Belgicarum rerum prodromus, sive, De historia belgica ejusque scriptoribus praecipuis commentatio

발행: 1790년

분량: 76페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

XXXIV. Ce manuscris, quoiquit nait ere consulte , ps alasi dire , de personne , ni meme saucian de ceux qui , depulae

rerne de Chantes de Bourgoyne. Elle Anit au regne Δ Duc Iean IV. ; et Pon n) trotive nien que la Joyeuse Entree de Philippe de Bouryogne , qui fui te pete de Charies, et qui regina

62쪽

Ioaut a nemine visas fuisse s scriptorem fama tantum et nomine cognitum. XXXVI. Eamdem diligentiae ac sinceritatis laudem requiras in iis quae Bibliothecae Belgicae autores subnectunt, his verbis : ,, Chronicon hoc, eodem Thymo curante, in rythmos

se Vernaculos translatum est : id testante ac laudante autore,, Chronici vernaculi Brabantiae , editi AntVerpiae anno VI 2. is

XXXVII. Si qui rythmi vernaculi historiam Belgicam

enarrant, uti sunt sane plures, sed illi duriores plerique et inconditi, ii prosecto non magis Petrum a hymo, quam alios quosvis Vetustiores historicos eXprimunt ; praeterquam quod thmi ill1 inconditi, ut jam diximus, leves, jejuni, et passim breviusculi sint: et Petrus noster multa rerum ac monumentorum mole graViS. XXXVIII. Sed piget taedetque h1c errores loqui et hallucinationes meras. Quis quantusque historicus noster fuerit , aut quid ab eo effectum sit, ex ipsius operis breviario, quod Dinterianum Elenchum proxime eXcipiet, melius patebit. XXXIX. Si quo quisque autor tempore vel ViXit vel scripsit , eodem ipse ordine a nobis enarrandus fuisset, debebat , uti et factum est, Thymium anteire Dinterus : sed utrumque Guisius. Vir hic non infimis apud Montenses Hannonios Ortus natalibus, ineunte saeculo XIV. nascenti tum apud Belgas S. Francisci Familiae sese socium dedit, in eaque Theologicas ac Philosophicas disciplinas per quinque lustra Suos edocuit. Postea quaestionum , quas φιλο-ουμνα illa pariunt, tricas fastidiens, ad historiam , et praesertim patriam , animum adjecit a

63쪽

DISSERTATIO M

sone egares a Pegata de cet historien ; et combien notis avonseu naison de dire , que Son nom Seul et Sa reputation aνolent passe a L POSterile , et que SeS suurages , ma re leur merite ectitant, n aνOient et e connus de per Sonne, ou quiis ne Pavolentete que d'un petit nombre. XXXVI. Les aureuis de L Bibliotheque Belgique noni eteni plus exactu, ni plus sinceres, DASqu iis Ont αVance, que Cette chronique avolt et e rimee en ta ue vulgaire par les Solns d'a- Thmo tu meme ; assertiora foniae, Selon eo, Sur is temo nage de Pauleur de la chronique Flamande de Brabant , imprimee α

numens et d'actions interessantes.

ciaer Pun et Pautre. Cet ecHνain , issu Tune jamille distingueedans la νille de Mons en Hainaut , setois ervage dans Pondrede St. Francois , recemment introduit dans les Provinces Belgiques au siecti de notre auteur. II γ ense na la Theologie, les Malfi aliques. et la Philosophie , pendant plus de vivi ans.

64쪽

COMMENTATIO.

eamque paucos inter illustrandam suscepit. Lustratis itaque coenobiorum bibliothecis , eXcussis urbium regestis , Virorum consularium atque in aula Principis Versantium auctoritate

fultus , condidit Annales , seu Chronica illustrium Principian. Hannoniae , latino et inculto , qualem tempora illa ferebant , sed pleno priscae fidei ac candoris sermone ; quos libros in vernaculam Gallorum linguam Philippi Boni, Burgundiae Ducis , temporibus et jussu transductos , vulgavit Parisiis , anno I 3I Franciscus Regnaldus, at libris aut sectionibus plurimis deCUriRtΟS, prout ex editione nostra planum siet , et in libri ipsius prologomenis fusius edisseremuS. XL. Tota pene Galliae Belgicae, qua ad meridiem Vergit, historia innititur huic Guisiano operi , quod non pro meritis laudavere, qui illud in decursu tantiim et primoribus, ut ita dicam, labris attigerunt , maximi semper secere quotquot penitius inspexerunt. Νec resert quod multa in historia Romana peccet Guisius, vel quod Trojanas fabulas et Priamo atque Antenore prognatos Belgicae Principes , Sylvios quoque ac Brabones toto libri initio crepet. Quale peccatum et DinteruS noster , et ante Meyerum caeteri sere ScriptoreS peccant.

An non Victoris gentium populi historia similibus fabulis tota superstructa est Aut Tito-Livio, historiarum principi, fraudi fuit , quod veteres Romanorum glorias ab Ilio et AEnea , tum Caesarum, quod et poetae faciunt , a magno desicae

65쪽

Degoute ensuite des et aines et ridicules questioris quἷ Occupolenties Philosophes de son tenas , it icturna muteS SES UMES MEI Phistoire. Celle de son pos tui sanit meriter L preferen e , et E s, Γνω axec une ardeur que seu de se Orines eurent L coumrage d 'imiten L parco ut les bibliotheques des monasteres , fouilla dans les archiνes des villes; et sotit enu pasistit du credit de que ues perasnnes pulsSanto et des ost cierae municipato , Ucompos a les Annales ou Chroniques des Sotia eratas dia I' Dratit. Cet O rage est ecris en latin, et is S te en est diar et barbare, comme dans totis les ecriis de ce rems ; mars It respire la can-

deur et L bonne fot antiques. II fiat traduit en hancors Sous lergne et par tis on tres de Philippe te Bon , Duc de Bougoyne. Rien nest si beau que Vexemplatre qui sui ossent a ce Prince.

II a ete imprime ensuite , to ours en fari cois , a PariS ena Da par Francois Regnaud : mars on verra par P e Hilon quenous publierons de Poriginal, et par te discours preliminarre quile precedera , combien te traducteur a de ure uret Ouνrage , doni

66쪽

nomen Iulo Z Datur hac venia antiquitati, cliceat enim ipsis, Liv in quibus se Livius Verbis, Guisium absolvere, datur hinc venia antiquitati , ut miscendo humana diνinis , primordia urbium a gustiora faciat. Praeterea non Guisti hoc vitium fuit , sed illius qua Vixit aetatis , quando omnium animos prurigo haec invaSerat, et repetitae a nescio quo Hunibaldo ac Lucio Tungrensi fabulae eo avidius excipiebantur , quod per eas Principum auribus adrepebatur ; quibus scilicet haud injucundum erat, quod dicebantur genus trahere alto a sanguine Trojae.

XLI. Itaque quod jam dixi, non Dinterus ipse , non alii cordati viri ab hac labe immunes ; quomodo Thuani aetate , uti videre est in prioribus LXXX. illius historiarum libris ,

quamquam eo Scriptore diligentior nemo , nemo forte magis αδξιςιδαμον passim genethliacis et astrologicis fabulis fides intendebatur , et perpetuus de annis climactericis sermo erat. Porro, quod ad Guisii nostri laudem summopere facit, duo in egregio hoc scriptore inprimis animadvertenda censeo. Alterum quod Trojanam originem, et fabulas omnes, et quidquid amore gentis ac Principum suorum peccavit, septem prioribus libris, Seu operis sui parte prima Veluti recondidit. Tum quasi novum opus inchoans , et Vetera illa crepundia respuens , ac praeteritarum nugarum OSOr, Opus suum ex integro orditur, quod parte secunda et tertia, utraque septem libri S constante, absolvit ; ubi et si manent νestigia ruris uti certe manent toto libro I. tamen optimarum annotationum Seges, quae ubivis utramque sere paginam facit , haud sinere visa est , ut multa a nobis, eX secunda praesertim parte, resecentur, tertia

supra omnem laudem indubitatae fidei se serente.

67쪽

DISSERTATIO MI

d'avidite, que Pon s'insinuolt par id dans la faveur des Princes , saltes quon les fit descendre si sang illustre des Troens.

que Phistorien De Thou , ma re taut son bon sens et Son eis nement extreme psur mute evece de superstition, n a pas Lisse de partirsans cesse, dans les quatre-νingi premierra i res de son histoire, des predictions des Astrologues et de Vinsuence des planetes fur L νie et les actions des hommes ; parce que dans te siecti ou il νivolt, on cro oti ave timent d ce chartatanisme des falseura d'horoscopes et aux fabies astrologiques, et que chacun rein Lutoit Pinfluence de son annee climacterique. Telle eloit L manieta siecis. Potir acheνer de Iustifer δε- ise, quon me permetuencore de placer ici deo reflexions, qui tournent ὰ Paνantage de cet excellent ecrivain e la premiere, c est qu il a ren ferme dansles sepi premiera livres , Ou danS L premiere parite de son Ou- age , ses Origines Tm ennes et toutes les fabias doni amotirde la patrie, et son attachement d ses Souveratns avolent seduit son imagination. Mais bientor deda nant les contes et les reνenes pueriles doni ii s'est occupe precedemment , ii jette de nouνeaules fondemens de son Ouνrage, te recommerice POur atrisi Hre en

68쪽

COMMENTATIO.

XLII. Et prosecto non tantum historiae Francicae parens

Chesnius , sed qui eum sequuti sunt , novissimi atque eruditissimi Galliarum ac Francicarum rerum editores, Benedicti ni ordinis apud Parisienses viri nobiscum consentiunt : et suo illi eXemplo nos docuere, ex libris nostris penitus abjicienda non esse haec mediae aetatis, oblectamenta dicam, an nugamenta PIis infercitos utique dederunt nobis Scriptores bene multOS , qUOS enumerare et longum et supervacuum esset : nulla id publica querela , immo cum magna utentium ac legentium gratia.

XLIII. Hanc prosecto gratiam ab aequis lectoribus sibi

postulat Guisius; non tantum quod majorum res geStas quam diligentissime expiscatus sit ; sed quod fontes ipsos ac rivos quos ipsum adire contigit, et quorum non paUCOS POSteriorum temporum incuria exsiccari secit, perpetuo sere indigitet. Atque hoc duorum alterum est , quod in Scriptore nostro prohandum in primis existimavimus. Sic Almericos , Hugones Tullenses, ignota nomina, aut theSauros deperditos, paSSim et sequitur et exscribit : Gilbertum, Montensem Praepositum, lu-hens etiam, qua licet, ducem sequitur; sed minori hodie cum

n0Stra gratia , utpote qui Gilbertum ipsum jam prae manibus habemus. Quod superest, Guisiani operis elenchum, si Ve quis malit epitomen aut summarium dicere , post elenchum Thy-

69쪽

DISSERTATIO MIT

hi es. On retrouve encore, ii est 'ai, furtout au Commericementri cet te Seconde partie , que ues traces de certe bonhsmmie antiaque ; mais elle est d' ail urs si abondamment remplie d observations judicieuses, que nous avons juge a propoS de Izen Tetriarim cher que treSFeu de chsses. Quant a la troisieme, elle pone lecaractere d'une veracite historaque L plus complet te et L plus irreprochab . XLII. Potir notis etfer au reste d 'illustres exemptiS, risus

pouνons citer te pere de Plistoire de France , Andre si Chesne, aDrsa que les PP. Benedictins de Paris, qui, apres tui, nous donnerat at oui sui te Rectieii des historrens des Gaules et de

70쪽

COMMENTATIO. 8

miani et Dinteriani operis , commentationi nostrae subjicere animus est : ad eumque eruditos lectores remittimus.

XLIV. Guisium Chronographi alii complures excipient , mole quidem ii sere minores , si hoc numero Jo. Brandonis

Chronodromum eXimas, ) at non raro et rerum pondere et meritiS praegraVes aut aequales. Ab anecdotis, id est, hucdiim haud vulgatis, exordiemur; ad alios forte, qui in Acherii, Martenti, Labbaei aliorumve thesauris, thesaurorum ipsi omen et instar habent, id est, altius reconditi jacent, postea tranSIturi, si consilio huic lectores noStri adriserint. X L V. Caeterum quo numero aut ordine Chronica nostra anecdota edituri simus ; et an integra et non interrupta serie,

quo exemplo nobis praeivere Reuberi , Pistorii , Urstisii ,

Fre heri, aliique rerum Germanicarum editores praeStantissimi, an in partes secta, uti a Chesnio, Boiaquetio, aliisque Gallorum doctissimis usurpatum,) necdum in propatulo est. Diligentius itaque in illud inquisituri sumus, et non nisi cognita caussa dijudicaturi. Juvabit interim obviam ac promiscuam aliquot istiusmodi chronicorum , quae penu nOStrum continet, hic nomenclaturam texere, et sequentibus XIX. capitibus enar

rare.

X LVI. Agmen illorum ducent chronica tria Vel quatuor, optima , antiquissima , sed brevia ; ex codicibus Stabulensis , Epternacensis, et San- Maximiniani apud Treviros monasterii

SEARCH

MENU NAVIGATION