장음표시 사용
331쪽
Quamquam orationes quoque'& nostri quidam, dc Graeci temtauerunt. Superuacuum tamen es 'recitare, quae dixeris ' Etiam, si eadem omni a, iisdem omnibus, si statim recites: si vero multu inieras, multa commutes; si quosdam nouos, quosdam eosdem, sed post tempus, adluinas, cur minus probri-6 lis sit caussa recitandi quae dixeris, quam edendiὶ Sed . di iis est, ut oratio , dum recitatur, satisfaciat 'Iam hoc ad laborem recitantis pertinet, non ad rati-7 onem non recitandi. Nec vero ego dum recito, laudari;.sed dum legor, cupio. Itaque nullum emendandi genus omitto: ac primum quae scripsi, mecum ipse pςrtraelo; deinde duobus aut tribus
lego, mox aliis trado adnotanda: notasque eorum, si dubito, cum vno rursiis aut altero: pensito; DO-nissime pluribus recito' ac, si quid mihi credis, tunc acerrime emenao. Nam tanto diligentius; quanto solicitius, intendo. Optime autem reuerentia, pu's dor. metus iudicant. Idque adeo sic habe. Nonne, si loquuturus es cuin aliquo, quamlibet docto, Vno, tamen minus commoueriS, quams si cum inultis vel indoctis 3 Nonne, quum surgis adcagendum , , tum maxime tibi iple diffidis, tum commutata , non dico plurima , sed o- Vtique si latior scena, & corona
onem lubiicit, nempe se neque solici uid Quanto mastis soli-
primuin este, qui recitet Ora - citus sumin iudicio amicorum,tionem : idem mitros SGrae- quos ad recitationem audien cos suosdam factitasse M. 'Re- clam conuocaui; tanto diligen tinui agitiir lectione in antiquam, tius intendo animum, tum ante in a Boxhomio adhuc tertia' quain ad illos adsero scriptum ram; reductamque , cum alii meum tum in ipsa recitatione, mutassent, a Corno. ubi obseruo quid placeat, quid
332쪽
diffusior. Nam illos quoque sordidos pullatosque reuersa r. Nonne, si prima quaeque improbari I oputas, debilitaris & concidis 3 Opinor ; quia in numero ipso est quoddam magnum collatumque consilium; quibusque singulis iudicii parum , omnibus plurimum. Itaque Pomponius Secundus hic scriptor tragoediarum) si quid sorte familiarior amicus tollendum,ipse retinendum arbitraretur, dicere solebat, AD POPULUM P R OV o C O : atque ita ex
populi vel silentio vel adsensu aut suam aut amici sententiam sequebatur. Tantum ille populo dabat. Reere an secus, nihil ad me. Ego enim non populum aduocare , sed certos electosque soleo, quos intuear, quibus credam, quo S denique i c.tan- quain singulos obseruein,'di tanquam non singulos timeam. Nam quod M. Cicero de stilo , ego de
metu sentio. TiMOR est emendator acerrimus. Hoc
est pugatoscue) Tantea pulla sapienter Iudicare, Iniuriam indutos, quod Verri obiicit C prudentissimo vim fecerit; dicero 4. 24. opportune hic lauda- aliter ipsum smsisse , quae se-uit Cellarius Sueto. Aug. e. o quuntur L la declarant. Ubi pudiatorum pro concione II ud DUDBDuamouoco turbae indignatur Augustiis. Lepide abutebatur notissim Multa ibi, A hune ipsum lo- formula Ruiritium, fidem im- eum dedit Casaubonus. plorantium populi , aut Pr. ro Uebilitaris 'ta concidis uocatione certantium.
Imitatur rilliuni suum de fin. 13 Cicero de hi si Respis, Is Victi debilitantur,animosque cit illud magistrorum bonorum demittunt. vocibus decantatum, utinam di- omnitas plurimum) Certe ligentius a iuuentute obsequen- in hac caussa. Cum enim hoc pe- do .e pressum, eκ I de orat. 33rat Orator,populo placere,proda- Sti uelim i Upraestanti uiri populo: iudicio multitudinis dicendi σector inviser. omnino illi standunt est. Ali- emendaro acerrmius Ioquin si quis simpliciter istam 'AOeνrimus ex bonis libris de- sententiam tribuat Secundo col- dit Cortius, quod vel ideo non lectam stultorum multitudinem displicet, quod limam laepe a,
333쪽
Hoc ipsum, quod nos recitaturos cogitamus, emendat: quod auditorium ingredimur, emendat : . quod pallemus, horrcscimus, circum spicinaus, emendat. I 4 Proinde non poenitet me consuetudinis meae, quam utilissimam experior : adeoque non deterreor sermunculis illorum, ut ultro te rogem , monstresis aliquid, quod his addam. Nihil enim curae meae' satis est. Cogito, quam sit magnum, dare aliquid in manus hominum: nec persuadere mihi poscun, non, ct cum multis, & saepe tractanduin, quod plucere & semper & omnibus cupias. Vese.
XVIII. C. PLINIUS CANINIO SUO S.
Caninio rogatus suadet, Ut quam Comensibusi in epulum pecumam promiserat, ita misonat, ut rese suam in ali
Deliberas meciun , quemadmodum pecunia , quam municipibus nostris in epulum oblidisti, post te quoque salua sit. Honesta comultatio, non εexpedita sententia. Numeres reipublicae summam 'Verendum est, ne dilabatur. Des agros 3 ut publia ci, negligentur. Equidem nihil commodius inue
ni6, quam quod ipse feci. v Nam pro quingentis
millibus nummum, quae in alimenta ingenuorum promiseram, agrum eX meis, longe pluris, aetori publico mancipaui: eundem vectigali imposito re
hibet hae in re Plinius, cuius Tac. An. 2, 3O stula etetere feria dos est asperum esse. tus consulto quaestio in eaput d ora νM . mini prohibebatur, callidus Nri', a actori pΠblico m uri koui iuris repertoν Tiberius may pario Seruo publico ut alii, eipari singulos actori puhlico non sibi,acquirere potabit nagi- rubet: scilicet ut in Libonem eaenaria venditione tradidi. Multa seruis saluo seriatur consulto quae- hae de re viri docti ad illud reretηr. Hic mancipat Plinius a-
334쪽
cepi, trieena millia annua daturus. Per hoc enim & areipfbs e sors in tuto. nec reditus incertus, ct ager ipse propter id, quod vectigali large supercurrit, semper dominum, a quo eXerceatur, inueniet. Nec di noro, me plus aliquanto, quam donasse videor , erogaui illi, quum pulcherrimi agri pretium necessitas vectigalis infregerit. Sed oportet priuatis utilitati- s. bus publicas, mortalibus aeternas anteferre; multoque diligentius muneri suo considere, quam facultatibus. Vale.
Fauneam, cuius valetudinem dolenter fori, meritis laudi. λς bris exornat.
Angit me Fanniae valliudo. Contraxit hanc dum adsidet Iuniae Virgini, sponte primum , est enim ad sinis) deinde etiam ex auctoritate pontificum. Nam virgines , quum vi morbi atrio Vestae a coguntur eXcedere, matronarum curae custodiaeque mandantur. duo munere Fannia dum seditio sungitur, hoc discrimine implicita est. Insident febres, Itussis increscit, siunma piacies , summa laesectio: V a animus
arvis qui Ante iam emi, quam a Nam virgines Appa.
quingeniceum millium octori retextatibus locis, Vinium pinpublico, ut iam esset reque blicae steritati scripsisse , quia saepius- ab hac illum deinde recipit eule talia monet, quae tum non vectigalem, S promittat triceno sacile quis ignoraret. Laet millia annua, tanquam usuras rum quod hie Vietines simpliei. st ues 6 per centum ) Cum ter dicuntur, omissis Vestatis; autem Uer multo plus reserat & paullo ante Viuini subi li-qlvitannas, quam eracena milliη, brorum auctoritate Rem del. me enim pluris est, quam uit Cottius) illud inusitarum qiaangentorum militum per non esse, ct lite ostendit idemrmunire, qui exercere illum re Curtius ,& probauit v;r do his vectigal soluero reis, stlit, in Misceli. Obss. 4, 3 p. 438 - - εοθοῆ
335쪽
3o8 C. PLINII LIB. VII. . animus tantum & spiritus viget, Heluidio marito, Thrasea patre dignissimus: reliqua labuntur. , meque
non metu tantum, verum etiam dolore conficiunt.
4 Doleo enim, maximam feminam eripi oculis vivitatis , nescio an aliquid sinite visuris. Quae castitas illius 3 quae sanctitas 3 quanta grauitas 3 quanta constantia λ bis maritum sequuta in exsilium est , tertios ipsa propter maritum relegata. Nam, quum Senu cio reus esset, quod de vita Helvidii libros composuisset, rogatumque se a Fannia in defensione dixisset. quaerente minaciter Metio Caro, An rogasset 'respondit; Rogavi: An commentarios scripturo dedisset ' Dedi: An mento matre t Nesciente. Postres, Ino nullam vocem cedentem periculo emisit. Quinetiam illos ipses libros, quamquam ex necellitate αmetu temporum abolitos SC. publicatis bonis, seruauit, habuit, tulitque in exsilium exsilii causam. et Eadem quam iucunda, quani comis, quam denique quod paucis datuna est non minus amabilis, quam venerandaὶ Erit sane, quam postea uxoribus nostris ostentare possimus: erit, a qua viri quoque fortitudinis. exempla sumamus, quam sic cernentes audi 8 entesque miramur, ut illas, quae leguntur. Acmilii domus ipsa nutare, coniiulsaque sedibus suis ruitura supra videtur, licet adhuc posteros habeat. Quantis enim virtutibus quantisque factis adsequentur, vis haec non nouisitina occiderit λ Me quidem illud etiam adfligit & torquet, quod matrem eius , illam
cnbolito, Publice in co- Eo sensu, quo Cremutius Cor mitio exustos, quod monuere dus se Ca sum Romanorum vitialam viri docti ex Tac. Agric. a. rnuin dixerat apud Tac. An. 4,34
336쪽
nihil possum illustrius dicere) tantae seminae
matrem, rursus videor amittere, quam haec, ut reddit ae refert nobis, sic auseret secum, meque & nouo pariter & rescisso vulnere adficiet. Utramque Ioeolui, utramque dilexi: utram magis, nescio; nec discerni volebant. Habuerunt officia mea in secundis r habuerunt in aduersis. Ego solatium relegatarum , ego Vltor reuersarum : non feci tamen pa- Tia , atque eo magis hanc cupio seruari , ut milii 'soluendi tempora supersint. . In his eram curis, quum scriberem ad te; quas si deus aliquis in gauditura verterit, de metu non querar. Vale.
Taciti librum, a se noramum, remittit; in suo libro urcem, exspectat, amicitia sitius, stititiorumque ac fumae societate deis tr . t
Librum tuum legi, &, quam diligentili ime potui,
adnotaui, quae commutanda , quae eximenda arbitrarer. Nam ct ego vertun dicere adsueui, & tu'libenter audire. NEQUE enim ulli patientius reprehenduntur , quam qui maxime laudari merentur. Nunc a te librum meum cum adnotationibus tuis ex- et
specto. O iucundas, O pulchras vicesi Quam mel delectat, quod, si qua posteris cura nostri, Vsquequaque narrabitur, qua concordia, simplicitate, fide, vixerimus i Erit rarum & insigne , duos homines, 3 aetate propemodum aequales, non nullius in literis nominis cogor enim de te quoque parcius dicere,
i δo fotitium - - Ultor De areotis expense; rationum enim illo vid. 3, II, 3 de hoc 9,I3. verbum esse, statiin ipse indicar,
non feci paria Intellige cum soluendi tempors optat.
337쪽
3IO C. P I. INII LI s. VII. quia de me sinul dico alterum alterius studia sevisse. 4 Equidem adolelcentulus; quum iam tu fama glori, que floreres, te sequi, tibi longo, sted proximus, i=μteruallo re esse & haberi concti piscebam. Et erant multa clarissutia ingenia: sed tu mihi ita sitnilitudo naturae ferebat maxime imitabilis, maxime imitan-3 dus videbaris.Qu' magis gaudeo, quod, si quis de stu- . diis sermo, una nominamur; quod de te loquentibus, statim occurro. Nec desunt, qui utrique nostrum 6 praeserantur. Sed nihil interest mea, quo loco iungimur. Nam mihi primus , qui a te proximus. Quin etiam in testamentis debes adnotasse, nisi quis forte alterutri nostrum amicissimus : eadem legata,m ct quidem pariter, accipimus. Quae omnia huc spectant, ut inuicem ardentius diligamus, cum tot vinculis nos studia, mores, sania, suprema denique hominum iudicia constringant. Vale
Ex Aen. 32o. Non ficti Ium Nihil ,iaquit Plinius, inters mea se Vncat, quod plus est. sed proxi- v muri modo iung inum. Sic apud Hor. iod. ir.eto mur, neque Inter te &ine quiD. Proximos Iolii scui tamen vota quam interponatur. Nam pri- Rcundum n citan bonores Oeeuia mus Videtur, quu a te pauit Pallas. proximus. Eum cum me facianticu si L. naturne) Hiee alios Praeponant educit, ne vulgari imitatorum milii tamen non eripient vitio illud quod deterrimum est v 'QR Db d ipsum h
rripuisse, vel certe dum s. εκ VidIr ct seu honoratus mortalis,tς uar. Tacitum simul deprime-iqyy d 8 xς Ponor Proxunus. re, Videatur r ideo etiam eum T seu ia. mores . fimaJ imitabiti coniungit imitaΜdum. Q venuste iungit & colligit, is . . quae separatim adhuc posu
338쪽
Epis T. XXI. XXII. ait X I. C. PLINIUS CORNUTO SUO S.
ConsUo de murandis oculis se parilinum scribis, es pro Dissiva iocabundus gratius agit.
Dareo, collega cari stitne, & infirmitati oculorum, x ut iubes, consulo. Nain&huc, te sto vehicu- Io undique inclusus, quasi in cubiculo, perueni, &non stilo modo, verum etiam lectionibus dissiculter, sed abstineo, selisque auribus studeo. Cubicula a Obductis velis opaca, nec tamen obscura , facio. Cryptoporticus quoque, adopertis inserioribus senestris, tantum Vmbrae, quantum luminis, habet. Sic paullatim lucem ferre condisto Balineum ad- δ' sumo, quia prodest: Vinum, quia n9n nocet; parcissime tamen. Ita adsueui, & nunc custos adest. Gallinam, ut a te missam, libenter accepi; quam 4 fatis acribus oculis, quamquam adhuc lippus, pinguissimam vidi. Vale.
XXII. C. PLINIUS FALCONI SUO S.
rete commendas, cui non nominato tribunatum impe
Minus miraberis, me tam instanter petisse, ut in amicum meum conserres tribunatum, quiun
AI, 3 Colle H In Consulatu 3 Balineum - - modes ct in praefectura aerarii. Vid. s, Adscripsit Cellarius Celsi Ioeumas, s. Forte ipso collegii anno 6 6 Curari oeulos balneo, fotu . . ista seripsit, aut scripsisse sinpite vino , vetustissimus an ν Hi quamquam secessus suadet aliud. pocrates memoriae prodidit. Poris Antiquiores collegae nomen in ro e rodeus quem adesse ait, Auguratu praesertim, cuius per- medicum, uxorem , libertum, petuus honos esset, usurparunt; seruum, amicum denique intelari reliquis, ipso tantum curat, ligere lieo . onis temPere. aa, ava
339쪽
scieris, quis ille qualisque. Possum autem tarn tibi x nomen indicare, & describere ipsum, postquam a polliceris. Est Comelius Minucianus, ornamentum regionis meae, seu dignitate, seu moribus. Natus splendide, abundat facultatibus, amat studia, ut solent pauperes. Idem rectissimus iudex, sortist 3 simus aduocatus, fidelissimus amicus. Accepisse te beneficium credes, quum propius inspexeris hominem, omnibus honoribus, omnibus titulis nihil volo elatius de modestusimo viro dicere parem.
Vale. , . e XXIII. C. PLINIUS FABATO PROSOCERO SVO S.
Prosocerum movet,.Ut domi proconsulem exspectet, nee obuiamkei procurrat.
Gaudeo quidem esse te tam sortem, ut Mediolani occurrere Tironi possis: sed, ut perseuereselli tam sortis, rogo, ne tibi contra rationem aetatis tantum laboris iniungas. Quin lirum denuntio, ut illum & domi, dc intra domum, atque et-α iam intra cubiculi limen, exspectes. Etenim quum a me ut frater diligatur, non debet ab eo, quem ego parentis loco obseruo, exigere ossicium, quod parenti sao remisisset. Vale. XXIV.
ra, a vi solent pauperes eis avertatem sororem, quae est Sie Athenienses φιλοσοφη apud Petro. c. 84, multa in hREπενιε συντ οι a Lucianeo Ni sententiam viri docti. grino vocantur: & ad bonae men-
340쪽
XXIV. C. PLINIVS GEMINIO SUO S.
Num talae mistem nuntiae , ta ex hereduus ne rem, eiusque e. cariovem laudiat.
Numidia Quadrati ita paullo minus octo simo ae
tatis anno decessit, usque ad nouissimam valetudine in viridis, atque etiam Ultra matronalem modum compacto corpore & robusto. Decessit ho- an estissimo testaincnto. Reliquit heredes, ex besse nepotem, ex tertia parte neptem. Neptem parum noui: nepotem familiarissime diligo; adolescentem singularem, nec iis tantum, quos sanguine attingit, inter propinquos amandum. Ac primum, conspi- 3Cinis forma, omnes sermones analignorum & puer& iuuenis euasit: intra quartum & vicesimum annum maritus , &, si deus adnuisset, pater. Vixit in contubernio auiae deliratae seueris suae, & tamen obsequentissime. Habebat illa pantomimos foue- 4batque effusius, quam principi seminae conueniret. Hos Quadratus non in theatro, non domi spectabat; nec illa exigebat. Audii ipsain, quum mihi scommendaret nepotis sui studia, solere se, ut seminam in illo otio sexus, laxare animum tu siti calculorum, solere spectare pantomimos suos; sed quum iactitra esset alterutrum, semper se nepoti suo praecepisse, abiret, studeretque: quod mihi non amore eius magis facere, quam reuerentia Videbatur.
a a Nepotem Numidium s otio sexus) Et aetatis: talis Quadratum, de quo 6, II. enim & alea ludunt senes: Sic uou Gwρὶ Privatim ita sese scribit adque, cum theatra essent publica. Tiberium Augustus Sueto. c. 7 i. Sic in hortis Praetoris Iuda Deo reuerentia) Illa nimirum ,αui Ouinei. 3, 6,I8. quam pκero etiam debeti maxi-