Lampas, sive fax artium liberalium, hoc est thesaurus criticus, quem ex otiosa bibliothecarum custodia eruit, & foras prodire jussit Janus Gruterus. In eo infinitis locis theologorum, jurisconsultorum, medicorum, philosophorum, oratorum, historicorum

발행: 1751년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

LIB. I. C A P. III. I

bus menda homines doctos in hunc errorem & nimiam reprehendendi temeritatem induxit. seripsit Manilius

M in . in Abgini salix etim fiaseris ortum. Auribus o summi capiat rasi a Cantri . Sie optimae membranae Gemblacenses.' non ipsam, nee, qua fulseris , nec deni. que, tis summi. vult Manilius Sagittarium audire Leonem, & videre Aquarium. diligere Erigonen, Capricornum vero, audire Canerum videre seipsum . noeenim est; ipsum . uti ab illis ipfs, saepe in eodem Manilio notatum est; rationem addit cur Capricornus aliud signum non videat, quod videlicet signum nullum sit maius se, quod debeat mirari , eum fulserit in natalem Augusti . videtis minima hae correctione Manilium temeritatis, levitatis, incolunt ae, & imperitiae eulpa absolui quam illi reeentiores Crities nimis sane , ut dixi, calide conabantur iminponere . Eum autem tradidisse Augustum sub Caprieorno natum esse vel ex eo versu manifestum est supra libro primo Tum menit Mutilo Caprisornus Idere fiamus.

se enim libri veteres & aliud est quam illud alibi:

CAPUT II L

MActare idem esse in saerificiis quod immolaνε . Nonius aliique tradiderunt.

non recte illi duas υ es eonfuderunt, si recte Varro separavit ; aut potius. quia Varro recte separavit, illi petperam eon derunt. verba Varronis apud

Porphyrionem, qui apud me plenior & integrior, ad illud Horatii. - sIὶ macte. sa

Virtute esso I inquis, sententia dia Catonis, ex libro seeundo de moribus Pop. R. nondum , quod stiam . publieata sunt haee.

O ium immorata distin tuν cum fore icta sum, o aliquid ex tuis is aram distim e Tomactata iucunι- , per latitationem, itemque honi ominis Igniseationam . O. eum tuis i) Di. seeIUν. I. a) Eodem plane sensu, quo nost. Carrimari e verbum hie Lambin. ad Horat. ita declarat. Macte minina se Sie saepe loquituris Livius, ut lib. Io. N quiaem missa se virtute Hligentiaque esti. Et Cie. Tu.

se scul. I. Macta υιν ιε . ego enim ipse se cum eodem ipso non invitus eri serim.

. Idem lib. I a. epistia ad Att. Μ se vis ruta mihi quidem rarum : ema gratiusias, &e. Virgil. lib. s. aen. - Macte nova virtute puer e sese itur ad astra. is Macte autem valet magis aucte, ex ' is mactare: quod valet magis augere Cie.lib. is de rep. f. ηι laudistis mactans honoribus. is Mactus verbum pontifieale, & quo ute-- tantur in sacris , & libationibus. m. - ctus hae iano inferia esti . quae verisia ba sie explicat Arnobius lib. s. advers. ., genteis . Quid es aliud quam disere,

is tantum Ua mactus, quantum voti, tan

,, tum amplificatus , quaartim tabes Ocia Priscian. lib. I 7. inextr. notat, macteis hie situm esse, pro mactus M.

192쪽

168 I. CARRIONIS EMEND. ET OBSER.

- .e fassa imponitur, dicitur: MACTE EsTo . haee Varro . aliud igitur igitur est mactare, aliud immolare. Iam quod de magmento addit; idem videntur Festus, si Paullo credimus,& ille ipse Varro memoriae prodidisse: si)nisi quod recte viri docti apud Varronem pro, religionibus, emendant, regionibus, magmentum enim ad reis giones proprie pertinere vel ex illo Martii Narbonis voto quod ab accurato de erudito viro Elia Vineto est editum Burdegalae, satis cognosci potest . in eo enim

est inter tetera; SIVE . QUIS . HOSTIA . SACRUM . QUI . MAGMEN.TUM. NEC. PROTOLLAT. IDCIRCO . TAMEN. PROBE. FACTUM. EST . & in alia similiter inscriptione , qaam Patavii esse aiunt: ca) IUPITER. OPTIME . MAXIME . QUANDO UE. TIBI HODIE . ARAM . DABO DEDICABO. QUE. OLLIS. LEGIBUS. OLLIS. QUE. REGIONIBUS.DR BO. DEDICABO. E. QUAS . HIC. ΗΟDIE . PALAM . DIXERO. . SOLUM. HUIUS. ARAE . EST. SI . QUIS . HIC . HOSTIA . SA. CRUM. FAXIT . QUOD . MAGMENTUM . NEC . PROTOLLAT. IT- CIRCO . TAMEN. PROBE. FACTUM. EST . &e. quid ρ quod magmenta& augmina in laerificiis agnoscit Arnobius libro adversus Gentes septimo In imis molationibus autem, MACTE ESTO. diei consuevisse ex infinitis veterum scriptorum monumentis constat. sic Cato libro de Re Rustieas ain precationes coneipit.

HARUNCE. RERUM . ERGO. MACTE HOCE . PORCO . PIACULO. IMMOLANDO. ΕSΤΟ. &: EJUSDEM. REI. ERGO. MACTE. HISCE. SUOVETAURILIBUS . LACTENTIBUS ESTO . his autem rebus Dii ipsi

mactari dieebantur. qua de re elegans est apud eundem Arnobium adversus Genistes locus, ted valde tamen vulgo perperam expressus . nos eum & apponemus Sccorrigemus. Nemo, inquit, unquam innocens male interemptus infamis es , nec tων. turinis alicuius eommaculatur nota, qui non suo merito poenas graves, sed cruciatoris perpetimν savitatem c tamen isti, qui hominem nos relere morte functum ignominisse ridetis, nonne Liberum o vos patrem membratim ab Titanis dissipatum fanorum e-sereationi aptati ' primum moneo non, savitatem, sed, savitate, oportere seribit deinde illud , eonsecrara i aptatis , in vetere libro habere ' fanorum consecrationa

mactatu . quod suum esse Arnobios sὶ loquendi genus, suis est qui dubitabit ρ id est. ut alibi loquitur, eius Numinis potentiam auctitare, ejusque dignitatem facere amispliorem . itaque & Servius ad illud Virgilii. εὶ

Macte nota virtute puer se itur ad Ura.

Macte, inquit, est magis aucte affectata gloria, o G sermo tractus a sacris , quoastiens enim aut vinum aut tus super Ummam fundebatur , dicebant Mactus es taurus , vina vel ture et id es , i eumulata bosia m ma Ps aucta. quae Servii verba Isidorus solemni sibi more in origines suas transcripsit. e quo tamen in Servio legendum censeo; assectata Gloria: etsi in illo d)vox, affectata, non comparet. eam enim Servius ad verborum Virgilianorum interpretationem ne accommodavit. Neque id tantum in immolationibus, ut supra dixi, sed in pontificalibus quoque sacrificantes usurpabant . dicebant enim , MACTE . VINO INFERIO ESTO .

8t smilia Cato dum de vino lasso dando, item Iovi dapali pollucendo a it . se scribit: s8ὶ IUPITER. MACTE. FERCTO. ESTO. MACTE. VINO. IN. FERIO. ESTO. 8c: IUPITER. DAPALIS. QUOD . TIBI. FIERI. OPORTET. IN DOMO FAMILIA, MEA . CVLIGNA M. VINI. DAPI .. EIUS . REI. ERGO. MACTE. ILLACE. DAPE. POLLUCENDA . ESTO . & IUPITER. DAPALIS. MACTE. ISTA. CE. DAPE. POLLUCENDA ESTO. MACTE. VINO. INFERIO. ESTO. item Iano . EIUSDEM REI ERGO. MACTE. VINO. INFERIO. ESTO. Inferis, inquit Trebatius apud

193쪽

Arnobium si verbam ea ratissa es ais tum I ne minum omne omnino, quia in cetiis at 3 apothetis est e ritum, ex quistis aliud quia esstinae ν, promptum et, egesareum inestat , o ex vis bus mi attiν humanis. addita ergo Me verba filiam erit, quod inseretur , sacrame nee Hligione obtigalia eeterum , & paulo post: MACTUS . HOC VINO. INFERIO. ESTO . quid es I - , quam iucere, esto mactus quantum

volo : tantum amptiscatus quanaum iubeo: tantum honoris assia nito, quantum te habe.

H decerno, merborum circumscriptione desaia. Igitur verbi illius , inferio, praescriptione Deus submovetur, ne cupiditatem suam protendat ulterius e utque stillato .ino eontentus' nihil enim est aliud minum . Eritim, quam quod insertur, si Arnobium ipsumque Trebatium audimus. quanquam Festus non ab rnferenseo . sed ab , infra, vocis illius signis eationem derivavit. Unum enim insorium esse vult, quod in sacrificando infra labrum pserae ponebatur. eerte non minus bene, quemadmodum enim ex messe praemetebantur fruges, quibus libaretur Dis: ut F sus & Censorinus sa) loquuntur, & Haemetium vocabatur e se ex dolio vinum novum sacrificii causa demebatur prius, quam vinum gustaretur, quod eri ν die ehatur 1 il--ludque infra labrum paterae ponebatur, quo jubebatur contentus esse Iupiter . nam, cum totius vindemiae nomine vinum illud Iovi libaretur e plane omne vinum usibus humanis ereptum Iovi sacrum fuisset, nisi ea fuisset apposita taxationis formula. Sed sive ab inferenA sve ab laseis, ea vox est tracta I raro in veterum scriptorum libris reperitur. quo majore eura & anquirendam & retinendam in illis esse censeo. sane Cujaeius, vir, siquidem ineredibilem variarum disciplinarum crinitio. nem spectas, plane magnus, eam M. Catoni , primis suis observationibus, an varibi, illis supra a me adductis ex Arnobio princeps restituit. nos, ut Arnobio vicem reseramus, eadem illum ipsum voce redonabimus. se itaque libro quarto scribit. Si ergo, ua diximtis, osse a nobis adeuntibus religiosa Miseriae assina quia que ae de Ajus nominis proprierare rixantes sebi quaeque δε eret aut itieissugm a libari , aua ex pareris auνeis in seriam Una destin i : quo is seeptatori , quo itidiseeonte ersas restimus tantas aut quis quaestor, quis arbitra cervicuus tantas erit, qωι Diripissonas Miusmodi aus mindicias Itisas agere , aut sacramenta eonerti ν pronuntiaretio, iussis λ illud, in seriam defundi, specie quidem rectum & elegans videtur esse:

sed in vetere illo exemplari optimo uisertim legitur : ex poteris aureis inferiis mini δε--.: & quovis iudice , ες ι κρεἰ,- ἐπι - . Igitur duas voces pontificales seri mori, a quo pleraque huiusmodi omnia didicimus , esse a nobis restitutas nemo in seiabitur. Equi e vento cone ii quo annis mi na. NeFneae pacator . resplendera , e Sitio maria missu θυνῶ hine inis reiecti . mariis rurisbus Gem ιs Sitius auctas , es i. A quoa iis uris maeuia subtiae , e Manaha tino.

CAPUT IV.

DIximus, superiore libro . apud Vettones equas e solo Favonio spirante eonia ei pere: idque Plinii, Capellae, Solini, aliorum testimoniis docuimus. illud

vero nune mirari mihi in mentem venit qui fiat ut, cum illi, quos modo nomi. navi , scriptores tradiderint equos ita conceptos triennium vitae non exeedere, Si istius tamen Italicus, qui accurate res Hispanieas descripst , illorun vitae multo sane majus largiatur spatium: eaque in re ab aliis in alia discedat. versus illius sunto sa)At Vettonum alas Raurus probat aequore aperto.

Hiae adeo, cum mis placidum sat que tepescit,on hirtis semans tacitos grex presset equarum, Ee Venerem occultam genis an concipis aura.

Disi irco by Coos le

194쪽

r o I. CARRIONIS EMEND. ET OB SER.

Sea non mitis a es generi : properatque senectus . Septimaqtio his subviis longis Ma duortir aeras. rum enim est hic, aetas septima' nempe sire licet, aestas, non , aetas , oportereribi. quanquam ne hoe quidem paEto silio cum reliquis convenerit . sed qtii, a Poetis unquam juratores exegit' hoc majorem meretur admirationem , quod, cum inter omnes certo liquidoque constet , vere & historice, non poetice, non sabulose , e vento in illa Hispaniarum parte equas olim concepisse. hodieque , si vera sunt quae narrantur, concipere e Trogus tamen Pompejus sue iustinus est, si) fabulam ex equarum secunditate & gregum multitudine natam esse exist ma. ii 3 qui tanti in Gallacia & Lusitania ac tam pernices visiantur , ut non immerito vento eoncepti esse videantur, sed de eo ipsi viderint. nos, quod capi tis titulus pollicetur, Silium emen sumus: ex eoque quod priore libro secimus, versus spurios& nothos eliciamus, S in illorum locum naturales & legitimos sues, gemus, uerha sunt Hannibalis sa Fabium Maximum & Valerium Publicolam, quos ad se ab senatu missos litore prohibuerat , Karthaginem tamen tendere indignanistis . quae uno versu amisso aut certe immutato omnem paene venustatem perdia derunt . Silius audiatur.

Hie secundus versus in vetustissima Lugdunensi editione item alia illa Parisiens non comparet & ab Aldina est: quae, uti monui, Poetam illum princeps de. pravavit. nam neque versuum superiorum auctoritatem reddit, neque hue saeit magnopere: & alioqui ea, quae sequuntur nescio quomodo, nimis sane sunt, quam frigida. quid λ quod Marsus jam olim nescio quid desiderari monuat λ quod nos in Optimis membranis inventum non esse negligendum existimaviariis. est autem hujulinodi rHis alta Pinias Iuncientem vela earinam Iacesens dextra Nortim, μοι Iviso, in is, Irum δεννι eaptis parat tua per aequora puppis lde euius versus sermana integritate nemo sanus dubitabit. nam &, ut dixi, iri vetustissimis membranis est, & eum iis, 'nae sequuntur bellissime convenit, nee minus ille est elegans adeoque plane necessarius, qui eodem libro primo deside ratus vulgo , iisdem in membranis exstat o neque nis eum insigni Poeta iniuria potest abesse . in cuius tamen locum ab Italis istis librorum corruptoribus alium an jectum non esse valde miror. & sane factum esset ς si verba Silii & orationem claudere vel leuiter subodorari potuissent. Hannonis sunt illa in Hannibalem. 3ὶ

suo reis, o Patriae exitio tibi nomina quaeris pSubsident iaspes e Distitia mole nimii istis aequa m atrotiens eaput Appenninus. tu inter duos priores verius hune interlice. SejIises immensae visu iuvenilibus amisti, scribe longe scitissime: stio reis, o patνiae ex iis sibi nomiaa Dinis Sejι rat immense Usu itiυenilitas armis Subsident Arms. quanquam honi illi viri paullo posterius alium illi Poetae versum de suo nimis Iberales, ne dicam prodigi , invito sunt largiti. se enim ibi est: -- ipse , is pisa ductis

tam primam tenero vocem proferret ab ore

195쪽

L I B. I. C AP. IV. III

DM HIIa o lituos, ae summis virere gentem sar Hrygiam'. atque anima patria arma movebastator erit caeris iam te spes ante propinqua. Postremus enim versus γνησι non est, ta και ἐν πολλοῖs των παλαι- α γρο eis καί 'Μτα: neque vero ornandae orationi sed enervandae saeit . Illud autem quam . exercet veteres interpretes & recentiores critiem, quod paullo post apud eundem Poetam sequitur. Fie igitur rapta Metilians ad Lmina sancta

contendιι Farii, sereri qua pectora tentat. . reonis Dea Iaera polo eum forta νemoto Caeticolum magnas vestiebat conscia curas. suam tamen alioquitur venia pacator sono sive, ut in melioribus est rati alloquάων mentis μυιον bonore. . . . quis enim hic est venaa pacaris p aut, quod interpretes nugantur, adloqui aliquem bonore vora, pro

eo quod est, veniam praefari. quis unquam Latine dixit aut scripsit emendandum doceo, neque Minervas postulo; suem radi altiviris Nemea γυιον honore. Nemeae pacatorem quem & eur dieat explicandum non est . Hereulem intelligi iam pueri norunt. se enim concludit :Ηac sartis Alamena . eontra cui talia ia*o. Sed quamvis in ereptis & redditis Silio hoe quidem rapite versibus ratio conue. nil neque possumus , etiam si verbum nullum addamus , reliquatores videri. Poetam tamen multis de caussis gravem nobis & gratum versibus aliquod mactare quam imminuere vol imus. igitur se Iuno Tisiphonem de Sagunto adloquitur:

-----. Hos noctis alumna

Hos muros impetia moniac putidumque feracem Dextris se a suis. Iuno iubet ipsa propinqua vectus sudωmqtia tutim , qua compυ Ma Cerberus, ae mixta qua Impant metie venena Eι Duquia selotim, poenarum qiate id o is Pectore fecundo coquituν tidi, congere praeceps I. Rultitia illud autem , - ipsa propinqua sectus sudiumque tuum , ita interpretes acceperunt, quasi dixisset ' propinqua, id est, propera sectus itios. quo tamen modo Romanos nunquam locutos fuisse Romanis praestare non vere

hor, lacuna est insignis, trium videlicet versuum desectus, quos subjiciemus; &omnem locum, quo debet constitui modo, representabimus, scripsit primum si lius: cur id enim non asseverem λ .

Dextris seme suustiis, inquam, non, atiis. suo enim sato & facto perierunt saguntini, ut apud Si. lium posterius est videre. deinde subiunxit: - Isuo iubet. ipsa propinqua

sH is Et in multis Veterum exemplaribus non invenituri, a

196쪽

vides his versibus appositis sibi sententiam eonstare; & a poetae dignitate esse nihil alienum. Nolo hine disced re, quin prius alium etiam Poetae versum resti tuam. quod haee inter se snt vieina: S uno eurato alterum non sne periculo negligatur . est enim Eumenidos, qua de ante agebatur, descriptio. Sititia instietens eapisi, O metentia circum M ius reuis miras I aliensi pectore serpens.

Mors gradatin visso pondens cava guttura rictu. Pectora caretinvini punctias, minorque, dolorque etiavitque omnes adsunt poena; formisque ιν auri Personas insomnis Delvmosis Janisoν auia.

primum scribe:

-htis retia maeat squatiensi remMe serpens. non, circum, neque , squamos aut Atiaeus , quod alii habent, pectore, deind. hune versum sententiae supplendae interjice. Casuroque inhiat potiti sum iactus atri. ad hoc emenda et circumsunt, pro, eiritimciant, postremo nota Parnas pro stiri sponi. quod apud alios seriptores ab aliis est observatum . sed versus ipsi, ut legi debent, adjieiantur: & alio discedamus.

xlilat insurgens capiti, O taetentia e re Mutius Glia marat squalienti ter re serpens. Mors gradιών missi ponares eam giattura rim rosereqtie inlio putilo rum ι-- r. Pectora eiscumstina punestis e minorque, dolorquae, atque omnes a tina Poenae r formaque aris ci PeUonat insomnis Derymosae ianitis A a. quanquam cur illud etiam, Claro genus, tu umque trabens a sanguine nomen, corrigendum esse non moneo, & Poetam uitio, quo insessus est, libero seripsi Clara genus, Daunistia traIens a sanguine nomen. Unam modo mendam ab eodem auferam : eo quod non raro in aliis etiam script vibus occurrat. de Sagunto incensa loquitur. Uent tecta Deum . respondet imagine samma IEγον : in primu vibrana iacenda Ponto.

tu seribe:

Sic etiam ma o quisam respondere munMme natura facit . . . .

resplendere agnoscunt membranae tertio Ordine . sere enim secundus & tertius

NAnus Censiorem, censores pώMisas ades Iorabant, item Iocata spectabant. Itinetius. Detinae in s maelo sup erae . Smmachus castigatus. In pecti. o probatio . Festis correctus.

CAPUT RMUnus Censorum fuisse non tantum Civis eujusque saeuitates erasere& de eorumdem moribus, sed etiam vectigalia publica locare publicasque tabulas

197쪽

eonservare, υ) praeter Livium, IJ Plutarchum, alios, Cicero sa) & Zonaras proclide iurit . & Cicero quidem in ficta illa libro de legibus tertio lege , Censeres, inquit , pristi vitates, Ioboles, familias, pecumasque censenta. ureis templa , vias, aquas , aerariam, metigalia, tuentor, poputique parres in tribus di tribunia e Min peetinias, avitates, ordines , partiunto : equitum , peditumque prolem describunis r e Abes esse mobilenta e mores popuI. regunto e probrum in senatu ne relinquunto : ita sunto .

α) Ia Cai. Maiore . sis) Satis hic multa de munere Censo.

rum a Carri nostri proponuntur, de eorum institutione nonnulla hie attingi iamus ex Sigon. de Antiq. iuri eiv. Roman. I. ae primo quidem lib. I .cap. 4. ita scribente se Censum autem Ser. Tullius ., Rex in Remp. intulit , atque ut hoc se modo ageretur , instituit . Populum se universum surejurando adactum serisse tunarum suarum aestimationem apud se se profiteri iussit . qua cognita eun is dem in sex classes & centum tres, is ac nonaginta centurias, qui maximo, essent censu conjecit , in reliquasis vero deinceps qui minore, servato eo se censu, & centuriarum gradu, quem ., supra in classibus , & centuriis exisse ponendis ostendi . Inde vero eensen is di mansi institutum, ut cives omnes,, in sua quisque tribu, classe , eentu. se ria, iureiurando dato, apud eum, M. A nes quem ius censendi populi esset, is nomina sua, uxorum, liberorum, ii. se bertorum, servorumque suorum pro

. fiterentur . praeterea aetatem omnium,

se regionem, quam habitarent, & sortu ,, narum suarum aestimationem deserrent.

se Hoe autem jus primum regum ; dein. vi de Consulum, & Dictatorum; postre., mo proprio ad id Magistratu creatois censorum fuit. Itaque Servius quater P eentum egit , quintum P. Valerius,& T. Lucretius Consules anno postis Reges exactos secundo, sextum decenisse nio post T. Lartius Dictator se Aedeinde sub Rei p. aetatem de Instituti

ne censorum verba ita facit , cap. 2 .

., Anno inde ab urbe eondita CCCX., , eum Consules perpetuis hellorum eu-- ris impediti censum in Civitate pera-M gere nequirent , Censores duci , quiis quinto anno quoque censum, lustrum. is que sacerent, instituti eam quoque cu-

,, rationis publicae pariem eonsulibus ademerunt. Quod sane longe antea se Liv I v. 8. monuerat: Ortum initium rei est, se quod in populo per multos annos in. vi censo , neque diserri census poterat, is neque Consulibus, quum tot populo-- rum bella imminerent , operae erat ,, id negotium agere . Mentio illata abis Senatu est, rem operosam , ae mini ,, me Consularem suo proprio magistra-M tu egere se . Sigonio vero addi commode possunt Hotoman. de Magi irat. Ra man , Roborieti. de Magi rat. Imp. I. Lim. de M iserat. Roman. Tles Antiq. Ra n.

ω . m. II. p. I 865. Alii'. complures , censorum institutionem . auctoritatem, munera diligenter persecuti.

ιὶ In Corp. Univers. Histor. Crate. praesertim Byrant. Editionis Parisenssapud Gulielmum Chaudiere A Cr. Nat

Ann. Isset. Tomo secundo Annal. Zonais rete Fol. 58. nuper coniectae in Histor. BDetant. recula Venetiis per Bartholom. Glavarinam ann. Cr. I 29. Tom. X. Parte I. lib. 7. sol. 253. Interpretes Du-Fresne& Du Cange latine se vertunt se Mune

se ris eorum s scribe Censorum j suit pu-- blica uectigalia elocare, vias, & pu-- blica aedificia curare , cuiusque iacula ,, tales describere; mores Ciuium obser is vare & explorared ae laude dignos inis Tribus, in ordinem Equestrem , in

is Senatum referre , pro cujusque meri- ,, tis: improbae vitae homines eodem modo

se ex albo delere , id quod majus eratis iis omnibus, quae Consulibus relinque.,, bantur Mea vero ipsa verba nobis exisponere se est visum , ut litteram exis

actius observemus siLicebat ips, vectigalia is publica locare, & viarum ' publie tum aedificiorum curam habere. & ta

se bulas

198쪽

1 4 J. CARRIONIS EMEND. ET OB SER.

primus uratur emendus, ominu boni gratia, M in delediu , censiave, Primi nominan itiν Valerior, festatis, Maurius, quo tamen loco, fruenares, seribendum esse m neo. sie enim in plerisque legibus verta concipiuntur. IJ Censores anum ereris Iem fraen9um Iocaverant. Censeres agrum Campanum fruenistim loraverant, ut est apud Li.

vium . et in aliisque locis publieas etiam aedes & saetendas & reficiendas locasse suis

pra docuit Zonaras; quibus leges duae videntur suisse appositae quarum prima erat, ut aedes in pisereniuν & opus satium probaretur. altera; ut aedifria essena saria recta. nisi sorte legem hane posteriorem ad aedificia publica pretio fruenda locata & tem pore lege censoria comprehensis iam exacto restituenda velimus referre. eerie, sis ici i/ctis, in legibus censoriis suisse ita scribit Festus . Sorte poneoana, pro integre. ob quam causam opera publica , quae Iocantur, ut integra praesentnν, sarta tecta vorantur . etenam sarcire es integrum facere item alio, Freati a , inquit, es porro

Pedia; ut est in tege ce Mia , PORTICUM . SARTAM. TECTAM. QUE.

HABETO, PRODITO. se enim legendum censeo. jubet lex eonductorem po tieus publicae eam & sartam tectam porro dare , id est , restituere. 'quid λ quod eadem verba in legibus Censoriis Asianius Pedianus in Verrinam tertiam Cicermnis agnoscit quo pertinent illa Livii 33 Censorem moribus νεπι-is creatam, cui saria'

usa exigise saeris publicis, o loca tueari more misiorum traiutum esset. idem alibi. Petentitus ex insituro, ut is sarta tecta ex gracia o is opera, quae Iocassent . probanda anηi temptis prorogaretur. quibus ex verbis eerto mihi videor posse assirmare , formulam illam tam ad hos quam ad illos ut dixi, pertinuisse. sane Censores opus

post loeationem inspexisse, &, si, iis videretur, probasse ficile doceri potest. de probatione jam locutus est Livius; & in lege Iulia repetundarum plane exprimi

Iersecta probata, raesita Iege . erunt. ut ait Macer. s) lib. I. iudieiorum public rum . de inspectione; & si satis veris mile est Censores opera locata inspexisse prius quam probarent: nullis tamen certis scriptorum testimoniis hactenus, opinor, doceri potuit . unum nunc in locum adseram, qui ita, quod dico, verum esse arguit manifeste, ut tergiversari nis calumniator nemo possit. est is quem dico Aurelius Summaehus, lo) qui hoe ipsum publici testatum reliquit Censorum, inquit, notιο fme Ipectare opera quis Iocassent. Me me negotιum etiν e vestitui . sed , ne quis erret, haec in libris hactenus editis nemo inueniet, est enim epistola illa & mutila & mutiis vitiis desermis. membra aliquot addemus; reliqua sanabimus, primum illud, & s non sententia, oratione tamen ipsa claudicat; vel quod tibi audiera

- bulas cujuscumque facultatum oestima. δε convenire existimabatur, eos Vero quiti re, & in vitam Civium animadverte- - non recte vivunt undequaque similitex,, & inquirere , & laude dignos in se delere, quod maius omnibus erat, quae, , Tribus . & in Equestrem ordinem, ae is Consulibus relinquebantur. senatorium adscribere, scut unicuique

Disi i cu by Coos le

199쪽

iliari es ἁ bui. addunt membranae: dicto , nimirum; tibi disti audiens eis. δε i. deinde pro, scalis supparitis. sollemni illa consuetudine , a, litteram mutandi in , a, in voethus eompositis. Sic riserasein, defetigον, deperiscor , depectus , Muspera. θμνι, & hsi s milia dicebant 'nod in Gellio notavimus. iam vero illud, superi

ra cones ta emisis teguntuν. tis compago solaram mentιαων; leviter vitiosum est, tus cribe de vetere libro, sotidum mensi lue. 1 equitur I Columnis nil I am ius quams tui intinere concesissent eas BisHno Iapide easus Sibene e 6 imp. Haec jam non tan. tum 1 unt deformia; sed etiam monstruosa r utpote quibus neque caput si neque pes . Caput est hujusmodi, ut quidem in statuam illam reponi debet: Coumnus ni liti amplius mercarus es, quam i tibi muneri contigissens. pes vero hujusmodi addatur e eos B ιυno Iapiri caesas, s bene oculis uris, esse exictima. bal enus es quod sciaste aebueris. postremo fuit cum pro; eliretur ni putarem, aedificationi, scribendum

esse . de quo tu lector iudica ; &, quae postrema vox epistolae addi debet . Vale.

Symmachi epistolae duae iam primum pubblieatae . Martialis & C ex Theodosianus illustrati. Suidae interpretatio rejec a.

CAPUT VI.

A Censoribus ad Quaestores veniam . quorum nonnullos suisse . qui eandidat; principis dicerentur , quique solis libris principalibus di epistolis in senatu legendis vacarent, libro singulari de ossicio Questoris scribit Ulpianus. ad quos di

vertas inscriptiones veteres reserendas esse moneo e in quibus tamen quaestoris no

men si appostum. erant enim & praetores candidati, tam peregrini quam urbani. de Praetore testatur inscriptio: in qua ita est,

C. OPPIO C. F. VEL SABINO. IVLIO. NEPOTIM'. VIBIO. SOLLEMNI . SEVERO COS ADLECTO. A. SACRATISSIMO . IMP. HADRIANO . AUG. INTER TRIBUNICIOs . PR. PEREGRCANDIDATO . AUG.

Et saliuntur qui semper eandidatum principis eum quaestore eandidato eonianisdunt: quos aperte vetus inscriptio in agro Tiburtino seperat . ea est:

L. CAESONIUS. C. FIL. QUIRsNA. LUCILLUS . MACER . RUFI NI ANUS. COS. FRATER. ARUALIS. PREF. URBI. ELECTUS . AD. COGNOSCENDAS. VICE. GESARIS. COGNITIONES PROCOS. PROU. AFRI E. XX. VIROS. EX. SENATUSCONSULTO. R. P. CURANDAE. CURATOR. AQUARUM. ET . MINICIAE. CUR. ALBEl . TIBERIS. ET CLOCARUM. URBIS: LEGATUS. PROV. AFRIC E. EODEM. TEM P RE. UICE PROCONSULIS. CURATOR. R. P. TUSCOLANORUM. CV RATOR . R. P. SUEISANORUM . PRAETOR . KANDIDATUS QUAESTOR. ΚANDIDAT. ELECTUS. IN. FAMILIAM . PATRICIAM . X: VIR STLITIBUS . IUDICANDIS certe in inseriptione, qua est in adibita Cardinalis Casi, legitur: IJ L. unis. De Offs quaest.

200쪽

ANICIVS. PROBINVS. V. C.

QUAESTOR. CANDIDATUS

item ia alia Romana , ne reliquas quae sunt supra numerum necesse habeam referre, ita est

RVFIVS. PRAETEXTATvs POSTUMIANUS. U. C. FILIVs MAGNIFICI. VIRI. MARINIANI PRAEFECTI. PRAETORIO ET . CONSULIS . ORDINARII aesΤCR . CANDIDATUS PRAETOR. URBANUS. TRIBUNVIET. NOTARIUS. PRAETORIANUA PRAEFECTUS : URBI. SECUN CONSUL . ORDINARIUS. QVos TANTOS. AC. TALES. HONORES PRIMO. IETATIS. SUAE. FLORE PROMERUIT.

I storem autem eandUosum non solum munus quastossum exhibere . quod de silio suo saepius testatur Symmachus, sed etiam dona solemnia amicis suis mitistere consuevisse ex eodem Symmacho primus ostendam. se enim seribit libro primo epistolarum; s membranis fides adhibetur. I) Religiosum atque mori-- es tis amissoribus eandidatis dona siaemnia potissimas atque amisissimis osse nitie. .n ea aemisera iure eensemini; offera igitων mobis isti eum indepti m o Gni elium argenteum librarum Aartim fιιι mei nomine, qui quaesoriam munia inbutiis I impenino preis eis ua hisne honorificentiam dignemini gratantis amplecti. matite . sic liber manuscriptus ,

in iis epistolis quae non sunt pubblicatae. ta omnino tamen legendum est, dip Gum , non inAprictim . probat id symmachus , in epistola ad Sallustium , ad quem sortassis haee etiam ipsa suerit iγη hujus ita meminit. a) Ala ιε dipue,tim Onaedar. apo

phMer eum iitrarum argenta duarum per tem nem tuam mi mus , approbare cupienter

odisiani tanHὶν , non animo, defuisse. quibus in verbis illud frustra virum eruditum torquet, ebitioni non animo defuisse et frustra etiam mutuandum putat d non omnino desti se . vult enim Symmachus Sallustium quidem ab editione muneris QuIestorii adsuis animo tamen fle memoriae Symmachi adsuisse r ut qui memor illius apophoreta ips miserit, quae non nisi praesentibus donari sint mutueta. item alibi. si Inteν hae opinioniam mari aenam mitte is essena quaesoria dona , dubitavi. postquam mihi se endi osscit ociis nem tribuit. --ntus isorum , Olarentis , cui spectatam sirim noveram, eonsuera m eram deferensa commis . non aspernabere ' titasimo. is Feb. amphoret ei oblationem. de multo huie loco convenientius, ILhro seeundo. 4 ssisse igitων in . 1υν via 6tis vimina dipueba apophoreta suscipere dignemini, qui apparatia eiss plura in 'ista a tribuis s. Propterea Hineipi o δε---o no ire ad referendam Iaσιιatem eius sedulam , magis quam parem grar am . auro Orcumdatum Ap estim milh ceteres quo a amisos ebarneis pugiliae bus O cani se itis a genaeas honorata. Igitur si postrema haee epistola, cum ea , quam nunc publicamus , exacte conseratur, plane manifestum erit dipoeta illa non aliud fuisse, quam pu-

Epistola vulgata Parisiis Ann. Cr. I 6 4. iocatur a Iureto in Auctario Symmachian. num.7., editaq. subinde Francos ii Ann.

Cr. Issi. libr. VII. Epistola Symmaehi LXXVI. a Philippo Pareo est habita. ) Ad Fratres a Iureto & Pareo haee data Epistola perhibetur.

SEARCH

MENU NAVIGATION