장음표시 사용
51쪽
is halerons de Pimprimer. Cest po quoi, si νous Etes determindis a te fine imprimer ailleura a Mos depens, pour n en polat stu- strer L posterite, mandePle lui νous-meme, asin quit ne puisse me ,, reprocher de Pavoir trome. L etois plus qu inutile sans celais de falae annoncer me edition prochaiae de cetra histoire, par te Doetetit Valere Andre dans sa Bibliotheque Belgique ; νous ressem-bor uir seu a ceux qui prometient des montagnes d'or, et qui ne donnent Hen. Les gardiens du temple de Themis ne soni dorices paS plus exacta que les autres hommes θ garrir leur paroles Ainsi , o La montagne en traVait enfante une SOinis. is
52쪽
XXVII. Id certe constat, ut et annotatum est in catalogo codicum manuscriptorum qui in Bibliotheca Corsendoncana servantur , Dinterum a Joh. Gevartio , Casperii patre, non aliunde quam ex ipso codice Corsendoricano descriptum fuisse ; quem codicem nobiscum communicatum ab optimo illius loci Antistite jam supra diximus, quique aut autographus est, aut autographiloco semper habitus, et etiamntim habendus. Descriptus eSt pa tim in charta linea, partim in pergamena ; ea ratione , ut post so lia linea quatuor, nonnumquam octo vel decem, sequantur pergamena duo ; quam normam ab initio libri ad finem usque ser-Vatam Videmus: eo, uti credere est, consilio , ut alternantibus
hoc modo foliis, pergamenis et lineis, in plura saecula liber perduret. Quod ex consimili artificio, non semel eo saeculo USur- Pato , Consequi natum erat ; ut nobiscum facile consentient , qui harum rerum peritiam profitentur. Patet vel hinc librum illum, si non ante inventam typographiam, certe ante artem illam jam aliquo modo persectam propagatamque , Scriptum fuisse, et forte, superstite etiamnum Dintero, utpote qui anno 14 8 mortuus est. Degebat hic tum temporis in Corsendon- cano coenobio, quo eum, aulicae ac turbidae Vitae pertaesum, historicus labor atque adamata studia deduXerant, quae utique
secessum Scribentis et otia poscunt. Non pauca igitur veri cri-
texta in hoc conspirant , ut codicem noStrum pro autographo
habeamus , qualis etiam a Miraeo , Vallario-Andrea , Sandero, Foppenio, aliisque creditus fuit. XXVIII. Praeter hunc , alii duo codices perpetuo nobis
ob oculos Versati sunt, quorum jam supra mentio quoque facta fuit. Caeterum , ne ulla in re diligentiam nostram lectores optimi requirant quum apud Jesultas Antverpienses, Boli an-diam laboris atque industriae heredes, inaudivissemus exstitisse olim volumina duo, hoc titulo notata; Io. GeMartii aber Saria
53쪽
IXXVII. D 'apres une rematque inseree dans te catalogue des manuscriis de La bibliotheque de Corsendonck , si est certain que Lan Geνaeris, pere de Gaspar, a copie PouWage de de-Dinter,d'apres le manuscris de Coraenianck , qui , comme nous Pavonsdua dit, nous a ete communique par te respectabis Prieur de cemonastere. Il est autographe ; si molas it a to0oura passe psur Petre, et Pon peut te regander comme tel. II est ectis en partie Sur Papier, et en patria Sur parchemin, de mani e qu apres qua-tre , et que uosis aptes huit ou dis suilles de puter , On ea.
ment Δ νivant de Pauleur qui nest more quen r S , et qui S etsis retire pendant quelque tems dans le monastere de Corsendonc . C 'estia que , tout eniter a seS recherches historiques et E sa passionpour Pettide , ii eroit alle oubiter , au Sern de la retraite et dunepos si utiles is Phomme de Dures , les diovis si commercedes granda et les satagues d 'une vae agitee. Tout conspire Ancis nous Dire regander ce manuscrit comme original ; opinion qui
est aussi celle de te Mire , de Valere-Andre , de Sanianus , de
54쪽
42 ad historiam Brabantinam; et , Diplomata, aliaque monumenta Bnabantina , ex bibliotheca GeMartii , nihil operae reliquum fecimus, ut illorum Voluminum nobis copia fieret, existimantes nos Gevartiani laboris, quo Dinterum illustrandum susceperat, reliquias forte fortuna reperturos. Sed nostra nos spes fefellit.
Et primus quidem codex nihil aliud nobis obtulit quam pura
puta adversaria, id est, ex notis et obviis scriptoribus digestas in annos singulos , at plerumque interrupta serie , temporum Belgicorum nonnullas adnotationes : alter privilegia quaedam Brabantica , in Edictorum libris passim Vulgata ; uterque , ut veteri Verbo dicam, pro thesauro carboΠeS. XXIX. Superest ut moneamus , nos in eo esse ut totius operis Dinteriani elenchum SiVe indicem, cum aliorum monumentorum indicibus , commentationi huic nostrae subjiciamus :eo utique consilio , quod infra declarabitur : futuros scilicet majori operi nostro, cujus hic exspectationem facimus, veluti promulsidis loco. Adjiciemus his alia quaedam monumenta , nec non aliqua chronica brevia , quorum nonnulla ad Pipini
XXX. Minoris apud exteros et nostrates, poSt Dinterum, famae , sed non minoris futurus pretii , dummodo cognitus , egregius atque omni encomio dignus Petri a Thymo per lustra decem Belgicae historiae impensus labor. Fuit vir hic ecclesiae SS. Michaelis et Gudulae Bruxellis Canonicus ac Thesaura/ius, nec non urbis BruXellensis Syndicus, hodie Pensionaritim vocant. Quam quidem sacrorum ac civilium munerum conjunctionem siquis mirari velit, cogitet is et Dinterum ipsum, de quo jam plura loquuti sumus, et quotquot pene tum temporiS
55쪽
autre Ois Lux νolumes, doni les thres et olent : Recneil de Iean Gevartius, concernant rhistoire du Brabant; et , Diplomes et auires monumens du Brabant ; nous Uavons itera neglige potir
56쪽
in re lititeraria , saepissime etiam et in re publica, utilem Patriae ac Principibus operam navabant, Sacris addictos fuisse, atque ordinis ecclesiastici viros. Quod quidem non loci quem ipse teneo, amore, quamquam nemo id jure vituperet, sed solum pro re nata, et quia Verissimum est, hic commemoro. XXXI. Caeteriim viri hujus eruditus labor , quo nec in
historia nostra operosior , nec diligentior ante eum Ullus eX-stitit , tria Volumina, eaque maximi moduli et ponderis, complectitur , in membranis seu charta pergamena nitidissime eX rata. Volumen primum primas, ut ita dicam , operis lineas et veluti prolusiones exhibet : continet etiam nonnulla , hic illic, et praesertim sub libri initium sublestae fidei , seu db-Cere maviS αποκρυφα; non tam Scriptoris quam saeculi vitio asscribenda, quaeque autor ipse , secundis curis , emendanda ac reSecanda CenSuit , magna profecto tum diligentiae, tum judicii laude. XXXII. Et quidem , quae hanc laudem egregie confirmant, autor ubique reS PublicaS Summa cura prosequitur; privatas sicubi attingit , parcius id et velut εν παροδω. Itaque librorum ipsius partitiones hunc sere titulum praeserunt: de Carolomanno, et legibus istius temporis ,3 de Pipino, et legibus, etc. Tum leges ipsas vel totas exscribit atque operi suo plerasque interserit , Vel Summa ac praecipua illarum capita adducit. Haberemus igitur illa , et si alias deperditae forent , Veteres plerasque Francorum leges, et Germanicorum Imperatorum, tam de rebus sacris quam civilibus, constitutiones : habebimus unde
vel post eruditos Pithoei , Sirmondi , Baliarii , et novissimi Capitularium Regium Francia editoris, N. de Chiniac, eruditos labores , Capitularibus illis lucem aliquam aut medicinam ad-
57쪽
XXXIL Ce qui justine cet eloge , c est que cher tui tes
58쪽
ferre posse forte haud dissicile sit. Et ut verbo complectar omnia, utque jam initio dixi , nihil plenius , nihil accuratiusquam hoc historicum et diplomaticum penu ; non nostris SO-lummodo rebus illustrandis , sed et iis quae ad Austrastam , Lotharingiam, Franciam ac Germaniam pertinent, et ad Hugonis Capeti temporibus non eXstinctam , sed apud Lotharingos et Brahantinos solos superstitem Caroli Magni domum , et in Bruxellensi aula regnatricem. XXX ΙΙΙ. Accidit huic operi quod thesauro accidere solet , quem dum nimius servandi amor ab aliorum oculis ac manibus substrahit et velut latibulo condit , ab hominum
quoque memoria prorsus eliminat. EdiXerat autor , ut opus , quod per totos quinquaginta annos summo Studio elaboraverat, post obitum suum in hibliotheca urbis Bruxellensis collocaretur , in eaque , ne auferendi potestas esset , pro more istius temporis catenis ferreis figeretur. Credendum profecto neque locum ita satis tutum visum fuisse. Ablatus enim liber Patriaciorum jussu et in locum secretiorem abditus, nostra demum aetate cognitus et inventus est, ac beneficio amplissimi et nobilissimi ejusdem urbis Senatorum collegii cum Academia. Regia communicatus , et mihi tandem concreditus. Brevi is in lucem prodibit ; non tantum Brabantiae nostrae , c cui in primis necessarius est, sed totius Belgicae, immo et Germaniae ac Galliae, quod fidenter conjicimus, favore ac plausu.
59쪽
ώ quoi repandre quelque lumiere fur tis Capitulaires des Rois de France, et de quoi leur renise en partie leur integrite, me evres les savantes recher es de Pithou, de Sirmond, de Baiure, et du demier editear des Capitulatres , M. de Chiniac. En unmst , nous navons Hen , comme je Tai dua insinue , de plus
complet ni de plus exact que ce recudit historique et diplomatique. II petit semis a develoner non Seutiment rastre histoire , mala encore celle L. PAustraste, de la France et de Vin magne. En- sin il nest pas molns utile potir eclaircis celle de la maison de Charismagne , qui ne s est pas elelate fous te regne de Hugues Capet, mais qui , sant trouve in arile cher les peuples de La Lotharingie et dia Brabant, avolt embli son trone dans le Palati
la Belgique , ainst que I l magne et L France , se receVrone
60쪽
XXXIV. Hi libri, quamquam aut a paucis aut a ne
mine scriptorum nostrorum , qui eXpiScandis Veterum mon mentis jam a duobus saeculis sedulam operam navaVerunt, prOcul dubio visi fuerint , fama tamen noti fuere : creditumque posterioribus temporibus, Vel igne absumptos, vel alio quovis malo fato deperditOS. XXXV. Miraeus in Elencho Historicorum Belgii , cujus supra mentionem injecimus , quemque in Bibliotheca sua de gica manuscriptes recusum dedit Antonius Sanderus, ita de hoc opere : pagina apud Sanderum 27.) is Petrus a Thymo, Ghir- ,, tensis , Canonicus ac Thesaurarius Bruxellensis , Historiam
is Brabanti oe, tribuS VoluminibuS comprehensam , posteris reli- quit; quae Volumina Senatus BruXellensis in archivis adservat. ,, Verba haec accuratam libri notitiam profecto non redolent. Nec multo rectius , immo majorem errorem errat Valerius
Andreas , Vel potius qui hunc supplevit et illustravit , Franciscus Foppenius , in Bibliotheca Scriptorum Belgii. ,, Petrus,, a Thymo, ait, reliquit Chronicon Brabantiae usque ad temo pora Caroli Burgundiae et Brabantiae Ducis, voluminibus,, tribus in pergamena descriptis, quod Senatus Bruxellensis in is archi Vis suis servaVit ; donec anno 169s ita fatali illius urbisse per missiles Gallorum ignes conflagratione , periit. Dicunt se alii furto ablatum fuisse. se Utrumque , quod felix faustumque sit , peraeque falsum. A vero etiam abludit , Chronicon illud, vel potius historiam, eamque non Brabanticarum tantum rerum, sed Francicarum et Lotharingiarum , usque ad Caroli Burgundi tempora deductam fuisse; quum in Joanne Duce IV.
desinat, Philippi Burgundi, quem Carolus patrem habuit, quique totos XXX. annos regnaVit, res sere non attingat : adeo ut in historico nostro mire hallucinati sint scriptores nostrates Omnes , et Clare appareat quam recte h nobis pronunciatum
it, lucubrationes ejus , quamquam praestantibSimas , a pauciC ,