Virgils Georgicon

131쪽

ras VIRGIL. GEORGICON. LIB. IIL

saevit & in lucem Stygiis einissa tenebris Pallida Tisiphone, morbos agit ante metumques Inque dies avidum surgens caput altius effere Balatu pecorum, & crebris mugitibus amne iss Arentesque sonant ripae, collesque supini. Iamque catervatim dat stragem, atque aggerat ipta In stabulis turpi dilapsa cadavera tabor

Donec humo tegere, ac foveis abscondere discunt. Nam neque erat coriis usust nec viscera quisquam sω Aut undis aboIere potest, aut vincere flammat Nee tondere quidem morbo illuvieque peresa Vellera, nec telas possunt attingere putres. Verum etiam invisos si quis tentarat amictus 3 Ardentes papulae, atque immundus olentia sudost Membra sequebatur. Nec longo deinde moranti Te inpore contactus artus sacer ignis edebat.

133쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. IV. II.

. . . .

VIRGILII

. . . ..

ARGUMENTUM.

Post brevem de apibus de mellatione propositionem, dedi eatiorinemque operis; opus ipsum octo partibus exsequitur 3 I. De eo mismoda apum habitatione. II. I e earum pabulatione , examinibus pugnis. III. De duabus earum speciebus. IV. De earum quasi

civili prudentia & republica. V. De mellationis temporibus. - VI. De moribus apum, morborumque signis ac remediis. VII. De apum Keparatione, quum perierunt. VIII. De reparationis hujus Invenia isne, & auctore, Aristaeo, cujus fabulam epilogi loco fuso narrat tutasnaqua ait ait sabialam Eurydicas & Orphai.

134쪽

siiliast des dimen Oesatas. .

135쪽

Protinus istii mellis eaelestia dona

sequar. Hane etiam, Maecenas, adspice part ina Admiranda tibi levium spectacula rerum, Magnanimosque duces, totiusque ordine gentis Μores, de studia, & populos, εc praelia dicam. In tenui labore at tenuis non gloria ἔ si quem Numina laeva sinunt, auditque voeatus Apollo. Principio sedes apibus statioque petenda, Quo neque sit ventis aditus, laam pabula ventillo Farre domum prohibenti neque oves haedique petulat Floribus insultent, aut errans bucula campo Decutiae rotem, de surgentes atterat herbas. sint ae picti squalentia terga Iacerti Pinguibus a stabulis, meropesque, aliaeque volucros as Et manibus Procne pectus signata cruentis. omnia nam late vastant, ipsasque volantes o te ferunt dulcem nidis immitibus escam. At liquidi fontes de stagna virentia musco Adsint, M tenuis, fugiens per gramina, ri us,m Palmaque vestibulum aut ingens oleaster in umbro . Ut, quum prima novi ducent examina regelvere suo, ludetque favis emissa iuventus, Vicina invitet decedere ripa calori 3 obviaque hospitiis teneat frondentibus arbos. as In medium, seu stabit iners, seu profluet humost,

Transversas saliges, x grandia coniice saxat Pontibus ut crebris possint consistere, de alas

Pandaro ad aestivum solem , s sorte morantes

136쪽

. i.

137쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. IV.

sparserit, aut praeeeps Neptuno immerserit Eurus. 3e Haee cireum casiae virides, & olentia late SerpyΗa, de graviter spirantis copia thymbrae , Floreat, irriguumque bibant violaria sontem. Ipsa autem, seu cortieibus tibi suta cavatis. Seu lento fuerint alvearia vimine texta, Angustos habeant aditus. Nam frigore mella Cogit hiems, eademque calor liquefacta remittit. Utraque vis apibus pariter metuendar neque illas mequiequam in tectis certatim tenuia cera

spiramenta linunt, suetique de floribus oras 4: Explent, eoueeriamque haec ipsa ad munera gluten Et viseo Ad Phrygiae servant pice lentius Idae.. Saepe etiam effossis lsi vera est famat latebris

sub terra fovere larem, penitusque reperta. Pumicibusque cavis, exesaeque arboris antrB. 43 Tu tamen a laevi rimosa eubilia limo Unge fovens circum, & rarax superinjiee frondes. Neu propius tectis taxum sine, neve rubentes Ure foco cancros, altae neu crede paludit Aut ubi odor coeni gravis, aut ubi concava pulsuro Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago.

Quod superest, ubi pulsam hiemem sol aureus egit

sub terras, caelumque aestiva luee reclusit. IlIae continuo saltus silvasque peragrant, Ptirpureosque metunt flores, dc flumina libaness Summa leves. Hinc nescio qua dulcedine laetae

Progeniem nidosque fovente hinc arte recentes

zaeuduut ceras, α mella tenacia fingunt.

139쪽

Hine ubi iam emisitim caveis ad sidera eaeli

Nare per aestatem liquidam suspexeris agmen, ω obscuramque trahi vento mirabere nubem , Contemplator: aquas dulces, at frondea sem per Tecta petunt. Huc tu iussos adsperge sapores. Trita melisphyllainae cerinthae ignobile gramene Tinnitusque cie, & Μatris quate eymbala circum. 6s Ipsae eonsidane medicatis sedibus i ipsas Intima more suo sese in eunabula condent. Sin autem ad pugnam exierint; nam saepe duobu Regibus incessit magno discordia motu. Continuoque animos vulgi δέ erepidantia ballo ' Corda lieet longe praesciscere ι namque morant a

Martius illa aeris rauςi canor increpat, Sc vox Auditur fractos sonitus imitata 3ubarum. Tum trepidae inter se coeunt, pennisque coruseanti Spiculaque exacuunt rostris, aptantque lacerto , Is Et circa regem atque ipsa ad praetoria densae Μiscentur, magnisque vocant clamoribus hoste

Ergo, ubi ver nactae sudum camposque patentes. Erumpunt portis; concurritur; aethere in alto Fit sonitus, magnum mixtae glomerantur in orbem,so Praeeipites mae cadunt. Non ciensior aere grando.

Nec de eo uta tantum pluit ilice glandis. Ipsi per medias acies, insignibus alis, Ingentes animos angusto in pectore versant, Usque adeo obnixi non cedere, dum gravis aut has, s Aut hos versa fuga victor dare terga subegit. Hi motus animorum atque haec certamina stafita