Virgils Georgicon

121쪽

Pasce sero pingui. Nunquam custodibus illis Nocturnum stabulis furem, incursusque luporum,

Aut impacatos a tergo horrebis Hiberos. Saepe etiam cursu timidos agitabis onagros,' 4IO Et eanibus leporem, canibus venabere dama Saepe volutabris pulsos silvestribus apros 'Latratu turbabis agens, montesque per altos Ingentem clamore premes ad retia cereum. Disce de odoratam stabulis accendere cedrum, Is Galbaneoque agitare graves nidore chelydros.

Saepe sub immotis praesepibus aut mala tactu Vipera delituit, caelumque exterrita fugit rAut tecto adsuetus coluber succedere & umbras, Pestis acerba boum, pecorique adspergere virus,c O Fovit humum. Cape saxa manu, cape robora, pastor, Tollente inque minas & sibila colla tumentem D ejice. Iainque fuga timidum caput abdidit alte. Quum medii nexus, extremaeque agmina eaudae

solviantur, tardosque trahit sinus ultimus orbes. L Est etiam ille malus Calabris in saltibus anguis,

Squamea convolvens sublato pectore terga, Atque notis longam maculosus grandibus alvum eQrii dum amnes ulli rumpuntur fontibus, & dum Uere madent udo turrae, ae pluvialibus Austris, I stagna colit, ripisque hab tans. hie piscibus atram improbus ingluviem ranisque loquacibus explet. Pori quam exusta palus, terraeque ardore dehiscunt,

Exsilit in siccum, & flammantia lumina torquens Saevit agris, asperque siti atque exterritus aestu.

123쪽

xeto vIRGIL. GEORGICON LIB. III.

43s Ne mihi tum molles sub dio earpere somnos, Neu dorso nemoris libeat jacuisse per herbas , Quum positis novus exuviis nitidusque iuventa

Volvitur, aut catulos tectis aut ova relinquens.

. . Arduus ad solem Sc linguis micat ora trisulcis. Mo Μorborum quoque te eaussas & signa docebo Turpis oves tentat Ieabies, tibi frigidus imber Altius ad vivum persedit, & horrida cano Bruma gelu: vel quum tonsis illotus adhaesiesudor, Se hirsuti secuerunt corpora vepres. 44s Dulcibus id ei reo fluviis peeus omne magistri Perfundunt, udisque aries in gurgite villis Hersatur, missusque secundo defluit amni r

Aut tonsum tristi contingunt eorpus amurea.

Et spumas miscent argenti, vivaque sulfura, 4SQ Idaeasque pie es, de pingues unguine ceras, Seillamque, elleborosque graves, nigrumque bitumen. Non tamen ulla magis praesens fortuna laborum est, Quam si quis ferro potuit rescindere summum Ulceris os. Alitur vitium, vivitque tegendo a 4 s Dum medicas adhibere manus ad vulnera pastor Abnegat, aut meliora Deos sedet omina poscens. Quin etiam, ima dolor balantum lapsus ad ossa Quum surit, atque artus depascitur arida febris, Promit incensos aestus avertere, M inter 46o Ima ferire pedis salientem sanguine venam a BisaItae quo more solent, acerque Gelonus, Quum sugit in Rhodopen, atque in deserta Getarum Et lae generetum cum sanguino potat equino.

125쪽

VIRGIL GEORGICON LIB. III.

Quam procul, aut molli succedere saepitis umbras 46s Videris, aut sumnias carpentem ignavius herbas, Extremamque seqrai, aut medio pro crambere campo

Paleentem, & setae solam decedere nocti e Continuo serro culpam compesce, prius' iam

Dira per incautum serpant contagia vulgus.

47o Non tam creber agens hiemem ruit aequore tUrb.,

Quam multae pecudum pestes. Nec singula in orbi Corpora eorripiunt ; sed tota aestiva repente,

spemque greῆemque si inui, cunctamque ab origine genisma

Tum seiat, aerias Alpes,' 8c Norica H quis

47s Ca stella in tumulis, S: Iapidis arva Timavi,

Nunc quoqrie post tanto videat desertaque regna Pasiorum, Se longe saltus lateque vacantes.

Hic quondam morbo caeli miseranda coorta ess

Tempe itas, totoque autumni incanduit aestu, 48o Et genus omne neci pecudum dedit, omne ferarum ν

Corrupitque lacus ι infecit pabula tabo. Nec via mortis erat simplex; sed ubi ignea venieomnibus acta sitis miseros ad traxerat artias rRursus abundabat fluidus liquor : omniaque in so48s ossa minutatim morbo collapsa trahebat. Saepe in honore Deum medio stans hostia ad aram, Lanea dum nivea circumdatur insula vitta, o 'Inter cia dctantes eeeidit moribunda ministros. Aut si quam ferro mactaverat ante sacerdos,

49O Inde neqtie impositis ardent altaria fibris ;Mec responsa potest consultus reddere vatest Ae me suppositi tinguntur sanguine cultri.

126쪽

Nirgi H eorgicon. III.

127쪽

summaque ieiuna sanie infuseatur arena.

Hine laetis vituli vulgo moriuntur in herbis, 49s Et dulces animas plena ad praesepia reddunt. Hine canibus blandis rabies venit, & quatit aegros Tu ssis anhela sues, ae faueibus angit Obasis. Labitur infelix, studiorum atque immemor herbae Victor equus, fontesque avertitur, & pede tetram do Crebra seriti demissae aurest ineertus ibidem Sudor; & ille quidem morituris frigidus e aret

Pellis, M ad tactum tractanti dura resistit. Haec ante exitium primis dant signa diebus. Sin in processu coepit crudescere morbo, scis Τum vero ardentes oculi. atque attractus ab alto Spiritus, interdum gemitu gravis, ima que longo uia singultu tendunt: it naribus ater Sanguis, obsessas fauces premit aspera lingua Profuit inserto latices infundere eornus Io Lenaeos r ea visa salus morientibus Una. Μ Ox erat hoc ipsum exitio, furiisque resecti Ardebant, ipsique suos, iam morte sub aegra, Di meliora piis, erroremque hostibus illumi Discissos nudis laniabant dentibus artus. m Eece autem duro fumans sub vomere taurus Coneidit, de mixtum spumis vomit Ore eruorem, Extremosque ciet gemitus e te tristis arator, Moerentam abjungens fraterna morte iuveneum rAtque opere in medio defixa relinquit aratra. 2O Non umbrae altorum nemorum, non mollia possunt Frara movere animum, non, qui per saxa volutus

129쪽

1a6 VIRGIL. GEORGICON LIB. III.

Purior electro campum petis amnis: at ima solvuntur latera, atque oculos stupor urget inertes, Ad terramque fluit devexo pondere cervix. sas Quid labor, aut benefacta juvant quid vomere terras Invertisse graves atqui non Massica Bacchi , Munera, non illis epulae nocuere repostae r Frondibus & viciu pascuntur simplicis herbae.. Pocula sunt sontes liquidi, atque exercita cursus 3O Flumina, nec sorn nos abrumpit cura salubres. Tempore non alio dicunt regi otii bus illis Quae litas ad lacra boves Iunonis, Ac uris 2 inparibus ductos alta ad donaria currus. Ergo aegre rastris terram rimantur, Ad ipsis Unguibus infouiunt fruges, montesque per altos Contenta cervice trahunt stridentia plaustra. Non lupus insidias explorat ovilia circum, Nec gregibus nocturnus obambulata acrior illum Cura domat: timiai damae cervique fugaces s N hinc interque canes Sc circum tecta vagantur. Iam maris iminensi prolem, dc genus Omne natantum Littore in extremo, ceu naufraga corpora, fluctus Proluit: intolitae fugiunt in flumina phocae. Interit de curvis frustra defensa latebris 4s Vipera, & attoniti squamis adstantibus hydri. Ipsis est aer avibus non aequus, Rc illae . - -

Praecipites alta vitam sub nube relinquunt. Φ

Praeterea nec jam mutari pabula refert, Q aesitaeque nocent artes: cessere magistris, o Philirrideε Chiron, Amythaoniusque Mela inpus.