C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

발행: 1739년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

III. C. PLINIUS CORELLIAE HISPULLAE S.

Corelliae consulit de filii sudiis instituendis, ideam boni magistri in Iulio Genitore praescribens.

I in patrem tuum, grauissimum & sancti sib

iniun virum, suspexeritia magis an amauerim, dubitem: teque in memoriam eius, ct in honorem tuum, unice diligam; cupiam necesse est, atque etiam , quantum in me fuerit, enitar ut filius tuus auo a similis exsistat: equidem malo, materno: quanquam illi paternus etiam clarus spectatusque contigerit: pa ter quoque & patruus illustri laude conspicui. quibus omnibus ita demum similis adolescet, si imbutustionestis artibus fuerit, quas plurimum reseri, a quo. 3 potissimum accipiat. Alluc illum pueritiae ratio intra contubernium tuum tenuit, praeceptores domi habuit, ubi est vel erroribus modica vel etiam nulla materia. Iam studia eius extra limen proferenda sunt, iam circumspiciendus rhetor Latinus, cuius scholae seueritas, pudor, in primis castitas, constet. 4 Adest enim adolescenti nostro cum caeteris naturaesertunaeque dotibus, eximia corporis pulchritudo:

. cui I, t malim mare o ) Dat

hoc tuin ipsi Corelliae , cui sic blanditur, tum amici memoriae.

quis temere ista transponat, legatque, τbi es erroribus vel misdica, vel etiam nulla materia, intercedit aliorum usus ostensus

a UVophenio Lecti. Tuli. I, . Sed qui usu didicit, quantum II hi in mutando verborum Cesine suinserint librarii , ille inubium etiam hic licere Critico intelliget.

Pudor, in primis castitas

Sic incidendum. Pudor enim latius patet, & omnem omnis turpitudinis metum significat; Praecipua pudoris pars est eam-tos , quae tanto magis hic spectanda, quanto frequentiores iuuenum corruptelae, quas immiti & detestatur magis, quam explicat Fabius I, 2,4. I, 3,I6 &c-

132쪽

Eprs T. III. IV.

eia in hoc lubrico aetatis non praeceptor modo, scd custos etiam rectorque quaerendus est. Videor ego sdemonstrare tibi posse Iulium Genitorem. amatur anae: iudicio tamen meo non obstat caritas hominis, quae ex iudicio nata est. Vir est emendatus & grauis et paxillo etiain horridior & durior, ut in hac licentia temporum. hiantum eloquentia valciat, plu- 6ribus credere potes . nam dicendi facultas aperta &exposita statim cernitur : VITA hominum altos recessus magnasque latebras habet ; cuius pro Genitore me sponsorem accipe. Nihil ex hoc viro filius tuus audiet, nisi profuturum: nihil discet, quod nescis e rectius fuerit. Nec minus saepe ab illo, quam a te meque admonebitur, quibus imaginibus oneretur , quae nomina & quanta sustineat. Proinde, fi- uentibus diis , trade eum praeceptori, a quo mores Primum, mox eloquentiam discat, quae male sine moribus discitur. Vale.

IV. C. PLINIUS MACRINO SUO S.

Caucar exponis, 'cur aduocationem pro Baeticis susceperis r ω consulit, an recte fecer/ς.

mula re amici, quos praesentes liabebam, &lermones hominum factum meum compro-

s is in hae ficentia) si

alio & pauIIo seueriore saeculo vixisset, nemo duriusculum diceret: sed mollities& dissolutio huius aetatis facit, ut horridior uideatur ZEam vim τηε Ut a. tis iIIustramus ad Fabrum. ν quibus imaginibus Oner. Magna munia nempe expectantur ab eo, qui tam claris maioribus s quorum spectantur in atriis imagines) ortus sit. Esthaee ratio sitnilis Ciceronianae

illi sententiae ad Curionem. sam. a,4 En tibi grauis adaersaria eonstituta ut parata, incredibilis quaedam expectatis, qnam in una re facisiime vinces &c. a

133쪽

C. PLINII LI B. III. base videantur, magni tamen aestimo scire, quid sena tias tu. Nam cuius integra re consilium exquirere optassem; huius etiam pera sta iudicitiin nosse, mire concupisco. Quum publicum opus mea pecunia inchoaturus in Tuscos excurrissem, accepto, ut praesectus aerarii, commeatu; legati prouinciae Baeticae, questuri de proconsulatu Caecilii Classici, aduocatum 3 mea senatu petierunt. Collegae optimi, meique amantissimi, de communis officii necessitatibus prae- loquuti, excusare me & eximere tentarunt. Factum est SC. perquam honorificum, ut darer prouinciali-

4 bus patronuw, si ab ibo me impetrassent V Legali

rursus inducti, iterum me iam praesentein pomita uerunt aduocatuin: implorantes sidem meam, quam essent contra Masam Baebium experti: adlegantes patrocinii foedus. Sequuta est clarillima senatus adsensio, quae solet decreta praecurrere. Tum ego; Desuo, inquam, P. C. putare, 'ne iustas excusationisue causas attulisse. Placuit & modestia sermonis &ratio. Compulit autem me ad hoc constituri non soliun consentiis senatus, quanquam hic maxime verum etiam alii quidam minores, sed tamen numeri. Veniebat in mentem, priores nostros, etiam singu

sum illud munus fuerit, quamque iustam adeo aliorum munerum eXcusationem praebuerit , Vid. apud nostrum I, IO, 9.

solennius, quain rationes Voca re, ubi de consilio capiendo ser ino est, hinc calculorum mentio. hinc daci, putari dicitur ratio &c. Huc etiam reserendum quod

numeros

, a Publ/cum opus) Tem plum in Tiferno Tiberino de

R de successu caussae, quam hic a se susceptam narrat, hoc libro ep. 9 expisnit.

9 Couexae optimis Reliqui

Praefecti aerarii, de quo magistratu vid. Torrent. ad Sueto. Claud. c. 24. Quam labfrio.

134쪽

- Epis T. IV. V. IOI

singulorum hospituita iniurias accusitionibus voluntariis exsecutos, quo des inius arbitrabar publici hospitii iura negligere. Praeterea. quum recorda- 6rer, quanta pro iisdem Baeticis priore aduocatione etiam pericula sibiissem, conseruandum veteris Oilicii meritum nouo videbatur. Est enim ita comparatum, ut antiquiora beneficia subuertas, nisi illa posterioribus cumules. nam RVA II LIBET saepe obligati. si quid unum neges: hoc solum memine- irunt, quod negatum est. Ducebar etiam, quod de- 7ceserat Clasticus, amotu inque erat, quod in eius- inodi causiis solet esse trillillimum, periculum senatoris. Videbam ergo, aduocationi meae non minorem gratiam. 'quam si viveret ille propositam; inuidiam nullam. In summa computabam, si mu- 8nere hoc, iam tertio fungerer, faciliorem mihi excurationeris sere, si quis incidisset, quem non deberem acciviare. Nam quinti est omnium officiorum finis aliquis, tum4 OPTIME libertati venia oble-quio praeparatur. Audisti consilii mei motus, su- 9perest alterutra ex parte iudicium tuum: in quo mihi aeque iucunda erit simplicitas dissentientis, quam comprobantis auctoritas. Vale.

V C. PLINIU S MACRO SUO S.

pergratum est mihi, quod tam diligenter libro

numeror appellat caussas, qui- non inuidiosum erat, contrabus motum se dicit. Sic dein. mortuum dicere8 Netainus seides8 In nina, computabam &c. licet rotam mussam.

135쪽

C. PLINii Lia. III

a quaerasque, qui sint otianes. Fungar indicis partibus , atque etiam quo si, ordine scripti, notum tibi faciam. Est enitia haec quoque studiosis non iniu-3 cunda cognitio. De iaculatione eqitestri unus. hunc, quum praesectus alae militaret, pari ingenio curaque composuit. De vita Pomponii Secundi duo , a quo singulariter amatus, hoc memoriae amici, quasi de-Α bitum munus, exsoluit. Belgorum Germaniae via gluti, quibus omnia, quae cum Gennanis gessimus bella, collegit. Inchoauit, quum in Germania militaret, somnio monitus. Adstitit enim quiesce ini Drusi Neronis erigies, qui Germaniae latissime victor ibi periit: commendabat memoriam sui, orabatque,s ut se ab iniuria obliuionis adsereret. Studiosi tres,

nio suo praemisit etiam Harduinus, copiosius interpretatus Ο-lim sum in fronte Chrestomathiae Plinianae, unde potiora hue reserentur.

I de iaculatione equestri'

Mentionem i ple facit Auctor H. N. 8, 42 s. 6s. Quae sit iaculatio equestris non quaςret, qui viderit hodie ad caput Mauri, ad anulum &c. ex equo iaculan

ius, puto, quam etiam hodie ita Vocamus, quae alias coma est rsed agminis minoris equestris, citi a CCC ad M usque capita tribui videas, de quo praeserrim II. R. Schelius ad Hygi. Gromat. P. 66.

Pomponii Secundi Dου quo libro ipse Plin. la, A s. 6.

Poetam Consularem vocat 7, 9 s. l8. Principatum Tragicorum

Latinorum illi tribuit Quinctil. IO, I, 98. Cum Domitio Afro

Eorum mentionem facit Taeistus A. i, 69. Iam rariores sua aetate fuisse indicat Symmachus 4, I8. Enitar , se fors -- tum tua at, etiam Plinii Mennia bella Germanica conqRireνe.

Aen. P, as populum late regem. Nihil igitur caussae erat, cur I arduinus scribi iuberet latissimae

dere simpliciter de literis adlibbebant , ct studiosus erat elovquentiae, quae apere tum studi rum , cupidus. Noster 8, 2. Icilii Iudia, studiosios amat &c. Fecit igitur operi suo titulum Plinius Maior Studiator. Est enim Studiosi hic casus seeundus, ut Belioram Geuinaniae. Dubii

136쪽

in sex volumina propter amplitudinem diissi: quibus 'ontorem ab incunabulis instituit & perficit. Dubii remouis odio scripsit, sub Nerone nouissimis annis, quum omne studiorum genus paullo liberius Rerectius, periculosum semitus secillet. A sue Auf- 6 dii Ba et ui GiNTA:vNVs. Naturae historiarum TRIGINTA SEPTEΜ, Opiis dissiis ira, eri ditum, nec minus varium quam ipsa natuna. Mi- 7

Taris, quod tot volumina, multaque in his tam scrupulosis, homo occupatus absoluerit 3 Magis miraberis . si scieris, illum aliquamdiu caussas actitasse; de lisse anno sexto & quinquagesimo: medium tempus diseratum impeditumque qua ossiciis maximis, qua amicitia principum egisle. Sed crat acre inge- Silium, incredibile studium, summa vigilantia. Lucubrare4Vulcanalibus incipiebat, non auspicandi caussi, sed ludendi, statim a nocte multa: hieme G Vero,

Dubii sermonis, Natarae si 'ο-riarum. Igitur apud Gellium 9, 16 ubi huius operis mentio fir , non lege tam videtur , est in plerisque libris. Is libros veIiquit, quos Studiosorunt in-βν sit. Sed Studiosi quam cΘniemiram iutrit Iebio m. Ia- disse.

uocantur ab antiquis Grammaticis, quod Pum ianus index

docet.

riam sitoriam temporum, iustiam opus ab iis temporibus ubi Aufidius Bassus in stiliano laudatus Io, I, IO desierat. Vid. Plin. H. N. praef. it. 2, 83 s. 8s it. los sI .

Naturae historiar Quod

solum opus naufragium illud infelix euasit, & vel solum bi. bliothecae instar est. 7 med um tempus) Inter caussas agendas ct mortem interiectum.

cidunt, Kalendariis antiqui3 testibus in X Kal. Sept.

auspicandi caussa Initii

ne ominati saciendi, quod Vulcani sacrum moneret homines, nunc eius h. e. ignis heneficio opus esse incipere ad obeunda negotia: vi Ianuariis

Kalendis Ouidio teste Fall. I,

137쪽

C. PLINII LIB. III.

vero, hora septima, vel quum tardissime, o stam, saepe sexta. Erat sine somni paratissunt, nonnun-9 quam etiam inter studia instantis & deserentis. Ante lucem ibat ad Vespasianum imperatorem : nam ille quoque noctibus utebatur : inde ad delegatum sibi officium. Reversus domum, quod reliquum erat C temporis, studiis reddebat. Post cibum Lepe quem interdiu leuem & facilem, veteriun more siunebat aestate, si quid otii, iacebat in sole: liber legebatur: adnotabat excerpebatque. Nihil enim legit, quod non excerperet. Dicere etiam solebat ; NULLUM esse librum tam malum, ut non aliqua parte prode Fir fit. Post solem plerumque frigida lauabatur. Deinde gustabat, dormiebatque minimum. Mox, quasi alio die, studebat in coenae tempus. Super hanc liber legebatur ; adnotabatur, ec quidem cursim.

anisque suas ανter ob idem desiabat agendo Nec plus quam Iositum testifi

cat ν opus.

Vid. Schoettg. ad Colum. II, 2, 98. Nam etiam rustici auspiciantur Kal. Ian.

hora septima) Si obserues,

quae ad 3, I, 8 de ratione horarum dicta sunt, patebit, circa brumam Vitae Romanae conuenire ipsam nostram h . II; VIImae h. l. m. 2C. VIIIuae h.

a. m. do.

esset quocunque tempore opus esset, adeo ut somni caussa interrumpere laborem nihil mpus esset, cuius quocunque otio se offerente, parata esset facultas. Firmauit hanc lecti nem Cortius, meritoque alteri parcissimi praeserendam ostendit.

nem Iavandae non sani manus Sen. epist. 83. Laudat de hoc more Corcius Ios. VVasse ad Sall. de rep. ordin. I. in Add. p.

ratio, s. insolatio veterum, diae-teticae medicinae pars non par ua : ad hanc bonus heliocamianus 2, 7, 2O. Vid. P. Victor. V. L. 2I, I 3.

tio non coenae mitium est, cpromulsis ut aliast sed cibus secus inter prandium ' coenam sumtus. Vid. Salmas ad Vopi

138쪽

Memini quendam ex amicis, quum lector quaedain Iaperperam promuitiasset, reuocasse & repeti coegille: huic aeuinculum meum dixisse, Intesiexeras nempe' omni ille adnuisset, Cur ergo reuocabasy decem amplius versus hac tua nterpellatione perdidimus. Tanta erat parsimonia temporis. Surgebat aestate I 3a coena, luce; hieme, intra primatia noctis: & tanquam aliqua lege cogente. Haec inter medios labores urbisque fremitum. . In secessit solum balinei i 4 tempus studiis eximebatur. quum dico balinei, de interioribus loquor. Nam dum destringitur tergiturque, audiebat aliquid aut dictabat. In itinere, Isquasi solutus caeteris curis, lauic uni vacabat. Ad latus notarius cum libro & pugillaribus, cuius manus hieme manicis muniebantur, ut ne coeli quidem asperitas ullum studiis tempus eriperet: qua ex caussa Romae quoque sella vehebatur. Repeto, me cor

G s . reptum

randi corporis aut ammi caussa Diff. Acad. p. 483. in villam secesserat. Haec ad- notarius ) Taehygra- notare nihil attinebat, nisi mi phus, qui adhibitis riotis . h. e. ritica quaedam hic alii trade- voeum compendiis, celerrimerent. Hoc etiam ad Proximam qiiamtiis loquentis Voces exei obseruationem pertinet. 8 . pere posset. Scriptor velox. . . Manil. 4, 16o. cui litera ver-He interioribus ) studiis bum est, uuique notis linguam intellige, h. e. altioribus .ad superet, cursivique loquentis Ex-qriae accuratiore mediratione cipiat longas noua per compen QPhas esset. Vici Cic. de N. D. dia voeer. Huius Martiat. I4, 3, 6. Ita fam. AIO post med. &7, ao8) Currant verba licet, ma-33 med. nur velocior illis r Nondum lingua suum ; dextra pereζit

tius sermo est. ostendit post a- se, puto, ob interpellatores,lios Cortius. De ipso opere vid. & in qua sedendi facultas; quod Mercuriat. de arte omn. I, 8& legenti commodius.

139쪽

reptum ab eo, cur ambularem, Poteras, inquit, has horas non perdere. Nam perire omne tempus ar-ir bitrabatur, quod studiis non impertiretur. Hac intentione tot ista volumina peregit, Hectorumquo commentarios centum lexaginta mihi reliquit, opisthographos quidem & nainutissime scriptos: qua ratione multiplicatur liic numerus. Reserebat ipse, potuisse se, quum procuraret in Hispania, vendere hos commentarios Largio Licinio, quadringentis millibus I 8 numinum: & tunc aliquanto pauciores erant. Nonne videtur tibi, recordanti quantum legerit, quantum scripserit, nec in officiis vllis, nec in amicitia principum filisse λ rursis, quum audis, quid studiis laboris impenderit, nec scripsisse satis nec legisle 3 Quid est enim, quod non aut illae occupationes impedire, aut 19 haec instantia non possit ossicereὶ Itaque soleo ridere , quum me quidam studiosum vocant, qui, si comparer illi,sum desidiosissimus. Ego autem tantum, quem partim publica, partim amicorum ossicia distringunt 3 Quis ex illis, qui tota vita literis adsident, eollatus illi, non quasi somno & inertiae deditus eru-ao bescat 3 Extendi epistolam quamuis hoc solum quod requirebas, scribere destinassem, quos libros reliquiLset. Confido tamen, haec quoque tibi non minus

eerptorum , fluae cuiusdam obseruationum, e qua materia libris suturis peteretur.

opisthographos j etiam in

auersa pagina scriptos, cum Volumina alias in aduersa tantuin scriberentur. Vid. Scalig. ad Guilandi. de papyro p. 4S. Salm.

ad Vopisci Firmum c. 3 p. 7OI sq. Lortis Licinio) Ventoso homini & falsae choragium glo

riae undique corroganti, Ut apinparet etiam ex a,I4,9.

quadringentis M. N) m.

strae Pecuniae florent Imperiales sRhenani a oo.Summa lutulenta, pro qua Bibliothecam hodie emas miniine contemnem

140쪽

Ε ν I s T. VI. Io prata . quam ipsos libros, sutura: quae te non tan- tuin ad legendos eos, verum etiam ad simile aliquid elaborandum, pollunt aemulationis simulis excitare. Vale. y .

VI. C. PLINIUS SEVERO SUO S.

Datuam Corintlis areis in templo patriae possemus, gat, zz Lysis e.v ma more paresur.

ssilium & expressim, quantum ego lapio, qui sortasse in omni re, in hac certe perquam exiguum'sapio e lioc tamen signum ego quoque intelligo. Est aenim nudum, nec aut vitia, si qua sunt, celat : aut laudes parum ostentat. Effingit senem stantem: Ossa, musculi, nerui, venae, rugae etiam ut spirantis apparent: nari di cedentes capilli, lata frons, con

tracta facies, exile collum: pendent lacerti, papillae 1 : iacent

Imitaturne Ciceronem situm Z qui in Verrina oratione cla signis passim ae studiose subtiliorein intellectum harum rerum dissimulat, ut eo magis isto nobilium quorundam morbo carere videatur, qui intεlligendi isto ambitu se solos dignos haberi vellent, qui pretiosas tabulas, signa, vascula S reliquam luxuriet eruditae supellectilem possiderent. Vid. Uerr. 4, a & 3.

laquitur, qnasi dissicilius putet de vestito signo, quam de nudo iudicare;:quo quidem ipso sorte Probat , se non nimis multum hae in re intelligere. Quid enim Z non aeque facile, quin facilius est videre, si quid in pallio vel toga statuae peccarum sit, quain si in surae musculo, vel flexu digiti Z

ta huc sunt spirantia molliter aera ex Virg. Aen. 6, 8. cedentes capian Interpretor defluentes, deficientes, prompter quod iam rari sunt.

tendines , venae. ob carnis &pinguedinis desectum ,rappa

reant.

pendent sacerti ) Lacerti

SEARCH

MENU NAVIGATION