De sanguine et de sanguineis concretionibus per anatomen indagatis et pro causis morborum habitis quaestiones medicae

발행: 1786년

분량: 165페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

sanguinis, sive rubrae ejusdem , sive albae partis praeseserrent . Semperque Sum suspicatus, quod ut primum eXinaniantur arteria: compulso retro Sanguine qui pergere nequeat aut per deVinctas arterias , ut

in experimentis Emeti sa), nostrisque b), aut vi naturae per ductum arteriosum , perque umbilicales arterias valde probabiliter post ortum nascentium ordine in Verso contractas ), statim concidant Vasorum eorundem tunicae , partiumque circumsitarum pressu & arctius coeant , & Viscosum succum quempiam sive per poros inorganicos , siVe per exhalantium ductuum oraemittant , quo ipsae eaedem tunicae penitus glutinentur , & serruminentur in ligamentum . Qua , puto , ratione, & quibus, ni fallor , albis sortibusque vinculis , haudquaquam eX concreto sanguine conflatis , in morbis sc) praesertim longis, pulmonem pleurae arctissime conjunctum cernimus in-

a) Apud Halter, Memoir. I. caP. 3. Pag. - μ) Vidi plus semel arteriam cruralem in cani

bus, quam arctissime constrinxeram , coalitam & solidatam supra vinculum : interdum vidi perviam quidem, sed minus capacem usque ad ramorum exortum.

122쪽

terdumque a) pulmonem diaphragmati , cordi pericardium , peritonaeo hepar , Vinctaque inter se b) pleraque imi ventris

viscera .

Quae porro a Leeugenhoechio de sanguinis concretione asseruntur in Viven tium insectorum Vasis deprehensa , talia meo quidem arbitratu non sunt ut iis sine ulla haesitatione , aut dubitatione a sentiamur . Non enim auctor percelebris ulla exquisita ratione concludit , nec suis satis experimentis, ni fallor, probat , eum sanguinem fuisse concretum , quem sibi persuadet fuisse . Νam si concretum putat Sanguinem, quia sine motu deprehenderit, non Video , quamobrem sanguinis institio ejusdem credatur coagulatio; Sin quia sanguinis non distinguerentur particulae , id ob globulorum acervum potest contingere: nec tamen quia globuli coacerVantur , iccirco cohaerent inter se , ut grumum essi

ciant . Siquidem hunc c) a parte alba

c) Petit. Memoin de l'Acad. R. IT 32. pag. m. 163. cui consentit Μorgagnus , epist. XXIV. arr. 16. Senacus , Lb. III. cap. 4. Gum. 4.

123쪽

sanguinis , qua globuli Vinciuntur rubri ,

ortum ducere , certo conStat . Atque par

tem hanc albam fibrosam den remque

sanguinis , quae Adliquarum es vinculum , Harveo a , & re ipsa testibus, non inesse vivo sanguini ei nimirum, qui e corde per Vasa in Omne corpus diffunditur , indeque ad cor redit ) , idem putat Har-veus : quasi Velit dicere eximius ille vir , id, quo sanguis cogitur & soliditatem ac

quirit , non ante oriri, aut certe Vim coagulandi sanguinis nancisci , quam idem

sanguis effundatur e Vasis, aut Vitam amiserit animal.

XXIII.

Restat , ut ad experimenta respondeamus , quibus sibi inquit b) constitisse

Uallerus , saepe sanguinem in ranarum a-neurysmatibus concreVisse . Cum autem id pene toties accidisse scripserit , quoties a-neurysma introspeXerit , rationi consentaneum est si modo collatio inter ranam

124쪽

& hominem locum habet) ut in humano

rum quoque corporum a neurysmatibus se re polyposae innascantur concretiones. Quoniam vero futurum est , ut exemplis infra afferendis ostendam , pleraque humanorum corporum aneurySmata eisdem concretioni

bus caruisse ; concludi probabiliter potest aut speciem tantummodo polyposse concretionis , non polyposam concretionem , fuisse ab I altero deprehensam , aut non respondere in hominibus , quae ipse ob servarat a) in ranis , aliisque ejusdem speciei animantibus , collationemque adeo,

a) Ηabentur aliquot concretionum exempla , M moin L pag. 62 is Exper. 91. 97. 18O. Dubium tamen utrum eae fuerint expressae sanguinis concretiones, an tantummodo adumbratae quaedam imagines earundem , ad id concretionis genus referendae , quam simpliciorem auctor nominat mmoir. I. pag. probabiliter ab eo positam in globulorum consistentium acer-VO , Exper. 8o. Io I. quibus complebatur aneurysma , EAPer. 82. & 96. Quo videtur referenda tum uecies illa concretionis allata , Exper. 88. tum ea quae albe-βcere dicitur, Exper. I 8 o. quarum utramque series aliquot rubrorum globulorum easdem pervadentium

dissiparunt . Nam dissicile est intellectu grumum Sanguiniβ , qui ab alba parte sibi robur & soliditatem asciscit , & sola putrefactione dissolvitur , filis nonnullis globulorum comminui dissiparique posse, prae4ertim

125쪽

quam quis Velit facere , fore commenti

clam .

Ex modo relatis Hallerianis assertionibus opportunitas eVenit , Ut eXamini tra

dam quid de polypis proprie didiis senti

rei summae Sapientiae Morgagnus , cujus judicium atque auctoritas apud omnes plurimum jure meritoque Valet . Primum igitur rarissimos ponit in ViVentibus pol pos ; quosque ponit , sere in vetustiorianeurysmate ponit , in eoque praesertim , quod est in fguram sacci speciemque sormatum . In his enim temporis diuturnitate secedere a Se inVicem posse , ait sanguinis partes e quibus polypus confletur ; i ria

m que μ' ubi diu aut sublatus , aut plurimum impeditus fuerit sanguinis motuS .

cum in aneurysmate multo languidior sit eorundem motus , vel ipso fatente Haltero Exper. 92. 93. 94.

Epist. XVII. ara. 19. Difficilis probatu res

est , sanguinis non effusi motum ex toto fuisse sublatum in vivis . Confer Senacum , lib. IV. cap. II. num. s. Quod si liqueret, minime necesse est ad ejusdem concretionem , ut diu motus fuerit sublatus. Nam qui concrescendi vim habet , mox concrescit effusus , quemadmodum in lagena, qui est missus e vena . Quin etiam qui in vasis vivorum institerit , in

126쪽

I 22

Pudet me dicere . quid sentiam , ne videar summo Viro adversari . Quaedam tamen , non pugnandi animo , sed veri inquirendi causa , dicere aggrediar , de quibus dubitem . In his igitur , quae e cΜorgagno adduximus, dubitatio esse potest . Etenim Si in aneurysmate decem , exempli gratia , aut viginti , aut triginta annorum nullo negotio polypus nascitur , in eo pariter nasci Videtur posse , quod unius tantum fuerit , aut duorum , aut trium. Non enim hydraulicae & hydrosta ticae leges infinitam , puto , temporis diuturnitatem postulant , ut partes sanguinis a se invicem sejungantur , cum niSu ac pondere sint inter se adeo dispares . Ex quo si in animalium corporibus sic leges non complentur hydraulicae & hydrostat cae , ut partes sanguinis a se invicem duscedentes polypum creent majori parte a-neurySmatum , ut exemplis infra afferendis palam fiet , neque in minori eorundem

partes dividi , cogique scribit Pctitus , Memoir. de I' Acad. R. a. II 32. quamvis non probet , nec facile probasset , omnino non moveri sanguinem in vasis vinculo interclusum : nec satis probet , ut alias diximus , in eisdem cogi interceptum .

127쪽

Ias parte compleri Verisimile est , etiamsi CX-pleta saturataque annis fuerint. Neque minus dubia Videntur , quae

idem auctor gravissimus habet de polypinatura , & crustae albae Sanguinis. Se namque vidisse , ait a) polyposas nonnullas concretiones colore quodam lurido , ne tam obsoleto , substantia autem Frint Et modum succa , ut quanto magis, inquit , ab iis discrepant omnibus , quas in cordis Mentruculis unquam viderim, tanto magis signisLcant , non se , ut haS novissime pso furias,

quiREE non ut hae, sanguinis simileS , qui unquam mihi se obtulerit , pos uam Fr

die in vitreo x e con isset , examiΠαΠ- dum sed non longe aliter ad tactum aspectunque se habentes. Dubitandi ansam praebet Μarcellus Malpighius polyporum aeque propugnator ,

ac crustae albae sanguinis scrutator solertiS-

.imus , qui b) pluribus luculenter Ostendit nihil interesse inter polypum , & albam crustam sanguinis : quibus praeclarissi

128쪽

I 2 mi quoque Villisit auctoritatem adjunxeram in eandem sententiam euntis . Atqui si a crusta sanguinis ideo differre polypo-saS concretiones , existimes , quia fuerint exsuc e ; cogites Velim , num ideo fieri potuit , quia contentum Serum eXpreSSerint crusta Vero missi sanguinis , quamvis postridie omne Serum excluserit , non tamen inarescit , cum eo perfundatur atque obtegatur , quod eruptum CSt antea . Nec te conturbet luridus ille , nedum obsoletus polyposarum concretionum color pquandoquidem eas si ablueris , substantia sanguinis crustae similes deprehenderis , ut OVa ovorum , & apes apum. Id idem animadvertit acerrimo Vir ingenio de Savva

ges, inquiens a) : Concretiones hujusmodi postposae , dilutae cum fuerint, eandem ,

atque pleuriticorum sanguis p nimirum ejusdem alba crusta ; albedinem , fructuMam , ac firmitatem haberent. Luridus Vero ObSO-letusque earundem color inde credibiliter Oritur , unde crustae missi sanguinis similis color nascitur , ubi eadem fuerit tenujor.

129쪽

IasTum enim pellucet , sanguisque , qui ei subjacet , niger alienum reddit colorem , fereque a) ex caeruleo liVidum : qualem in varicibus cernimus , in Venisque in cutem artuum pertinentibus , itemque in iis quae Viscera in mortuis adeunt , nisi si sanguine careant ; in cordis demum Valvulis , quibus itidem sanguis subsit niger . Quod si crassitudo fuerit inaequalis , nec eadem ubique densitas atque compactio cum Sanguinis crustae , tum polyposarum concretionum , Varius & isdus ex subjecto sanguine earundem color apparebit . que vero, pergit idem Doctor gra-Vissimus b) , pro vario Cadaverum post uini enite Jolitus s2m concretiones hujus modi polyposas ) in unam aliquam , modo hanc , modo illam am , sed immoto

etiam cadavere circumundique locataS , Oaescierentes. Ea mihi Verba , pro vaAio Ca

da: erum positu ; itemque illa , immoto

a) Ob hanc caussam non sine cautione ea legeris , quae Hallerus habet de sanguine inquiens lib. V. sect. I. l. 7. Quando ad malum habitum inclinatur, pars magna sanguinis in album , is f bceruleum coagulum abit : quippe potest talis color nasci albae crusta interjectu pellucidae.

6 Epist. XXVII. ara. 9.

130쪽

I a seciam Cadai re, non tantum Videntur per-5picua , quantum rei pondus momentumque , qua de agitur , requirit . Quocirca ut eorum Veritas eluceat , quae in Dipolade Cordis postso protulit A. Pasta ad ejusdem polypi , polyposarumque concretionum sedem illustrandam , non tam positum cadaVeris , quam hominis morientis positum , qui saltem per horam ab interi-iu SerVetUr , attendas necesse est , ut a)

rectius de sede polypi , polyposarumve

concretionum conjecturam facias . Has si quidem perpetuo sitas in superioribus Va forum sedibus reperies , nunquam in pronis . Cum enim in has sanguis, homine mortuo , naturali gravitate feratur , in iisque consistat, ita mox in partes dividitur, ut quae albae , seu polyposae fuerint , SI pra disponantur , subter Vero rubrae ,

Praeter haec Variat quoque saepe cordis situs, ut in Epist. de cord. polypo pag. 72. seq. itemque Vici-Π'rum partium habitus , forma, magnitudo, & alia id genus , quae dissicilem conjecturam reddunt de sedepolypi. Dissicile est insuper hominem locare mortuum CV prorsus modo, quo locabatur in lectulo animam efflans. Hic nunquam tutius de sede polypi coniicimus , quam in capite , & praesertim in superiori falcis sinu , uti adnotatum est Epist. cit. n. XXI. pag. 7O. 1 7,

SEARCH

MENU NAVIGATION