C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

발행: 1739년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

D8 C. PLINI I LIB. III.

XVI. Q PLINIUS NEPOTI SUO S.

- . .

Alia maiora, alia elurima esse, Αντ iae factis V exemplo probat.

Adnotasse videor, facta dictaque viroruin seminarumque illustrium alia clariora esse, alia maio-a m. Confirmata est opinio mea hesterno Fanniae sermone. Neptis haec Arriae illius, quae marito &solatium mortis & exemplum fuit. Multa referebat auiae suae non minora hoc, sed obscuriora: quae tibi existimo tam mirabilia legenti sore, quam milli 3 audienti filerunt. Aegrotabat Caecina Paetus, maritus eius, aegrotabat & filius, Uterque mortifere, ut videbatur: filius decessit, eximia pulchritudine, pari verecundia, & parentibus non minus ob alia carus,

ita duxit exsequias, ut ignoraret maritus. Quin im Ino, quoties cubiculum eius intraret, vivere filium, atque etiam commodiorem esse sitnulabat. Ac persaepe interroganti, quid ageret puer 8 respondebat,

diu cohibitae lacrymae vincerent prorumperentque, egrediebatur. tum se dolori dabat. satiata, siccis ocu- lis, composito vultu redibat, tanquam orbitatem so-6 ris reliquisset. Praeclarum quidem illud eiusdem, serrum stringere, persedere pectus, extrahere pugionem , porrigere marito, addere vocem immortalem ac paene diuinam, PAETE, NON DOLET. Sed

tamen

tialis I, I4 Casta sua gladium eum traderet Arria Paeto, em de visceribus traxerat Lasa suis, Si qua fides , Oulnus, quod feci non dolet, inquit. Sed quod tu facies, hoe mihi, Paete, dolet.

162쪽

Epis T. XVI. tamen isti facienti dicentique gloria & aeternitas ante oculas emi r quo maius est sine praemio aeternitatis, sine praemio gloriae abdere lacrymas, operire luctum, amissoque filio, matrem adhuc agere. Scri- Ttimianus arina in Illurico contra Claudium mouerat: fuerat Paetus in partibus, ct occisis Scriboniano, RO-mam trahebatur. Erat adscensurus nauein, Arria 8 milites orabat, ut simul imponeretur. Nempe enim. inquit, daturi sis consulari viro seruulos aliquos, qvurum e manu cibum capiat, a quibus vestatur, a

quibus calcietur e omnia vel fila praesubo. Non 9 impetrauit. Cond it piscatorialia nassiculam, ingemque nauigium minimo sequuta est. Eadem apud Claudium uxori Scriboniani, quum illa profiteretur indicium, Ego, inquit, te audiam, cuius in gremio Scribonianus occisus es viuis ' Ex quo manife-niim est, ei consilium pulcherrimae mortis non subitum fisse. Quin etiam quum Thrasea, gener eius, i odepre a Iur, ne mori pergeret, interque alia dixisset, Tu vis ergo sitam tuam, si mihi pereundum fuerit, mori mecum y respondit, Si tam diu tantaque concordin Dixerit tecum, quam ego cum Paeto, volo. Amerat hoc responso curam suorum: atten- II

tius custodiebatur: sensit, &, Nihil agitis, inquit:

potesis enim e Cre, ut male moriar; ne moriar,

non potestis. Dum haec dicit, exsiluit cathedra, ad- ι aversoque parieti caput ingenti impetu impegit, α

Scribonianus ' Rem naris

rat Sueto. Claud. c. I3.

deam lucis usura fruenrem, &periculum amicis mariti tui creantem, ut ipsa impunitatem consequaris. Illud entin fere praemium indicii. Formulam profiteri indicium illustrauit Cori. ad Sall. Iug. 3s, 6.

163쪽

puncto temporis solebamus; eandem nunc & qui recitare, & qui audire triduo velint, inueniuntur: non quia eloquentius, quam prius, sed quia liberius, 7 ideoque etiam libentius scribitur. Accedet ergo hoc quoque laudibus principis nostri, quod res antea tam inuisa quam salsa; nunc ut vera, ita amabilis facta est. 8 Sed ego cum studium audientium, tum iudiciunt mire probaui. Animaduerti enim seuerissima quae-9 que vel maxime satisfacere. Memini quidem, me non multis recitasse, quod omnibus scripsi: nillilominus tamen, tanquam sit eadem omnium futura sententia, hac seueritate aurium laetor. Ac sicut olim theatra male muscos canere docuerunt, ita nunc in spem adducor, poste fieri, ut eadem theatrao bene canere musicos doceant. Omnes enim, qui

placendi caussa scribunt, qualia placere viderint, scribent. Ac mihi quidem confido, in hoc genere materiae laetioris stili constare rationem, quum ea potius , quae pressius & adstrietius, quam illa, quae hilarius & quasi exsultantius scripsi, possint videri arcessita & inducta: non ideo tamen segnius precor, ut quandoque veniat dies utinamque iam veneriti quo austeris istis seuerisque dulcia haec blandaque vel iusta possessione decedant. Habes acta mea tridui: quibus cognitis volui tantum te voluptatis absentem S studiorum nomine & meo capere, quantum Prae sens percipere potuisses. Vale.

rδ, y theatra inais musicos tia rectum de scriptis iudicium

Corruptorum ab aula hominum non amplius peruertunt. iudicium secuti tum scriptores: ro laetio is s/δε - Sie iri nunc spes est meliora etiam scri- pari fere auctoritate malui quampturos homines, cum aulae vi- latioris, quia synonyri s videtur

164쪽

XIX. C PLINIUS CALVISIO RVFo

constat, an ranae praeria fuis agris vicina, propositis in

oreamque partem rationibus.

Mumo te inconsilium rei familiaris, ut soleo. Vicina; atque etiam inserta, me multa selicitant; aliqua nec Solicitat primum ipsa pulchri- ale, quod non minus utile quam

utraque eadem opera, eodem eodem procuratore , ac paenere, Unam villam colere & ortum tueri. Inest huic computa- 3, sinnius atriensium, topi, atque etiam venatorii instruineni resert , unum in locum conseras, M. Contra vereor, ne sit in- 4 magnam iisdem tempestatibus, iis- Tutius videtur, incerta sor-essionum varietatibus experiri. Habet et-

tum iu ditatis soli coelique mutatio, ipsi-regrinatio intersita. Iam, quod deliberam scaput est, agri sunt sertiles, pingues, campis, vineis, siluis, quue mate-α ex ea reditum sicut modicum, ita statum haec selicitas terrae imbecillis culto- si Nam possessor prior saepius vendie Noc dum reliqua colonorum minuit ad I a tempu4,αι, hilarius & Semianae hypothecae nomine. qua obligantur coloni bona dod ait pignora) mino) u ii morosa viderentura duro domino, in soluendis reliquis. Pign

ora auten

165쪽

tempus , vires in posterum exhaust, quarum defietione rursus reliqua creueriint. Sunt ergo instruendi complures frugi inaucipes. Nam nec ipse Vsquam vinctos habeo, nec ibi quisquam. Superest,

autem eum nominat, compFe

hendit in primis instrinnentum rusticum, de quo postea lege Honorii & Theodosii 8 C. quae

res pignori, cautum eli. Pirn rum gratia aliquid, quod a4 en turam agri pertinet. auferri non conuenis. His nimirum ablatis ipse cultus amorum impeditur,

ae debilitantur coloni, auctis denuo reliquis. Reliqua, λάααατἀ, funestum nomen, Vt hodie die Riste, δεν me anil, apud rusticos nostros. insit ruenae - mancipes Eκhaustis veteribus colonis, vel iidem ipsi, vel iis maiorem Pa tem dissipatis aut mi*rare iussis adeo, alii noui mancipes instruendi sol, ct ornandi instrumento & rebus aliis necessariis, Vis uti & utiles sibi ac domino

esse possint. . De nouis quidem mancipibus squi a colonis nomine lolo differunt, quod latius patet & omne genus redemtoris complectitur 3 hic agi, satis illud indicar quod negat Plinius se vinctos habere , Ruibus colere agrum possit. ' sic, puto, satis commode interpretari licet vulgatam lectionem. Est & alia a Gronouio prolata m libris, Beprobata Cortio, in aendi eo pluris, quod fruti, mancipe , quae ad sententiam parum a no- his dilaedit. Caeterum 'rat cum aliter caperemus hunc locum, &s enora intelligeremis natoS c onorum, a saeuis dominis abri

latos cesonis cunctatoribus, venditosque;quorsum utebamur aliquot degitius Codicis ex L. I tit. 47-sa e quibus apparet, fui; .se tum colonos seruilis conditionis, eos certe, qui adscripticii vocantur; & loco ex Euangelio Matth. i8, 24 ubi ad res, qua soluenda vendere iuber' uue procurator est, siue vili,cus , Uxol ein ac liberos; itemque illa Noodtiana sententia de iure liberos vendendi ad Constantini usoue M. aetatem durante. Sed in viam me reduxit Consultissimus idemque -- manissimus Getauerus nosteri qui me docuit, colonos seruilis conditionis & adscripticios ad Constantini demum serius a

uum pertinere, & a barbaris& Germanis videri in Romanum imperium inuectos; in autem illud vendendi liberos. iam Plinii aetate ita fuisse r

strictum, ut non nisi cum adeκtrema Ventum esset. vii illo liceret. Itaque manendum --:dem putatii, in ea quam's raproposui. probataque Gebaue ro, interpretatione. .

nec ibi quisquam. Super est '

Post uisquam intellige, si ashabet. Non est disti pii na illius viciniae, habere vinctos in agris

quorum conducere operas a d

minis possis : sed colonis viva tur s mancipibus. ' Debeturhaee distinctio ingenio Gruteri. Vulgo legebatur, nee ibi quis-

166쪽

EPis T. XIX. XX. I3 vi scius, quanti videantur posse emi: sesicrito tricies: non quia non aliquando quinquagies suerint, verum iac penuria colonorum & communi temporis iniquitate, ut reditus agrorum, sic etiam preti tun retro adiit. Quaeris, an liCc ipsum tricies facile colligere 8 possiimust sum quidem prope totus in praediis, aliquid tamen Genore, nec molestum erit mutuari. Accipi im a socru . cuius arca non secus ac mea Vior. Proinde hoc te non moueat, si caetera non refragan- 9

tur, quae velim quam diligentillime examines. Nam cum in omnibus rebus, tum in di sponendis facultatibus

plurismura tibi&vsus & prouidentiae superest. Iale. XX. C. PLINIUS MAXIMO SUO S.

In comitiis modum per tabessis fulsis audi restitutinnamat, ex quo Incommoda futura auguratur.

Meministine, te saepe legisse, quantas contentiones excitarit lex tabellaria, quantumque ipsi latori vel gloriae vel reprehensionis attulerit 3 At niuic ain senatu sine ulla dissensione hoc quidem, Ut Optianum, placuit. Omnes comitiorum die tabellas postulauerunt. Excesseramus sane manifestis illis aper- 3tisque suffragiis licentiam concionum. Non tempus loquendi, non tacendi modestia, non denique seden-

am siperest. Nihil λIennius

eundo iIIa formula, perest ut, V. G. IO, F 3. I 93,3 Sc. M, I Iex tabellaria) Desumagus inuidiae vitandae caussa, non voce sed tabella serendis, de qua laudatus hic a viris dotiis Cic. cle LL. 3, Is R. De ipsa ratione suffragia ferendi, 'raudisque & nectendae & deprehendendae quaedam a nobis disputata sunt ad Varr. de R. R. 3, s, Ι8 p. in sq. a in Ienatu Ad quem commitia e campo translata iam Tiberii aetate, teste Tacito An. I, is, i ubi Lipsius peculiari exciti Asu, quibtis illud gradibus initio a Iustio Caelare facto contigerit,

declarat. .

167쪽

136 C. Plini I LIB. III.

4 di dignitas custodiebatur. Magni indique dissoni.

re clamores: procurrebant omnes cum suis candi. atis: multa agmina in medio; multique circuli &indecora confusio: adeo desciveramus a consuetudine parentum, apud quos omnia disposita, moderata, tranquilla, maiestatem loci pudoremque retinebant. s Supersunt senes, ex quibus audire soleo hunc ord, in comitiorum. Citato nomine candidati, silem sum seminum. Dicebat ipse pro se, vitam sitam explicabat, testes re laudatores dabat, vel eum, sub quo militauerat, vel eum. cui quaestor fuerat, Vel utriunque, si poterat: addebat quosdam ex suffraga-6 toribus; illi grauiter & paucis loquebantur. Plus

hoc, quam preces, proderat. Non nunquam Candidatus aut natales competitoris, aut annos, aut etiam mores arguebat. Audiebat senatus grauitate censoria.

7 Ita saepius digni, quam gratios, praeualebant. Quae nunc immodico fauore corrupta, ad tacita suffragia, quasi ad remedium, decurrerunt. quod interim plane 8 remedium fuit: erat enim nouum & subitum. Sed

Vereor, ne procedente tempore ex ipso remedio vitia nascantur. Est enim periculum, ne tacitis suffragiis impudentia irrepat. Nam quotomique eadem lMneuatis cura secreto, quae palam 3 MvLTI famam, 9 conscientium pauci verentur. Sed nimis cito de si turis r interim beneficio tabellarum habebimus magistratus, qui maxime fieri debuerunt. Nam ut in

Ciceroniana figura adiuncta ponuntur pro subiectis. Sententia enim haec est, quae cum eo restis sunt, decurrerunt hom ne si

Vel nibus omnis de UymΙpsi prosecto homines corrupti, animaduersa leuitate sua, cui aliter obsisti non posset, decur rerunt ad illud remedium.

. . a m

168쪽

recuperatoriis iudiciis, sic nos in his comitiis, quasi repente apprehenii, sinceri iudices fuimus. Haec tibi loscripsi, primum ut aliquid noui scriberem, deinde ut non nunquam de republica loquerer, cuius materiae nobis quanto rarior, quam Veteribus, octasio, tanto minus omittenda est. Et hercule quousque illa vul- ir .gaxia Z Do, quid agis y Ecquid commode vales Τ Ha- beant nostrae quoque literae aliquid non humile, nec sordidi , nec priuatis rebus inclusum. Sunt qui- Iadem cuncta sub unius arbitrio, qui pro utilitate communi solus omnium curas laboresque suscepit: quidam tamen lalubri quodam temperamento ad nos 'quoque, velut rivi ex illo benignissimo sente, decurrunt , quos & haurire ipsi, & ablentibus amicis quali ministrare epistolis postumus. Vale.

XXL C. PLINIUS PRISCO SUO S.

Morram Marrialis muntiat, eiusque ingenium, ab imo. laudatus, Ludat.

R udio Valerium Martialem de cestae, & moleste L, sero. Erat homo ingeniosus, acutus, acer, &qui plurimum in scribendo & salis haberet & sellis,

nec candoris minus. Prosequutiis eram viatico sece- adentem. Dederam hoc amicitiae, dederam etiam venacula, quos de me composuit. Fuit inoris anti- 3 qui, eos, qui vel singuloriun laudes, vel urbium scripserant, aut honoribus aut pecunia ornare: nostris

s ramperarariis iudicito sinceri iudices, quod tempus

cuperatores ex omni conuenia non habent corruptorem audi

tu cinium subito datos esse, eκ endi, vel struendi fraudem. . Cic. Verri 3, s9 sq. & Liu. 26, at, a seceae ιt In pa-4s hic ostendit Cortius. Caete- triam suam Bilbilim. Vid. derum repente et ebens eo stat tempore huius lacessus, mortisque

169쪽

138 C. PLINII LI B. III. EP I s T. XXI. vero temporibus, ut alia speciosa & egregia, ita hoc: in primis exoleuit. Nam postquam desiimus facere 4 laudanda, laudari quoque ineptum putamus. Quaeris, qui sint versiculi quibus gratiam retulerim 3 Remitterem te ad ipsum volumen, nisi quosdam tene, rem: tu, si placuerint hi, caeteros in libro requires. 3 Adloquitur Musam, mandat, ut domum ineam Liquiliis quaerat, adeat reuerenter: Sed, ne tempore non tuo disertam pulses ebria tauream, Videto, Totos dat tetricae dies Minera ae, Dum centum sudet auribus virorum,

Hoc quod saccida posterique mus ut

Arpinis quoque comparare chartis. Seras tutior ibis ad lucernas. Haec hora est tua, quum furit Lyaeus, quum regnat rosa, quum madent capilli, Tunc me vel rigidi legant Catones.

6 Meritone eum, qui haec de me scripsit, ct tunc dimisi amicissitne, & nunc, ut amicissimum, defun- istum esse doleo ' Dedit enim mihi, quantum marime potuit, daturus amplius, si potuisset. Tametsi quid homini potest dari maius, quam gloria, & laus, ct et aeternitas 3 At non erunt aeterna, quae scripsit. Non erunt fortase: ille tamen scripsit tanquam essent sit,

tura. Vale. -

LIBER

que adeo poetae, Massonus in bris optimis posuit Corrius. vita Plinii nostri ad A. Chr. C. Caeterum totum carmen Mar- s. ia. Asit de hoc secessu suo tialis exstat Epigr. Io, I9. ipse poeta in praefatione libri ia. Arpinis chartis Cieeros Esquiliis) Sine praeposi- nis Arpinatis aemulum se nus tione di secunda litera S ex li- quam negat Plinius.

170쪽

FABATO PROSOCEROS V O S.

te iam Maelcaturus.

tun tempus heptem tuam meque

Gratum est utrique nostrumo' II echercule. - Nam inuicedi adesiderio vestri tenemur, emus. Atque adeo iam sircinaturi, quantum itineris rar- Erit una, sed breuis, mora: desse- 3 non ut agro. remque semiliarem

id enim postponi potest) sed ut ossicio. Oppidum est praediis 4

nomen Tifernum Tiberinum, αdhuc puerum patronum cooptaquite tanto maiore studio , quanto minore lucticis; meos celebrat, prosectionibus angitur, ho- gaudet. In hoc ego ut referrem gratiam samore turpissimum est templam 'ruxi: cuius dedicationem, quum

ne longius, irreligiosum est. E- 6rdicationis die, quein epulo celea , Subsistemus fortasse ct sequenti:

Fabati huius filiam, dicatione omni epulas fuisse astatum prioris uxoris hibitas ex Dione s7 p. 6ιO Gruti - Inser. P.qIina. Savaro. ad Sido.

ruinoso Modesti . spti ostendit Cortius. Et In mereri se tantum 'm . iser' cum dedieano sne

. lacrificio non neret . nec sine a ' epulis

SEARCH

MENU NAVIGATION