장음표시 사용
171쪽
AvTox P ΚΑΙΣΑPΟΣ Ο ΣΠΑΣΙΑNOY L H, L ENAT, LICum aversa ii I singulis . AvTΟΚPATOPΟΣ TITOY ΚΑΙΣΑΡΟΣ cum ejusdem capite , et imagine laureata. Sed notae singulae in his capiti ipsius Uespasiani adje-etne ostendunt se annos non Titi, sed ipsius Vespasiani designare; quae recte Procedere possunt usque ad ann. XI LIA AEgyptiacum, quot revera complectitur eius imperium. De hoc argumento praeclare egit etia in Echhel. saepe laud. Tom. IV D. N. U. pag. 58 , sed nos ex instituto nostro, alio ordine, et methodo, rem enucleandam suscepimus, affscrtem omnium Titi numismatum bono in lumino collocare studuimus. De titulo AUT OEPATOPOΣ in his nummis initio inscriptionis Praemisso necesse non est Pitara verba sacere. Not ssimum enim est, pluribusque aliis exemplis comprobatur, Graecas Urbes nullius pensi habuisse, at minus casibgnte titulos in inscriptionibus non sUo ordine BPponerent. De varia demum methodo, qua Alexandrini usi sunt in nummis Caesarum pro notandis annis imperii patris, a quo ge-Diti, vel adoptati, iisque etiam continuandia post ejusdem Obitum, et subsequens filiorum imperium , vide praecipue in M. Aurelio. eiusque filio M. Aur. Commodo.
DOMITI ANUS . CAESA II. AUG . F. COS. ITER. Caput
sistit, s. demissa cornucopiae sustinet. AEr. 3.
Uide illum delinea tum parte I. Imperiat. initio Indaeis
Aptissimus hic nurn. anecd. ob consulatum II Domitiani Caesaris ad ea confirmanda, quae aliis iam monumentis Pro hantur de cardine hujus epochae constituendo in ann. Iuliano primo V. C. Varr. DCCIX. Sed consule lib. de Epochis .
172쪽
AOMITIA CCBAC TH Caput Domitiae eum stola ad Pectus. TABHNON Cervus erecta Dorate. IEr. 3. Tabent in Pisidarum finibus a Livio ponuntur. A Geographis vero Cariae , vel Lydiae assignantur .
IMP CAFS HADRIANUS Caput Hadriani laureatum
eum paludamento ad Pectus. LEG H GEM Legio Heliopolitana Gemina. Binae Foris
tunae stolatae stantes Sese mutuo amplexantur , et in oppositam partem respiciunt. Vnaquaeque navis gubernaculum sustinet, et ea quidem, quae ad sin. corona ornutur, super alterius caput Iuuam hieornem videre videor . Ru . 3. Praeclarus iste num. aneed. lectionem confirmat, quam
de suis parum dissimilibus dedere Va illantius, et Pellerinius, in quibus inseriptum COL H LEG Η, vel COLI HEL LEGH , postremae enim hae voccs LEG H de Legione Heliopolitana explicandae sibi vid hantur. ut prosecto huic nostro non alia interpretatio aptari Potest, ut Per se Patet. Hine Cl. Eckhelio non assentiendum , qui D. N. V T. III p. 336 de Legione Hadriana subintelligenda argumenta proponit. Quae sane opinio vel ex eo respuenda videbatur, quod Hadrianua nec Heliopolim Coelesyriae Coloniam fecerit, sed Jul. Caesar , ut etiam patet ex allato Pelleriniano nummo, in quo COL I HEL, nec hinas Ueteranorum legiones iam a tempore ipsius Iul. Caesaris, vel certe Augusti mixtas primus ipse in Heliopolim induxerit. Quae fuerint Veteranorum Legiones . ex quibus Heliopolis aucta fuerit, docet eximius Philippi sen. num. a'ud laud. Valliantium de Col. pag. i 65, in quo legitur COL HELLEG VIII AUG V MACEDON cum Legionum vexillis etc. Notissima sunt quae de Legionibus Geminis, vel Gemellis ex nummis, aliisque monumentis constant: ex quibus etiam Coloniae Geminae, vel Gemellae nomen sibi tribuebaut.
173쪽
De iis inter alios egregie disserit Iaud. Eckhel. T. III D. N.
V. p. 47 a. ANTI ΗPDC Caput Antinoi nudum. H MΗT P. . . NIKOM ... - Caput turritum Genii Urbis Nicomediae Bithyniae metropolis . IEr, 3. AVTox. . ANIDN INOC Caput M. Aurelii laureatum. Icpono Λ IT Dimidius nuvius erectus inedia in area,hrachiis extensis . IEr. Q. Quamvis in isto nulla mentio Pyrami fluvii, ut in autonomis Hieropolis Ciliciae, ad eandem tamen pertinere suadet figura fluvii ejus formae. quae conspicitur in iis a pud Haym. , et Theupol. tum in meo Faustinae Mopsi Pae. te II. Imperiat. Tab. XXII , n. I 8o . et in Urbe Mallo Augusti Parte I. Tab. XII L n. ii, qui duo nummi ad Ciliciam spe. ctant, et Pyramo fluvio Pariter alluebantur. Nulla de hae Urbe mentio apud Geographos, sed supplent nummi eorum silentium. Unicus hactenus iste ex Imperialibus. Av ΚΑΙ in UXIOC ΛVP ΟVHPOC Caput laureatum L. Veri
Ephesia tutulata cum cervis, et ex adverso Prose pina Sardianorum , veste ornatissima ad talos usque
Vt iu simili M. Aurelii apud VaiII., ita in isto aneed. L. Veri Sardes . et Ephesus duo ex nobilioribus Graeciae δε-
hibus inter se initam societatem ostentant, adjectis in nummo Dearum simulacris, quae erant praecipua suarum Vris hium Numina. De ornatu peculiari Proserpinae vide supra in Salonina Tah. XXXV. fig. u96... Λ AVP ΕΟMMΟΔΟC Caput Commodi Iaureatum barbat. CAMIDN Mulier stolata utraque manu pelvim 1ustinet pro saeris, ut videtur, Deae Iunonis ministeriis. Er. 3. In aliis imperia . clarius expressum cernitur idem Uas.
sive pelvis. Vide in Gallieno Parte II Imper. p. I 26, et alibi. Diqitigod by Corale
174쪽
Α v. x- Λ- C Π CεvHPOC Π Caput L. Sept. Severi laureat. nePINSIC N Mercurius nudus seopulo insidens, d. caduceum gerit , sin. scopulo innititur. IEr. a. In tanto numero hujus Urbis. Perinthi Thraeiae , qui Severo dieati, reliquis editis iste addendus. IovΛΙΑ Δ OMNA CfB Caput Iuliae Domnae cum stola ad
εο CInN TpIC NcΩΚOPΩN Diana telum e pharetra depromens , d. praetendit, ad Pedes canis venaticus.
De inconstantia, et varietate in numeris Neocoratus hujus Vrbis sub Sept. Severo . Iulia Damna , et subsequenti bus Imperat. Vide MineI. T. II. Doctr. N. V. Pag. 5eto. iovΛIA CLBACTH Caput Iul. Domnae Aug.ΤPIIIOΛITωN In area Z ΚΦ An. DXXVII TempIum tetrastrium cum gradibus , in quo tres figurae stantes.
Vide in Libro de Epoeliis p. 361.
AVT.. ΚΑΙ .. AUP CεVH ANTΩNEIN. . . . Caput Caracarulae iuvenile radiatum iaxo I NON SPAX N ΑΛ EZAN EN In imo ΦΙΛ lndo Mensa, supra quam urna, et inter crura vas, et quatuor globoli. IEr. m. Ob titulum Severi Caracallae additum inter paucos re censendus. Hujus Urbis Philippopolis Thraciae sic inscriptos describit Vaillantius sub eodem Caracalla, sed omissa de more capitis epigraphe. De ludis , qui Alexandreia . PytI Uocabantur, et ibidem peracta fuere sub uno CaracalIa. vide ipsum Vati I. . et Eclihel. T. II. D. N. U. P. 43.ΑV K M AvP ANTRNIN C Caput juvenile laureat. Cara callae . MΗυ RAIC T ς An. UI Tres spicae erectae. IEr. a. Annus late Catalogo Echhelii addendus.
175쪽
Π Ccnri r TAC ΚΑ Caput PubI. Sept. Getae sine Iaurea. ΗΡΑΚΛ TON Leo gradiens sessorem gestans Cripidinem alarum , a quo arreseta coma regitur . A r. 3. ob multipliees hujus nominis Urbes incertum eui Prois vinciae adscribendus sit nummulus iste . Qui inscribuntue cum D in fine , Cariae , vel Ioniae tribui soleiat, et nummi fabrica alterutri convenire potest.
IMP CAES SEU ALEXAND. . . Caput Alexandri Sev. lauis
COLON BOSTRA Caput Serapidis cum modio in Ue
Typus iste in Alexandro Sem desideratur, editus tameta in Mamaea. Vide Ualli. AvT KAI M ANT rΟΡΔΙΑNΟΣ Caput Gordiani Pii Iaureati
xYAN ITOIN Eques galeatus citato cursu decurrens. Er. 2.
Ex Mus. Millingen. Alterum ipsius Gordiani Luciae nummum a necd. Ut his AnepAMTc , quo similis Arigonii a Numismaticis omissus confirmatur, jam dedimus supra Parte II Imperiat. pag. 7s.
Iste novus Plane modo accedit eiusdem Provinciae ad Geographiae Numismaticae incrementum. Cyane teste Plinio erat Oppidum Lyciae in Asia minori. Cuius descriptio mi. Tifice cum hoc nummo consentit. Nam ut ab AIT P H in cit. superiori nummo habemras AΠfPAclT ON. Item, ut ibidomadditum est . a Phraselide 4 ACHΛOTcON , a me lo ΦεΛAcI- ΤωN, qui sunt ejusdem Lyciae nummi, atque insuper singuli ipsius Gordiani et ita profecto a Cutine recte, Lyciorumque more factum Κ, AN ITcON . Ex quo iterum hic patet, quanto Lycii optimum hunc Principem in honore haherent, eique ornando curae sibi esset, ut Supra paritercit. Ioco dictum ebi. CAB. TPAin Caput Sabinae Tranquillitiae cum stola ad pectus, et mitella in Vertice ornatum.
176쪽
liciae. Fortuna tutulata, et stolata stans. d. navis ga- hernaculum, s. cornucopiae. IEr. 3.
Hactenus huius Vrbis tres unice editi erant nummi, et quidem Imperatorii tantum, videlicet Treboniani Galli, Valetiani, Salonini. Auget iste seriem, deinceps a Tranquillina inchoandam . M. DTAKEIΛIA LEBHPΑ LEB Caput Otaeiliae Severae cum stola ad pectus U. d.
ludata , s. baculum superne ornatum gerens , et altera figura muliebris, sin . pariter baculum transversum in suprema Parte ornatum Sustinens, capite tutulato, mutuo dextras iungunt. IEr. I.
Similis sere iste alteri, quem Valliantius delineatum exhibet in fronte Numismat. eiusdem Otaciliae in opere de Num. Graec. Uerum in eo Praetor est A Ir. Theon cum in nostro nominetur Sextus. Idem esse videtur, qui in altero Alexandri Severi ejusdem Urbis nummo Metropoleos Phrygiae inseribitur apud Iaud. Valli. Em. CTP. AvP CE TOY B MHTPo.nOΛfITΩΝ. Ab Otacilia Philippi ad Alexandrum Sev. minor distantia esse Potest XII annorum , maior vero si ab utri que extremis imperii, initio nempe Alexandri, et fine subsequentis Philippi computatio fiat. Sed intermedium tempus nihil offert, quod excludere valeat iteratam secundo, et III eandem Praeturam . Seribitur Em eum I supra, item CT P cum lineola. In Alexandri Severi nummis signari primum coepit nomen Praetoris, quod indicio est nummum hunc revera ad Metropolim Phrygiae. non ad eam Joniae spectare, quae inseribi solet mN EN IONIA. KOP CAADNεiNA Ce Caput Saloninae cum stola ad Pectus.cia ΚΛ Φ cv. . . In imo CAITTHN
177쪽
Figura habitu hrevi, a. ad saciem admovet, d. demissa in templo tetrastylo. ID. 2. Similem exhibet Arigonius Serie II. Imper. sed nondum ex utroque erui potest integrum nomen magistratus. Saetisteni Lydiae ad Hermum fluvium .
reatum cum paludamento ad pectus v. d. LA Aquila ramo insistens rostro corollam gerit. IEr. 3.
Vide illum in fronte Indicis Libri de Epochis.
Ut ea serebant tempora, minus castigate insculptae Iiterae in epigraphe capitis. Lit. tertia, et tertiadecima ex aequo formam habent r, vix apparente in hasta superiori transis versa signo aliquo lineolae in oppositam Partem Productae. Itaque ex sensu magis , qui iis literis Convenire potest in- terpretari debent, quam ex forma eius elementi, quod om runt. Sensus in XIII Postulat, ut accipiatur pro T. cum nomini Quieti exprimendo inserviat; de altera eum in inis certo versemur, quam significationem habere possit, utrum nempe P, vel T, illius sensus aliunde Petendus. Si nummos Iatini commatis inspiciamus. constanter habent illi l MDC FUL, graeci addunt alterum IovN, ut supra, nunquam in Iatinis praenomen Titi. Istud quidem Macriano fratri tri-huitur nominatim in nurn mo Nicaeensium . Pellerinius hune referens addit similem se habere etiam Quieti Mel. II pag. 3 , sed ejus capitis epigraphen omittit, ut non iniuria suis spicari 'possit mancam, et imperfectam fuisse. In simili pariter Arigonii Ser. I. Graec. Tab. XV, primae tres literae desiderantur. Nullo ergo certo hactenus monumento eoninstat de praenomine Titi, quod commune habuerit Quietus eum Macriano fratre; itaque incertum illud elementum, mea quidem sententia, explicandum potius de praenomine Caii, quam de eo Ilii . Quod autem Numismatici in similibus nummis eam literam modo de Ca jo, modo vero de Tito interis Pretati fuerint, factum fuisse Putandum est ob sormam, ut
178쪽
diximus, quam offert producta parumper lineola ex opposita parte. Legunt etiam aliqui in hujusmodi nummis Quieti ΙΟΥΛ, loco IOUN; sed repugnat Bandurius, qui censet iusingulis legendum IOUN, quam lectionem pro certiori habenda affirmat quoque Eclihelius. Certe in nostro clarissime legitur IOVN, ubi in simili plane alii legunt. ut dictum est, IOVΛ. Nullus extat Quieti nummus in Mus. Borgiano, nec alius hic Romae, quem consulere potuerim. IcODismum adjicere e re duxi ad fidem faciendam de iis, quae dicta sunt. Vide illum in fronte Indicis lih IV. de Epochis. 2 cvC BΩΘΗo C Caput Iovis barba promissa. I fp ΑΠΟΛ cim N Λmagon eum peIta ad hum. s. in euu
tans , d. equum regit. Ita. 3. Terrae Bottineidis arctum ad mare lactim Qtinent Vmbes Ichnae. et Pelia, scribit Herodotus Lib. 7. Hinc Alexander M. Pellae natus a Ioco patrio Iovi Bottiam aram prope Orontem sacrasse fertur. Ex ejus autem oraculo SeIeu- cum Nicatorem Antiochiam ad Orontem condidisse narrant Libanius. et MaleIa illius Metropolis cives; unde cultus I vis Bottiaei apud illam Urbem originem duxit. Plura vide apud Norisium De Epoch. Syrom. sub Antiochia Dissert. 3. Vox BOTTA IOC, sicut apud Auctores mire depravata invenitur ; ita apud varias urbes, forte ex propria dialecto dive simode scripta non immerito dicenda est. In nummo V
his Dionysopolis legitur ΣεΥΣ ΠOTHOC, in isto Hierapolia eiusdem Phrygiae ΒΩΘ HOC, ut supra.
Φ Αv. . . . NfΑ C BAC Caput Faustinae jun. ...... ΠΙ ΚΥ INTO. . . Mulier stolata cum flore trifido in d. , et hasta in sin. Ita. 3. IOvΛIA CLBACTΗ Caput Iul. Domnae, V. d. . . . OΛMU. . DNON Mulier habitu brevi, d. extensa, s. hastam. Iri. 3.
179쪽
Adjiciuntur modo .quaedam alterius generis monumenta, quae Tab. postrema XL continentur, quaeque omittenda minime duxi in Eruditorum gratiam . Atque ut ab Hermae fragmento incipiam , quod Πhure inventum in Biblioteca Nonasterii mei D. Gregorii ad Clivum Scauri collocaveram, pertinet istud ad insignem Poetam Stesichorum patria Himeraeum, de quo nullum, neque in similibus Hermis Vaticanis . neque apud Fulvium Vrsinum, aliosque vestigium reperio. In diffracto marmore haec suis
STESICHORUS EUCLIDIS HIMERAEVS
Inter marmora Oxoniensia Pag. 137 . Ubi vetusta rerum Graecarum, ac illustrium Virorum Chronica asseruntur, duo in iis Stesichori Poetae recensentur: De primo antiquiori haec habentur L. 6s Euripides Poeta nascitiar. Stesichortis Poeta in Graeciam venit Archonte Athenis Philocrcite. Alister vero recentior sic L. 85 describitur: Stesichorus secundias Himeraeus vicit Athenis . . . Archonte Athenis . insci- Deto, ut supplet Seldenus, sed apud Petavium Dys niceto. Hinc patet hunc ipsum esse, quem memorat Lapidis nostri fragmentum, quemadmodum etiam constat hunc fuisse ab alio diversum, quod ibi sectindus nominetur, tum etiam
180쪽
quod inter Philocratem Archontem, et Dys niceturn centum, et amplius anni intercedant. Antiquior ille erit fortasse,
qui apud Graevium Tom. II pag. 38 exhibetur facie iuventisti. diciturque Hesiodi filius, quemadmodum revera apud Philochorum. Aristotelem, Suidam, aliosque Stesichorus uisnus poeta Hesiodi filius nominatur. Tertium quendam Stesichorum memorat Stephanus de Urb., sub Matauro, quem
Euphemi filium Meliciam Poetam appellot. Sed de hoc nihil attinet dicere, cum ad nostrum spectare nequeat, sive patris nomen diversum, siUe Patriam apud Geographos incertam, ac profecto aliam ab Himera respicias. Noster itaque Lapis licet disjectus in pretio habendus, neque modo quod cum eo consentiat Chronicon Oxoniense, Fed Praecipue quod ex eo nunc primum discamus Stesichorum patria Himeraeum Euclidis filium extitisse. ex quo omnis eius cum caeteris confundendi occasio adempta est. De isto praeci rum extat monumentum in eximio numismate mermitarum Himerensium apud Cl. Turremutium de Numm. Siciliae Tab. XV n. a 3, in quo exhibetur aversa Parte Senex incurvus, pallio tectus, et baculo innixus, librum ian. retinens, adi eta epigraphe E EPMITΩN IM AIDN . TZermitarurn Him rensium. Singula autem , quae in hoc nummo continentur mirifice explicat, et illustrat Cicero in Uerrem Act II. cap. XXXV, ut iam idem Cl. Turremul. adnotaverat. Ihidem enim nonnulla signa commemorans Thermitanis a Scipione reddita post eversam Cartilaginem: erat . inquit, etiam Stesichori Poetae statua senilis incurva cum libro, Fiammo, ut
putant , artisicio facta, qui Dit Himerae, sed et est, et fuit in Graecia stimmo propter ingentiam honore, et nomine. Addit vero Tullius ibidem, Himera a Carthaginensibus deleta, quos cives helli calamitas reliquos fecerat, eos sese Thermis collocasse in eiusdem agri finibus, neque Ionge ab Oppido antiquo. Hinc factum, ut propter Communes u