장음표시 사용
11쪽
na tantum vident, illi omnia, prout primd intuitil adrident vel displicent, aut benigna
interpretantur , aut in sequiorem partem trahunt; at qui norunt ex quibusitam fontibus fluxerint ea quae oculos maxime percellant, uti nihil temere mirantur, nec externa specie sibi imponi facile patiuntur : ita nec, propter 1olam externam quamdam faciem, oculis mi-MuS placentem, quidquam festinantius . dam
bi quis, exempli causa, ignoret quae' potita simum inter Hebraeos a Captivitatis Babylonicae solutione, & Christianos primaevos, floruerit Philosophia; is , quamvis eventus Omnes eorum Historiae celebriores memoria teneat , attamen qui factum ut dogmata antea ignorata, aut obscurissimh nota communia postmodum evaserint, & doctorum ingenia tantopere exercuerint, non Videbit. Hoc ignorato, originem & fomites gravissimarum controversiarum quae maximas turbas peperer int, ignoret neces te. Atque hujus rei exempla suppeditabit is, quem Latine edimus, Gonnae Stranteii viri eruditissimi libellus. Doctrinam' de Daemonibus & inter alia a Chaldaeis videntur accepisse Judaei; unde, post
reditum e Captivitate, tam frequens eorum mentio, quae antea aut tenuis, aut nulla prorsus occurrit.
Veteres quoque aliud agentes, in Historiis&quibusvis aliis Scriptis, passim ad opiniones qua Ddam respiciunt; quae nisi aliunde notae sint, quid sibi velint, iis in locis, quos legimus Scriptores mobis prorsus latet. Notum est plerosque primo-
12쪽
rum saeculorum Patres, praesertim Graecos, platonicae Philosophiae addictos fuisse, & passim es resipicere atque inde voces mutuari; quo fit ut iis, qui eos intelligere cupiunt, prius Plato & Platonici Scriptores sint evolvendi. Nemo sane, quanam in re situs esset controversiae celeberrimae inter Orthodoxos & Arianos nodus intellisat, nisi quid in se ἀσμων isenserint , &dixerint Ρὲatonici compertum habeat; quod inter alios Vir Doctissimus R. Cu urthus, in Anglico opere, ostendit. Atque ex oraculis Chaldaicis non levia, ad quasdam voces intel l igendas subsidia, duci posse ex iis quae ad ea notavimus satis adparebit. . Quoniam autem primi mortalium non sumus
nati, neque opiniones, quas tuemur, in Venimus,
sed ab aliis accepimus quas ab antiquioribus ipsi edocti fuerant; ut sciamus unde originem du-Cant Varia quae nunc recepta sunt, apud nonnullos ex Christianis, dogmata, nos oportet vestigia eorum, ut ita dicam, a saeculo nostro in proxime Praeteritum, & rursus in remotius sequi, doneci ad fontem pervenerimus. Fontem porro aut indicant, aut rivos fonti admodum vicinos, qui Veterum Orientis Gentium opiniones e Uetust tis situ eruunt, atque in clara luce Collocant. HOC, post alios plurimos, facere adgressus est Thomas Stanleius; quem vel eo nomine aliis praeferimus , quod non suas proserat ratiocinatione aut subtiliora e Chaldaeorum principiis deducat consectaria; sed ipsa V eterum verba ut plurimum recitet, ut quam sincerissimam nobis tradat Chaldaeorum doctrinam. δε qua methodo si quis temere discedat, suas saepe ratiocinationes, pro V e-
13쪽
terum Opinionibus , in medium adferet; ae si forte contigerit Scriptorem, ex quo hausit placita ex quibus ducit consectaria, non satis fidum
fuisse in enarranda opinione aliena, quo rectio res erunt consequentiae, eo magis a vera Antiquorum illorum sententia aberrabit. Verum hoc non parum nobis negotii, in hacce adornanda Translatione, facessit; neque euim vertere Transsationem.Λnsl icam verborum ex Scriptoribus Graecis aut Latinis desumtorum s stinuimus, ne nimium a fontibus abscederemus. Quaerenda fuere Scriptorum quae citantur verba, ut ex ipsis exseriberentur, & cum saepe neque pagina, neque caput, neque liber adscripta es.sent, aut etiam perperam indicata, non sine molestia inveniri a nobis potuere.
Praeterea in ipsius Stanteii verbis, aliquot erant crassiora menda, quae sustulimus, & ipsam dimositionem operis aliquatenus mutavimus. Nam
cum Philosophice Orientalis Historia reliquae Historiae Philosophicae adnexa sit, non modo divisa est in Libros, sed etiam in Partes, ut antecedentia , & rursus in minores Sectiones distributa. Nos tantum Librorum & majorum Sectionum divisiones retinendas censuimus; & illa multiplex divisio, in opere non magno, ordini plus ossiceret quam prodesiet. Ipie Stanteius, qui non videtur opus suum semel scriptum umquam recensuisse, alium ordinem in animo habuerat: quippe qui alicubi dixerit se acturum de quapiam re, de qua jam egerat, quod nos
Ceterum in. ejus verbis Latine vertendis, ut
barbariem data opera non captavimus ; ita nec
14쪽
vocabulis Scholae usu jam receptis, ubi aeque Commode res aliter efferri non poterat, uti dubitavimus. Cum hodie non scribamus Latinis auribus, sed jam ejuscemodi sermoni adsuetis, stultum esset, quod una voce Scholastica perspicue possis, longa & obscura circumloquutione exprimere. Uti StanIeias Oracula Chaldaica Historiae suae adjecit, eadem nos quoque Transsationi nostrae subjunximus, & quidem emendatiora quam in Anglica Editione, in qua sunt inquinatissima, negligentia, ut puto, potissimum Typothetarum ; licet Franc. Patricium nolim prorsus excusatum haberi, quod jam alibi dixi. Interdum enim dubitavi an Patricius ea collegerit; an vero ab alio collecta male descripserit: nam qui poterat Proclum aliosque Scriptores Platonicos evolvere, ut ea fragmenta erueret, idem etiam multo melius ea vertere, &disponere pOtuit, quam fecit Patricius. Quidquid id est, ea hic emendatiora. habentur, ubi menda erant manifesta, & Orthographias, aut sensui palam contraria, 'aut alibi melius edita. Cetera, quae hiulca fortas te erant, licet mendosa, reliquimu S, uti a Stanteis expressa sunt, ne pro Oraculis cori cturas nostras obtruderemus. melli & Ρώtbonis interpretationes non addidimus, quod & ad paucos versus resticiant, & quae alicujus momenti in iis sunt aut a Stanteio, in doctrinae Chaldaicae expositione. aut a nobis in Notis adferantur. Deinde illi saepe nimium conjecturis indulgent, non petitis ex Ethnicis Scriptoribus, sed ex propriis ratiocinationibus; quibus in re obscura latissimus ut exspatiandi, ita aberrandi patet campus. Reliqua quae non exposuerunt ex Pambl bo,
15쪽
eho , & Procli potissinium Theologia Platonica interpretari, prout licuit, conati sumus. Deinde quae a Stanteis aut omissia , aut non satis recte animadversa erant, in Indice alecimus, aut reprehendimu S; eadem sequitate quanos ab aliis, si quid peccavimus, ut facillime fieri potuit, castigari cupimus. Multa etiam in hac iterata Editione, & typographica & nostra menda sustulimus, nonullaque variis in locis addidimuS.
16쪽
Historiae Philosophiae Orientalis.
SECTIO PRIMA. De Chaldaeoram Philosophis eorsmque Sectis. I66CAp. I. Chaldaicae Erviditionis Antiquitas. ibid. ΙΙ. Varios fuisse Zoroastres. I 68 III. De Chal o Zoroasere, Chaldaicae Philosophiae
aactore. Ι 7sIU. De Belo, altero apud Chaldaeos Scientiarum inventore. I gV. Alii Chaldaei Philosephi. ISO VI. De Berose, qui primus invexis Chaldaicas
Disciplinas in Graeciam. . I8IUII. Eriaditospraesertim Chaldaeos dino uisse. IVIII. Quomodo Chaldaei discipulos instituerint. 18
eorum sedes. 1 88X. Sectae Chaldaeorum , secundum varias HOL- plinas iusin . IUS ACTIO SECUNDA.Chaldaica Doctrina. . ' Ia CAP. I. De aeterna Natura, sive Deo. 19III. Emanatio ignis, seu lumisis . Deo. I9s III. De
17쪽
ΙusCRIPTIONES CAPITUM. III. De rebus aeviternis , incorporeis.
IV. De primo ordine aeviternarum rerum.
V. Secundus ordo aeviternarum rerum.
VII. Fontes , Principia. VIII. Dii riani , Zuuaei.
XVII. De Myrologia, reliquvique divinandi --ιibus, ta primo quidem de Stellis fris N emraticis, earsimque praeriniscatione.
IXXVII. De ali anuus praedicendorum futuro
18쪽
IN sc RIPTIONES CAPITUM. XXXI. Miseriales Daemones quomodo aeterruncati. 2s6XXXII. De cultu Deorum,apud Chaldaeos, ta primam quidem de veri Dei Idololatrico cultu. χso XXXIII. Cultus aliorum Deorum , Angelorum, Daemonum. 263 XXXIV. De cultu, quo Chaldaei caelesta corpora prosequebantur. I id. XXXV. De Sole. 261 XXXVI. De Cultu quo Chaldaei Lunam proseis fuebantur. 260 XXXVII. De Cultu quo reliquos Planetas prosequebamur Chaldaei. a IXXXVIII. De aliis Stellis. Σ ς XXXIX. De igne, aere , terra. 277
C A P. I. De Zoroasere Persa, Philosophiae inter Persas insitutore. . 28 II. De inflasse , summo Philosophiae Persicae prs-
III. De Ofthane, fui primus Persarum Discipi
nas Graeciae intulit. 283IU. De tisiturione Magorum. 28sV. Sectae ac Disciplinae. Magorum. . 287VI. De Doctrina Persarum, ac primum quidem
de Theologia , Ph seca. 289 VII. Artes divinandi. 293VIII. D. Sacris, seu magicis ritibus apud Persas.
19쪽
II. De aliis ex Sabae a Secta. 3os ΙΙΙ. Sabaeorum Scripta.
IU. De Diis , ritibus Sabaeorum. At U. Alii ritus Sabaeorum Leviticae Leti contrarii.
In quo Chaldaica Zoroastris ejusque Discipulorum oracula.
20쪽
malologiae. NEUM A Toto G1 A, ut 3psa vox Ostendit, est Domina doctiritibus. Spiritus autem omnia Entia . Intellectu & Voluntate praedita, a nobis vocantur. n Logica & Metaphysica, non contemplamur ideas abstractas, sed res ipsius; hoc est, spirituales substantias, quarum naturam in trospicere, quantum licet, in votis est. Ostendimus autem alibi ' a nobis ignorari, cum substantiarum quarumvis, tum Spirituum etiam intimam naturam; unde intelligere licet a nobis non debere exspectari Spirituum omnibus numeris ab solutam descriptionem. Tom. II. Λ 3. Sub-