Virgils Georgicon

151쪽

Taygete simul os terris ostendit honestum Plejas, & Oceani spretos pede repulit amnes IAut eadem sidus fugiens ubi Piscis aquosiaas Tristior hibernas caelo deseendit in undas. nus ira modum supra est, laesaeque venenum Morsibus inspirant, & spicula caeca relinquunt

Adfixae venis, animasque in vulnere ponunt. Sin duram metues hiemem, parcesque suturo.

IN Contusosque animos, & res miserabere fractas, Ae suffre thymo, cerasque recidete inanes Quis dubitet λ nam saepe favos ignotus adedit stellio, M luesfugis congesta cubilia blattisi Immunisque sedens aliena ad pabula meus, Aut asper crabro imparibus se immiscuit armis Aut dirum, tineae genus, aut invisa Μinervae In foribus Iaxos suspendit aranea casses. Quo magis exhaustae fuerint, hoc acrius omnes Incumbent generis lapsi sarcire ruinas,aso Complebuntque soros, & storibus. horrea texent. Si vero quoniam ς- sus apibus quoque nostros vita tuliti tristi languebunt corpora morbo, Quod iam non dubiis poteris cognoscere signia , Continuo est aegris alius color: horrida vultumus Desormat maciest tum eorpora luce carentum Exportant tectis, & tristia funera ducunt et Aut illae pedibus connexae ad limina pendent Aue intus elatins eunetantur in aedibus omnes, Ignavaeque fame M contracto frigore pigrae. 26O Tum sonus auditur gravior, tractim a susurrante

153쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. IV.

Frigidus ut quondam silvis immurmurat Aufiet a Ut mare sollieitum stridit refluentibus undis; Aestuat ut elausis rapidus fornacibus ignis. Hie iam galbaneos suadebo incendere odores, 26s Mellaque arundineis inferre canalibus, ultro Hortantem, & fessas ad pabula nota vocantem. Proderit Ad tunsum gallae adiniscere saporem, Arentesque rosas, aut igni pi:,guia multo Defruta, vel psythia passos de vite raeemos, Io Cecropiumque thymum, & grave olentia centaurea. Est etiam flos in pratis, cui nomen amello Fecere agricolae, facilis quaerentibus herbar Namque uno ingentem tollit de cespite silvam. Aureus ipset sed in foliis, quae plurima ei reum

Funduntur, violae subluere purpura nigrae. Saepe Deum nexis ornatae torquibus arae.

Asper in ore sapor. Tonsis in vallibus illum pastores, δe curva legunt prope flumina Mellae. Huius odorato radices ineoque Baeeho,

aso Pabulaque in foribus plenis adpone canistris. sed si quem proles subito defecerit omnis. Nos, genus unde novae stirpis revoeetnr, habebit Tempus & Areadii memoranda inventa magistri Pandere, quoque modo caesis iam saepe iuveneis 233 Insincerus apes tulerit cruor. Altius omnem Expediam prima repetens ab origine famam. Nam qua Pellaei gens fortunata Canopi Aeeolit effuso stagnantem flumine Nilum, . Et circum pictis vehitur sua rura faselis

155쪽

2N Quaque pharetratae vicinia Persidis urget.

Et viridem Aegyptum nigra foecundat arena, Et diversa ruens septem dii currit in ora Usque coloratis amnis devexus ab Indi a mnis in hac eertam regio iacit arte salutem Exiguus primum, atque ipsos contractus ad usus Eligitur loeus. Hune angustique imbrice tecti, Parietibusque premunt arctis, Ac quatuor addunt, Quatuor a ventis, obliqua lueo senestras. Tum vitulus, bima curvans iam cornua fronte,

3 Quaeritur: huic geminae nates, Ac spiritus oris Μulta reluctanti ob suitur, plagisque peremto Tunia per integram solvuntur viscera pellem si e pqsitum in clauso linquunt, ε ramea costis Subjiciunt fragmenta, thymum, casiasque recentes. 3os Hoc geritur, Zephyris primum impellentibus undas. Ante novis rubeant quam prata coloribus, ante Garrula quam tignis nidum suspendat hirundo. Interea teneris tepefactus in ossibus humor

Aestuat, & visenda modis animalia miris,3 Io Trunca pedum primo et mox de stridentia pennis Miscentur, tenuemque magis magis aera carpunt: Donec, ut aestivis effusus nubibus imber, Erupere I aut ut, nervo pulsante sagittae. Prima Ie Wes ineunt si quando proelia Paribi. 3Is Quis Deus hanc, Μusae, quis nobis extudit artem Unde nova ingressias hominum experientia cepit Pallor Aristaeus fugiens Peneia Tempe,

Amissis lut fama) apibus morboque fame ue,

156쪽

. Nirgi in Georgicon. IV. Euch. - I 3

157쪽

15 VIRGIL. GEORGICON LIB. IV.

Tristis ad extremi sacrum caput adstitit amnis, 32o Multa querens, atque hae adiat as voce parentem: 'Mater Cyrene, mater, quae gurgitis hujus

1ma tenes. quid me praeclara stirpe Deorum, Si modo, quem perhibes, pater est Thymbraxus Apolis Invisum satis genuisti aut quo tibi nostrisas Pulsus amor 3 quid me caelum sperare iubebas En etiam hune ipsum vitae mortalis honorem. cipem mihi vix frugum & pecudum custodia sollera Omnia tentanti extuderat, te matre, relinquo. Quin age, & ipsa manu selices erue silvas i

33o Fer stabulis inimicum ignem, atque interfice messes t Ure sata, & validam in vites molito bipennem ;Τanta meae si te eeperunt taedia laudis. At mater sonitum thalamo sub fluminis alti

sensit. Eam ei reum Μilesia vellera Nymphae

33s Carpebant, hyali saturo fucata colorer Drymoque, Xanthoque, Ligeaque, Phyllidoeeque,

Caesariem effusa a nitidam per eandida colla rNesaee, Spioque, Thaliaque, Cymodoceque, Cydippeque, de flava Lycorias , altera virgo. 34o Altera tum primos Lucinae experta labores . Clioque & Beroe soror, Oeea nitides ambae, Ambae auro, pictis incinctae pellibus ambae , At irae Ephyre, atque Opis, Asia Deiopea, . Et tandem positis velox Arethiria sagittis. 34s Intes quas euram Clymene narrabat inanem vulcani, Martisque dolos, & duleia surta;

Aque Chao densos Divum numerabat amores.

159쪽

Carmine quo eaptae, dum fusis mollia ponsa Devolvunt, iterum maternas impialit aures aso Luctus Aristaei, vitreisque sedilibus omnes ' obstupere : sed ante alias Arethusa sorores Prospiciens, minina flavum captit eκtulit unda. Et procul et O gamitu non frustra exterrita tanto, Cyrene soror ue ipse tibi tua maxima cura 3ss Tristis Aristaeus Penei genitoris ad undam Stat laerimans, & te erudelem nomine dicit. Huic percussa nova mentem formidine mater, Duc, age, due ad nos ; sas illi limina Divum Tangere, ater simul alta iubet discedere late 36o Flumina, qua juvenis gressus inferret. At illum Curvata in montis faciem circumstetit unda, Accepitque sinii vasto, misitque sub amnem. Iamque domum mirans genetricis, S humida regna

speluncisque lacus clausos, lucosque sonantes,

. . .

36s Ibat, & ingenti motu stupefacti' aquarum, Omnia sub magna labentia flumina terra Spectabat diversa locis, Phasimque, Lycuinque, Et caput, Unde altus primum se erumpit Enipeus, Unde pater Tiberinus, M unde Aniena fluenta, 37 Saxosumque sonans Hypanis, Μysusqtie Caicus,

Et gemina auratus taurino eornua vultu Eridanus: quo non alius per pinguia culta In mare purpureum violentior essivit amnis.

Postquam est in thalami pendentia pumiee Ucta 37s Perventum, & nati fletus cognovit inanes Curena . manibus liquidos dant ordine fontes