Specimen pathologiae generalis veterum graecorum scripsit Sophocles ab Oeconomus

171쪽

tertiano complicatur, aut tertianus quartano, aut alteri cui-Piam ex iis, qui eiusdem generis non sunt l. S. 167. Cyclus, quem morbus Post unam exacerbati nem et remissionem describit, periodus appellatur '). Circumscribunt periodum istam morbi et praecipue febres, nunc inter 24 horas, et audiunt quotidianae, nune inter 48 horas, quas tertianas adpellant, nunc vero inter 72, Et tunc quartanae nominantur ). Dividitur circuitus morbi in duas maiores partes; unam primae accessionis, a Primo insultu ad extremam usque remissionem, alteram inter de-Clinationem et secundae accessionis insultum ); prior autem huius circuitus pars paro xysmus παροξυσμος , altera autem remissio 6-εις vel διι μ/M0 adpellatur . DIFFERENTIAE MORBORUM A CURSU. S. 169. Morbus disserentias multas in moras guas subit, quas nunc tangi oportet. Morborum cursus aut celer aut tardus esse potest. Morbi, qui celeriter decurrunt atque pe-xiculositatem secum in serrunt, acuti νοσημ α οξm, qui Vero lenis passu decurrunt atque Per multum tempus durant, chronici θο r. χρονιο0 audiunt sq). Divisionem morborum in acutos et chronicos ASCLEPIADES molitus est. Acutos morbos diviserunt veteres in peracutos et sub acutos,

quippe quod morbus 4 ' vel 7 q, 20 ' vel 30 ' die termi-

G Lxκ. de typis c. 3. p. 464, 465. Id. de typis c. 2. p. 463. Adv. eos, qui de typis scriPs. c. 1. p. 476. De morb. tempor. c. 2. P. 412. Id. de morb. temporib. c. 2. P. 412.

172쪽

Morborum quidam a primo invasionis momerito usque ad finem tenore iugi decurrunt, atque continui νουσος adpellantur; alii autem interposita remissiorae iis-rum cursum suum ahsolvunt, intermittentesque ideo

Partitio morborum ista dependet a constitutionct Co

poris 'ὶ, materia corporis altius irradicata sy), locorum adsectione etc. DIFFERENTIAE MORBORUM AB EVENTU.

S. 170. Humana physis postquam cum morbo IMCtavit, aut eum Vincit, aut ea victis manus tradit. Μ orbi igitur ratione eventus aut sanescunt, aut occidunt, aut transeunt in alios morbos ). S. 171. Natura moliente ut morbus sanescat momeratum istud cum statu quodam gravi decernit. Momentum autem

hoc κρίσις audit ρὶ, quae vel πήει vel ἀποςώει fieri credebatur 7 . Naturae illa contentio aut hona est, si morbum uno ictu subvertit atque sanitatem reddit 'i, aut mala, cum imterrupte ac imperfecte, praecocius aut serotinus fiat '). Imperfecta est crisis, si morbus non bene solutus sit s/'3. Sub molimine isto naturae varia accidunt sympi mala, ingens nempe corporis inquies, diuturna et nocturna

anxietas, spiratio dissicilis, pulsus magnus, vigilia, Sopor,

Hipp. Epidem. L. III. aegr. 111. 'II λαθεσιι η δυσκι ποτέρια καὶ ψυχροτέρα καὶ φνοτέρα γ σαῖ GL ΕΗ.de crisib. L. II. e. 11. G ix K. Meth. medend. L. IX. c. 1. Id. de crisib. L. II. e. 11. ρὶ Id. de erisib. L. III. o. 1. p. 702. 'ὶ Id. de crisib. L. I. e. 1. p. 550. Comm. II. de humor. t. 20. Pag. 273. yὶ Vide ingeniosissimi ac amantissimi FR. G. BΕc Ea, de historica medicinae explicatione Berolin. 1830. 8. p. 18. G1LΕΝ. Comm. in Aph. II. 13. ORIB s. Synops. I, VI. c. s. ') Id. de dieb. deeretor. L. I. e. 2. 'ὶ Id. de erisib. L. III.

Diuitiam by Coos e

173쪽

extigo, stupor Sensuum, obliVio rerum, convulsiones vehementes, aurium Sonitus, Oculorum rubor, lacrumatio, etc. . Fiunt autem iudicationes per metastasim ac ex-Pulsionem veram humidorum Coa Schola 'in et GA-TRNo ) testantibus. Prolluvia humorum sunt sanguis, S dor, urina, salivae fluxus, sputa, vomitus etc. ' . Excretiones vero istae sunt criticae, Si recto tempore oriantur

atque decrementum morbi adserant '). S. 17 l. Morborum iudicatio diebus quibusdam dete

minatis accidit, HIPPOCRATE observante. Contra hanc Veritatem AsCLEPIADES 'ὶ atque CELSUS 'γ insurrexerunt, Paradoxe observatum HIPPOCnΑTIs labefactare studentes; AsCLEPIADEM imitati sunt et quidam recentiorum, contra quos summus BAGLIVI '), clar. DE ΗΑ EN aliique docti ac periti medici mascule contradixere atque palmam HIPPOCRATI merito tribuerunt.

Dies critici μμεριοι κρίσιμοὐ sunt illi, in quibus mutationes criticae sidae ac multae sunt ' . Dividuntur dies critici in pares ac impares, vere criticos atque indices. Dies pares Secundum HIPPOCRATEM IV. VI. VIII. X. XIV. XX. XXIV. XXVIII. XXX. XXXIV. LX. LXXX. C. CXX. dies impares sunt I. III. V. VII. IX. XI. XVII. XXI. XXVII. ) Hippoca. Aph. II. 13. IV. 29. 58. 63. Coac. praenot. S. 1. Epidem. L. I. S. I. GALEN. Comm. II. de humor. l. 5. P. 228. Deciisib. L. III. c. 2. P. 704. i

174쪽

XXXI.; dies aurem indices επιδηλοιὶ indicant signum quoddam suturae in alio quodam criticorum dierum crisoos ). Omnis aurem morbus in solutione non sempor die critico aut indice solvitur; multae enim causae exi Sturit, quae morborum periodos eX tendere aut retardare Possunt; hanc ob rem inter dies indices et criticos inseru Turat Veteres sic dictos dies intercallares, intermedios. Dies intercallares sunt III. IX. XIII. XV. XIX. etc. ) ; reliqui vero dies morbi vacui aut medicinales audiurat, Cum in iis tempus securissimum sit, ut aegroti medicamen aC-

S. 172. Quod vero ad causam dierum criticorum attinet varias opiniones habuerunt veteres. Multi veterum in luna sulcata σεληνη Hi νοειδο , alii ad plenilunium roserunt 'ὶ crises morborum; alii vero vim vitalem ad Causam

criseos contribuere opinati sunt. S. 173. Iudicatio per metastasim accidit, quae sigrai ficat morbi depositionam et transitum. Causae metas taSe irradicantur in materia morbi vel legibus sympathiae atque consensus ' ; GALENUS causam ita pneumate quaesivit 'J. Metas lases sunt salutares, quae in partes ignobiliores fiunt; quae vero in partes praestantiores, perniciosae sy). S. 174. Ultimus et gravissimus morbi exitus mors ratultima linea rerum. Oritur mors secundum HIPFΟ-CnATEM ab exsiccatione, humiditate ' , aut refrigeratione caloris in sanguine contenti, EMPEDOCLE opinante ' , aut R

175쪽

natura absolute prostra in s in . Symplomata vero, quae ante mortem accidunt, sunt Varia; pulmones nimirum incipiunt munere se abdicare spiritusque tristius atque cum steriore με τά ducitur, HIPPOCRATE obse ante, torporsensim sensimque nobiliora corripit organa, aut animus liberus ab omni torpore de immortalitate animae sutura

praesagit atque leti seri morbi appropinquans momentum interdum divinatur moribundique Dei optimi, Maximi, immortalis paternae providentiae considentes ad illud diu

num animarum concilium coetumque serena fronte Pr sciscuntur.