C. Plinii Caecilii Secundi Epistolarum libri decem ; eiusdem gratiarum actio siue Panegyricus : cum adnotationibus perpetuis Io. Matthiae Gesneri qui etiam vitam Plinii et indices auctiores emendatioresque dedit

발행: 1739년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

284 C. PLINii L 1 f. VII. II. C. PLINIUS IUSTO SUO s.

Promittis aliquid scriptorum suorum, quum aesar ream-mbo fuerit.

Quemadmodum congruit, ut simul & adfirmes, te assiduis occupationibus iiDpediri, & scripta nostra desideres, quae vix ab otiosis impetrare aliquid perituri semporis possitiit 3 Patiar ergo, aestatem inquietam vobis exercitamque transcurrere, &hieme demum, quum credibile erit, noctibus saltem Vacare te posse, quaeram quid potissimum ex nugis meis tibis exhibeam. Interim abunde est, si epistolae non sunt molestae. Sunt autem, ideo breuiores

erunt. Vale.

III. C. PLINIUS PRAESENTI SVO S.

Amicum a longo fecessu in Orbem reuocat.

ΤAntane perseuerantia tu modo in Lucania, modo in Campania 3 Ipse enim sinquis) Lucanus, VXOr Campana. Iussa caussa longioris absentiae, non perpetuae tamen. Quin ergo aliquando in urbem redis ubi dignitas, honor, amicitiae tam superiores quam minores. Quousque regnabis 3 quousque vigilabis quum voles 3 dormies quamdiu voles 3 quousque calceia quousque re nobis 8

Non tantum de libertate vivendi, ut velis interpretor, quod quidem ' ipsuin vernnis esse non negauerit, qui seruitutem eogitet, qua maximos etiam quosque nomines urbanorum ossiciorum necessitas adstringit rsed de illo etiam honore , tu quo ruri R inter municipes humiliores versantur magni ciues,

quam diu rusticari illis placet. dormies quam diu voles Non impeditus sub Gallicantum consultor ubi ostia pulsat Hor.

Sar. I, I, lo. neque antelucanis

ossiciis lecto excussus, de quibus noster 3, 3, 9 ct Ia, tacalcei

312쪽

:UM Eris T. III. IV. A. 283 tei nusquam 3 toga seriata 3 liber totos dies 3 Tempus seli, te reuisere molestias nostras, vel ob hoc solui ii, ne voluptates istae satietate languescant. Saluta paul-lisper, quo sit tibi iucundius salutari: terere in hac turba, ut te solitudo delectet. Sed quid imprudens, 4quein reuocare conor, retardo 3 Fortasse enim his ipsis admoneris, ut te magis ac magis otio inuoluas; quod 'ego non abrumpi, sed intermitti volo. Vt enim si scoenam tibi sacerem, dulcibus cibis acres acutosque iniscerem. ut obtusis illis re oblitus stomaclitis his excitaretur ; ita nunc hortor, ut iucundissimam genus vitae nonnullis interdum quasi acoribus condias. Vale.

IV. C. PLINIUS PONTIO SUO S.

Misanti, qui Plinius, seuerus homo, hendecasei bos scrue erit, posticia sua studia ab υstima aerare recenset.

I A is legisle te hendecasyllabos meos: requiris etiam, LIquemadnaodiim coeperim scribere, homo, ut tibi

vide ealcei nusquaru) senatorii

ct forensis habitus pars calcei; soleati sunt in secessu, ct generatim extra urbem. Sic Plinius maior 6, 16,s possitsolear. Toxa feriata eodem intellectu dicitur. Sic Martialis iudicio i 47 in eis vitam suae Deiunt beatiorem, est quoque toga rara. De coniugio illo quasi calcei &togae, quorum neutrum scilicet sine altero,Salmas ad Temall. de pallio p. 386 ubi eundem hunc locum ita exhibet, uti nos post Lipsium Cellariumque reprae

sentavimus.

us bonis auctoribus. Sententia clara, liber tibi est & nullis molistiis, interpellationibus, impeditu . totus dies. Sed neque non elegans altera lectio, liber totos dias: quod vel cum Gronouio interpreteris liber in manibus tibi est, ct legitur, nemine imis pediente, totos dies: vel liber h. e. solutus negotiis S moles ises, totos dieι,7 Tempus est, te reuisere

Sie Cie. Tusc. I, 4I Tempus est,

iam hine abire me, ut moriar, vos, ut vitam agatis.

terere in hac turba) Male

interpretantur, tere ter exere te forensibκι negotiis: pertinet ad turbam urgentium, prementium,

ac proinde terentium se inuicem, in sallitationibus, aliisque urbanis ossiciis. q. I Nov

313쪽

C. PLINII LIE. VII. a videor, seuerus, ut ipse siteor, non ineptus. Nunquam a poetice saltius enim repetam) alienus sui: quin etiam quatuordecim natus annos Graecam tragoediam

scripsi.Qualem 3 inquis. Nescio, tragoedia vocabatur. I Mox quum e militia rediens, in Icaria insula ventis detinerer, Latinos elegos in illud ipsum mare ipsamque insulam feci. Expertus sum me aliquando & heroico ; hendecasyllabis nunc prunum, quorum hic nata- 4 lis, hae caussae. Legebantur in Laurentino mihi libri Asinii Galli de comparatione patris & Ciceronis: incidit epigramma Ciceronis in Tironem suum: dein,

quum meridie serat enim aestas dormiturus me recepissem, nec obreperet somnus, coepi reputare, maXimos oratores hoc illidii genus, ct in oblectationibus has buille & in laude posuisse. Intendi animum,contraque opinionem meam, post longam desuetudinem, perquam exiguo temporis momento id ipsuin, quod me ad scribenduin solicitauerat, liis versibus exaravi:

quum libros Galli legerem, quibus ille parenti ausus de Cicerone dare est palmumque decus quo, Lasciuum iuueni lusim Ciceronis, S illo Spectandum ingenio quo seria condidit, I quo

quam bene huic etiam loco illa inepti notio conueniat, qua comprehendi totum illius ambitum putamus. Non ineptus est, qui in paruis & nugacibus rebus non nimis studiosa S cupide versatur, qui proinde faciendis versiculis, qui lusus tamen sunt, cum optimi sunt non impendit tam tum temporis,quantum rei seriae ct seuerae

4 in comparast. patris

Quo libro ut mox docemur, palmam dare patri contra Ciceronem ausus est. Quinctil. I 2,I,22. Respondit illi Claudius imperator, Suetonio teste c. 4I. Rustice contra filius stili Claudiani iniuriam pugionibus ulcisci co

natus est,quod narrat idemSueto. c. I 3. Caere ruin obiecisse videtur

Tullio Asinius impudicos in Ti

ronem suum amores , altisque rei declarandae caussa epigram ma Ciceronis protulisse.

314쪽

' Humanis salibiιs, multo varioque lepore M , Magnorum sendit picntes gaudere virorum. Nam queritur, quod fraudo mala frustratiu

amantem

Paucula coenato Abi debita Dauia Tiro Tempore noctu o subtraxerit. His ego lectis, Cur post haec, inquam, nostros celamus amores 'Nullumque in medium timidi damus y atque fatemur

Tironisque dolos. Tironis nosse fugaces Blanditias, s furta nouas addentia flammast Transii ad elegos; hos quoque non minus celeriter et

explicui: addidi alios sacilitate corruptus: deinde in urbein reueisus, sodalibus legi. Probauerunt. Dein Splura metra, si quid otii, maxime in itinere, tentavi. Postremo placuit exemplo multorum. Vnuin separatim hendecasyllaborum volumen absoluere, nee poenitet. Legitur, describitur, cantatur etiam ; a Grae- 9 eis quoque, quos Latine huius libelli amor docuit, nunc cithara nunc lyra personatur. Sed quid ego tam i ci gloriose Z quamquam poetis furere concessum est; dc

tamen cunque alia in re imitatus estis Tullium, Secunde. Sed hoc quidem adsecutus es, ut non minias male processisse tibi carmen, sciamus, quam tuo archetypo. Verum bene est, quod vera illius decora feliciter aemulatus eS, quo facilius tibi has ineptias, nisi modicae essent, condonat posteritas. Cur - - nostros celamus amores Iam malo te versiculosCiceronis tui imitari, Secunde,nuam Coalutatas viri leuitatem est la-

. . .

sciuiam, gloriam etiam dedeporibus suis ausain.

fugaces blanditior) Iloe

sorte unum pro poeta in hoc carmine dictum. Fugaces blanditiae, quae subducunt se, & ipsa illa praebendi malignitato inuitant& accendunt, amantem. Furta iam hic non solenninllo amatorum significatione dixit; sed illam sudtrahentis se, & spem frustrantis simul & acuentis Peti lantiam.

315쪽

C. PLINII LIB. VII. tamen non de meo, sed de aliorum iudicio loquor; qui siue iudicant, siue errant, me delectant. Unuin precor, ut posteri quoque aut errent similiter, aut iudicent. Vale.

V. C. PLINIUS CALPURNIAE SVAE S.

Magno se Doris desiderio tener ignificat.

Incredibile es, quanto desiderio tui tenear. Iu

caussa amor primum; deinde, quod non consuevimus abesse. Inde est, quod magnam partem nOctiuin in imagine tua vigil exigo: inde, quod interdiu, quibus horis te visere solebam, ad diaetam tuam ipsi me, ut verillime dicitur, pedes ducunt: quod denique aeger & moesius, ct sit nilis excluso, a vacuo limine recedo. Vnum tempus his tormentis caret, quo in foro & amicorum litibus conteror. Aesiicit sorte ad solenne illud Amor

docet musicam. Venerant nempe

blandi quidam Graeculi ad Plinium, qui dicerent, se vel ob hoc Latine didicisse, ut suavitate hendecasyllaborum illius frui possent. Et credidit Plinius. Quis vero non credat Z Vere, siquid unquam Tullius Tusc. s,aa Adhue neminem cognovi poetam mihi fuit cum Aquinro amicitia: sub tituere poteris, le-etor, Tullium, Plinium; Gesnerum etiam, si volueris) qui sibi

Non optimus videretur.

Is aut errent, aut iudicent Nequi sic erret quidem , noui; nedum qui iudicet. Itaque hoc votum tuum, Plini, volucres distersit in auras Dei itis,inque notos vocem vertere procellae sex Aen. l. 79s ma

lepos. Indicat se ita plenum esse imagine vκoris, ut saepe aliud fgens, quasi adesset illa, ad diaetam iptius veniat. Philosophi hodierni dicerent mechani lino quodam corporis , & smilium casuum expectatione illud contingere. Caeterum formu- Iam fuisse non inconsuetam, tum hie ipse locus indicat , tum illud Varronis R. R. 2 pr. 6

Propterea quod te emturientem in campos macros ad mercatum adin

ducunt crebro pedes: quo quidem in loco illud modo intelligi puro, pedibus non equo ire aut iumentis iunctis Turranium I sed ludit suaviter Plinius, a Pe dibus, iam adsuetis illi itineri nimirum, se duci significans, non ab animo cogitante.

316쪽

matu, quae Vita mea sit, cui requies in labore, in iniseri.i curisque selatium est. Vale. , io μ

VI. C. PLINIUS MACRINO SUO S.

Bitonos decreto accusationem omisi e : tacere confuleius interdum quam multa loqui.

Rara & notabilis res contigit Vareno, sit licet adhuc

dubia. Bithyni accli sationem eius, ut temere in- Choatam, Oinisisse narrantur. Narrantur dicoὶ adest prouinciae legatus: attulit decretum consilii ad Caesi ni, attulit ad inultos principes viros, attulit etiam ad nos, Vareni aduocatos. Perstat tamen idem a ille Magnus .quia etiain Nigrinum, optimum virum, pertinacissime exercet. ' Per hunc a Confidibus postidabat, ut Varenus exilibere rationes cogeretur. Adsistebam Vareno iam tantum ut amicus, & tacere 3 decreuerain. Nihil enim tam contrarium, quam si aduocatus a senatu datus defenderent ut reum, cui opus esset, ne reus videretur. Quum tamen, finita qpostulatiosae Nigritat, consules ad me oculos retulissent. Scietis, inquam, constare nobis Alentii nostri rationem, quum veros legatos prouinciae audieritis.

Conina Nigrinus, Ad quem missi t 8 Ego, Ad me

δ are Repetendae Nuperae editiones continua sunt res huius Vareni ex m bant dieritis contra Nigrinurn, 6,i3. Nominatim de Magno ad quem missi sani t ego ad me cte.

a Wium uJ Qui contra Apud Senatum res adhuc acta Uarenum dixerat eri alia superi' fuerat. Legati noui non ad Se-- ore actione F,4 , 6. Iam Voro natum misit, sed ad Principem,r unuitiis videtur agere. S ad priuatos quosdam. Haec Contra Narinus) 'Se- igitur interrogatio Nigrini. cuti sumus verissimam eκ bonis quem cogit Magnus contra Ua- libris emendationem Corui. renum dicere, pertines, ut

317쪽

9OC. PLINII Li p. VII. 3 quoque habeoEdecrotum prouinciae. Ruisus ille, Potes tibi liquere. Ad hoc ego, Si tibi ex diuerso liquet; potest fg mihi, quod est melius in caussa, li-6 auere. Tum legatus Polyaenus caussas abolitae a cusationis exposuit, postiuauitque , VcJcognitioni Caesaris praeitι uirini fieret. Respondit Magnus, iterumque Polyaenus. Iple raro & breuiter inte loquutus 'multum me intra silentium tenui. Accepi enim, es o N minus interdum oratorium elleiacere, quam dicere: atque deo repeto, quibus- dani me capitis reis vel magis silentio, quam oratio-8 ne accuratissima profuisse. Mater amissi, filio qui enim prohibet, quamquam alia ratio scribendae epibuolae suerit, de studiis disputare' in libertos eius, eosdemque coheredes suos, falsi & veneficii reos detuleriit ad Principem, iudicemque impetrauerat Iu-o Exuia Servianum. Defenderam reos ingenti quidem

indicet, caussam peragendam conaris, & efficere, ut caussa in Senatu, nec rationem haben- dicenda sorum hoc, & hane dam nouae Legationis. cognitionem agnoscam; si, in- quam, tibi hoc liquere poteti:

cere vult Nigrinus responsum de non committam, ad quod pleniuς' a q. d.' Quid tu immitere me conaris. cunctaris 3 quid fissi his xς ' 6 Pobae . I e Inter- eausta breuitate ili L Obsc β Φς Jnunctione mutata videor mihi spondendi Z potit tibi dς x x idiorem hunc locum reddi is liquere; quid cauto illo ui*R , ille enim ipse, qui rar tio de Laconismo opu3 sti U b euiter interloquutus esse di argute cadit Plinii responiVm3 e:tur, non Polyaenus est, sed Si tibi ex Auerso) qui RS in η ' idem Plinius, qui multκm β. satoris labi elixi i,itra silantiκm tenuit.

est melius in hae cavssa, nuri D t e

318쪽

E P I s T. UL 291 metu. Erat eni in causa nolimina ; praeterea V-ti in ille ingenia clarissima. Finem cognitioni quaestio imposilit; quae secundum reos dedit. Postea mater adsit Principem: gdfirmauit te nouas probationes inuenis Ie. Praeceptum est. Serumno, Vt va- ret finitam causam retractanti, si quid noui a 4- ferret. Aderat matri Iulius Africanus, nepos Iulii

oratoris. quo audito Ρassienus Crispus dixit, Bene, me hercule, bene: sed quo tam bene R ) huius nepos, iuuenis ingeniosis, sed parum callidus , quum inulta dixissit. ad lignatuinque tempus implesset,

Rogo, inquit, Seruiane, permittas mihi Putim versum adiicere. Tum ego, quum omneS me, Ut diu responsuruin, intuerentur, Respondissem, inquam, si unum illum versim Africanus adiecisset, in quod et non

st quaesis- secundum reos GEu Proprie iudex dicitur dare Iitem, iudicium ) seenn-dum , vel contra aliquem; hic Vero qtraestio. Nimirum serui in quaestionem tormentorum dati, sua conse ione reos libe-

Tarunt.

inox s. II. Sed dentium primo, α responsum deinde Plinii valde importunum videbatur mihi futurum fuisse, si alius iam iudicio praesideret, quam antea in prima actione. Iam Semi mrma line animaduersone habet L. ω ipse Cortius. Igitur nillil

mutaui.

' Bene parenthesin hanc obseruauit, de pro Iulius nepos scripsit hvius nepos Cortius. Ni-IOI II amirum Iulii aut mentio monuit Secundum nostrum, ut Passieni de illo apophthegina propo neret, quo facto redit ad nepotem more sibi consueto, huius Iulii, de quo modo dixi, Nepos Sc.

cat eleganter, accurate, docte,

studiose, dicere Iulium, sed in caussa quae inplicius agi posceret, & nimia diligentia

corrumperetur.

sus igitur sit oportet seruia nus vlhra attributum sibi tempus dicere Iulium. Plinii vox non modo illud indicat, quod maxime fuit in caussa, nihil noui allatum ab actore; sed eius illum stultitiae accusat, quae ridetur in illo qui reduxe Gallia in qua XII annos com

319쪽

e0a C. PLINII LIa. VII. Is non dubito omnia noua fuisse. Non facile me repeto tantum consequutum adsensum agendo, quantum tunc non agendo. Similiter nunc & probatum& exceptum est, quod pro Vareno hactenus nonio tacui. Consules, ut Polyaenus postulabati, omnia integra Principi seruauerunt; cuius cognitionem 1uLpentus exipecto. Nam dies ille nobis pro Vareno aut securitatem & otium dabit,Laut'interminum laborem renouata solicitudine iniunget. Vale.

VII. C. PLINIVS SATURNINO SUO S.

Gaudet Satinnini Proci coniunctione, hunc adsereverti satiatum otio . cupit.

Et proxime Prisco nostro, & rursus, quia ita iussisti, gratias egi, libentissime quidem. Est

enim mihi periucundum, quod viri optimi mihique amicissimi adeo cohaesistis, ut inuicem vos obligariti putetis. Nam ille quoque praecipuam se volupta

tem ex amicitia tua capere prositetur, certatque tu- cum honesti 1simo certamine mutuae caritatis, qua tu

ipsum tempus augebit. Te negotiis distineri ob hoe moleste fero, quod deseruire studiis non potes, si

tamen moratus fuerat, interrogante quodam . ecquid Gallice loqueretur Z Deierauit, si paucas adhuc hebdomades ibi suisset, se facultatem illam, qua planissis me caerebat, adepturum filisse.

i 3 hactenus non tacui

Illud non non concoquunt quidam editores. ISed reperit in optimis quibusque Cortius. &hacterius adiectum facit, ut ea-

dem prope sententia existat. Nempe, hactenus, inquit, non tacui, ut loquerer paucula illa. quae dixi; caeterum plane a di-eendo abstinui. non omississe primum videntur, qui hac.

tenus ceperunt pro adbner qua ratione contradiceret his, quae praecesserunt.

I in suspensus expect, Si tu

etiam, lector, adi huius libriapistolam IO.

320쪽

Eris T. VIII. IX. et inmen alteram litem per iudicem, alteram. ut at ipse finieris, incipies primum istic otio frui, deinde satiatus ad nos reuerti. Vale.

VIII. C. PLINIUS PRISCO SUO S.

riam hortatiar.

xprimere non polluin, quam iucundum sit res- hi, quod Saturninus noster summas tibi apud me gratias aliis super alias epistolis agit. Perge ut a episti, vitaimque optimum quam fainiliaristime

e , magnam voluptatem eX amicitia eius percepturus, nec ad bieue tempus. 'Nam cum omni- 3bus virtutibus abundat,atum liae praecipue , quod habet maximam in amore constantiam. Vale.

IX. C. PLINIUS FUSCO SUO S.

uuaerenti amico, ratiostem exerceuisVi prae

Quaeris quemadmodum in secessi, quo iamdiu

seueris, putem te studere oportere. Vtilei in a primis, & multi Praecipiunt, vel ex Gracco in Latinum, vel ex Latino vertere in Graecum: quo ge-Nere exercitationis proprietas splendorque Verbo 'Tuin, copia figurarum, vis e licandi, praeterea imitatione optimorum similia inueniendi facultas paratur: simul quae legentem fefellissent, transferentem sugere non pollunt. Intelligentia ex lioc & iu-

SEARCH

MENU NAVIGATION