Virgils Georgicon

발행: 1787년

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

161쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. IV.

Germanae, tonsisque serunt mantelia ustiis. Pars epulis onerant inenses, & plena reponunt Pocula. Panchaeis adolescunt ignibus arae. 3m Et mater, cape Μaeonii carchesia Bacchi roceano libemus, ait. Simul ipsa precatur . oceanumque patrem rerun , Nymphasque sorores, Centum quae silvas, centum quae flumina servant.

Ter liquido ardentem perfudit nectare Vestam i333 Tet flamma ad suininum tecti subjecta reluxit. Omine quo firmans animum, sic incipit ipsar Est in Carpathio Neptuni gurgite vates Caeruleus Proteus, magnum qui piscibus aequor. , t a uncto bipeduin curru metitur equoria n. 39O Hic nunc Emathiae portus patriamque rovisit Pallenen. Hunc Sc Nymphae veneramur, M ipsa Grandaevus Nereus. Novit namque omnia vates, Quae sint, quae fuerint, quae mox ventura trahantur. Quippe ita Neptuno visum esΙr immania cuius 39s Armenta, & turpes pascit sub gurgite phoeas. Hic tibi, nare, prius vinciis capiendus, ut Omnein Expediat morbi caussam, eventusque secundet. Nam sine vi non ulla dabit praecepta, neque illum orando flectes, vim duram dc vincula capto Go Tende. Doli circum haec demum frangentur inanes.

Ipsa ego te, medios quum sol accendetit aestus, Quum sitiunt herbae, M pecori iam gratior umbra ast. In secreta senis ducam, quo fessus ab undisse recipit ἔ facile ut somno adgrediare iacentem. 4ol VMuin ubi csrreptum in nibus, vinclis qua tonebis I

163쪽

VIRGIL. GEORGICΟΝ LIB. IV

Tum variae eludent species, atque Ora ferarum. 'Fide enim subito sus horridus, atraque tigris,

Squamosusque draco, dc fulva cervice leaena rΑut aerem flammae sonitum dabit, atque ita vinciis 4ra Excidet, aut in aquas tenues dilapsus abibit.

Sed quanto ille magis formas se vertet in om ues, Tanto, nate, magis contende tenacia vincla et '' 'Donec talis erit mutato corpore, qualem Videris, incepto tegeret quum lumina somno .

4Is Haec ait, & liquidum ambrosiae diffundit odorem rQuo totum nati corpus perduxit. At illi Dulcis eo inpositis spirurit crinibus arara, Atque. habilis membris venit vigor. Est specus ingens Exesi latere in mont s, quo plurima vento 4is Cogitur, inque simus icindit sese unda reductos, Deprensis olim statio tutissima nautis. Intus se vasti Proteus tegit obiice saxi. Ille iuvenem in latebris aversum a lumine Nympha Colloea et ipsa procul nebulis obscura resistit. t4as jam rapidus torrens sitientes Sirius Indost Ardebat, caelo Sc medium sol ignotis orbem Hauserat. Αrebant herbae, & eaea flumina sieeis Faucibus ad limum radii tepefacta coquebant rQuum Proteus consueta 'petens e fluctibus antra 43o Ibat. Tum vasti circum gens humida ponti Exsultans rorem late dispersit amarum.

sternunt se somno diversae in littore phocas. Ipse, velut stabili custos in montibus olim. vesper ubi a pastu vitulos ad testa reducit,

165쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. IV.

43s Auditisque lupos acuunt balatibus agni, Considit seopulo medius, numerumque re estniat: Cujus Aristaeo quoniam est oblata facultas, Vix densis s. nem passus componere membra, Cum clamore ruit magno, manicisque jacentam 44o occupat. Ille suae contra non immemor artis, omnia transformat sese in miracula rerum, Ignemque, horribilemque feram, fluviumque liquentem. Verum, ubi nulla fuga in reperit pellacia, victus In sese redit, atque hominis tandem ore locutus r' 44s Nam quis te, iuvenum confidentissime, nostras Iussit adire domos quidva hine petis inquit. At illar Scis, Proteu, scis ipse r neque est te fallere cuiquam . . sed tu desine velle. Deum praecepta secuti Venimus hine Iapsis quaesitum oracula rebus. 4so Tantum effatus. Ad haec vates vi deniqua multa . Ardentes oeulos intorsit lumine glauco, Et graviter frendens, sic satis ora resolviti Non te nullius exercent numinis irae. Μagna luis commissar tibi has miserabilis orpheus 4ss Haud quaquam ob ineritum poenas, ni fata resistant, suscitat; Sc rapta graviter pro coniuge saevit. . Illa quidem, dum te fugeret per flumina praeceps, . Immanem ante pedes hydrum moritura puella Servantem ripas alta non vidit in herba.

ε6O At chorus aequalis Drradum clamore supremos . Implerunt montes : flerunt Rhodopeiae arces, ..

Altaque Pangaea 3 & Rhesi Mavortia tellus, Atque Getae, atqui Hebrus, α Actias orithyia.

167쪽

WRGIL. GEORGICON LIB. IV.

Ipse cava solans aegrum testudina amorem, Us Te, duleis coniux, ta solo in IIttore secuin, Te veniente die, te decedenta canebat. Taenarias etiam fauces, alta ostia Ditis. Et ealigantem nigra formidine lucum Ingressus, Μanesque adiit, regemque tremendum,4 o Neseiaque humanis precibus mansuescere corda. At cantu commotae Erebi de sedibus imis Umbrae ibant tenues, simulacraque luco carentum a Quam multa in soliis avium se millia condunt. Vesper ubi, aut hibernus agit de montibus imbarr47s Μatros, atque viri, defunctaque corpora vita Μagnanimum heroum, pueri, innuptaequo puellae, Impositique rogis iuvenes ante ora parentum. Quos circum limus niger, Ac deformis arundo Cocyti, tardaque palus inamabilis unda Mo Alligat, ac novies Styx interfula coercet. Quin ipsae stupuere domus, atque intima Letha Tartara, caeruleosque implexae crinibus angusa Rumenides, tenuitque inhians tria Cerbetus ora, Atque Ixionii vanto rota constitit orbis. 8s Jamque pedem raserens easus evaserat omnes, Redditaque Eurydice superas veniebat ad auras, Pone sequens, namque hanc dederat Proserpina letaea Quuin subita incautum dementia cepit amantem,

Ignoscenda quidem, scirent si ignoscere Μanes. 49o Restitit, Eurydicenque suam iam Iuce sub ipsa Immainor, heul victusque animi respexit. Ibi omnis Effusus Iabor, atque immitiε rupta tyrami

169쪽

VIRGIL. GEORGICON LIB. IV.

Foedera, terque stagor stagnis auditus Avernit. Illa, quis 3e me, inquit, miseram,&te perdidit, Orpheu49s Quis tantus furor 3 en iterum erudelia retro Fata vocant, conditque natantia lumina somnus. Iamque vale. Feror ingenti circumdata nocte. Invalidasque tibi tendens, heu non tua, palmas lDixit, Ad ex oculis subito, ceu fumus in aurassoo Commixtus tenues, fugit diversa: neqMe illum. Prensantem nequicquam umbras, Sc multa volentem Dicere, praeterea vidit: nee portitor Orci

Amplius obiectam passus transire paludem. Quid taceret quo se rapta bis conjuge ferret sos Quo fletu Manes, qua Numina voce moveret Illa quidem . tygia nabat sam frigida cymba. septem illum totos perhibent ex ordine menses Rupe sub aeria deserti ad Strymonis undam Flevisse, de gelidis haec evoluisse sub antris, s Io Μulcentem tigres, & agentem carmine quercus. Qualis populea moerens Philomela sub umbra Ainissos queritur laetus , quos dupus arator, Observans nido implumes detraxit; at illa Flet noctem, ramoque sedens miserabile earmens Is Integrat, A moestis late loea questibus implet. Nulla Venus, non ulli animum flexere hymenaei. solua Hyperboreas glacies, Tanaimque nivaIem, Arvaque Rhipaeis nunquam viduata pruinis Lustrabat, raptam Eurydicen, atque irrita Ditiso Dona querens. Spretae Ciconum quo munere matres, Inter sacra Deum, nocturnique orgia Bacchi,

SEARCH

MENU NAVIGATION