Lampas, sive fax artium liberalium, hoc est thesaurus criticus, quem ex otiosa bibliothecarum custodia eruit, & foras prodire jussit Janus Gruterus. In eo infinitis locis theologorum, jurisconsultorum, medicorum, philosophorum, oratorum, historicorum

발행: 1751년

분량: 408페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

gentis, quae gloria belli ante plurimas nationes extiterit, triumpha torem , qui si hoc tempore affuisset, si contulisset signa , tertio haud

dubie triumphasset: adeoque memoria tanti Principis me reficit, ut ausim quod de eo semel asserui carminibus apud te praesertim denuo

Hunc unum antiquis quem nostra opponere possunt saecula, ades.se virum, quo sospite nulla tumultu Barbarico Ausoniis timeantur praelia campis . Sed heus tu , sic placitum superis . Quod autem de ine ipso subjungis , utinam sic vere , ut jocos E scriberes , quod quam bene sine Consalvo bellum, tam bene sine G ivina Ecclesiae Synodus habebitur. aeso te quid mihi cum Synodo ρ Quid ut a junt eum

amaracino sui ρ adibit Idus egens conventum , conciliumque Semideum p ubi mihi ornatus cum syrmate ρ quem neque fortuna , neque dignitas fulcit, audebit hic vela ire in eo pectum Summi Pontificis Spectare tot linteatos ac purpuratos Bamine,3 tantumque in omni virtutum genere praestantium virorum consessiim p Quem nulla dicendi copia exornat, hortatur , animat, audebit hic se illue ingerere , ubi magnus Egidius censorio in haec clamore proruperi ρο moreS, O tempora , ubi illa tragica intonuerit ρ Ardebit iterum Vesevus , terra contrem licet,Oceanus inundabit.Sed est accessurus sim: quid me aliud Romae facturum putas , quam ut summa eum admiratione te attonitus

audiam 3 abs te pendeam cui datum est supra humani ingenii captum modumque ea dicendo consequi, quae ne cogitatione quidem cocte tis licet assequi . Quod si me istuc omnino profecturum censes, vide ne plus ambitioni tuae , ne dicam gloriae , quam commodo amici consulas. Tametsi ut spero) me brevi in meliore tua fortuna salu- ratio altera Romam acciverit. Interim quae tua humanitas est , sinas nos hic neglectos, ignobileique, ut quimus , vivere, & aliquid nugarum nostro de modo meaitari. Tu vero magnus inter ma agnos vive, & vale, & me, ut facis, ama.

Laudes in illum Sociosque cumulatissimas confert. ABii abs te, di a viris illis ornatissimis sodaIibus tuis non totus, sed dimidiatus. Quippe qui meliorem mei potioremque partem

vobiscum reliquerim animum scilicet, di mentem . Nihil enim aliud dies, noctesque cogito quam felicitatem illam tuam, & amoris per tot annos erga me constantiam et ut si modo fortuna annuerit, nil aliud cupiam , quam id aetatis reliquum tibi destinare , & in tua gratia conquiescere. Quid, quod mihi tecum semper ante oculos observari videtur Salicetus ille ad unguem factus homo p cujus mira elt comitas cum gravitate conjuncta , an possum praeterea oblivisci Don Ioannis Laguntini hominis 3 quem Roma ita expolivit, ut in Hispano corpore Romanum pectu S ostentet, suorumque majorum dignitatem ,

Omni

392쪽

as PETRI GR A VIN AE

omni virtute consequatur. Quid memorem Mantuanum illum meum in quo adhuc juvene nescio quid senile conspicitur 3 Cujus ego modestiam tanti facio, ut nihil ulterius in illo desiderandum putem . O mihi liceat aliquando tale contube inium si non implere , at saltem venerari , cujus quidem voti , haec summa merces erit , ut dicar tantummodo ex vobis unus esse. Vale .

EPISTOLA XCII.

Ejus orationi laudem tribuit. UNo haustu orationem illam in aede abs te lateranensi habitania

divinam quidem abso hui: adeo enim me statim coeperunt sininguia , ut arripuerim avidissime omnia , eaque rerum atque verborum Prudentia, eruditione, elegantia , & suavitate perfusus sum, ut me ad finem ipsum non tractum , sed perductum esse lenserim. Verum de ejus virtutibus alias uberius , beatos interim existimo , qui te cicentem in tanto consessu audiverunt, serium hominem de seriis seria verba facientem . Quantum siclo 3 jucunditatis, quantum admirationis illa tua viva vox , illa actio attulit 3 quantus animorum motus , nec sinQlachrymis excitatus, ubi te ad illa Sanctissima Apostolorum capita convertisti Di nihil veritis dixerit Aeschines . Quid si illum audivissetis praetulissem profecto qualencumque per i a temporis in Urbe Roma servitutem huic ignavae libertati dummodo in connivenS, nec fere respirans abs tuo orantis ore pependissem . Non possum tamen hujus ablentiae molestiam solari atque huic jacturae nisi hac ratione mederi, quod de te maxima quaeque dicendi ornamenta animo concepi , quae quidem scio mihi non posse adeo felicia videri, ut in t non reperiantur longe feliciora. Vale. P. G. T R A N Q U ILLO S V o . S.

EPISTOLA XCIII.

Malevolorum sermunculis.

R Isi multum , & quidem Democritice posteaquam deprehendi

technam quorundam invidorum, qui stulte putaverunt mihi negocium facessere, si Camelum adversus me incitassent et Sperantes hac ratione existimationem meam imminui posse , si cum illo congressus essem . Stolidos homines, & infelici judicio praeditos, qui potuerunt adduci , ut crederent, si me Asellus calce impetivisset quod omnino recalcitrassem , decoris, ac dignitatiS immemor. Nec advertant liceat mihi tecum ita loqui meo mihi ingenio tantum nominis,& gloriae esse partum, ut ruditus omnes Arcadici si circumsteterint, non minus me perturbaturi sint, quam Fabritium illum vox incla

393쪽

mantis in aurem elephanti . Desperent ergo penitus malevoli staquicquam proicis urOS : cum praesertim intelligant tantum jam apud Principes viros, & Litterarum studiosos quam plurimos praeiudica tam de me, nescio quo fato , opinionem valuisse, ut nolira illis si Diis placet pro ratione sit authoritas et& ut etiam utrique nos rutria risum moveam, putant, his quae amrmant factum esse satis, si illud more Pythagorico intulerint, ipse Gravina dixit. Resipiscant ergo, de quiescant implanatores isti ; nisi malint me senem quidem , sed nec elirum, nec edentulum experiri , quin potius eo genuino dentatum , ut si mihi remordendum sit, notam profecto indelebilem sibi infixam

sentiant. Tu vero Tranquille, pro mutua inter nos benevolentia , si in istiusmodi xnnianos homines, quos mea vivendi honestior iam male habet, incideris, ex me admoneas, ut discant ex consentu eruditorum non Homeromastigas, sed Homeros ipsos tandem vivere .

Vale Venaphri Idibus Quintilis . P. G. E G I D I O S.

EPISTOLA XCIV.

Fratrem Michae 'em suo muneri satisfacientem Iaudat. MEmini me alias apud te ingenium Fratris Michaelis Neapolitani

nostri , quem nuper tua benignitas Lectorem constituit, non parum commendare, eundemque a me inter eos connumerari , qui

magnae spei sint jam idem sentio , idem amrmo, nec fraudato amicum hoc recenti testimonio et quod Iegendi munus, quo honestatus eth, adeo acute, copio e , & ciligenter implet, ut aetatem virtur praeveniat, gratiamque in se tuam eniciat pleniorem , iustioremque. Vive tu modo, a quo ut ab opi .mo Christianae militiae, & invicto Iaeperatore, ingens strenuorum militum numerus defluxerit. Vale.

P. G. TRANQUILLO SUO S.

EPISTOLA XCV.

Sibi illatam carminis accusationem depellit. Conati sunt ne sicio qui parum amantes mei , multumque dissimiles

tui, quibusdam artificiis , ut audio, per totam Neapolim rit musculos quoidam terere , atque animis hominum inculcare , illius me carmin s authorem fuisse, quod in Monsellinum sagitta contbssum proxime vagabatur: cum alioqui omnibuS testarum velim , me am:ci

casum dolenter tulisse utpote ejus , & qui me dum vixit suspexerit semper , & qui frequenter etiam studuerit promereri, duplicemque imihi notam hac industria inustum iri, sperabant, & maledici poetae,&insulsi, quorum alterum tantum abest, ut mihi jure imputari possit, ut etiam ad hunc usque diem tanquam nimius omnium laudator

394쪽

88 PETRI GRAVINAE

fere ab omnibus insimuler , alterum vero hac mea mediocritate ingenii ita puto a me penitus abiecisse , ut vulgata iam opinione inter falsos, venustosque , vel gementibus invidis , receptus sim . Placeat igitur sibi illius authoe ear minis, quisquis est, ex sententia et mihi certe nec genium habere videtur, nec nisi vulgare , ac de medio sumptum: in quo n hil remotum , nihil acutum , nihil denique ingeniolum emi neat . Nam quemadmodum paucorum est omnino benedicendo benedicere , ita & paucissimorum maledicendo apte dicere . Unde non ab Te Coecilius ille secundus amicum poetam laudavit, qui multum salis haberet, & fellis, nec candoris minus . At nostrates quidam Omn jam pulisse punctum arbitrantur, si carminibus suis multum sellis Ingerant, salem penitus non immisceant, & fatuum illua ac insipidum quicquid exit, dummodo amarulentum emittant . Sed ipsi de te vide. Tint τ cum tamen desperandum sit eos posse molliri, aut reformari, quorum inveterata stultitia incalluit. De me autem videor posse hoc Polliceri, ut nec mihi canina facundia appetenda sit, nec cum moris tuis cuia junt luctandum: non enim timeo me unquam tali fortunae , atque animi praesid o fore destitutum , ut cum vitae dignitas Postulaverit, Tigillinos lacessitus perhorrescam . Vale.

P. G. TRANQ UILLO S.

EPISTOLA XCVL

A consalvo futurus tanti Ducis laudator accepto stipendio Invidos .FAlsa licet eupidus deponat saudia livor . Hoc enim Propertiano carmine mihi libet praefari , quandoquidem Consalvi Fecdinandi magni invictique ducis munificentia in me promerendo , ac exornando ita excubuit , ut instaurato mihi stipendio , a Letaque mercede, honestissimum vitae ocium, nec sine dignitate stip- peditaverit . Quo quidem Gecessu , non tam mihi videor post GPlacere , quod ita vivam , quam quod ille dux serarum gentium domitor me unum delegerit , a quo voluerit res a se gestas , quas nulla unquam ut auguror temporis longinquitas aboleverit , perscribi. hujus enim Principis censura apud me tanti est , ut ejus gravissimo testimonio me supra caeteros omni Iaurea , omnique decoramento insignit Lm putem . Quid ergo mi Tranquille hac re cognita

ulterius obstrigilaverint invidi quid opposuerint Quid etiam quod

non tam aversas a me fore arbitrDr Musas, ut non ea scripturus sim , quae Vocem penitus obtrectatoribus ademptura esse confidam 3 ut si

Nilus ipse, de quo mihi desperandum non est , haud quaquam Placuerit, jucunda certe tantarum rerum cognitio, tantique Ducis ampli inludo , non modo nostri temporis homines , sed posteros quoque ad Iegendum illexerit. Tu vero alumne , spectatissime si quibus mal de me opinantibus occurres, eos Virgilianis Carminibus hoc modo

deterrebis.

395쪽

Invidia infelix furias , amnemque severum Cocyti metuet, tortosque Ixionis angues , Immanemque rotam, & non exsuperabile taxum . Vale.

EPISTOLA XCVII.

Captata laudia occasione hominis in se benevolentiam

confirmat.

DIu est quod te non visitavi per literas , quia per annum in secessu

Venaphrano me continui, nunc vero Michaelem Neapolitanum nactus juvenem, non modo ob ingenii praestantiam mihi carissimunia, sed etiam multo cariorem quod novi amantistimum tui, non passus sum illum ad te ire sine meis literis, qui quidem cum soleat mecum quam faepissime, immo sere in omni congressu de te honorifieo loqui , videtur non parum sibi nominis hac ratione comparare pos, se , si in te extollendo, & quasi ad unguem describendo se exerisceat et recentet mihi tuae singularis doctrinae varietatem, inculpati Κsmae vitae tenorem , in regendo Prudentiam, in eontubernio facilitatem, & elegantiam; deniquz te non minorem intra cubiculum, quam in suggei tu , in quo tantum euellis, & concione ostendit. Quae omnia tametsi mihi iam pridem nota sunt, nescio tamen quomodo calore quodam, & impetu dicendi tanquam nova repraesentat, de auditu facit esse gratiora ; nec possum non admirari , quod etiam in te laudando vim illam tuam in dicendo quantum potest aemulatur: vel hoc uno benevolentia tua dignus , quod te tantum amat, & obis servat, tuique similis esse cupit, quem quidem cum tam apte, & copio. se suam in te pietatem apud omneS augeat, eniXe rogavi, ut meam quoque summam erga te observantiam augeret apud te, dc renova

P. G. AMBROSIO NEAPOLITANO SACRAE THEOLOGIAE DOCTORI S.

EPISTOLA XCVIII

Suum in agendo morem defendit. SI non possum amicos vincere opibus, ingenio, doctrina , certo hoe potissimum contendo , ut amoris fide, & constantia vincam: nec enim in amandis amicis cito desisto, nee temere incipio . Quar tibi volo esse id exploratissimum , neminem tui ordinis te mihi catiorem . neminem, quem magiS amem , & observem ,. dc cui magis tribuendum putem , quod autem , ut tu flagitaveras non scripserim , id quoque amoris fuit, siquidem ita sum animatus, ut simultates inter amicos extinguam potiuS, quam exsuscitem : soleoque me composit M rem

396쪽

so PETRI G RA VINAE

rem magis litium exhibere , quam instigatore in : ut qui esse debeamia inter duos amicos non alterius impugnator , defensorque utri utqui . At, dixeris, pro altero scripsisti: scripsi fateor,nihil tamen quod ad vestras controversias attineat, nihil, quod tuam exit imationem minuat, nihil denique, quod me scripsisse moleste sis laturus , ut ex me coram brevi intelliges , scribamque ego pro te , si contigerit, epiitolas simili exemplo sexcentas. Itaque nihil habes, vir doctissime, quod mecum expostules . Ego vero habeo quod te incussem , quod me eum suspicatuS es , qui professionis meae, quae s ut nostiὶ a moribus non abhorret, tanquam inscius, vel malignuS decorum non servaverim. Vale.

P. G. FERDINANDO PARENTI CONCHANO S. D.

Laudatum adolescentem firmat in studio Artium liberalium. O inmadmodum te juvenem ornatissimum decet seniores Omneis , de quibus aliqua vel probitatis, vel eruditionis est opinio , revereri , ira ipsis quoque maxime convenit, quam de se apud omnes exit imationem concitarunt, non solum fama , quae plerunque in serior vero esse soles, sed omni ingenii,ac vitae approbatione sibi integerrimam servarer junioribusque si quos vident honarum literarum studiis ad veram gloriam niti, ad jumento esse. Utinam, mi Ferdinande, is ego essem, quem tu suspicaris: utinamque ut amori erga me tuo, sic possem iudicio respondere, utcumque tuam egregiam in me voluntatem miritiae amplector, eoque justius, quod amari a probatilii missummum operae pretium est, si quid tamen est in me ingenii, quod scio quam minimum sit, id ipsum os illud aureum Palen i nostri Principis de me nimis amanter sentientis & auxit, di illustravit. Cui tot uiri acceptum resero, si modo aliqui de me honorifice sentiant, di loquantur . Tu vero ut ab omnibus audio , & quantum ex tuis ad me lepidi l-simis literis facile colligitur, Sol oriens dici potes : in quo quidem

quantum conjicio, virtus ipsa aetatem praecurrit. Nava igitur operam circa liberales disciplinas studio pertinaci, teque apsum tamen ita promoveas , ut non festinata maturitate pervenias ad frugem , sed tequaris potius quam praecurras, tuosque C. ut ius navigantes imiceris , qui lenioribus auris in portum deferri cupiunt, quam qui periclitati ri vi lentis tempestatibus se committunt: Niphumque tuum tequere, summum aetatis nostrae philosophum, studio aeque juventutis praecipuum moderatorem . Vale. Quinto Nonas Octobris ex Metonida.

Carminis sui meminit, dolentem in Fratris obitu solatur, in ejus Domum , ae Epicurum est osticiosus .ET epistolam a me accipis, & carmen serius quam expectaraS, nulla quidem mea culpa , sed temporum: Tot enim hoc anno pestilen

397쪽

EPISTOLAE. v

stilentissimo veluti facto agmine infortunia insuerunt, ut sublatis tiniadique commerciis fer homo alius alii non si erit hominis vice Tu vero amorem in te meum, inque vestram omnem familiam , di quae nunquam de sutura est, egregiam a me accipe voluntatem . Utinamque ut tu mihi elegantissimis tuis literis te optasse significasti, de Io. Francisco Fratre tuo nunquam satis laudato, mihi per fortunam licui siset Epithalamium Potius, quam Epitaphium concinnasse . Sed quando ita jusIit necessitas, de illi ux tandem felicissimo obitu censeo nobis gratulandum justius esse,.quam dolendum et qui. tametsi visus sit eo amsu , eaque sortitudine vitam sibi reddidisse breviorem r si altius tamen inspexerimus , pro Patria pulcherr me cadens vitam sibi in Iongissima saecula protendit. Vale, tuisque omnibus, & Epicuro viro elegantistimo me enixe commendabis . Calendis Sextilibus, ex Meronio.

P. G. JOANNI FUNDANO , ET ANTONIO EPICURO. MARSO AMICIS S. P. D.

EPISTOLA CL

De prandio , ae itinere disserit ..FUndane, & Epicure invito vos hodie ad prandium sui par est familiariter , ne expectetis igitur, septem fercula, praestabo tameta vobis septem vini pocula non injucundi , colore cum auro certantis, nee calidum vobis apponetur sumen, led cum aprina carne cauliculus . auxerint etiam bellaria animorum laxamenta ,. lepores, dicteria , α Petilii mei alacritas, neque expectetis, vel , ut VeriuS loquar, timeatis, vos longa carminum recitatione defatigatum iri, non enim soleo cum amicis convivia cauponari. Nullae de me laudes , nulla orietur adulatio , ted omnia libera, simplicia , candida, & ut ille ait convictus facilis , sine arte mensa: & hoc quicquid erin prandii, . benevolentiae

inter nos mutuae tribuetur . accestit etiam religio ,. nam cum ad templum Venerix pervenerimus, quod inter Narbonensem citerioremque Hispaniam veluti quidam terminus mari nostro imminet, fas erat,ut iliali voluptates , iocos, Musarum delicias sacrificaremus, quibus quidem peractis Hispaniae legemus littora , secundis fiatious in Oceanum penetratuit, unde majores postea audebimus tentare sinus . Vos igitur flante praesertim Aquilone, quo citius in fretum Gaditanum perveniri pollit , festinate , non remoraturi quicquid vobis fesicior aura promi, tit. Valete amicorum optimi.

EPISTOLA CIL

Venaphri laude concluditur. HAEe , ut tibi morem gererem , de Venaphro tua patria eoIIegi, quam celeriter potui, α primum qualitas , dc praestantia loci

398쪽

ςa PETRI GRAVINAE EPISTOLAE.

ex nomine , & appellatione dignoscitur . nam ex latino , dc graeco compositum est , ex Venere , & aplaros idest spuma Veneris, eo quod locus ipse aptisIimus existat generationi, ac fertilitati r omnia enim uvtu rectius nosti, uberrime gignit, quae ad alimenta hominum , dc pecudum desiderantur , triticum , Iegumina , vinum , oleum, Omnia gς neris poma, pascua, sylvas . Hinc omne pecudum genus nutrit, mitto scaturientes lantes, de omnia supra humanum votum commoda, coelum saluberrimum , apricitatem soli, pulcherrimam planitiem , atque feracem, montes in gyrum positos , oliveta, vineta, insignem Praeterlabentem fluvium Vulturnum, venationes,aucupia, incolarum ingenia acutissima ad omnes bonas artes , viros militares , loci genium tantae

amoenitatis , ut illinc discedere pigeat, & cui nihil ad felicitatem desit , praeter bonam fortunam . Nec dicitur Venaphrum quasi Venafrugum e tametsi ipsi loco conveniat etymologia, sed a Venere derivatur, quia apud poetas primam syllabam corripit, ut apud Martialem, Campani bacca Venaphri. In regione igitur Campaniae felicissima Venaphrum censetur, ex antiquissima Italiae Oscorum genter postmodum ita serentibus satis colonia Romanorum facta est, teste Plinio li-hro tertio de locis mediterraneis Italiae r intus inquit coloniae, Capua a campis dicta, Aquinum , Suessa , Venaphrum , Sora , Theanum Sidicinum cognomine , & Μola . Hae omnes Urbes eoicniae Romanae fuerunt, idest a colonis Romanis habitatae . Venus , quae

nomen Venaphro dedit, dicta est per quam omnia veniunt , id est producuntur et est enim Dea caloris , di generationis , & ut poetae a G1irmant , ex spuma maris genita,quia phisice omnia ex calido gignuntur , & humido , atque hae ratione dici potest Venaphrum Venafrugum , non quod hoc illi nomen dederit, sed quia ex natura sui necessaria Omnia ubzrtim producit, quae vero gens Uenaphrum condiderit, ob nimiam ejus antiquitatem non constat I hoc tamen apud StrabOnem legimus . Cum P. Silla pene nomen Samnitum infensus deleverit,

quasi radicitus has Urbes, quae cum Samnitibus consenserant, delevi Gse videtur, Bovianum , Exerniam , Telesiam , dc Venaphrum , quod per haec verba a P. Silla vexatum fuit, & quantum colligi pote:i cx

epistola quadam Ciceronis ad Attietim , Venaphrum Pompeianaz videtur fuisse factionis. Non eo tempore , quo Pompeius timens Caesa rem advenientem contra Patriam , Roma per viam latinam discellit,

Venaphrum secessit, ibique aliquandiu commoratus Capuam se contulit , deinde Brundusium e Caesar vero illum persequens, dc a Peliagnis discedens Exerniae substitit , tanquam in suae factionis amica civitate ; deinde per Bovianum Brundusium cum exercitu prosectus est, remanet igitur Uenaphrum Pompejanam , dc Exerniam Caesarianam fuisse et unde ad hunc diem suspicor utriusque Civitatis derivatas , α nutritas esse simultates . haee habui, quae raptim de Venaphro memoria assequi potuerim . Tu vir optime, bonum, di observantem erga te amici animum suscipias . Vale .

PETRI GRAVINAE SICULI EPISTOLARUM FINIS.

399쪽

RERUM, ET VERBORUM

Per Libros , G Disolar aeeurat/ distinctas . In quo rimus Numerar Librum , Secundus Disolam, Tertius paginam denotat.

ACcipiter aucupatorius utilis

AIarco Hispanus. Vide Dux Fer

rariae.

Alta. Villa 2, 2o, Amantes Sulpiciosi, de Morosi a. s3. sita Ambrosius Neapolitanus Theologus vid. Sales. Eius disputationes a. 69. 65, Repetit disputationis argumenta supervenien tibus Praeside , & Cardinali BOrgia a. 6 . G. Idem miles statarius ibidem. NeapolitanuS

Archipresbyter Vid. Conchanus . Areus triumphalis Vid. Benevem

tus Argentinus 2. 2 . - .

Arx opus Μarchionis Carasi a.

Audere supra erepidam Σ. T . I . Aula imminens Portui Neapolitano descripta a. 8 I. 79. Aulaea Vid. Neapolis laetitia . Autumni expectatio vid.Palenius. ΑyrOla a. 4 I. s4. item a. 42. I 4.

BAcea Venaphti apud Martia

Baronis Iitterae a. 1, 3 Barbarus Vid. Hymnus. Beatricis uxoris Columnii Vespasiani laus a. 8 . 8aa Beatricis in morte Iuctus a. s. so. Beatricis mors expressa a Tranquillo a. 35. so.

Beatrix Heroina 2. 23. 49. Bellaria a. a I. O .

Bellum Gallorum in ItaIia 2.26.84. Beneventus ubi arcus ti iumphalis

Bibliotheca Suardini 2. O. 36. Bisiniana Princeps Foemina Σ, I. P. NE Bolbonii Ducis obitus I. I. 3 3. Borgia Cardinalis . Vid. Disputationes Ambrosii.

Rouianensis Dux I. I. I . Bovianum 2.2O. 42. Vid. Vena-phrum . Braneii Vid. Surrentum. Britannia Vid. oratores. N Brun

400쪽

Brundusium 2. Io 2. O 2. Blusonius Domitius I. so. sis. Burellius L. ao. Ist, agit cum Palento Sororio per litteraS I.o6.Σ .

Caerimoniae Sacrae I. I. si Caesar variis argumentis plura dictat amanuensibus 2. P. 2. Persequitur Pompejum , ejus vi

Cajetae curvitas E. 35, So. Calatini Cives laeti ex creatione novi Domini Camilli Soror i Pa' lenii L. D, I 6. Calex Dispar ab Elesponto 2. DO.

Camillus Sororius Palenti Vid.Galatini Cives. Campania dulcis Maroni propter Caesarem L. L . r. Cantica Vid. Neapolis laetitia . Cantus Sirenum Vid. industria. Capicii desiderium Σά ζα 6A. Capicii reditus exoptat LS a. 6o.64. Capicius Patritius Neapolitanus

Caracciolus Proto notarius Magister litterarum I. l. 33. Caraceiolus laudatur 2.9 .D. 15.85

Caran Dic medes Comes Magdaloni a. o. g g. eius Avi Diomedis consilia militaria latine reddita 2, 18. v. Cara fius Μ archio Uid. Arx. Cariolus Vid. Paries. Carmen Propertianum de livore

gilianum de invidia 2 p6. 8 p. Carmina Petri Gravinae ex donori lenii L iso P. Carminis conscribendi ratio Petro

porina quid Praestiterit ex an-

liquis L. sti ' DCarolus creatus Imperator 2. D. DL ejus laudes a. 8ais ZmCariusiensis Prior aegrotus I. 2. P. Caiae novae Poetae celebri a. M.ta, Casanova Uid. Phaleucium. Catulus pelle correptuS morienta intulerat. Catulus Vid. Gregorius Tabellio . Cauliculus a m 9 I. Censorinus a. si . si . Cesarina I. 6. M. Chirurgi commendatio L. L . P. Chirurgus molestus Gravinae LSI. M. Chorede regales Vid. Neap. laetiistia .

Christophoti Calatini Commenia

datio L. ZO. ut Ciceronis OrationeS MIO. 3 .

Coecilius laudator Poetae sui tempori S MEL, 88. Coecilius Ludovicus eruditissimus laudatus tita. 63. Coena gustanda cum Domina ex avibus dono missis i. 43.24. item

1. 6. M.

Collisio notata in versu Salice li

Columnii Vespasiani obitus L MColum nius MarcelluS M IE. M. Columnius Ioanhieronimus Marcelli filius Febre Fregellis extinctus L 41 etam Columnius Pro-

Comitis Magdaloni Reddita latinae Σ. R. p. 18. ς 9. Concani fidelissimi I. Io. D. Concanus Archipresbiter laudatus, luctus in ejus mortem I. 39.

SEARCH

MENU NAVIGATION