo contraclum Oms Π