Excursus alter epigraphicus liber commentarium 13. Raymundi Guarinii

발행: 1831년

분량: 135페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Periculum , recurrente statim post characteres duo, et sane ολογι αμματως, Voce Pacules, quae sine dubio Pacuvius est casus recti. Hinc

I. Syllabam VI solitariam compendiario positam arbitror pro eo , quod graecis est Γλος , latinis ilius, Etruscis Hos, de quo vide Lan zium i , alternante videlicet digammate modo cum litera V, interdum cum litera F. Sic Cassiodorio testante a , Virgo dicta, et Fimo, et Felia, et Velia, et Sersa, et Semia; et adhuc apud Germanos Vicus est Heus, ut oscis olim 8LΙROEpro micos in eamdem signisicationem. Sensus itaque erit trium illarum particuIarum : Factarii Hlius, Pacuvius. Qui sane loquendi mo dus sororiatur cum romana inscriptione illa, Cuius

initium est: PATER. SENATORIS, et de qua

mirabatur olim tantopere Antistes eruditissimus Lupulus 3 , portentum illam capitis vocansori Oedipo mirum. Dixisset prudentius tituli formulam paullo insolentiorem. Nam quod addit, nihil formula haec commune habet cum reliquo

12쪽

onius, quem honorario marmore remunerari propositum fuerat, Pater fuerat P. Oppii Senatoris, quae paternae gloriae accessio non minima , si quidem liceat, quod licuit, semperque licebit, parentes filiis , filiosque parentibus gloriari. Hinc mos ille sanctissimus non parentes dum laxat, sed et avos, atavosque in elogiis ciendi. In quam rem iacit opportune epigramma recens e Lunensibus ruderibus effossum, quo me donavit, beavitque Suavissimus, atque eruditissimus Collega meus , Borghesius. Ecce tibi illud , de cujus singularitate minime dubito , quin singularem capturus sis voluptatem: .... APPVLEIO. SEX. F

At quando hic de voce Filii sermo incidit , non fuerit abs re adnotare, cognominis quoque loco illam interdum stetisse, ut de voce MρOs notissimum. Ita plane in titulo hoc, in quo haesit

13쪽

Lantius noster , at alucinatus omnino est vir omnium nasutissimus Iuvenatius. Titulus hic est:

dem coniicit Filis nomen ad Gavii ingenuitatem confirmandam. Nutabit ergo in illis, qui nola Ilac reduplicationis destituuntur: quod cui in mentem veniat 23. De voce Meris tralalitia omnia. Literam Z, qua terminari vocem oportuit, vide a Latinis redditan pro S; quod, qua de causa qui- .husdam minime se probet, plane non aSSequor, etsi libenter dederim , literae huic sonum aliquanto crassiorem ab Oscis aSsignatum, quam leni romanorum sigmati. Caret praeterea vox Meris additamento touti s. Non itaque Summus erat Pacuvius, sed alter a Summo. 4. VESVNE. De Vesuna longe uberior narratio. Utinam minus iniucundat atqui sortasse

utilior. Ad vocis corticem quod attinet, de V sune fac primo Femne deinde de Femne fac Femne. Fertinam denique habebis , quae La- i Citi. di Aueja sac. 6o.

14쪽

IS linis dicta Feronia. Primum admittes, si animo recolas , quae paullo supra memorata sunt de ancipiti quondam digammatis potestate. Alte. Tum non negabis, qui probe meministi, de Fusiis , Valesiisques prodi isse Furios, et Valerios, in Lares nuncupatos, qui primitus sue

rant Lirses. Postremum mihi iure meo Sumo , qui saepius commonui, Oscis V stetisse pro O. Vesuriae tamen nomen perennasse in Latio recentiore, indicio est gens Vesonia romanorum notissima. Vocis ετυμον quidam repetunt abs Hebraico pharah , quod Feronia praedicatur ProMen- tuum Deia. Deae huic nolo, vitula, aut iure facias. Quae lamen a veteribus credita, undeque ad eosdem appulerit, puto citra superstitionis crimen quaeri

Si Dionysio r fides, Lacedaemonii Lycurgi

ob nimiam severitatem pertaesi, cum Pomptinos agros OccupaSSent, Feroniae templum Inibi excitarunt , agrumque universum Feroniam dixere. De Feronia haec nunc in manibus Poetarum

lestimonia Virgilius. α : i Lib. II.

15쪽

Ora, manusque tua lavimus, Feronia, lympha. Paullo plura de Antiquariorum promptuariis. Apud Fabrettium α legere est Iuvenes Luco-fronenses. Adde ex Lanxio 3 t

Quod et Lanetio ipso duce , meque in his arationibns hujusmodi facile eius pedissequo, rel- det Feroniae Staietius dedit. Titulum alium

D. DNimirum Feroniae dono dedit Titus Gnius i Sat. V. Lib. I.

16쪽

IT Lanuarius anno XXXX. Sacerdotii sui gratuiti Nec praetereunda Feroniae Flaminia Municipii Septempedani, cui Camurena Celerina nomen suit, apud Gruterum r r

C. FCELERINAE FLAM. FERON MUNICIP. SEPTEMP

Vide apud Gruter. titulum alium de Feronia a , si vacat.

Feroniam alii eamdem voluere cum Prosem Pina, cum Cerere alii, alii demum cum sinone ipsa , quos inter postremos piget ciere Mo

Cellium 3, , quem in errorem induxit Masset ilIe lapis et a Fabrettio relatus 5 , IUNONI. FERONIAE BARBIA. L. F. SECUNDA AEDEM. SIGNUM. PORTICUS D. P. S. D

17쪽

18 At quem nunc latet, qui Diis, homin Ibusque

Genius, eumdem Deabus, seminisque Iunonem appellatum 2 De Genio igitur Feroniae, non de Iunone , lapis intelligendus. Paucis. Hos universos , et singulos salsitatis coarguunt Virgilia. na haec, quae non piget in medium prosei re et ro mihi praeteritos referat si Iupiter annos I alis eram , cum Primam aciem Praenest sub ms Straui, scutorumque incendi Dictor aceroos , Eι Rogem hac Heritum dextra sub Tartara misi;

Nascenti cui tres animas Feronia mater, Horrendum dictus dederat, terna arma mo-

Ter telo sternendus erat, cui tunc tamen omnes Abstulit haec animas dextra, et tandem exuit

armis.

Quibus in antecessum positas , sic nunc de Feronia tecum collige. Feroniae fuit filius, Hertius nomine, rex Praenestinus, ab Evandro occvsus. Et ne cavilletur quis, Virgilianam Feroniam aliam extitisse a Feronia Dea, adverte, ea a Virgilio tribui Feroniae suae, quae nisi i) Aen. VIII. v. 56o. Et seqq.

18쪽

I9 Deae, nulli praeterea convenire queant. Nam tres nascenti Filio animas dedit, et terna arma movenda , unde ter telo sternendus erat. Atqui praeter Heben, et Vulcanum, nullus Iunoni filius, nomine Herilus. Cereri silia unica, quam Proserpinam satentur omnes. ProSerpina ipsa sterilitatis vitio notatur. Adde ; quod et Feronia Libertorum habita patrona, cuius in templo Servi, ut Servius testatur I , raso capite pileum, insigne libertatis, accipiebunt. Nunc quid horum commune cum Cerere, Proserpina, Iunone , aut eum Flora , Pomonave, quacum alii eamdem confundunt 8 Prudentius igitur Foroniam dixerisDeam Lacae demoniorum peculiarem , ab iisque primitus in Italiam invectam, quae Lucis , et Fonsibus delectabatur, quamque Sabini veteres, Lut inique praecipue, Coluere. 5. DVNOM. DED. Lege : Runom rer, quod vel me tacente , intelligis , illud ipsissimum esse , quod fuit Latinis : Donum dedit. Particulam CA, libenter acceperim pro praepositione Cum

Latinorum.

G. CVMNIOS. Possis, reddita literae M sua

19쪽

auxiliari Ε . legere cumenios , Seu comenios,

quae vox Lucanis comonorat, Latinis crat mmmunis. Vox profecto communitatem, Seu unia

Mensitatem , insinuare videtur ; et si penitius introspicias , coalita fortasse ra praepositionec m, Vel com, et adiectivo omnis. Etruscis quidem omnis suit umne. . CETUD. Euganeis interdum anserendi casus terminabatur litera B. Com. Prinuatur. dur rcum privatis duobus i . Oscis contra in D , ut in epigrammate nostro. Cetud porro hic Sapse , si fas lingua Ioqui Enniana , vel Plautina , pro Latinorum coetu se prodit, si unum Excipias diphthongi discrimen , qua vocem hi auμgent, illi multant. Itaque m cumulos Cetudad literam esset; ctim populi coetu. Titulum

post haec omnem de osco romanum factum κἀ- τα Παμμα sic audi:

20쪽

S. H. Agri Anaiam titulus incus insignis exponitur

cum nonnullis aliis. Votiva adhuc res nos detinet. Titulus est huiusmodi , lamellae item aeneae incusus, Cui soramen superne, quo olim suspendebatur. Pro stat nunc ita Museo Michaelis do Giorgio.

Forma literarum quadrata. Literae e figura dupleX, nempe 3 , et Legesis. ita a dextva ad laevam procedens: CEREIΑΕ. LVΕΚΑΝΑ. PC. L. . EO. ΑΑPAS. ΚΑΙ ΝΕ: Ρ Α - . . . . I. cereiae. Bene habet. Quod hic sine nucleo est Ceretae, in marmore Pompeiano Com. nostri XI. pag. 9. est Oscis ita tuo litera I cum puncto, seu lineola dextrorsum,

erat E: et II, idest i geminatum , erat item E, sed tamen producta. I ZVVe8 igitur , quod legitur , in fronte Arulae nuper Pompeis cstbs-

SEARCH

MENU NAVIGATION