Urkundliche Beitrage zur Geschichte Bohmens und seiner Nachbarlander im Zeitalter Georgs von Podiebrad 14501471 gesammelt und herausgegeben von Franz Palacky

발행: 1860년

분량: 692페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

nobis a domino nostro rege, ut si videretur nobis. tenorem ipsarum literarum p0ssemus per copiam P. V. significare. Et licet non dubitemus, nova, quae in ipsis literis continentur. ex aliis partibus ad P. V. prius delata suisse: nobis ta inen visum est non ab re . de novo ea P. V. patefacere, non reserentis animo sed dolentis. Dolemus enim. quod dominus ille pri neeps vester. qui in principio sui regiminis prudentissimi et clari principis nomen et famam obtinuerat, tam horrenda pessimae infamiae sententia percussus sit, quam sententiam, si prudentia sua et amieorum consiliis uti voluisset. omnino evitare potuisset; inter alios amicos, nos quoque . dum essemus Pragae, et etiam eum eramus apud majestatem suam in Mora via, proponebamus certas honestas vias, monebamusque. ut eonsilio sapientiaque praeveniret probrum, quod timebamus futurum, conservaretque honorem dignitatemque regiam, quae hoe solo maxime firmaretur, si cum ceteris regibus christianis, moribus et religione eoneordaret. Sed ut videmus, nihil eiseere potuimus suadendo: plus aliorum quam nostra valuerunt consilia: nos itaque dolemus, consilia amicorum in ea re suisse neglecta; quae si locum habuissent, regia celsitudo numquain a sua elaritate concidisseti Dolemus etiam infamiam illam ad orbis terrae principes ita permanasse, ut non facile, bono tamen consilio, deleri posset. Nos vero, si quid pro restaurando honore regio reeuperanda- quo pristina dignitate studio, eonsilio operaque sacere possemus, id non modo libenter. sed etiam accuratissime laceremus. modo ne sua serenitas sibi de osse velit. Die imus etiam . quod si opinionem suam, ut hactenus, ita et deinceps sequi volet, quamvis potens sit, infamia tamen in laturum erit potentior, ipseque adeo potens esse non pote rit . ut illam infamiam a se et posteris suis amovere possit. Et haec seripsimus considenter: vos dicite et facite, quod ad rem melius

videbitur. Ex Strigonio. die XVII. mensis Oetobris anno domini

Rudolphus dei gratia episeopus Lavantinensis, apostolieae sedis

ad Almaniam ele. lsgatus missus.

392쪽

Venerabilibus viris, dominis praeposito. canonicis ae praedicatori verbi dei eeelesiae in Budis; in ae eorum euilibet. ami eis nobis in Christo sincere dilectis. Honorabiles virit Salutem in domino. et nostris, imo verius apostoli eae sedis, obedire mandatis lMittimus vobis literas nostras. quas ut Deilius in forma qua jaeent populo vobis subjecto publicare et insinuare possitis, in vulgari Almanuteo eo ne ipi. et praesentibus intercludi fecimus. In virtute igitur sanetae obedientiae, sub excommunieationis latae sententiae poena vobis et cuilibet vestrum auctoritate apostolica praeeipimus et euilibet mandamus, quatenus mox receptis praesentibus et populo vobis subjeeto in eeclesia vel alias simul congregato. quem etiam propterea, maxime consules et populares simul, si opus sit, congregari faciatis, aut in ambone, aut alibi ubi congregati fuerint. hujusmodi nostras vulgares literas publicetis et insinuelis, illasque cum testimonio consueto de insinuatione et publicatione earundein per praesentem nuntium aut alias remittatis; quibus et vos pareatis. ae populum vobis subjeetum ut pareat et obediat, nosque per nuntium aut literas suas, quod illis obedire velint . ut tenentur, infra quindenam certisseent. indueatis et requiratis. sub poenis in eisdem contentis. Datum Vratis laviae. XXI. die mensis Novembris, anno domini ete. LXV φ.

- Domino legato ex parte haronum regni Bohemiae.

Reverendissime in Christo pater. domine et amice noster lavo- rosei Praeexhibilis obsequiis nostris i Summas agimus gratias u eolendissimae dominationi, quae dignata est seriptis suis nos animare et specifieare favoremque rebus nostris impendere, imo verius veritati et justitiae, pro quibus se impendere et superimpendere adjuvante domino possetenus statuimus, spe bona freti, ut quidquid vires nostras excesserit. divina pietas media quibus dignabitur supplebit. Et non parum eonsolamur de pat. v dignissima. de qua tot et lanta

bona nudivimus. ut in summum amorem et venerationem dominationis

393쪽

τ' estendissimae resolveremur atque peculiarius eonverteremur, paratum ad bonopiaelia pi quaevis commoda pal. v reverendissimae: de quibus nil dubitet dominatio v . quod more patrum nostrorum ea quae sunt calliolieae s dei ot quae sanetae Romanae e eelesiae ritum et obedientiam atque sedis apostolieae honorem eo ne ernuni, se gerentii deliter et devote. Et eum his nos pat. v rev recommendamus. Alia rex' ' in Christo paler ae dominus D. Jodocus episeopus Uraiis lavi ensis ole. dominus et anileus noster praeeipuus reseret. Dal. in Viridi monte. die S. Andreae, anno etc. LXquinto.

Joannes do Bosemberg. Zdenho de Sterebergsupremus hvrgravius Pragensis. Johannes deuasenburg ot Κost supremus judex euriae regalia in Bohemia. Utrious do Has enhurg. Bolius lauade Sohwarebore. Wilholmus do liburg. Ηρinrieus senior de PlaWn. Die pold do nisenberg. Jaros laus de Sterebora, doannes de Sternberg, Henrieus de Nova domo. Buri an de Guistein residens in K leno. ol Dobrohost de Boinsperg. barones inelyii regni Bohemia .

noverandissimo in Christo patri et domino, dom. Prollissio ppiseopo Olomueensi. domino ae lautori singularissimo.

Reverendissime pateri Post commendationem. Seribendo et intimando filiis spiritualibus v pat. processum et voluntatem sanet. D. ΝΡ mihique commissa. non potui retraheromanum. quin ad eandem v pat. literas darem. t 'linam mihi tantillo.

394쪽

quin potius S. D. Ν in iam modico negotio, probissimum illum nobilem de Wetau concernente, condescensum suisseti Di eunt ut intelligo, quidam legati, qui a sede Petri mittuntur. praecipitanter agentes, diseordias seminant et inde diseedunt. Novit deus, de me loquor, qui minimus nuntius sum, voluissem quod in gravibus his inelyti regni Bohemiae rebus aliquid salva fide et veritate pacifieo fieri potuisset: verum ordinem mihi datum servare ne esse suit. Supplieavi, requisivi etiritali vis literis, ut ab obsidione diseederetur, ut ad prineipale

manus apponi posset. Quae cum non curarentur, sub censuris mandavi. Eees praeeipitationem l Νeseio quem alium procedendi modum in notorio non patiente moram servare debuissem. Quod et attendens S. D. N in brevi bullato v pat. et baronibus in obedientia sedis apostolicae constitutis transmisso, processum meum approbavit. Videat sibi quisque in conscientia sua, si adhuc illaqueatus existat. Νon adhue vidi probationem metus, qui eadere potuerit in constantem virum, seu qui ad excusandum suffecisset. Quodsi S. D. N aut ejus legatus sive eommissarius justa praeeipiat, et rebelles non oblemperent sed contemnant, ex quo discordia inter bonos et malos suseitatur, quis oro pacis ruptor arguendus erit 3 an justa praecipiens auteontemnens uane pacem odivit David dicens: relavi super iniquos. pacem peceatorum videns: hane salvator noster non venit mittere in terram sed gladium. Si discordias has permitteret viearius Christi. malos quoscunque toleraret, ne contra bonos insurgerent, quos tamen tandem penitus devorarent. Quanta mala ex tolerantia per sedem apostoli eam hactenus habita subsecuta sint, v. P. R. plus ceteris novit: cum ut multis etiam in Rumana curia cognitum est, haec in dioecesi p. v magis elucescant. Haeretici per praedicat0res non eorripiuntur, non vitantur, non spernuntur, ad ecclesias, ad compaternitates, ad balnea, ad convivia verorum callioli eorum admittuntur, contrahitur eum eis matrimonium etiam cum pacto, quod ab errore suo non retrahantur, in praesentia eorum sacerdotes fideles, et utina inn0n praesules. ecclesiae columnae, celebrant. sepultura ehristiana datur . exsequiae precesque publieae pro eis fiunt, ac si de numero salvandorum essent, qui extra unitatem ecclesiae, damnatique sunt et

singulis annis per ipsum mei Christi viearium publice excommunicantur. Quid his gravius Utinam apud sedem apostolieam v pal. negligentiae non argueretur, et, quod gravius est, taciti consensus: euin error, cui non resistitur, approbetur. Scripsit mihi pridem

395쪽

quidam magnus pater de euria, rumorem exortum inibi, qui ad aures maximi pontifieis devenisset, neminem fore qui pro haereti eorum capite tantum laboraret discurreretve. nunc ad Ungariam, nune ad harones regni aliisque variis modis. veluti v pat. Dolui profecto, dum talia legerem: dolerem amplius, si res ita se haberet. Si sic. cessate quaeso pater. et de Saulo laetum Paulum cum gaudio die topatri seribam: si non, et de hoe me informaveritis, libenter v put. excusabo. Quae qmeso pareat, quod nimis extendi calamum: gelus vix finem sacere sinit. Abrumpam igitur. Omnipotens deus det v pal. ac mihi sapere, quae suae pietati placita sunt, et ea tota virtute

perseere . atque ab ei contrariis semper retrahere manus. Datum

Vralistaviae, XVII. mensis Decembris, anno domini millesimo quadringentes iuno sexagesimo quinto. V. P. R. filius Rudolphus episeopus Lavantinus ete.

Rudolphus dei gratia episcopus Lavalinensis sanctae sedis apostoli eae ad Almaniae nee non regni Bohemiae partes legatus missus: Venerabilibus in Christo nobis sincere dilectis abbati ot conventui monasterii Teplensis ordinis Praemonstratensis Pragensis diocesis. salutem in domino sempiternam. Quum fide dignorum testimonio pereepimus praelatum monasterium vestrum Teplense ante tempora sub proteetione et de sensione nobilium dominorum baronum de S amberg suisse ae ipsos barones de S amberg protectores et defensores praelati monasterii et suorum vasallorum et hominum semper extilisse: eum autem Georgius sive Jersicus Podiebrad praetensus Bohemiae rex dieiuna monasterium Τeplense in suam protectionem deduxerit injuste atque usurpaverit: ne ipso Jersieus et suae damnataeliae resis Ηussitarum sectatores praefato monasterio inantea christianos ei reum vicinos ostendere quovismodo aut laedere valeant: auctoritate apostolica . qua in hac parie sungimur, dictum monasterium Teplensecum suis vasallis, villis et pertinentiis prolectioni, desensioni, tu ilioni

et custodiae nobilis viri nobis sincere dileeli Bolius lai baronis de Dissiligod by Gorale

396쪽

SWamberg subjielmus et submittimus, ipsumque in protectorem et defensorem dicti monasterii constituimus et depulamus per priesentes. Mandantes strietius et inhibentes vobis dominis abbati et conventui sub excommunicationis latae sententiae et suspensionis a divinis poena, ne praenominatum Jersi eum praetensum regem damnatae haeresis Hus sitarum sectatorem aut aliquem vel aliquos suo nomine vel de ejus mandato ad praetactum monasterium Teplense peramplius admittatis aut intromittatis. sed potius repella lis, ipsumque dominum Bolius laum tanquam proteet 0rem advocatum et protectorem sie) monasterii vasallorum et christianorum aliorum ad vestrum monasterium pertinentium suscipiatis ei reeipiatis, contradictione vel oppositione quacunque cessante. Absolutionem omnium, qui praelatam nostram sententiam incurrerint sive ineurrerit nobis vel superiuri nostro lantummodo reservamus. Datum Uratistaviae, nostro sub sigillo. anno domini millesimo quadringentesimo sexagesimo quinto, die vero vicesima tercia mensis Decembris, pontis catus sanetissimi in Christo patris et domini nostri Pauli divina providentia papae secundi anno

secundo. Joh. Επieh nolarius de mandato praelati R. P. l . Rudolphi ep. Lavant. et legali sxl.

Rudolphus dei gratia episcopus Lavantinus, saerosancta sedis apostolicae et sanctissimi domini nostri Pauli divina providentia papaeseeundi ad Almanta et regni Bollem partes legatus missus, venerabilibus honorabilibus et discretis viris, dominis nobis sincere dilee- iis, prelatis plebanis ac ceteris ecclesiasticis personis, nee non magistris eivium, eonsulibus, magistris ac eollegiis mechanicorum totique populo oppidi Pignensis, Pragensis diocesis, salutem in eo, qui est

vera omnium salus.

Noveritis nos pridem literas prast sati sane lissimi domini nostri papae ejus vera bulla plumbea in cordula cana pina more Romanae euriae inpendente bullatas, sanas et integras, non viciatas non cancellatas neque in aliqua sui parte suspectus, recepisse reverenter ut

397쪽

deeuit, tenoris subsequentis, videlicet: vide hullam dat. 6. Aug. 1465 . Post quarum quidem literarum apostoli earum receptionem considerantes moram in hujusmodi rebus propter astutias dicti Georgii Podie-brad catholicis sore nocivam, propterea juxta tenorem praeinsertarum literarum apostolicarum plures praelatos principes communitates et alios christi fideles in obedientia sedis apostolicae persistentes a perversis obedientia et juramentis eidem Georgio saetis et praestitis absolvimus, et ut ab eo se retraherent et in obedientia sedis apostoli eae quousque rex christianus fidelis et Romanae ecclesiae apostoli eaeque sedi obediens in lito Bohemiae regno praeseeretur persisterent et

ad apostolieam sedem respectum haberent mandavimus utque praecepimus. cum autem percognitum nobis et notorium omnibus existat progenitores vestros atque vos fidelissimo semper in ritu et obedientia sanctae Romanae ecclesiae et sedis apostolicae perstetisse: ne igitur per dictum Georgium Podiebrad notorium haereticum et malui tentorem ac defensorem haeresis Husita ruin et haereticorum circumveniamini aut de ei piamini, vos omnes et singulos. qui ipso jure ab obedientia et juramentis ei factis et praestitis absoluti estis ac ei obedire non debetis. prout hoc etiam per dictum sanetissimum dominum nostrum papam uti ex copia brevis bullati praelatis et baronibus regni ete. Moravi se in obedientia sedis apostolicae existentibus per

suam sanctitatem transmissi quam cum praesentibus vobis transmittimus. exstat declaratum. videre poteritis. Ad habundantem cautelam ab hujusmodi obedientia et juramentis auctoritate apostoli ea vos absolvimus et absolutos reddimus per praesentes, mandantes vobis strictius atque praecipientes in virtute sanctae obedientiae et sub excommunicationis et interdicti aliisque poenis et censuris eeclesiasti eis, quatinus amplius eidem Georgio Podiebrae vel suis ossicialibus minime obediatis neque pareatis in aliquo, sed oculum et respectum ad sedem apostolicam et sanctissimum dominum nostrum habeatis et in ipsius obedientia persistatis et perseveretis fideliter ut decet bonos et ea tholicos homines. Νos etiam eadem auetoritate apostolica vobis do consulatu et populo eligendi vobis judices et ossiciales consuetus et opportunos ex civibus Vestris, qui ossetis praesint et justitiam unicuique reddant, damus concedimus et elargimur saeuitatem atque potestatem specialem. Certificantes nihilominus vos et vestrum quemlibet. quod nisi seceritis, quae vobis in hae parte mandamus, ad deuiarationem poenarum praedicturum et ad ulteriora adversus vos procedemus

398쪽

justitia medianie. Rescribentes nobis quantoci eius, quidquid in huiusmodi negotio egeritis, ut sanctissimum dominum nostrum de hoc possimus eertificare. Datum Wratista viae, nostro sub sigillo, anno domini MKeees LXVIst die vero vicesima nona mensis Decembris, pontificatus praelati sanetissimi domini nostri Pauli papae secundi anno secundo.

Egregio et excellens doctori Ad unitatem eeelesiae perseel eredire et in ea permanere.

Aliquam laetitiam attulere mihi literae vestrae, quia quantam eumquo recognitionem summi apostolatus praeserebant, non tamen perseeiam, nee sufficientem saluti animae vestrae. nee honori. Νam alium ordinem exigunt literae, quarum vos dicitis esse doctorem. ad reconciliandum eum, quem alienum ab ecclesia summus ponti sex judicavit . quam scribere successori quod damnosa est et dispendium maximum affert indignatio pontificis; contritionem requirit, pelitionem veniae, absolutionem et reconciliationem, eum abnegatione erroris et cum proposito in obedientia et in unitate ecclesiae perseverandi. Quae si saeta eognoseerem. illa laetilia, illo amore, illa oblectatione vestras literas legerem, qua solitus sui, et darem meas frequenter et rei neenderem illum veterem usum conversandi, et repeterem antiquam amicitiam . quam sublatam non arbitremini, sed ut ita dicam ecclipsatam, pro eo, quod beatissimus vertex oeelesiae in ordinatione clementis decreto irrefragabili statuit, ut ab illius salutatione abstineremus, quem ipse judicaret ab ecclesia extorrem. Quare rogo omnipotentem deum, det vobis cor ad procurandum vobis salutem, ut mullae literae, quibus aliis consulitis. vobis non sint inutiles, et ut acervus lapidum. qui viantibus re elum iter ostendit. Et de hoc doctori satis. Ad ea alia, quae seribit exeellentia vestra, pauca dicam more illo, quo solebamus inter eo enandum Nurn bergae maxime et inplerisque aliis locis conversari, ubi hospes provoeabatur ad risum pro eo, quod eatervulus meus etiam in sinu portabilis vincebat vestrum magnum librum, quem ego etiam habeo de praesenti. Conqueritur vestra prudentia, quod sane lissimus dominus nosthr

399쪽

ordinationem, quam secerat functae memoriae dominus Pius in peelesia saneti Burehardi revoeavit, et petit id, quod sua sanctitas secit, revorari. quodque dispositio Pii in ea eeelesia permaneat, et quod ita fieri debeat multis rationibus et exemplis probare laborastis. Egregie doetori inprimis non videtur mihi esse testis idoneus Plato, quem irrisistis alias in eoena eo, quod narrabat transitum cujusdam torrentis et lotionem pedum. Νec sunt amenta ecclesiae sunt in Platone, sed in monilibus sanetis apostolicis et prophetis. apud quos non tam parvi momenti est monachorum regula, si eut scripta vestra ostendunt, de qua Philo ille magnus apostolorum temporibus vaticinia pleraque dixit; et apostoliea deereta vptant monasteria et monastica beneficia

secularibus elericis assignari. Nam quamquam clericorum feeularium statum praep0namus solitudini monachorum, non tamen monachis

semel dicata debent seeularibus elericis assignari. Fuit sanetae memoriae Pio relatum . illud monasterium jam collapsum non posse per monachos restaurari illis sorte rationibus, quibus vos omnibus vestrae eloquentiae viribus ostendistis. Credidit Pius et de monaehis collegium canonicorum secularium erexit. Venit ad summum pontificem dominum Paulum abbas maximae reformalionis speciem praeserens, qui nodos omnes istarum difficultatum solvit, et ostendit, monasterium illud posse a monachis sane ii Benedieti reformari et regi, et

quod causa, quae moverat praedecessorem, n0n suberat . aut cessaverat. Sua sanelitas cognovit non subesse causam aut cessare. Cassavit, quod fecerat praedecessor. reduxitque eeclesiam ad pristinum suae landationis statum. Ex hoe nullus ipsorum pontificum debet reprehensibilis judicari, si pro causa, Vel tempore vel loeo, mutaverit statuta: sed sua beatitudo. quae benignissima est et omnia eum magna maturitale agit et deliberatione, remisit hoc negotium ad Almaniam reverendo patri episcopo Laventino. qui cogniturus est de hiis, quae relata sunt praedecessori, et insinuata suae sanctitati: et cognita veritate id statuetur, quod erit ad majus divini cultus augmentum. Itaque ossieti vestri erit, qui etiam natus estis illius ecclesiae, ostendere domino Laventino. quid rectius, quidve deo placitum magis erit. De eo vero, quod in vestra interclusa seribilis, sententiam nostram ex interclusa alia cognoscetis. Ex Roma ultimo Decembris.

anno domini MCCCCLXVI.

Exeellenti utriusque juris doeiori εἰ regorio de Haimiiurg ete. do. episeopus Poriuensis eardinalis S. Angeli.

400쪽

Νon ovi negligenda illa scripturarum vestrarum pars, in qua dissuadetis proeessum formari vel sententium ferri contra oecupator omregni Bohemiae: et quod hoc periculosum sit, multis orationibus ostendere temptastis. Decet vos informari. ut intelligatis ex rationibus vestris, apostoli eam sedem non debere amplius superseders in processu eontra ipsum Georgium. nec hactenus supersedisset, nisi dolis et fraudibus ipsam sedem circumvenisset. Nam in principio, cum regnum invasisset, Romanum pontificem certiorem fecit, dogmaeeclesiae Romanae et ritus reeipere, et ut totum regnum Bohemiae reciperet. eurare vellet: verum ut sine scandalo hoc sacere posset, aliquantulum temporis petiit indulgeri. Secundo eum ad eoronandum se episcopos, ad quos eo ronalio non spectabat . ad voearet, etiam in manibus ipsorum praesulum priscos errores abnegavit, et juravit Romanae ecclesiae ritus et dogma reeipere. et tandem petiit aliquantulum etiam indulgeri, quia ipse intendebat ad Romanum pontificem

puram obedientiam mitistre et se subjieero ordinationi apostoliete sedis . Ista spe confisus sanetae memoriae dominus Pius induxit per suos oratores Wratistavi enses ad praestandum obedientiam et oma-gium Georgio, quod se facturos libenter dixerunt ipsi Wratistavienses, si Georgius ipse ritus et dogma eeelesiae Romanae vellet tenere et ad unitalem oeelesiae redire, termino praefixo triennii, in quo ipse Georgius nullam jurisdietionem in ipsos Matistavienses exercere deberet. Post hae e neglexit Georgius mi itere oratores. praestare obedientiam et stirpare errores in illo regno Bohemite, ut tenebatur ex fide et juramentis. Et sanetae memoriae idem Pius cognoscens se illusum. voluit contra ipsum Georgium procedere; plaeatus suit precibus serenissimi imperatoris, et etiam deeeptus iterum promissionibus ipsius Georgii extitit. Tandem misit ipse Georgius oratores suos, magni si eum Procopium, cancellarium regni, et quosdam alios suos, qui habitum clericalem deserebant, nullam tamen religionem aut indumenta fidei habentes: venerunt enim ambasiatores isti non ut promissa servarent, sed ut peterent a summo pontifice eis eone edi quaedam, quae compactata dicebant. Audivit summus pontifex in eon

sistorio publico ipsos oratores. proponentes eos Bohemos errores et nitentes ipsos errores sacris literis conprobare; consutavit errores summus pontifex. dogmatis avit et testimonio sanctorum probavit, non esse de necessitato salutis sub utraque specie communio, et ita communicare laicos inhibuit, eisdem oratoribus inquiens, si Georgius de Dissiliam by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION