장음표시 사용
71쪽
h- c. Ex his vel bis discimus primo in quidem ex
niente ipsius P. Her Otti haltare male compositum scriptoris aevo effringere in in aliam formam redigere opus fuisses a ' - reliquias illas in effracto altari inventas ab Udalaico II. piscopo Constantiensi ibidem denuo fuisse repositas haud dubie ergo Actuarius eodem, quo Gatricu , tempore vixit atqui Udallicus eoaevu erat RonZelino ay Quidni ergo Actuarius huic coaevus fuit Hoc prosccto ex praemittis necessario sequi videtur Mimane, inquit P. Herrgoitu quin mox sequmtia verba , quibu Anonymus Murmsis ait :Continentur autem in ipso altari, sicut ego ipse vidi - audivi, reliquiae c. dicant, reliquia anteriori
tempore ab inatrico Episcopo repositas, scriptori postmodummisa esse. Qua ratione amabo' eadem reliquiae, puta idem ille uisu, idem illud os , quae in altari, dum hoc aevo Scriptoris Put ipsemeti Herinoitus admittit es. fringere opus esset, inventae fuerunt, in hoc ipsum a tare denuo consti uctum, ab Udatrico, qui ante Ron-zelinum decessit bymrsum reponi potueriint, si Actu rius demum post multos a Ronetelini morte annos sexit 3 En igitur quam longe alius atque diversus suisset hujus loci sensus citem quam nullo modo licuisset P. Heremtis , conia illud , quo vellet, loco ponere , si
ca Praeerat enim Rongelinus Monasterio Murensi ab anno IIs usque adanianum II 4s., Udalaicus autem Ecclesiae Constantiens ab anno I as usque ad a
numa 138. quo se Episcopatu abdieariti vide iurauistian. m. v. pag. a 3. to g. b mam juxta citi Gali christ obiit A. 13M cum conini constet n. linum demum A. sa s. obiisse.
72쪽
textum intes imistarre voluisse Si enim altare S. Joannis tempore inuarii eis actum fuit hic autem cum Gnaelino sequia cum Udatrico Episcopo Constat liens α' vixit Ergo legendum: Sed quia tare sub M-batem alaico , qui illud primitus erexit, Α δε compositum fiat ius iam ieram in ei limin ρο- tinei minime vero : Sed quia alta ne male compositum fuit sub
Asiare Rarata n , longe post tempora agelliai frigiamus ipsum altare misi dicere velis , altahe istud subiaesius Romelini plurium annorum regimitae iterato infractum , licerque collocatum fuisse : Quod praeterquam gratis diceretur, etiam aliunde pariam curamus: Semper enim inferre debebis , scriptorem Murensem sub Abbate Ron1elino vixisse , nisi illud paradoxumini velis admittere, nempe inquit Vindex noster QAltare quidem esstractum amo scriptoris, hoc est, juxta cir nologiam P. Her otii Seculo XIID, sed reliquia in hac effractione repertas una cum alia in ipsis altare ab ULLrico piseopo rursum reposita esse tempore longe anteriori, videlicet Secido ML Accusatur ergo P. Her Ottu sub
dit P. Rui enus h M qua j qui a foedum commisisset
nachronismum . . . . cum tamen nihil tale hic commi.
serit. Non enim verba Afurenssis scriptoris tanquam testis oculati proposivit, sed uiscriptoris seubsecuti Nolumus ad haec ridicularia quidquam responderi id unum monitum velimus, caveat Adversarius , ne cinecem vitans in carbonariam incidati Non vult ut P. Heregotium Α-nachronum accusemus Patiatur ergo, ut saltem dic mus virum, qui nequiverit verum, etiam ubi perspicue
73쪽
το Vimici VlNDictaRUM II. Tandem eo devolvimur , ubi Adversarius quod opponeret, jam neque ingenio neque industria invenire potuit. Est autem praesens hoc atque ultimum arti mentum , quo Actuarium Murensem jam seculo XII. floruisse vindex noster probat ex eodem sonte haustum ex quo proxime antecedens, scilicet ex p. ctorum contextu verba Actuari sunt ax Aham ni idam miles nomine Eglog NOSTER AMicus. filiiv Nootyi de Lenia urg, s emit ipsium redium . . . flati que reddissit istud ver ritare sancte DEI Genitricis a
PREXTA lovis . . . Ad insuperfrmiter flatuit, ac sin infrem Abas cum Contregatione o movit, ut crarius , qui inrivenerat, id est, talentum T usticine monete, QUEM Ps DG
tabit eo tempore, quo donator adhuc superstes ex praedio illo, quo in v pr Eltationis ab Abbate RonZelino receperat. Annuram censum ipse adhuc dare debebat, adeoque circa me citum seculum XII. Hanc iam aetatem Actuariu alibi quoque ad oculum probat, ubi ni
Nihil videt, qui non videt, Actuarium nostrum, qui haec scripsit, Judentae aequaevum mitte, ac proinde non demum seculo XIII. hoc quidem medio , ut P. Heri
74쪽
Uttus voluit, sed circiter medio XII quippe quo bisecenta cum conjuge Adelberto vixit,in devixit, floruis se. Quodsi ita Ergo duo erant Actorum scriptores, alter quidemin primaevus homo seculi tu Galter, qui brevem tantum appendicem addidit , homo seculi XIII i hanc scriptorum nostrorum pluralitatem delatos audire juvat , quibus permotus rationibus jam opse
Adversarius eam admittat. Primum momentum G quit est ipsi, quam unice quoimus, rei veritas. Se cundo me momit ipse P. Her otius, quem cum videri mcile concedere Petrestio , Tabulam Genealogicam Actis pra I xam uorum esse Auctrarum , multo minori cum distultate eidem contendenti concessurus fuisset, etiam avendicem illam Actis advectam, alterius esse Auriforis. Es porro temtio exinde conseditarium fiat : Adtruarium scriptorem elle oricia AII alterum Sectili XIII. ODVt senitentiae P. Herm. gotii, tum, quod concedendo semel duos esse tabuia prifixa Auctores per si consectarium sit : Alterum huyus, alius mtatu se alterum cium , quod parum referat, cujus aetatis
Auctor quispiam fuerat, modo de erus authentia non ambiagatur H adde , nos quidem invicte demonstraturos, ctorem totius Genealogia certo certius unicum ab Attuariodi 'versum fui se, unde sententia P. Herreotti eo minus decedet, quo certius est , non tam de aetate F authentia Actum
ris, quam de Genealogo praefixo controetersiam agitari. γque a sunt pergito iJ nonnulla rationes quibus emmoti tenemus, Acta umense , seu tam codicu Murensis partem, qua a mer iocus iste Murainc usque ad emba, nunc ergo Mut nos M. excurrit , esse Seculi XV . . .
75쪽
N VINDlta VINDICIARUM EXIUDEM AUTEM RATDΝiBUS FACILE PRAEEMINET Iri n. RiTAS, CUI lPPE UBlQUE LlTAND R EST. Hactenus A versarius , cujus quidem ipsissilii verba adducenda fuerant, ne , sententiam corrupisse videamur , si eam aliis brevio ibusque verbis exprimeremus. Ergo P. R
stenus quatuor rationes affert, unde, quam praetendimus , scriptorum pluralitas evincatur. De prima non est cla multa dicamus, quippe cum nemo sit qui ex praecedentibus non illico advertat, quid de ea mnendum sit. Reliquae tres rationes, ni fallor, laticis deunt; quod quamquam scriptorum pluralitas admittatur haec tanaen concessii P. Herrgotio nilii obsit. Quid tot liae oluralitas P. Herrgotio quidquam incom-naodi fuisset allatur, an P. Rultenus eam non admistiasti utcunque equidem at nunc tanto lubentius quo pluribus atque firmioribus ex caussis. Audiamus ergo denuo tales illas, ac tantas rationes. Prima est , quod P. Herrgoitus huic sententiae non admodum adversetur'. altera, quod haec sententia sententiae P. Herrgotii nono fit tertia quod per hanc sententiam sententiae P. Herr-gotii rihil decerit atqui ex his rationibu facile praeminet ipsa veritas puta, quod duo sint Actorum script rex Egregie si ruperis placet nam quid ad res verit rem vel lalsitatem iacit, quod haec sententia P. Hermgotio, aut P. Heremitus huic sententiae non advers turridem ne est non incommodum & verum, incom
76쪽
Muiritur, quo Im Coico Murensis Scriptores. DUos esse Actorum Murensium Auctores, secus a P. Heremitus sensit, ex iis, quae Capite praec denti diximus , manifeste relinquitur , neque jam ab ψὶ Adversaris in dubium vocatur. At nunc in quae nionem venit, utrum menealogia Actis praefixa tu ribus adscribi debeat, i res ita se habeat, an, qui iidemin Genealogiam concinnaverint. Utrumqueam at Auctor Vindiciarum, utrumque negat, Aser Gius quem igitur desuper studuimus oportet. I. Uod primo loco probare habemus , schema nimirum Genealogicum Actis Murentibus praefixuma duobus congestum esse . quorum prior primas, alter alteras quatuor generationes contexuerit id Petreskius
a)in pol liuia Auctor Vindiciarum ti hinc conjec runt, quod schematis hujus Genealogici pars prior lo ge alio stylo concepta sit, ac posterior. Nam primo in parte superiore uxores si Itam excipias, a qua stem-.mati Habsburgico initium lineae rectae propagatoribus nunquam adjunguntur, sed dicitur tantum meri herusi-- ωmtum, Otto genuit mereri , me dimrustinuit Adet inum: Cum contra in reliquis gener
tionibus, quae ab hoc Melberto sitiequuntur. sua *x per
77쪽
Vmmciae vi inradet per marito addatur coniux, hac quidem speciali loquenm di formulari Alberctus genuit per Itam , -dolphus per Amsam, Aberctus per fiet eam, Ruod fus per Bain
Lutuli. Secundo Genealogus ille, quas in prima sch matis parte adducit, foeminas sena per maritorum mynominilnis distinguit Itam de Habspuri, Richengam de Lentaburg, ita de Thierlteis , Riclienaam de Chiburg, Gertrudem de I Anselard Richenχam de Aerrito coon ominando, qUod continuatori non ita placuisse constat cum aliam dictionis formam sirpare malUerit, foeminis si unam excipias semper paternit cogia men imponat Ut per tam de pulsendor filiam sororis Ducis Helph , per in m liam Gefridi de to ei, per ei nugam Mam Uob ici de Chiburg, per mertru- demo fliam Luitolai de Reginsberi Attentis nisice dis
ferentiis, qui non ad conlecturam Vortim Auctorum evadat verUm cum ingenia Udiciaque aliorum noli ris Utare oporteret, si nostras aliis persuadere veli mus sententias anu qua ratione Adversarius hoc argumentum ex styli differentia desumptum evertere cone
II. Praevie advertit a), quod si ea de causa duos G nealogiae Auctores statuere liceret quia prior ejus pars maritorum, altera parentum cognommibus Reminasi
instinguit , etiam Genealogia S Armi Mi quod i adhuc nemini incidit pluribus adscribenda . iret quippe quae eodem mose concepta sic cum nune
78쪽
κ MANARUM CAPUT lli νς paullo post iterum per foeminas se atrix miniis idoricum, sc ducatur. Verum rectein providenter facit Adversarius , ouod hoc argumentum ipse non m
gni habeat quan ciuidem in Genealogia Amulphiana non solum non amem, quam in nos sed nullam prorsus stuli diiserentium observare liceat. Non quidem eandem quia divirentia, quam in Genealogia Arnulphiana deprehendere sibi videtur in eo constaret quod aliquae generationes a foeminis , pleraeque autem
a maribus ducantur quae vero in Murensi observatur. in eo posita est, quod foeminae modo maritorum, m do parentum cognominibus dii tinguantur mon alia quaecunque, ut itidem quivis advertit, nisi plane in ret, in quo styli disserentia consistati . Praeterquam nim in hac enealogia . cum quaedam generationes a foeminis, quaedam a maribus ducuntur, id consus tam tum,in permiste fiat quae t quae styli varietas, cum Scriptor aliquis liberos, qui ab hoc vel illo Protopare
te per patrem descendiint, a patre , qui Ver per m
trem inde descendunt, a matre deducit 3 atqui hoc, do se res habet, in Genealogia Arnulphiana , ut cuilibet eam legenti patet. Missa facimus plura alia , quae hanc Adversiari objectionem everterent: monere tamen debemus, ut, quae modo diximus dicta quoque putet
in numerum suum decimum , ubi denuo tale quispiam objicit
III. Accedimus nune ad capita rationum, quibus hanc nostram sententiam de psuribus Genealogiae Mu missi scriptoribus infirmares nititur Moriarius. Priis mum
79쪽
rs Vindictae VI lcimo mum ac praecipuum est, quod juxta communem doctorum virorum persitationem fallax omnino atque labile sit criterium de veterum scriptis selo ex stylo ju
dicandi a) Quinam sint plurimi illi viri docti, non
explicat , nobis puto illorum conquirendorum curam relinquens, quam quidem acceptamus, minime vero in suam rem, sed nostram adeo multi, ne dicam inii meri sunt, qui ei adversantur , ex quorum numero tamen non plures an abimus, quam quos cuilibet hae in re peregrino paullo melius informando sumcere e istimabimus Agmen nonnulli Patres Ecclesiae ducant. Ex his August inus by Stylus S. Cypriam haberq/-mdam propriam faciem , qua possi a osci S. Gregorius Nagianzenus ad Nicobulum H ait ium,ad
modum tini et o partu , ita cum ora tione Pater una semper apparet, non minu quam ii , qui procrearunt, comporeis notis ut plurimum innotescunt. I. Hieronymus ad
Rufinum d) Praefatiuncula librorum ad me missa est qua=n ex stylo intulixi tuam esse. Idem S. Doctor nutiori elici Causidico librum de Fato abjudicavit, haud alia Put ipse fatetur x exductus ratione , quam quod
opuscultam hoc cum ejusdem Auctoris alterius libri stylo non convenire videretur Patribus succederent magno numero scriptore Romanici sed denu paucos inducimus De Varrone testatur Gellius f quod, cum dubium esset, an quaedam Comoediae Plautum haberent Auctorem . Varro adductus stylo atque facetia sermonis Plauto congruentis, easque jam aliorum,
80쪽
ΚOPPIANARUM CAPUT II minibus occupatas Plauto vendicario neque alius quiri
quam pergit Gellius ynon infrequens lector dubitaverit. De Julio Caesare teliatur Cicero a quod, cum peracri judicio esset, facile diceret hic versus Plauti non est, hic est item, si quid afferretur ad eum pro Ciceroniano, ouod Ciceronianum non esset, eum id rejicere solitum
nacte. De se ipso ait idem Cicero ad Volumnium b): sis Imri nomine ad me e stolam misisti, primum Mi Ata υ,-- a Volumnio est D vi utramlia sit ter rum fecit, ut intelligerem tua esse. Huc Octat illud Maritialis:
Quid titulum poscis versus dii tresve legantur; clamabunt onanes, te , liber, elIe meum. O
Recentioris aevi viros eruditos, qui P. Rusten ad- evrsantur . si quis enumerare vellet, nae ille dicendi tunem vix faceret. Ad paucos ut redeam , qua ducticia tione Savilius , Frontoduc eu , Tillemontius , Monte-
falconius magna nomina momiliam de descriptione Deipara Chrysostomo abjudicarunt audi Montefalco nium dy S si non labentionem , non profluentem orandi modum, non nilitudinum frequentiam , non popularem a citrinam ci se tom praefert. Haud aliam ob causam hic idem vir eruditissimus plures alias Homilias, scilicet plerasque ex tredecim illis a Tayloro Anglo sibi submises a se item illas de Christo pastone 64υ , de Spiritu Samcto, de adorationi Crucis, de confessione Crucis, in Chrysostomo abjudicavit f). jusdem principii lumine plurima alia, quae in veterum scriptorum tam secrorum, Κ quam